Όπως είναι γνωστό, καθήκον κάθε δημοσιογράφου είναι να υποστηρίζει μια καλή προσπάθεια όταν βλέπει μια. Χρόνια τώρα η στήλη δεν κάνει τίποτα άλλο παρά αυτό ακριβώς, με αποτέλεσμα να είναι αγαπητή, ιδιαίτερα στο Υπουργείο Συγκοινωνιών.

Θυμάμαι τότε που αποφασίστηκε να βαφτούν κίτρινα τα πεζοδρόμια για να λυθεί το «κυκλοφοριακό». Η στήλη είχε συμφωνήσει απόλυτα και είχε γράψει τα καλύτερα λόγια. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, εκτός από το να ευχαριστηθεί ο κ. υπουργός, να πουληθεί και πολύ κίτρινο χρώμα. Έτσι, εκτός από τους αρμόδιους του υπουργείου, έμειναν ευχαριστημένοι και οι πωληταί χρωμάτων. Αλλά από τότε που, μετά από ώριμη σκέψη, αποφασίστηκε να τιμωρηθούν όλα τ’ αυτοκίνητα που στάθμευαν παράνομα με αφαίρεση πινακίδων πάλι η στήλη υποστήριξε την ιδέα, και μάλιστα με δυο πύρινα άρθρα εξέφρασε την άποψή της, καταφέρθηκε κατ’ αυτού για τον σύγχρονο εγκληματία που ακούει στο όνομα «ιδιωτικό αυτοκίνητο» που έχει καταστήσει τη ζωή στη πόλη απάνθρωπη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η μόνη πόλη που προσφέρει «απάνθρωπες» συνθήκες ζωής λόγω της ύπαρξης του ιδιωτικού αυτοκινήτου είναι η Αθήνα. Όλες οι άλλες (συμπεριλαμβανομένου του Λονδίνου με 8 εκατομμύρια αυτοκίνητα και του Τόκιο με 14 εκατομμύρια αυτοκίνητα) προσφέρουν «ανθρώπινες». Αλλά, ας συνεχίσουμε με τα εύσημα της στήλης και τις υπηρεσίες που έχει προσφέρει στην εξουσία.

Θυμάστε τότε που οι αρμόδιοι είχαν αποφασίσει να χωρίσουν τους πολίτες σε κατηγορίες;

Πρώτη κατηγορία ήταν αυτή που είχε κούρσες και ήταν ελεύθερη να κυκλοφορεί στην Ηρώδου Αττικού, στην Β. Κωνσταντίνου, στην Κουμπάρη και στη Σέκερη.

Δεύτερη κατηγορία ήταν αυτή που είχε δίκυκλα και κυκλοφορούσε μόνο ορισμένες ώρες της ημέρας και της νύχτας σε αυστηρά προκαθορισμένα δρομολόγια. Κάθε παράβαση κόστιζε ακριβά. Η στήλη είχε συμφωνήσει απόλυτα με το μέτρο και είχε γράψει πολλά άρθρα συμπαράστασης προς τους αρμόδιους. Μια φορά μάλιστα που αυτός ο δημοσιογράφος είχε κληθεί σε τηλεοπτικό τραπέζι συμφώνησε τόσο πολύ ώστε τον κόψανε δια παντός!

Οι ζώνες ασφαλείας ήταν ένα καλό παράδειγμα. Απειλήθηκε ο λαός με πρόστιμα «μέχρι και ένα εκατομμύριο» και έσπευσε κι αγόρασε εκατοντάδες χιλιάδες μέτρα μαύρου υφάσματος που εισήχθη εσπευσμένα από κάθε γωνιά της γης, από την Τσεχοσλοβακία μέχρι τη Φορμόζα και από την Ιταλία μέχρι τη Γη του Πυρός.

