Πηγή:www.capital.gr
Του Γιώργου Καισάριου
Πολλά ακούγονται για την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη αλλά λίγα γίνονται. Κατ΄ εμέ, το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις σε αυτή τη χώρα (πολιτικοί και λοιποί γραφειοκράτες) δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει να κάνεις μια επένδυση και να συντηρείς μια επιχείρηση. Ακόμα περισσότερο, τι σημαίνει να προσπαθείς να κάνεις μια επιχείρηση κερδοφόρα καθώς ξεκινάς από το μηδέν.
Aς υποθέσουμε, για χάρη της κουβέντας, ότι τρεις φίλοι έχουν μια καλή ιδέα για μια online υπηρεσία. Επίσης να υποθέσουμε ότι και οι τρεις δουλεύουν την ήμερα, αλλά έχουν σκοπό να παλέψουν να μετατρέψουν την ιδέα τους σε μια κερδοφόρα επιχείρηση δουλεύοντας το βράδυ μέχρι αργά.
Οι τρεις αυτοί φίλιοι δεν έχουν κεφάλαια παρά θα εισφέρουν την προσωπική τους εργασία. Έχουν υπολογίσει ότι χρειάζεται περίπου δυο χρόνια ανάπτυξης και από εκεί και πέρα ευελπιστούν ότι θα είναι έτοιμοι να προσφέρουν αυτή την υπηρεσία ελπίζοντας σε πωλήσεις και κέρδη.
Λόγω του ότι αυτοί οι τρεις φίλοι είναι σοβαροί, θεωρούν πρέπον να ιδρύσουν μια εταιρεία, παρ΄ όλο που δεν λογαριάζουν να έχουν έσοδα για τουλάχιστον δύο χρόνια. Το ερώτημα είναι, από τη στιγμή που έχουν ελάχιστα κεφάλαια, σε ποια δικαιοδοσία θα πρέπει να ιδρύσουν αυτή την εταιρεία;
Αν φτιάξουν μια ΑΕ στην Ελλάδα, πέραν των αρχικών εξόδων που θα έχουν (€60.000 για την σύσταση και ένα σωρό άλλα νταβατζηλίκια), θα πρέπει να υπολογίσουν και τα εξής:
Μερικές δημοσιεύσεις τον χρόνο στο ΦΕΚ (κόστος 1.000 ευρώ τουλάχιστον), δημοσιεύσεις ισολογισμού σε τρεις εφημερίδες (κόστος 800 ευρώ), λογιστή (κόστος 2.000), επιμελητήριο (κόστος 400 ευρώ) και βέβαια θα πρέπει να πληρώνουν και το ταμείο τους, άσχετα αν δεν προβλέπεται να έχουν ούτε ένα ευρώ έσοδα τα επόμενα δύο χρόνια (κόστος, περίπου 9.000 ετησίως για τους τρεις). Στην καλύτερη των περιπτώσεων, οι τρεις αυτοί συνέταιροι θα έχουν περίπου €13.000 πάγια νομικά έξοδα το χρόνο για να είναι νομικά καλυμμένοι απέναντι στην πολιτεία.
Αντί όμως να επιλέξουν την Ελλάδα, διαλέγουν την Κύπρο ή τις ΗΠΑ για να κάνουν την ίδρυση. Το αρχικό κόστος είναι περίπου €1.000 και πέρα από ελάχιστα νομικά έξοδα το χρόνο (περίπου €1.000 αν όχι λιγότερο), δεν έχουν κανένα άλλο έξοδο. Το αρχικό κεφάλαια μιας εταιρείας τύπου ΑΕ σε Αμερική και Κύπρο είναι μηδέν.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι περισσότεροι δεν επιλέγουν να φτιάξουν μια εταιρεία στην Κύπρο ή τις ΗΠΑ (μακάρι να το έκαναν), αλλά αποφασίζουν να μην κάνουν τίποτα. Όταν λογαριάσει κανείς τη γραφειοκρατία (πέραν των όσων ανέφερα) και το Γολγοθά που θα πρέπει κάποιος να τραβήξει προκειμένου να ρισκάρει να κάνει κάτι στην Ελλάδα, οι περισσότεροι προτιμούν απλά να μην κάνουν τίποτα.
Αν η Ελλάδα έχει κάτι που αξίζει περισσότερο από τον χρυσό, είναι ένα ανθρώπινο δυναμικό που έχει πολύ καλές γνώσεις των σύγχρονων τεχνολογιών. Αν δεν κάνω λάθος (και διορθώστε με αν κάνω λάθος), η Ελλάδα έχει τους περισσότερους διπλωματούχους Phd αναλογικά προς τον πληθυσμό σε όλη την Ε.Ε. Δυστυχώς όμως όλο αυτό το ανθρώπινο κεφάλαιο μένει ανεκμετάλλευτο διότι το σύστημα τους εμποδίζει να προσπαθήσουν και να αναλάβουν ρίσκο.
