Δεν κατάφερα να διαβάσω το βιβλίο του Μαρσελ Προυστ “Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο”. Αποσπάσματα, κριτικές, μια παρουσίαση ναι αλλά, όχι το ίδιο το βιβλίο των 4.300 σελίδων. Δεν είχα υπομονή όχι μόνο για αυτό το Ηράκλειο εγχείρημα σαν αυτό αλλά, και για άλλα μικρότερου βαθμού αφοσίωσης. Ήταν ο 2ος Π.Π, τα Δεκεμβριανά, ο Εμφύλιος, τα δύσκολα χρόνια της 10ετίας του ’50, το γεγονός ότι, οι γονείς δεν μπορούσαν να με ελέηξουν, η εκκρηκτική 10ετία του ’60 και, που καιρός για διάβασμα;
Απ’ την ημέρα που έχασα (από δικά μου λάθη) την εταιρία που φτιάξαμε με την Σοφία έχασα τον προσανατολισμό μου. Όχι λόγω ασθένειας ή ανικανότητας αλλά, γιά τους εξευτελισμούς που δέχτηκα σαν αποτέλεσμα της πώλησης σε ένα σύστημα lifestyle που πολεμούσα όλη μου τη ζωή! Από τη μία ημέρα στην άλλη βρέθηκα δίπλα σε τύπους με ψηλοτάκουνα, θήλεα με μυαλό κότας, οικονομικούς δολοφόνους και περιθωριακούς τύπους που πουλούσαν τον πατέρα τους για ένα Πανεράι
Ξαφνικά περικυκλώθηκα από Καγιέν και Καρέρα, μπράβους με μηχανές, εκκρηκτικές ξανθιές, μοντέλες και άλλα κοινωνικά περιτώματα σε βαθμό που όλα μου τα “συστήματα” έκλεισαν, έκαναν shut down όπως στις ταινίες Ε.Φ
Οι νέοι ιδιοκτήτες και τα σκυλιά τους μου απαγόρευσαν να έχω σχέση με τα οικονομικά και διοικητικά της εταιρίας που δημιούργησα αναθέτωντας το ρόλο σε, κάτω απ’ το τραπέζι αμοιβόπμενα άτομα (οι αποδείξεις στη διάθεση όποιου έχει νομιμο συμφάρον) που δεν ήταν ικανά να γράψουν ούτε 10 λέξεις στα Ελληνικά
Όταν οι νέοι ιδιοκτήτες κατάλαβαν ότι καταρρέουν “νοίκιασαν” τους τίτλους των περιοδικών στον εαυτό τους μέσω Κυπριακών offshore ή σε πρόθυμους (πρώην) εργαζόμενους που, στη γλώσσα τους σημαίνει, “πιασ’ τ’ αυγό καιμ κούρευτο”
Πέρα και πάνω απ’ αυτά και άλλα 1000 υπήρξε και το ανηλέοητο κυνηγητό από τους πιστωτές του νέου ιδιοκτήτη ο οποίος, όπως γνωρίζουν οι νομικοί επιστήμονες, αγόρασε την εταιρία αναλαμβάνοντας την υποχρέωση να ικανοποιήσει απαιτήσεις και υποχρεώσεις της. Δεν έκανε κανένα απ’ τα δύο με αποτέλεσμα να υποστώ ένα απίστευτο εξευτελισμό επειδή, στο συμβόιλαιο πώλησης της εταιρίας υπήρχε ο όρος να είμαι “Πρόεδρος” του Δ.Σ για 3 χρόνια.
Όχι, δεν μπορούσα να αρνηθώ γιατί η λεζάντα που πήρε τις μετοιχές “αγόρασε” μαζί το όνομα και την ιστορία μου
Στα χρόνια που ακολούθησαν έκανα 2-3 προσπάθειες να αναστήσω το “πνεύμα” των περιοδικών αλλά απέτυχα όπως απέτυχα στις προσπάθειες να προκαλέσω το ενδιαφέρον κάπου, ας πούμε, “Ιδρύματος” για να μη βρεθεί η όποια ιστορία των περιοδικών στα χαλάκια των παλιατζήδων. Ένας μάλιστα επιχειίρησε κάτι “έξυπνο”: έκανε copy paste τις πρότασεις μου δημιουργώντας στον κάθε άλλο παρά ευγενικό του Ίδρυμα) ένα τομέα όπως ακριβώς του είχα προτείνει!
