Κάποτε, όταν το ένα λάθος μου ακολουθούσε το άλλο καθώς, παρασυρμένος από τους αλήτες που κυβερνούσαν την Ελλάδα, έβαλα την Εταιρία μου στο ΧΑΑ. Η ζήτηση της μετοχής υπερκαλύφθηκε …752 φορές, αιαθάνθηκα βαριά την ευθύνη απέναντι στο κόσμο και δεν άκουσα τις “συμβουλές” να πουλήσω 300 χιλιάδες “χαρτιά” και να πάρω ένα σκασμό δραχμές (πάνω από 2 δις τότε). Έλεγα πως δεν γίνεται να προδώσω την εμπιστοσύνη των επενδυτών. Εκείνα τα χρόνια λοιπόν που ήμουν Πρόεδρος “εισηγμένης” δεχόμουν δεκάδες επισκέψεις αργυραμοιβών που προσπαθούσαν να μου δώσουν δάνειο και ανθυποτσιρακίων που πουλούσαν “χρυσές” πιστωτικές κάρτες. Στα δάνεια αντιστάθηκα (εκτός από ένα μικρό που χρησιμοποιήθηκε για την ολοκλήρωση του κτηρίου των γραφείων μας των 4,500μ2 στον Υμηττό. Το δάνειο εξοφλήθηκε γρήγορα πριν κάνω το λάθος να συμμετάσχω (κατά 40%) στην ίδρυση ενός λιθογραφείου με τη -σωστή- σκέψη ότι, εκεί θα μπορούσαμε να τυπώνουμε τα πολλά περιοδικά που είχαμε τότε, εκτός από τις όποιες “δουλειές” θα πέρναμε. Για αυτή τη κτηνωδία (που οδήγησε στη κατάρρευση των Τ.Ε) έχω μιλήσει στο ιστολόγιο. Για τις πιστωτικές όχι -όσο θα έπρεπε. Πήρα που λέτε δύο που είχαν όριο (ή κάτι) 8.000 ευρώ. Στα χρόνια που ακολούθησαν “ψώνισα” κάποιο εξοπλισμό αναβάτη, μερικά πουκάμισα και δύο παντελόνια. Και στα statements άρχισα να βλέπω ότι, οι λωποδύτες χρέωναν τόκους για το κεφάλαιο/άερα που μου είχαν “δανείσει”. Ρώτησα γιατί πληρώνω αφού δεν το χρησιμοποιώ. Μου είπαν γιατί μου το είχαν “δανείσει”. Ακύρωσα ΟΛΕΣ τις πιστωτικές, έκλεισα ΟΛΟΥΣ τους λογαριασμούς, ορκίστηγκα πως όσο ζω δεν θα ξαναπατήσω στα ευαγή τους ιδρύματα. Όμως, παρά το ότι κατάστρεψα τις κάρτες ακόμα “χρωστάω” κάπου 5.000 ευρώ και, κάθε μήνα από τα λιγοστά χρήματα που μου απόμενειναν απ’ το ξεπούλημα της ζωής μου σε μία λεζάντα, πληρώνω τους τοκογλύφους.
Please, που λέει και ο Πρωθυπουργός από το Εξωτερικόν. Αν έχετε πιστωτικές με όριο ή χωρίς, ακυρώστε τις, κάψτες τις, βγάλτες τις απ’ τη ζωή σας. Όλοι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτές (και αυτούς). Αρκεί να κάνουμε μερικά κλικ πίσω στις ανάγκες, να δούμε ότι, εκτός απ’ τις κωλομερσεντέ υπάρχουν και άλλα πράγματα πολύ πιο γήϊνα και ανθρώπινα.