Η στήλη στάθηκε αρωγός. Συγχαρητήρια, έγραφε. Αυτό είναι μέτρο. Και συμπλήρωνε ότι αφού είχαν λυθεί όλα τα προβλήματα που απασχολούν τις άδικες μεταφορές και βέβαια έπρεπε να δεθούν οι πολίτες και μάλιστα με υφάσματα τρίτης και τέταρτης κατηγορίας φτάνει να ήταν μαύρα.

Καμιά απόφαση όμως δεν προκάλεσε τέτοια έκρηξη συμπαράστασης όσο η απόφαση να επιβληθούν τα μονά- ζυγά για να λυθεί το «κυκλοφοριακό» και να φύγει το σύννεφο.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η απόφαση αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΤΕΙ ο αριθμός των αυτοκινήτων που κυκλοφορούν στην Ελλάδα και φυσικά να διπλασιαστούν και τα προβλήματα της ρύπανσης και της κυκλοφορίας, αλλά αυτό κανείς δεν το συζητάει. Το αποφεύγουν, διότι τι να πουν οι άνθρωποι. Ότι αυτοί δημιούργησαν το πρόβλημα, τη στιγμή που ο λαός γνωρίζει ότι υπεύθυνα για το κακό είναι τα απαίσια Ι.Χ; 

Προχτές που είχε σύννεφο διάβασα ότι πάρθηκε μια νέα σειρά μέτρων κατά της κυκλοφορίας.

Λίγο πολύ τα μέτρα έλεγαν ότι, επιτρέπεται να κυκλοφορούν όλα τ’ αυτοκίνητα φτάνει να έχουν οι οδηγοί τους ένα «χαρτάκι» από κάπου, ή να είναι αρχηγοί ξένων αποστολών, οδηγοί αυτοκινήτων με αριθμούς Κ.Υ., ΙΚΑ, ΤΣΑ, ΚΥΠ, ΓΕΑ, ΓΕΣ, ΕΣ, Π.Α., κλπ.

Ακόμη έλεγαν ότι επιτρέπεται να κυκλοφορούν τρία αυτοκίνητα ανά εφημερίδα αλλά και ιατρικά αυτοκίνητα εφόσον ο γιατρός είναι μόνος του και εφόσον έχει χαρτάκι από τον φίλο του τον γιατρό κλπ. Και αυτά τα μέτρα με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο, γιατί, μόνο με θαρραλέες αποφάσεις σαν αυτές μπορεί να αντιμετωπιστεί το τρομερό κυκλοφοριακό και να φύγει το Νέφος.

Ακόμα αποφασίστηκε να «στραγγαλίζεται» η κυκλοφορία στις εισόδους των πόλεων και να δημιουργηθούν  «κυψέλες».

Όλα με βρίσκουν σύμφωνο.

Ο στραγγαλισμός είναι μια απόλυτα επιστημονική και δημοκρατική λύση. Εφαρμόζεται με επιτυχία σε πόλεις όπως η Σιγκαπούρη, η Καλκούτα, το Νέο Δελχί και η Μανίλα.

Δεν εφαρμόζεται στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στη Φραγκφούρτη, το Μόναχο, το Βελιγράδι, το Μιλάνο και τη Μαδρίτη, αλλά αυτό σίγουρα οφείλεται στην ανικανότητα και την ασχετοσύνη της Διοίκησης στις πόλεις αυτές.

Με την ευκαιρία λοιπόν αυτών των μέτρων, θα ήθελα να κάνω μερικές προτάσεις οι οποίες- πιστεύω- θα βοηθήσουν πολύ στη λύση του κυκλοφοριακού και στην απομάκρυνση του σύννεφου.

Για το κυκλοφοριακό: Εκτός από τους περιορισμούς με τα «χαρτάκια» να τεθούν και περιορισμοί ανάλογα με το χρώμα των ματιών. Είναι πιο εύκολο για τα αρμόδια όργανα να κοιτάζουν κάποιον στα μάτια παρά να κοιτάζουν την άδειά του.

Περιορισμοί μπορούν επίσης να τεθούν με μια απλή φόρμουλα.