Και τώρα…
Περνάω τις μέρες προσπαθώντας να τελειώσω το βιβλίο μου (μάλλον απίθανο), παρακολουθώντας τα όσα “παλαβά” συμβένουν στη χώρα και κάνωντας συλλογή καρτουνικών χαρακτήρων από την τηλεόραση
Πολλοί αναγνώστες ρωτάνε “γιατί ασχολούμαι” με τις δηλώσεις του Πάκη, τα bespoke κοστούμια του Κυριάκου, τον ξεκούμπωτο Μπόρατ των Βαλκανίων, τις μαύρες ρίζες της ξανθιάς κόμης της Φώφης και τα hobbit του ΜΕΡΑ25
Το κάνω λόγω της διαχρονικής αγάπης στους καρτουνικούς χαρακτήρες και στην αναπόφευκτη σύγκριση με το 90% των πολιτικών προσωπικοτήτων του Δουκάτου
Το κάνω ακόμα γιατί σεληνιάζομαι όταν βλέπω και ακούω τα πρόσωπα που “λένε τις ειδήσεις” και ανακαλύπτω το χάος πίσω απ’ την ορθοπολιτική τους συμπεριφορά και τον φόβο απένανατι στους Ισχυρούς είτε είναι οι Τούρκοι, οι Άγγλοι, οι Πορρογάλλοι…
Όταν έγραφα αυτές τις γραμμές σε ένα γνωστό κανάλι, διακεκριμένος μικρομεσαίος καφενόβιος έδειξε την γνωστή φωτογραφία της γυναίκας του Ερικου Σλήμαν που “φοράει” τα διαδήματα του “Θησυρού του Πριάμου” που ο τελευταίος ανακάλυψε στην Τροία και ρώτησε τους συμπαρουσιαστές του “ποιά είναι αυτή”
“Μια λατέρνα” απάντησε ο Τιτανοτεράστιος παρουσιαστής κι’ δέχτηκα μία ασημένια σφαίρα στην καρδιά, ίδια μ’ αυτές που χρησιμοποιεί ο Βαν Χλέλσινγκ για να εξοντώσει τους “βρυκόλακες” από την Άλλη Ελλάδα
(συνεχίζεται…_
Συνεχίζω… 28 Οκτωβρίου 2019. Εθνική Εορτή
Ως απόμαχος της ζωής, όπως έλεγαν οι παλαιοί και ως αόρατος, ξωμερίτης outcast, γκρινιάρης, παράξενος, που λέει τα ίδια και τα ίδια, φλύαρος (τελευταίο αυτό από κάποιον που δεν καταλαβαίνει τι διαβάζει) έχω χρόνο να παρακολουθώ την “ενημέρωση” που προσφέρουν τα κανάλια. Πολλοί αναγνώστες λένε “μην ασχολείσαι” αλλά, πως είναι δυνατό να μην ασχολούμαι με το …επάγγελμα μου. Θέλω να πω πρώτα υπήρξα δημοσιογράφος και μετά εκδότης και το χούι, ιδιαίτερα εκείνο του Εξωτερικού Δελτίου, φεύγει με τον θάνατο