Αν αυτή η κυβέρνηση θέλει πραγματικά να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα και κατ΄ επέκταση την ανάπτυξη, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνει είναι να μηδενίσει το κόστος ίδρυσης μιας εταιρείας τύπου ΑΕ. Επίσης θα πρέπει να φτιαχτεί μια ανεξάρτητη αρχή για αυτό τον σκοπό που να εξυπηρετεί όλη την Ελλάδα. Τα καραγκιοζλίκια με τις νομαρχίες πρέπει να σταματήσουν. Επίσης θα πρέπει να φτιαχτεί μια κεντρική ηλεκτρονική πύλη όπου ο κάθε ένας θα μπορεί να ιδρύσει μια εταιρεία σε μηδέν χρόνο και με μηδέν κόστος όπως σε άλλες χώρες.
Όσο αναφορά το ΦΕΚ, οι ανακοινώσεις θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς έξοδα μέσα από μια ειδική πύλη και βέβαια θα πρέπει να καταργηθούν οι δημοσιεύσεις στις εφημερίδες και η υποχρέωση να είσαι γραμμένος στο “οικείο επιμελητήριο” κτλ. Το σημαντικότερο από όλα όμως είναι τα έξοδα στο ταμείο ΟΑΕΕ. Αυτά επίσης θα πρέπει να καταργηθούν.
Σε άλλες χώρες, η συνεισφορά στα συνταξιοδοτικά ταμεία (των ιδιοκτητών όχι των εργαζόμενων – όπου να τονίσω δεν προσφέρουν ιατρική κάλυψη) πληρώνονται μόνο και εφόσον η επιχείρηση είναι κερδοφόρα. Αν δηλαδή δεν έχει κέρδος η επιχείρηση, συνεισφορά δεν υπάρχει. Κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνει και εδώ. Είναι αδιανόητο να πρέπει κάποιος να πληρώνει ΟΑΕΕ χωρίς να έχει ούτε έσοδα και ούτε κέρδος.
Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι ανοίγουν όλα τα κλειστά επαγγέλματα σήμερα, δεν θα σωθούμε. Ναι μεν το άνοιγμα ενδεχομένως να βελτιώσει την παροχή ορισμένων υπηρεσιών και ενδεχομένως να δούμε και μειώσεις τιμών, αλλά μην νομίζετε ότι θα δημιουργηθεί ανάπτυξη και εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Η κυβέρνηση πρόσφατα είπε ότι θα δημιουργήσει one stop shops, όπου όλες τις διαδικασίες ιδρύσεως μιας επιχειρήσεις θα την αναλάβουν φατούρα τα ΚΕΠ. Αυτό είναι άλλο ένα μεγάλο λάθος. Κάτι τέτοιο δεν θα μειώσει τη γραφειοκρατία, καθώς δεν καταργούνται οι γραφειοκρατικές διαδικασίες για την ίδρυση μιας εταιρείας (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι κτλ). Το μόνο που κάνει η κυβέρνηση είναι να αυξάνει τη γραφειοκρατία, καθώς τώρα θα υπάρχει ένα επιπλέον στρώμα ανθρώπων που ασχολούνται με τις διαδικασίες αυτές αντί οι ενδιαφερόμενοι.
Η Ελλάδα χρειάζεται να προσφέρει υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας για να επιβιώσει. Όσο και αν μειωθούν οι εργατικές αποδοχές, πάντα κάπου αλλού τα μεροκάματα θα είναι μικρότερα. Για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την αγορά να αναλάβει ρίσκο. Παράλληλα όμως, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις έτσι ώστε να μπορούν να αναλάβουν αυτό το ρίσκο τα νέα παιδιά με μηδενικό κόστος.
Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν τα μυαλά στην Ελλάδα να δημιουργήσουν τη νέα Google, τα εμπόδια είναι τόσο πολλά που μάλλον δεν θα προσπαθήσουν καν και δεν θα την δούμε ποτέ. Διότι για να δούμε μια νέα Google, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι διαδικασίες για να μπορεί να ξεκινήσει από κάπου.
