Του Σωκράτη Παπαχατζή
Το πάλαι ποτέ, σε εποχές προ πρωθυπουργοποιήσεως, ο πρωθυπουργός μας μου φαινόταν ελαφρώς γραφική περίπτωση. Κάποιοι φίλοι που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν στην περίοδό του στο Υπουργείο Παιδείας μου είχαν μεταφέρει την εικόνα ενός όχι ακριβώς «χαϊσκορίστα» του IQ. Εμφανισιακά μου έφερνε λίγο σε Άβερελ Ντάλτον, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Μετά ήρθε η θητεία στο Υπουργείο Eξωτερικών, τα ζεϊμπέκικα και η πιο ευσυνείδητη, από οποιουδήποτε άλλου Έλληνα πολιτικού, εργασία του για την ελληνοτουρκική «φιλία». Όταν είχε γίνει αρχηγός του Πασόκ και, στη συνέχεια, Πρωθυπουργός, είχα αισθανθεί όπως και άλλοι ότι, έχοντας πιει κάτι ίσως παραπάνω, έβλεπα όνειρο σουρεαλιστικό, εν πάση περιπτώσει παρατραβηγμένο. Γιατί το πράγμα έβγαζε [αυτιά και] μάτια και ο …Μητσοτάκης το είχε θέσει εύγλωττα: «μα είναι φανερό…το παιδί …δεν μπορεί».
Κάποιες στιγμές έπιανα τον εαυτό μου να αισθάνεται ένα είδος συμπόνοιας γι’ αυτόν, μια και η μοίρα του φαινόταν να είναι εκείνη του “Πολιτικού της Καυτής Πατάτας”. Καυτή η πατάτα της ήττας που του φόρτωσε το …Νίμπελουγκ περνώντας του το Δαχτυλίδι, ακόμα καυτότερη εκείνη της χρεοκοπίας που έβαλε στα χέρια του ο …Ραφηνάτος, βάζοντάς το στα πόδια.
Ακούγοντάς τον σήμερα, βλέποντας το βλέμμα ενόχου στο συσπασμένο από την πίεση πρόσωπο, βεβαιώνομαι για την αλήθεια όσων έλεγαν οι πιο σκληροί από τους επικριτές του: ο τύπος, ανεξαρτήτως IQ και [αν-]ικανότητας, βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία. ’Εχει ένα συμβόλαιο να εκτελέσει, όχι με το “λαό”, αλλά με τον ίδιο τον διάβολο.
Υπάρχουν πολύ πιο ενδεδειγμένοι από μένα για τις οικονομικές αναλύσεις. Προσωπικά μου αρκεί το βλέμμα που είδα και τα λόγια που άκουσα απ’ το στόμα του, ως προς τη μόνιμη πια παραμονή της Τρόικας στην Ελλάδα. Είπε: “Είναι μια εξέλιξη που εμείς ζητήσαμε. Συμφωνώ με την κυρία Μέρκελ. Δεν είναι δυνατό κάθε τρεις και λίγο να δίνεται ένα σώου με τον ερχομό ή μη της Τρόικας στην Ελλάδα. Πρέπει να βρίσκονται εδώ μόνιμα, ώστε να μας βοηθούν σε οτιδήποτε προκύπτει. Όμως, αυτοί που έχουμε την ευθύνη για να ξαναφτιάξουμε την Ελλάδα είμαστε αποκλειστικά εμείς οι Έλληνες. Η κυβέρνηση, οι Βουλευτές, …ο ελληνικός λαός!”
Εν ολίγοις, αν κατάλαβα καλά, αφενός τελούμε υπό τον ασφυκτκό κλοιό των γκαουλάιτερ, αφετέρου οι εν λόγω ούτε ευθύνη φέρουν, ούτε και θα λογοδοτήσουν πουθενά για την τυχόν αποτυχία τους. Άλλωστε δεν έχουν λογοδοτήσει για τη σειρά των αποτυχιών τους μέχρι τώρα.
Γι αυτές και τις μελλούμενες, την αποκλειστική ευθύνη έχουμε …εμείς.
Πίσσα και πούπουλα στον Άβερελ.
11 Comments
’Εχει ένα συμβόλαιο να εκτελέσει, όχι με το “λαό”, αλλά με τον ίδιο τον διάβολο… Είναι λόγια που βγαίνουν αβίαστα πια από τον καθένα μας και περιγράφουν τα πάντα γύρω απ΄αυτόν τον βλάκα. Να πέσει αμέσως.
Α, και να πάρει μαζί του και τον άλλο, τον υπνωτισμένο πρώην ¨υπουργό¨ οικονομικών του.. Sto kalo stupid, see you (dont)
Όλα με την καλή έννοια, ναί;
Εετσι..