Όμως παρακολουθώ και για ένα ακόμα λόγο: για να “θαυμάσω” τον βαθμό της ασχετοσύνης των δημοσιοκάφρων που “λένε” τις ειδήσεις! Πρόσφατο παράδειγμα. Γίνεται μία συζήτηση για κάποια επέτειο και στο video wall ο παρουσιαστής (αντιπροσωπευτικό δείγμα μορφωμένου Νεοέλληνα) δείχνει την παγκοσμίως γνωστή φωτογραφία της συζύγου του Ερρίκου Σλήμαν να ποζάρει φορώντας τον “Θησαυρό του Πριάμου”, τα υπέροχα χρυσά κοσμήματα που ο άντρας της βρήκε σκάβοντας στη Τροία
Κι’ ήταν αυτή η φράση του πρωτεύοντος, του εκσυγχρονισμένου πιθήκου, του γοριλοειδούς μαράκα που μ’ έκανε ν’ αναζητήσω ίαμα στην Πηγή των Μεγάλων Πλαιών -για να παραφρέσω τον Λάβκραφτ και να παραστήσω τον διαβασμένο. Τι λέγαν; Παραθέτω ποιήματα του Καβάφη που οι περισσότεροι γνωρίζουν την αρχή αλλά, όχι το τέλος. Κι’ αυτό όχι γιατίν κάτι θ’ αλλάξει στο Βασίλειο. Η γάγγραινα έχει προσχωρήσει κι’ είναι πλέον αργά για τους γιατρούς και τους μάγους κάτι να κάνουν αλλά, να… Επειδή μιλάει μία γλώσσα Ελληνική που, αν και άνθρωπος πρακτικός, γκρινιάρης και φλύαρος ποτέ δεν είχα τη δύναμη να σηκώσω στους (δημοσιογραφικούς) ώμους μου
Άκουγα άλλους να τη μιλάνε και 1-2 να την τραγουδούν αλλά, να την μιλάνε όχι. Μόνο κάτι παλιοί μου δάσκαλοι την μιλούσαν αλλά, έφυγαν απ’ τη ζωή και σύντομα θα τους ακολουθήσω
| Ἰθάκη Σὰ βγεῖς στὸν πηγαιμὸ γιὰ τὴν Ἰθάκη, νὰ εὔχεσαι νἆναι μακρὺς ὁ δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τοὺς Λαιστρυγόνας καὶ τοὺς Κύκλωπας, τὸν θυμωμένο Ποσειδῶνα μὴ φοβᾶσαι, τέτοια στὸν δρόμο σου ποτέ σου δὲν θὰ βρεῖς, ἂν μέν᾿ ἡ σκέψις σου ὑψηλή, ἂν ἐκλεκτὴ συγκίνησις τὸ πνεῦμα καὶ τὸ σῶμα σου ἀγγίζει. Τοὺς Λαιστρυγόνας καὶ τοὺς Κύκλωπας, τὸν ἄγριο Ποσειδώνα δὲν θὰ συναντήσεις, ἂν δὲν τοὺς κουβανεῖς μὲς στὴν ψυχή σου, ἂν ἡ ψυχή σου δὲν τοὺς στήνει ἐμπρός σου. Νὰ εὔχεσαι νά ῾ναι μακρὺς ὁ δρόμος. Πολλὰ τὰ καλοκαιρινὰ πρωϊὰ νὰ εἶναι ποὺ μὲ τί εὐχαρίστηση, μὲ τί χαρὰ θὰ μπαίνεις σὲ λιμένας πρωτοειδωμένους· νὰ σταματήσεις σ᾿ ἐμπορεῖα Φοινικικά, καὶ τὲς καλὲς πραγμάτειες ν᾿ ἀποκτήσεις, σεντέφια καὶ κοράλλια, κεχριμπάρια κ᾿ ἔβενους, καὶ ἡδονικὰ μυρωδικὰ κάθε λογῆς, ὅσο μπορεῖς πιὸ ἄφθονα ἡδονικὰ μυρωδικά. Σὲ πόλεις Αἰγυπτιακὲς πολλὲς νὰ πᾷς, νὰ μάθεις καὶ νὰ μάθεις