του Σωκράτη Παπαχατζή
Η Greta Thunberg, ενημερώνει η Wikipedia [με την γνωστή της έφεση στην κριτική βάσανο] είναι μια Σουηδή ακτιβίστρια που εργάζεται για να σταματήσει την υπερθέρμανση του πλανήτη και την κλιματική αλλαγή.
Πιο κάτω πληροφορείσαι ότι, η δράση της ακτιβίστριας, ξεκίνησε …πέρσι τον Αύγουστο, με διαμαρτυρίες έξω από το Σουηδικό Κοινοβούλιο, οι οποίες …προκάλεσαν το ενδιαφέρον των media…Τον Δεκέμβριο μιλούσε στη διάσκεψη των Ηνωμένων εθνών για την Κλιματική αλλαγή, ενώ τον …Ιανουάριο του ’19 προσκλήθηκε να μιλήσει στο Οικονομικό Forum του Νταβός… Τον Μάρτιο μέλη της Νορβηγικής Βουλής την πρότειναν για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Τον Μάρτιο έγινε εξώφυλλο του Time, τα υπόλοιπα είναι “ιστορία εν τη γενέσει”.
Πρόσφατα η Γκρέτα διέσχισε τον Ατλαντικό με ιστιοπλοϊκό “μηδενικών ρύπων” για να παραστεί σε μια σειρά συνόδων για το κλίμα και σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας επί αμερικανικού εδάφους.
Υπάρχει κάποιος στον οποίο, τα ανωτέρω δεν θα φαίνονταν …τουλάχιστον περίεργα; Βεβαίως και υπάρχει. Κι όχι ένας αλλά … πολλοί: πρώτοι από όλους, οι περισσότεροι δεκαεξάχρονοι – συνομίληκοι της ακτιβίστριας…
Το πράγμα βοά: η εκστρατεία είναι εστιασμένη σ’ αυτό το target group: στόχος μια οικουμενική κινητοποίηση μαθητών, και η “ευαισθητοποίηση” που αναμένεται να προκαλέσει. Μια λαοθάλασσα από δροσερά, ολόφρεσκα μουτράκια, που “απαιτούν” πολιτικές που θα αντιστρέψουν την πορεία του πλανήτη προς το βέβαιο χαμό…Τι πιο “επιδραστικό” απ ΄αυτό; Η Greta είναι το σύμβολο που χρειάζεται ένα τέτοιο κίνημα. Δεν θα αρκούσε να είναι νεαρή και φωτογενής. Έπρεπε να είναι [νεαρή, φωτογενής και] controversial… Και για την εποχή των identity poilitics, controversial = φορέας “βιολογικής” ιδιαιτερότητας που σε διακρίνει απ’ το πλήθος, κάνοντάς σε ήρωα – στόχο …”ρατσιστικών” σχολίων. Η νεαρή ακτιβίστρια πάσχει από Asperger [μορφή αυτισμού]. Διάφοροι απρόσεκτοι δημοσιολόγοι, εστίασαν σ’ αυτό το τελευταίο, πατώντας τη μπανανόφλουδα: αποτέλεσμα ήταν να γίνουν οι ίδιοι στόχοι δημοσιογραφικών οργάνων, τόσο της “δεξιάς”, όσο και, κυρίως, της “αριστεράς”, με ειδίκευση σε τέτοιες επιθέσεις.
Θα αρκούσε η επικέντρωση στο νεαρό της ηλικίας της…
Το στήσιμο ολόκληρης καμπάνιας [σπόνσορας, φυσικά, surprise… ο George Soros] γύρω από ένα άτομο με αποκλειστικά …επικοινωνιακά προσόντα, συνάδει με την προσήλωση της εκστρατείας του Climate Change στους κώδικες της βιομηχανίας του θεάματος: Η αρχή έγινε το 2006, με την ταινία του Al Gore “An Inconvenient Truth”, υποχρεωτικό θέαμα έκτοτε για σχολεία σε όλο τον κόσμο, και αιχμή του δόρατος μιας προπαγάνδας που ακυρώνει a priori κάθε αντίθετη άποψη – το έδαφος για την έλευση της Greta στρώνεται από τότε…
Η ταχύτητα με την οποία εκτοξεύτηκε σε τροχιά διεθνούς celebrity φαντάζει υπερβολική μόνο σε όσους υποτιμούν την δύναμη των [social] media. Βεβαίως, το ότι η προωθητική ταχύτητα αυξάνεται, δεν σημαίνει και ότι …προωθούμενος μπορεί να είναι ο καθένας… η επιλογή του σταρ γίνεται, σήμερα, στην “εποχή του ίντερνετ”, με τα ίδια κριτήρια που γινόταν πάντα: λεφτά, γνωριμίες, και εξυπηρέτηση ατζέντας…
Αντιγράφω από την ναυαρχίδα του political correctness στην Ελλάδα, Lifo:
Με μήνυμα που κατακεραυνώνει τον Τραμπ, έκανε την άφιξή της στη Νέα Υόρκη η 16χρονη Γκρέτα Τούνμπεργκ. Ολοκληρώνοντας ένα ταξίδι 15 ημερών κατά το οποίο διέσχισε τον Ατλαντικό με ένα ιστιοφόρο μηδενικών εκπομπών άνθρακα, η έφηβη ακτιβίστρια Γκρέτα Τούνμπεργκ πέτυχε τον στόχο της και το ιστιοφόρο Malizia II έδεσε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης.