Ποιος το λέει; Μα, ο άνθρωπος που, πίστευε πως κάτι μπορούμε να φτιάξουμε στην Ελλάδα οπότε ακόμα και η αγορά “μερσεντέ” θα ήταν, κατά κάποιο τρόπο, “δικαιολογημένη”. Αυτό όμως που έγινε είναι ότι, 15-20 οικογένειες έσκισαν τις σάρκες τις χώρας, δανείστηκαν για να αγοράσουν την κομματική και οπαδική τους πελατεία και την άφησαν στα χέρια των cyborgs που, τα τελευταία 35 χρόνια, παριστάνουν τους πολιτικούς. Μακρυά φίλοι μου. Άγιοι Φραγίσκοι της Ασίζης. Μπολιβάρ, Γκεβάρα, στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού (χωρίς Στάλιν, Χότζα, Χόνεκερ, Τσαουσέσκου!), επιστήμονες, ερευνητές, δουλευταράδες, τίμιοι, φιλότιμοι, Ιρλανδοί πατριώτες… Μακρυά απ’ τις επιπλέουσες κουράδες, το life style των φούστηδων, των αρχοντοβίζιτων, των κουράδων του parasite beach… Ίσως έτσι κάτι καταφέρουμε να σώσουμε από την παλιά μας πατρίδα…
7 Comments
εχετε απολυτο δικιο ειχα κανει και εγω το ιδιο λαθος και ακομα πληρωνω με τοκους 17% .. και ποσο καθικια ειναι που παω και τους λεω να μου βγαλουν καινουριο επαγγελματικο δανειο με 8% επιτοκιο, και μου λενε οτι συμφωνα με την δηλωση που κανω δεν δικαιουμαι … ποτε ξανα ομως …
η κάρτα είναι εργαλείο. το σφυρί είναι εργαλείο, μπορείς να καρφώσεις, μπορείς να βγάλεις και τα νύχια σου.
κ. Καββαθά
δεν μπορώ να πιστέψω ότι σε χρέωσαν για τόκους για το πιστωτικό όριο.
εάν ισχύει γρήγορα σε δικηγόρο.
Θα συμφωνήσω με τον Κο Αγγελο
Αν χρέωσαν τόκους για το πιστωτικό όριο, τότε ένας (καλός) δικηγόρος και μία αγωγή, θα οδηγήσουν σε μία εξαιρετικά επωφελή για τον Κο Κ.Κ. “συμφωνία”.
Γενικότερα τώρα, η πιστωτική κάρτα είναι εξαιρετικά χρήσιμη υπό συνθήκες και πάντα με συχνό έλεγχο των χρεώσεών της (π.χ. με e-banking, ενημέρωση με sms κλπ). Για παράδειγμα, με αυτές αποφεύγουμε να έχουμε πάνω μας μετρητά (κάτι άλλωστε επικίνδυνο και λόγω της εγκληματικότητας), μπορούμε να έχουμε σοβαρές εκπτώσεις σε συγκεκριμένες αλυσίδες (Super Market, βενζινάδικα κ.ά.). Το θέμα είναι να μην “απλώνουμε τα πόδια έξω από την κουβέρτα”, με άλλα λόγια να μην αγοράζουμε πράγματα που απλά δεν μπορούμε να προϋπολογίσουμε την έγκαιρη και εφικτή αποπληρωμή τους.
Και φυσικά, προσοχή στους όρους χρήσης της που υπογράφουμε με τη σχετική αίτηση. Διαβάζετέ τους και εάν κάπου διαφωνείτε, ζητείστε αλλαγή τους. Μην ξεχνάτε ότι αυτόν τον δύσκολο καιρό, οι Τράπεζες έχουν ανάγκη από “καλούς” πελάτες.
Πιστωτική κάρτα; Τί είναι αυτό; Ένας από τους Δασκάλους μου στα Οικονομικά μας είχε συμβουλέψει να μην την χρησιμοποιήσουμε ποτέ, πράγμα που έκανα, αν έχω λεφτά αγοράζω το αγαθό ή την υπηρεσία που έχω ανάγκη αν όχι δεν αγοράζω ή βρίσκω άλλο τρόπο. Η μεγάλη βλακεία μου ήταν πριν λίγα χρόνια που το… ευαγές ίδρυμα της Εθνικής τράπεζας με βομβάρδιζε με τηλέφωνα για να πάρω, μάλιστα μου είχε προεγκρίνει και εκδόσει μια κάρτα στο όνομά μου!! και με καλούσε να περάσω να την παραλάβω… Αν τους είχα πάει δικαστικά θα τους είχα “ελαφρύνει” με 10.000 euro…
Το πράγμα είναι απλό. Αν κάποιος θέλει πιστωτική σαν εργαλείο
ας πάρει μια απλή cash card και αγοράζεις ΜΟΝΟ με όσα χρήματα έχεις στο λογαριασμό.
κ.Καββαθά,που μπορώ να βρώ το άρθρο σχετικά με την ιστορία που οδήγησε στην κατάρρευση των Τ.Ε που αναφέρεται στο παραπάνω κείμενο?Ευχαριστώ
Σε πολλά σημεία αυτού του ιστολογίου. Βάλτε “Τεχνικές Εκδόσεις”, ‘Άφα Πρεσ”, “”άμόγια” και θα τα βρήτε….