ἀπ᾿ τοὺς σπουδασμένους. Πάντα στὸ νοῦ σου νἄχῃς τὴν Ἰθάκη. Τὸ φθάσιμον ἐκεῖ εἶν᾿ ὁ προορισμός σου. Ἀλλὰ μὴ βιάζῃς τὸ ταξείδι διόλου. Καλλίτερα χρόνια πολλὰ νὰ διαρκέσει. Καὶ γέρος πιὰ ν᾿ ἀράξῃς στὸ νησί, πλούσιος μὲ ὅσα κέρδισες στὸν δρόμο, μὴ προσδοκώντας πλούτη νὰ σὲ δώσῃ ἡ Ἰθάκη. Ἡ Ἰθάκη σ᾿ ἔδωσε τ᾿ ὡραῖο ταξίδι. Χωρὶς αὐτὴν δὲν θἄβγαινες στὸν δρόμο. Ἄλλα δὲν ἔχει νὰ σὲ δώσει πιά. Κι ἂν πτωχικὴ τὴν βρῇς, ἡ Ἰθάκη δὲν σὲ γέλασε. Ἔτσι σοφὸς ποὺ ἔγινες, μὲ τόση πείρα, ἤδη θὰ τὸ κατάλαβες ᾑ Ἰθάκες τί σημαίνουν. |
| Θερμοπύλες Τιμὴ σὲ ἐκείνους ὅπου στὴν ζωὴν των ὥρισαν καὶ φυλάγουν Θερμοπύλες. Ποτὲ ἀπὸ τὸ χρέος μὴ κινοῦντες, δίκαιοι κ᾿ ἴσιοι σ᾿ ὅλες των τὲς πράξεις, ἀλλὰ μὲ λύπη κιόλας κ᾿ εὐσπλαχνία, γενναῖοι ὁσάκις εἶναι πλούσιοι, κι ὅταν εἶναι πτωχοί, πάλ᾿ εἰς μικρὸν γενναῖοι, πάλι συντρέχοντες ὅσο μποροῦνε, πάντοτε τὴν ἀλήθεια ὁμιλοῦντες, πλὴν χωρὶς μίσος γιὰ τοὺς ψευδόμενους. Καὶ περισσότερη τιμὴ τοὺς πρέπει ὅταν προβλέπουν, καὶ πολλοὶ προβλέπουν, πῶς ὁ Ἐφιάλτης θὰ φανεῖ στὸ τέλος, κ᾿ οἱ Μῆδοι ἐπιτέλους θὰ διαβοῦνε. |
| Μανουὴλ Κομνηνός Ὁ βασιλεὺς κὺρ Μανουὴλ ὁ Κομνηνὸς μία μέρα μελαγχολικὴ τοῦ Σεπτεμβρίου αἰσθάνθηκε τὸν θάνατο κοντά. Οἱ ἀστρολόγοι (οἱ πληρωμένοι) τῆς αὐλῆς ἐφλυαροῦσαν ποὺ ἄλλα πολλὰ χρόνια θὰ ζήσει ἀκόμη. Ἐνῷ ὅμως ἔλεγαν αὐτοί, ἐκεῖνος παλιὲς συνήθειες εὐλαβεῖς θυμᾶται, κι ἀπ᾿ τὰ κελλιὰ τῶν μοναχῶν προστάζει ἐνδύματα ἐκκλησιαστικὰ νὰ φέρουν, καὶ τὰ φορεῖ, κι εὐφραίνεται ποὺ δείχνει ὄψι σεμνὴν ἱερέως ἢ καλογήρου. Εὐτυχισμένοι ὅλοι ποὺ πιστεύουν, καὶ σὰν τὸν βασιλέα κὺρ Μανουὴλ τελειώνουν ντυμένοι μὲς στὴν πίστι των σεμνότατα. |
| Οὐκ ἔγνως Γιὰ τὲς θρησκευτικὲς μας δοξασίες – ὁ κοῦφος Ἰουλιανὸς εἶπεν «Ἀνέγνων, ἔγνων, κατέγνων». Τάχατες μᾶς ἐκμηδένισε μὲ τὸ «κατέγνων» του, ὁ γελοιωδέστατος. Τέτοιες ξυπνάδες ὅμως πέρασι δὲν ἔχουνε σ᾿ ἐμᾶς τοὺς Χριστιανούς. «Ἀνέγνως, ἀλλ᾿ οὐκ ἔγνως· εἰ γὰρ ἔγνως, οὐκ ἂν κατέγνως» ἀπαντήσαμεν ἀμέσως. |