RSS - Posts
9 Comments
Αυτό έχει σχέση και με αυτό το άρθρο που αναρτήσατε περί facebook… και cia .. έχει να κάνει επίσης και με τον τρόπο που υποστηρίζουν τα κράτη τις επιχειρήσεις τους, όπως κάνει η Γερμανία με Siemens, opel κ.α. έχει επίσης σχέση με την αλληλεξάρτηση των επιχειρήσεων εντάσεως γνώσεις με την πολεμική βιομηχανία… όπως η Αμερική βοηθά με τεχνολογία τις αυτοκινητοβιομηχανίες την οποία παίρνει από την πολεμική αεροναυπηγική.. επίσης έχει να κάνει με τον τρόπο που οι πολίτες αντιλαμβάνονται τις επιχειρήσεις, αλλά και τον τρόπο που βλέπουν οι επιχειρηματίες τον εργαζόμενο… ένα παράδειγμα είναι αυτός που είχατε ποστάρει πριν λίγο καιρό ( Κωνσταντακόπουλος…).. αλλά νομίζω αν εξαιρέσεις όλα τα παραπάνω που η Ελλάδα υστερεί … σε σχέση με τα άλλα κράτη στην Ελλάδα ένας νέος μπορεί ποιο εύκολα να ανέβει επιχειρηματικά από ότι στα άλλα κράτη … βέβαια σε επιχειρήσεις καινοτομίας οι οποίες απαιτούν κεφάλαια ρίσκου και υπόγεια χρηματοδότηση, μάλλον στην Ελλάδα δεν πρόκυπτε να τα καταφέρει κανείς, εκτός και αν έχει από πίσω κάποια μυστική υπηρεσία ή κάποιους στο κόμμα… βλέπε Κόκκαλη… άλλα τώρα μάλλον τραβαει και αυτός μεγάλο ζόρι…
Τετοιου βεληνεκους εταιρειες θελουν χρηματοδοτες. Τι νομιζετε οτι η Google και η Facebook ειναι μονο μια σελιδα στο ιντερνετ? Μονο η Google ειχε το 2008, 36 data centers σε ολον τον κοσμο.
Οταν στοχευεις σε παγκοσμιο επιπεδο (Google, facebook, ebay, amazon κλπ.) θα χρειαστεις οσονουπω τεραστια κεφαλαια για υποδομες. Βεβαια στις ΗΠΑ υπαρχουν κεφαλαιοδοτες που υποστηριζουν χρηματικα καλα τεκμηριωμενες επιχειρηματικες προτασεις. Στην Ελληνιτσα οι επιχειρηματιες της πλακας ασχολουνται μονο με τη ληστευση του δημοσιου σε αγαστη συνεργασια με υπουργους και αντιπροεδρους κυβερνησεων που εχουν στην κατοχη τους απο 70 ακινητα ο καθενας……
Οσο για τη γραφειοκρατια, σε μια χωρα που εχει αποσυνδεσει την εννοια της παραγωγης απο τον κοινωνικο ιστο, τι αλλο περιμενατε. Καλα ειχε πει καποιος οτι η Ψωροκωσταινα ειναι μια απο τις τελευταιες χωρες Σοβιετικου τυπου στον κοσμο.
Από τα λίγα άρθρα που με βρίσκουν σύμφωνο 100% !!!!
Εν αναμονή για το πράσινο φως προς την ανάπτυξη…
Είπαμε, η Ελλάς είναι ένα Τριτοκοσμικό Κράτος που ανήκει παρά φύσιν στην Ε.Ε. και στην Ο.Ν.Ε., με όλα αυτά τα νταβατζηλίκια για να ιδρύσεις εταιρεία. (Έχω ακούσει ότι για να ανοίξεις καντίνα σε πεζόδρομο ή πλατεία, όπου πουλάνε “βρώμικο” για μετά τα μπουζούκια, πρέπει να πάρεις άδεια από τον Δήμο και πρέπει να λαδώσεις άγρια τον Δήμαρχο, κάτω από το τραπέζι, και αν δεν είσαι συστημένος δεν πρόκειται να σε αφήσει. Περιττό να αναφέρω ότι οι καντίνες βγάζουν πολύ χρήμα, και η νύχτα τούς πουλάει προστασία…). Αρκεί να πω ότι π.χ. ο Μπερλουσκόνι, όντας λαμόγιο αλλά και επιχειρηματίας από τους λίγους παγκοσμίως, έχει αναλάβει προσωπικά να προωθήσει ιταλικές εταιρείες στο εξωτερικό και απαιτεί από τους διπλωμάτες της Ιταλίας κάθε βοήθεια στις επιχειρήσεις στο εξωτερικό, αλλιώς τους αποκαθηλώνει αν δεν συνεργαστούν αρκετά. Τα ίδια κάνουν και ο Πούτιν, ο Ομπάμα, η Μέρκελ, ο Σαρκοζί, ο Πρόεδρος της Κίνας, και πάει λεγοντας. Αν οποιοσδήποτε Έλληνας Πρωθυπουργος το έκανε ποτέ αυτό, θα φωνάζανε οι Αριστεροί της πλάκας ότι “δεν επιτρέπεται ο Πρωθυπουργός της Χώρας να γίνεται τσιράκι των καπιταλιστών και του κεφαλαίου” και διάφορες παρόμοιες παπάρες, αντί να σκεφτούν ότι η προώθηση των ελληνικών επιχειρήσεων (αν υπάρχουν τέτοιες…) στο εξωτερικό με κάθε τρόπο ενισχύει την εθνική οικονομία.
Δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη εκεί που ανθεί η δουλοπρέπεια και ο επαρχιωτισμός. Αυτά τα δύο συστατικά κλέβουν πόντους από τις ντόπιες προσπάθειες και τους δίνουν στις “μεγάλες” ξένες πολυεθνικές.
Για να γίνω πιο σαφής:
Η σημερινή κυβέρνηση άργησε να μιλήσει για ανάπτυξη. Στο μεταξύ επιδόθηκε σε έναν αγώνα για να καταργήσει τις μικρές και πολύ μικρές Ελληνικές επιχειρήσεις. Είναι γεγονός και είναι διαπιστωμένο όχι μόνο από την αδιαφορία της κυβέρνησης προς τις επιχειρήσεις που καθημερινά κλείνουν, αλλά και από δηλώσεις που έγιναν κατά καιρούς του τύπου: “όλοι αυτοί οι μικροεπιχειρηματίες που κατακλέβουν το δημόσιο με τη φοροδιαφυγή πρέπει να πάνε στα σπίτια τους”.
Όταν η κυβέρνηση άρχισε να μιλάει για ανάπτυξη, έγινε ξεκάθαρο ότι εννοούσε την ανάπτυξη των μεγάλων – πολύ μεγάλων επιχειρήσεων. Βλέπε τον νέο αναπτυξιακό νόμο που ευνοεί επενδύσεις μεγάλου ύψους μόνο.
Συμπέρασμα: Οι νέοι που δεν έχουν μεγάλα κεφάλαια να επενδύσουν, είναι καταδικασμένοι σε μια χώρα με τέτοια κυβερνητική νοοτροπία. Η κυβέρνηση καθοδηγείται από τους εισαγόμενους “σοφούς”, οι οποίοι καθοδηγούνται από τα συμφέροντα των πολυεθνικών.
θα μου πιτρέψετε να πω (πάλι) ότι η δουλοπρέπεια και ο επαρχιωτισμός, η ανομία, η λαμογιά, το αλισιβερίσι, η προσφυγή των πολιτών σε “παράνοπμες” δταστηριότητες ειναι αποτέλεσμα της διεκυβέρνησης της χώρας από τους θιάσους που πρωταγωνίστησαν στη πολιτική σκηνή μετά την, αποκαλούμενη, “μεταπολίτευση” στα χρόνια της οποίας ΤΙΠΟΤΑ δεν μεταπολιτεύτηκε.
Λύσεις υπάρχουν αλλά, δεν θα τις φέρουν οι ίδιοι που εχτισαν το “κράτος-λαμόγιο”. Θα την φέρουνν νέοι με καθαρά πρόσωπα, περήφανα μέτωπα και βαθιά ριζωμένη την απόφαση να πάρουν την Πατρίδα στα χέρια τους. Ποιοι θα είναι αυτοί. συστυχώς και λόγω ηλικίας, δεν είμαι σε θέση να πω.
Ελπίζω μόνο πως, θα έλθει μία μέρα που θα κάανουν την εμφάνιση τους και η αποφασιστικότητα, η τιμότητα και η επιθυμία για την δημιουργία μίας νέας Φιλικής Εταιρίας θα βρει πρόσφορο έδαφος….
Ίσως μετα απ’ όλα αυτα να μπορεί να μας σώσει μια φιλική εταιρεία ή κάτι παρόμοιο. Ευχομε να γίνει σύντομα και όχι σε 50 χρόνια από τώρα.
Αγαπητέ κ. Καβαθά, πίστευα και εγώ σ’αυτή την ελπίδα. Αλλά κουράστηκα να περιμένω. Αντίθετα, διαπιστώνω ότι το σύστημα που έστησαν όλοι αυτοί που πολύ σωστά περιγράφεις, δημιουργεί νέους-πρόβατα, νέους που το πάθος της δημιουργίας τους περιορίζεται μέσα στα στενά όρια που θέτουν τα διάφορα σοσιαλ sites και η κάθε λογής κατευθυνόμενη μόδα. Και δεν φταίνε οι νέοι αλλά σαφώς το σύστημα. Περισσότερο όμως φταίμε όλοι εμείς οι παλαιότεροι που επιτρέψαμε στο σύστημα να κατρακυλύσει τόσο χαμηλά, επειδή βολευτήκαμε, επειδή φοβηθήκαμε, επειδή αισθανθήκαμε αδύναμοι, επειδή αδιαφορίσαμε.
Και δυστυχώς η κατρακύλα συνεχίζεται και πάλι δυστυχώς, εκείνοι που θα μπορούσαν να αντιδράσουν συνεχώς λιγοστεύουν.