Παράδειγμα: Κάθε Δευτέρα- Τετάρτη- Παρασκευή θα κυκλοφορούν τ’ αυτοκίνητα εκείνα των οποίων ο αριθμός προκύπτει από τη πρόσθεση του αριθμού του αυτοκινήτου, της ηλικίας του οδηγού και του αριθμού κατοικίας, του συνόλου διαιρουμένου με έναν συντελεστή που θα έχει σχέση με τον κυκλοφοριακό φόρτο στην οδό Πατησίων και το ποσοστό μονοξειδίου του άνθρακα στου Ρέντη.

Το αντίθετο θα μπορεί να γίνεται κάθε Τρίτη- Πέμπτη- Σάββατο χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα σωστό.

Την Κυριακή προτείνω να απαγορεύεται εντελώς η κυκλοφορία για να συνετιστούν αυτοί «οι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης που κυκλοφορούν ασκόπως με τα Ι.Χ αυτοκίνητά τους».

Καλό θα είναι ακόμα, εκτός από την κυκλοφορία, να στραγγαλίζονται και οι κάτοχοι των αυτοκινήτων. Αυτό είναι ένα μέτρο που σίγουρα θα συμβάλει στη μείωση του κυκλοφοριακού φόρτου.

Για το σύννεφο: Έχω την εντύπωση ότι, το μποτιλιάρισμα που συμβαίνει κάθε πρωί στη λεωφόρο Κηφισού από την Πειραιώς μέχρι και τη Φιλαδέλφεια δεν είναι αρκετό. Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε, αντί των 6000 φορτηγών που μένουν ακινητοποιημένα επί μία ώρα, να μένουν 10.000 φορτηγά. Έτσι, θα έχουμε περισσότερο σύννεφο και θα λάβουμε, πιο εύκολα, περισσότερα μέτρα.

Ένα αποτελεσματικό μέτρο είναι να εφοδιάζονται τ’ αυτοκίνητα με νοθευμένη με πετρέλαιο βενζίνη. Η καύση θα είναι ατελής, με αποτέλεσμα να έχουμε περισσότερη ρύπανση που θα μας επιτρέπει να λαβαίνουμε ακόμα περισσότερα μέτρα.

Ακόμη, επιθυμητό είναι να λειτουργεί μόνο το 30 τοις εκατό των «φαναριών» της Τροχαίας και αυτό με τρόπο απρογραμμάτιστο και σπαστικό. Δημιουργούνται έτσι τεράστια μποτιλιαρίσματα που μας δίνουν την ευκαιρία να ομιλούμε περί της Τελικής Λύσεως, που είναι ο Στραγγαλισμός.

Χωρίς να έχω εξαντλήσει το θέμα της υποστήριξης της στήλης προς τις αποφάσεις της Διοίκησης, θα ήθελα – επειδή ο χώρος δεν επαρκεί- να μην ξεχάσω να γράψω δυο λόγια για την απόφαση που πάρθηκε πρόσφατα και που απαγορεύει σε μια οικογένεια να αγοράσει «μονό» αν έχει «ζυγό».

Μπράβο! Είναι μια σοφή απόφαση που έδωσε δουλειά σε δεκάδες πωλητές αυτοκινήτων και συμβολαιογράφους. Δημιούργησε μάλιστα και ένα νέο επάγγελμα: αυτό του αγοραστού της Μιας Ημέρας. Πάει κάποιος, αγοράζει ένα «ζυγό» και το πουλάει αμέσως «μεταχειρισμένο» σ’ αυτόν που έχει «μονό».

Έτσι είναι όλοι ευχαριστημένοι. Η Διοίκηση, οι βιομηχανίες αυτοκινήτων, το σύννεφο και οι συμβολαιογράφοι.

Μετά απ’ όλα αυτά δεν πιστεύω να υπάρχει έστω κι ένας αναγνώστης που να μην αναγνωρίζει την ανάγκη της πλήρους υποστήριξης στις αποφάσεις της Διοίκησης για το Κυκλοφοριακό και τη ρύπανση της ατμόσφαιρας.