| Στὴν ἐκκλησία Τὴν ἐκκλησίαν ἀγαπῶ, τὰ ἑξαπτέρυγά της τὰ ἀσήμια τῶν σκευῶν, τὰ κηροπήγια της, τὰ φῶτα, τὶς εἰκόνες της, τὸν ἄμβωνά της. Ἐκεῖ σὰν μπῶ, μὲς σὲ ἐκκλησία τῶν Γραικῶν, μὲ τῶν θυμιαμάτων της τὶς εὐωδίες, μὲ τὶς λειτουργικὲς φωνὲς καὶ συμφωνίες, τὶς μεγαλοπρεπεῖς τῶν ἱερέων παρουσίες καὶ κάθε των κινήσεως τὸν σοβαρὸ ρυθμό, λαμπρότατοι μέσ᾿ τῶν ἀμφίων τὸν στολισμό, ὁ νοῦς μου πηγαίνει σὲ τιμὲς μεγάλες τῆς φυλῆς μας, στὸν ἔνδοξό μας Βυζαντινισμό. |
| Ὑπὲρ τῆς Ἀχαϊκῆς Συμπολιτείας πολεμήσαντες Ἀνδρεῖοι σεῖς ποὺ πολεμήσατε καὶ πέσατ᾿ εὐκλεῶς τοὺς πανταχοῦ νικήσαντας μὴ φοβηθέντες. Ἄμωμοι σεῖς, ἂν ἔπταισαν ὁ Διαῖος κι ὁ Κριτόλαος. Ὅταν θὰ θέλουν οἱ Ἕλληνες νὰ καυχηθοῦν, «Τέτοιους βγάζει τὸ ἔθνος μας» θὰ λένε γιὰ σᾶς. Ἔτσι θαυμάσιος θά ῾ναι ὁ ἔπαινός σας. |
Δεν ήταν μόνο ο κάφρος που σημάδεψε το “εορταστικό” 3ήμερο. Εντύπωση μου έκανε κι’ ο δασκαλάκος που υποδύεται τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Χαρτόβιας. Ο οποίος, με κάθε ευκαιρία στέλνει “αυστηρά μηνύματα” στη Τουρκία, στην Ε.Ε, στις ΗΠΑ, στη Γαλλία όπου τελικά έχει παράσταση και νομίζει πως πρέπει να εμφανιστεί. Ο καλός αυτός κύριος που λέει “Εμείς οι Έλληνες”, ομιλεί δια το “Ευρωοπαϊκό Κεκτημένο” και το “Διοεθνές Δλίκαιο” και πάει σε παρελάσεις πήγε και στην “συμπρωτεύουσα” όπου οι “λαμπρές” εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου που, η νεολαία μπλέκει με την “25η Μαρτίου”, τα “Θεοφάνεια” και την αργία της Καθαρής Δευτέρας ίνα μην είπω και του Πάσχα
Το τι είπε πάλι δεν περιγράφεται αλλά, και να το πεις τι αξία έχει; Καμία. Μηδέν. Nothing. Nada κι’ αυτό επειδή, με την πρώτη παρέλαση θα πει τα ίδια, με τον ίδιο στόμφο και συγκαλυμμένο τρόμο μη τύχει και, κάποια στιγμή απαιτηθεί ο “Έλληνας Λαός” να πολεμήσει!
Μα, θα πείτε… Δεν είναι “οι Έλληνες που πολεμούν σαν ήρωες αλλά οι ήρωες που πολεμούν σαν Έλληνες” και θα συμφωνήσω διευκρινίζοντας ότι, αυτά ήταν προ GNTM και Gay Parade. Τώρα η πλειοψηφία κάνει αποτρίχωση στα μπούτια και στο στήθος και άντε να τρέχεις στα βουνά να πολεμήσεις (πάλι) τον Τούρκο δεν φτάνει που το κάναμε το 1821 και το 1897 και, τη δεύτερη φορά μας πήγαν “καρότσι” ως τη Λαμία.