Λίγο μετά από την άφιξή της, η 16χρονη επέκρινε τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ που αρνείται να «ακούσει την επιστήμη» και είπε ότι οι πυρκαγιές του Αμαζονίου ήταν «ένα σαφές σημάδι ότι πρέπει να σταματήσουμε να καταστρέφουμε τη φύση». «Λέω να ακούσει την επιστήμη και προφανώς αυτός δεν το κάνει. Αν κανείς δεν μπορεί να τον πείσει για την κλιματική κρίση, δεν ξέρω πως θα το πετύχω εγώ», είπε μιλώντας για τον Τραμπ.
Η 16χρονη Σουηδή, η οποία έχει εμπνεύσει ένα παγκόσμιο κίνημα κατά της απορρύθμισης του κλίματος, χαιρετούσε προς τις κάμερες, τους δημοσιογράφους και τους περίπου 300 ανθρώπους που είχαν συγκεντρωθεί για να την υποδεχθούν στην μαρίνα του Μανχάταν, όπου ελλιμενίστηκε το Malizia II. Η Γκρέτα αναχώρησε στις 14 Αυγούστου μαζί με τον πατέρα της πάνω στο Malizia II, με σκίπερ τον Πιέρ Κασιράγκι, γιο της πριγκίπισσας Καρολίνας του Μονακό, και τον Γερμανό Μπόρις Χέρμαν, για να παρευρεθεί στην παγκόσμια σύνοδο κορυφής για το Κλίμα που οργανώνεται τον Σεπτέμβριο από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες.
Και σημειώνω ότι:
1. Η “επιστήμη” την οποία επικαλείται η GT, αφορά κατά βάσιν μια ομάδα επιστημόνων περί τον κλιματολόγο / γεωφυσικό Michael E. Mann, σύμβουλο του Al Gore στην εκστρατεία του για τη σωτηρία του πλανήτη. Πλήθος άλλων επιστημόνων, καθηγητών πανεπιστημίου, νομπελιστών κλπ. αρνούνται σε όλους τους τόνους τα πορίσματα της προηγούμενης ομάδας, παραμένοντας ωστόσο αποκλεισμένοι από τα mainstream media, με τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό του Climate Change Denier [κατά το …Holocaust Denier]. Τελείως περιορισμένη, έως ανύπαρκτη είναι και η πληροφόρηση για γεγονότα όπως το Climategate του 2009 [hackers αποκάλυψαν πλήθος email που είχαν ανταλλάξει ο M.E. Mann και συνεργάτες του, απ’ τα οποία προέκυπτε σαφώς παραποίηση στοιχείων…]
2. Σύμφωνα με τον Pierre Casiragi, μέλος της βασιλικής οικογένειας του Μονακό και ιδιοκτήτη του σκάφους με το οποίο η Γκρέτα διέσχισε το Ατλαντικό: “πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα σκάφη στον κόσμο που καταναλώνουν μηδέν ορυκτά καύσιμα. Το σκάφος αναβαθμίστηκε πρόσφατα, με ηλιακά πάνελ και …υποβρύχιες τουρμπίνες…”
Που σημαίνει, σε απλά ελληνικά, ότι το εγχείρημα της GT είναι γελοία ανεφάρμοστο για ένα συνηθισμένο άνθρωπο. Ότι αδυνατεί να χρησιμεύσει σαν εναλλακτική πρόταση στις αεροπορικές πτήσεις.
3. Το φαινόμενο ενός γραφικά επηρμένου δεκαεξάχρονου, που δίνει διαλέξεις κουνώντας το δάχτυλο σε ενήλικους, μεταξύ των οποίων πρόεδρους κρατών όπως οι ΗΠΑ, θα έπρεπε να προκαλεί απλώς θυμηδία. Το ότι αντ’ αυτού αποτελεί breaking news στα διεθνή media, αποτελεί ασφαλή απόδειξη του ότι μιλάμε για ένα πλανήτη σοβαρά άρρωστο. ‘Οχι εξ αιτίας του climate change…
2 Comments
Ήταν δύσκολο να δώσεις κουτόχορτο στα παιδιά της πιάτσας… Μένει να δούμε στο μέλλον, τι θα γίνει με τα παιδιά του Ίντερνετ. Να δούμε ποιό σχολείο είναι πιό δυνατό ; Του πεζοδρομίου ή του διαδικτύου ;
Ευχαριστούμε για το άρθρο. Είναι μιά όαση.
Εγώ σας ευχαριστώ. Και είναι πολύ εύστοχος ο τρόπος που το θέτετε…
Γιατί ένας απ’ τους λόγους ύπαρξης του διαδικτύου ειναι, ακριβώς, να …καταπιεί το “πεζοδρόμιο”, την δια ζώσης επικοινωνία, την κριτική και την αντίσταση.