Βέβαια ίσως να θέλει και λίγη βοήθεια για να ξεκολλήσει το ufo.. Ας του δώσουμε ένα χεράκι τώρα , μην το αφήσουμε κι αυτό στο ΝΑΤΟ…
ΟΧΙ…
Από την στιγμή που έχουμε κοινό νόμισμα δεν βλέπω το παράλογο να δεχόμαστε έλεγχο για το τι κάνουμε… και φυσικά γιατί πρέπει να μας έχουν εμπιστοσύνη? και δεν νομίζω να αναγκάστηκε κανείς με την βία να συμμετέχει στον δρόμο της μερκελ? Δεν μπορεί όλοι οι άλλοι ευρωπαίοι να είναι και αυτοί υποτελείς της Γερμανίας και αυτή να έχει άδικο? Τους δοκιμάσαμε και τους δήθεν ευφυής και απέτυχαν και μας οδήγησαν μέχρι εδώ .. ε ας δοκιμάσουμε και τους βλάκες… επίσης αν θέλουμε να ξεφορτωθούμε τους δήθεν τύραννους της μερκελ ας ξεφορτωθούμε πρώτα και τα προϊόντας τους, και το νόμισμα τους και μετά να το παίξουμε μάγκες… τώρα όχι .. εξάλλου ο άνεργος που ζητά δουλειά , φεύγει και πάει στην Γερμανία στην Αυστραλία και αυτό δεν είναι εκχώρηση κυριαρχίας που τα παιδιά θα μαθαίνουν γερμανικά ? .. καλά να πάθουνε τα λαμογια της εξουσίας που θα έχουν κάποιον να τους ελέγχει γιατί δυστυχώς εμείς 10 εκατομ, επί 30 χρόνια δεν το καταφέραμε… όποιος από τους κυβερνώντες ή μη το παίζει μάγκας για δήθεν παραχώρηση κυριαρχίας, ας σκίσει πρώτα τα ευρώ που παίρνει εδώ και 10 χρόνια και μετά να ξαναμιλήσει … έχουμε ένα κοινό νόμισμα 17 χώρες, άρα μια κοινή οικονομική πολιτική που απαιτεί εδώ και χρόνια εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων…. … η κρίση τέλειωσε το χρέος φεύγει … ο GAP Walker έρχεται… Keep Walking GAP…
Αυτή η εποχή
θ’ αφήσει εποχή
δε μοιάζει με καμία
κι ώσπου να πει να φύγει
θα ‘χουμε μείνει λίγοι
κι όχι οι λίγοι κι οι καλοί
δεν ξέρουμε ποιοι θά ‘ναι
δεν ξέρουμε ποιοι θά ‘ναι ποιοι
…του Μανωλη Ρασουλη…keep the faith george…kai kala krasia…
Φίλε μου .. εγώ τους έχω χεσμενους όλους και τώρα, αλλά και από πάντα.. ποτέ δεν τους πίστεψα… στο μονο που πιστεύω είναι στους νόμους της φύσης…. Τώρα αν νομίζουν ότι επειδή πληρώνω τους φόρους τους και τα χαράτσια τους θα είμαι και σκλάβος τους κάνουν μεγάλο λάθος… βέβαια ο καθένας παίρνει τις αποφάσεις του και τραβαει το δρόμο του… εγώ φίλε μου έχω διαλέξει τον δύσκολο δρόμο, εσύ ? .. δεν ξέρω αν ανήκεις στην κατηγορία αυτών που νομίζουν ότι αξίζουν ότι πληρώνονται, εγώ πάντως όχι…
Με το αν είναι σωστό και πρέπον να υφιστάμεθα τον έλεγχο εγώ δεν ασχολήθηκα. Άλλο είναι το πρόβλημά μου και βρίκσεται διατυπωμενο στο τέλος του κειμένου. Ευχαρίστως να το επαναλάβω:
Αφενός τελούμε υπό τον ασφυκτκό κλοιό των γκαουλάιτερ, αφετέρου οι εν λόγω ούτε ευθύνη φέρουν, ούτε και θα λογοδοτήσουν πουθενά για την τυχόν αποτυχία τους. Άλλωστε δεν έχουν λογοδοτήσει για τη σειρά των αποτυχιών τους μέχρι τώρα. Γι αυτές και τις μελλούμενες, την αποκλειστική ευθύνη έχουμε …εμείς.
http://www.bmwblog.com/2011/09/28/bmwblog-road-review-2012-bmw-m5-5th-times-the-charm/
να γιατι κερδισε η μερκελ…
Φοβάμαι πως ο George προτιμά να επιτηρείται από ευρωπαϊκά κοπρόσκυλα διότι εδώ αδυνατεί να αντιμετωπίσει τη διαφθορά που εδώ και δεκαετίες απλώνεται παντού και, όπως ξέρετε, άν δεν ενδώσει κανείς σ’ αυτήν, βρίσκεται απειλούμενος και κατηγορούμενος. Είναι διέξοδος δειλίας βέβαια αλλά όταν ακόμα και υπουργοί εχουν βρεθεί μπλεγμένοι σε παρανομίες και σκάνδαλα, είναι μία διέξοδος. Από την άλλη, και τα εισαγόμενα σκυλιά στις ίδιες νότες γαυγίζουν.
Εγώ θα ‘λεγα “πίτσα με πούπουλα” στο δειλό.
“Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα” (το παιδί”