Ναι αλλά, εκτός από τον Πρόεδρο Πάκη υπάρχει και ο Πρωθυπ Κυριάκος και ο Υπουργός από το Εξωτερικόν Δένδιας που πήρε τη θέση του Υπουργού Κοτζιά που βγήκε απ’ το σετ της ταινίας “Th Quest fot Holly Gtail” με το Δισκοπότηρο εννοώ την (α)συμφωνία των Πρεσπών
Πω, πω, πω πόσα έχω να πω αλλά, πρέπει να σας αφήσω για τώρα…
RSS - Posts
10 Comments
Kαλησπέρα ΚΚ – Αν και διαβασα το κείμενο σου οταν το “ανεβασες” (σχεδόν) γράφω το σχόλιο σημερα για να γνωριζεις ότι διάφοροι
“γνωστοι-άγνωστοι” μπαίνουμε και διαβαζουμε τα όσα γραφεις! Και επειδή αναφέρεις ότι έχεις να πεις πολλά εμείς περιμένουμε. Να εισαι πάντα καλά
Ένας απ’ τους λόγους που δε γράφω είναι ότι έχω …πολλά να γράψω! Πού και πού λέω να γράψω κάτι γι’ αυτοκίνητα! Την καινούργια Mercedes ή BMW για παράδειγμα ή το νέο Χιουντάι ή κάτι, οτιδήποτε. Γιατί έπιασα τ’ αυτοκίνητα; Έτσι, για να τσιγκλήσω τους χιλιάδες αυτοκινητικούς συντάκτες που ξεπετάχτηκαν μετά την έκδοση των 4Τ το 1970 αλλά, πάντα κάνω πίσω! Η αιτία είναι ότι θα γίνω πολύ κακός σε βαθμό που θα “φάω” κάποια μήνυση και θα τρέχω στα δικαστήρια ν’ αποδείξω πως δεν είμαι ή δεν υπήρξα ελέφαντας. Γιατί, στο όνομα του θεού των Κλινγκον τι έχει κανείς να πει για τα rolling boxes με τους 22 αερόσακους και τους 20 αισθητήρες που μεταφέρουν άτομα που δεν ξέρουν από που έρχονται και που πάνε; Καμία! Οι ελάχιστοι που ξέρουν μπορεί και να μην τα χρησιμοποιούν στ στις ξένες χώρες που διέφυγαν. Οι πολλοί που έμειναν δανείζονται από ξένες τράπεζες για να ψωνίσουν παραφουσκωμένα μηχανοκίνητα “εγώ” που τα βλέπω και γελάω με τη χυδαιότητα και την ασχήμια που εκπέμπουν
Τίποτα δε μου λένε πια τα υπερ-αυτοκίνητα που κοστίζουν 1 εκατ ευρώ και προορίζονται για μικροτσούτσουνους πρίγκιπες, διακινητές ουσιών και Μπάρμπι κάθε μορφής. Έχοντας οδηγήσει τα καλύτερα της Αναγέννησης κι’ έχοντας μιλήσει με τους θεούς της αυτοκίνησης τα έχω παντελώς χεσ&*να
Συγχωρέστε με που δεν ανασταίνω τους νεκρούς. Προτιμώ να τους αφήσω στον αιώνιο ύπνο αντί να τους δείξω σ’ ένα καινό που αποκαλεί το αυτοκίνητο “γιωταχί” ή “αμάξι”, που ψωνίζει “καγιέ” και “μπέμπα”, “μετρσεντέ” και “αουντί”
Αφού να σκεφτείτε θέλω να πάρω ένα μεταφορέα και ψάχνω να βρω ένα μεταχειρισμένο που να κάνει τη λιγότερη εντύπωση στον “Έλληνα Λαό”
Τι κατάντια ε;
Λιγοι οι επισκέπτες στο μπλογκ. Φταίω κι εγώ που δεν γράφω κάθε μέρα….
Όπως είπα πιο πάνω δεν είξναι πλέον εύκολο!
Πόσο μας λείπεις, ενώ θα μπορούσαν να σε διαβάζουν μαζί μ’ εμάς ,
χιλιάδες αναγνώστες και να “ξεστραβώνεται” όλο και κάποιος…
Πως ήρθαν έτσι τα πράματα, τώρα στα υστερνά..
Πόσο κρίμα..
Όπως το λες. Κρίμα!
Ενοχλούσα, ενοχλώ, θα ενοχλώ.
Πράγματα αλλά, πρέπει να σκεφτείς το γιατί με εξαφάνισαν
Πατέρα γράφε όσο πιο συχνά μπορείς. Σε έχουμε ανάγκη
Δεν είναι πλέον εύκολο!