Επειδή όμως δεν πιστεύω πλέον σε θαύματα εκτιμώ πως είναι μάλλον αδύνατον να τα καταφέρουμε. Τι γίνεται τότε; Είχα από τον περασμένο Μάρτιο εξηγήσει πως για την χώρα θα ήταν λύση μιά έγκαιρη στάση πληρωμών. Εφ όσον δεν είχαμε το θάρρος και την πολιτική αποφασιστικότητα από τότε να προχωρήσουμε σε δραματικές περικοπές του δημόσιου τομέα και των εξόδων του κράτους μια αναστολή πληρωμής των υποχρεώσεών μας θα μας οδηγούσε – κάτω από δραματικές συνθήκες σίγουρα – σε μια αναθεώρηση της οικονομικής μας πραγματικότητας και σε μια εξομάλυνση της δημοσιονομικής μας θέσης. Τα αρνητικά μιάς τέτοιας επιλογής δυστυχώς θα τα γευθούμε και τώρα. Αν αποτύχουμε στην αξιολόγηση επιτευγμάτων του Φεβρουαρίου/Μαρτίου.
Η μάλλον επερχόμενη διακοπή χρηματοδότησης θα οδηγήσει την χώρα να μείνει δίχως συνάλλαγμα και με ελάχιστη δυνατότητα εκπλήρωσης εσωτερικών της υποχρεώσεων. Το ίδιο θα συνέβαινε και με μια στάση πληρωμών τον περασμένο Μάρτιο. Η διαφορά είναι πως τότε Γερμανία και Γαλλία θα είχαν τεράστιο πρόβλημα κάλυψης των ανοιγμάτων των Τραπεζών τους σε ελληνικά ομόλογα (κάτι σαν την κρίση της Ιρλανδίας, με τα αντίστοιχα αμερικανικά στεγαστικά). Ενώ τώρα σε μεγάλο βαθμό οι Τράπεζές τους είχαν τον χρόνο να καλυφθούν με αγορές των σκουπιδιών του ενεργητικού τους από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα. Έχουμε λοιπόν τώρα πολύ λιγότερα διαπραγματευτικά χαρτιά στα χέρια μας. Άρα και μεγαλύτερη πιθανότητα να αδιαφορήσουν όλοι για μας.
Η συμπόρευση της αδύνατης οικονομίας μας με ένα πανίσχυρο νόμισμα ποτέ δεν προοιώνιζε προοπτικές ανάπτυξης. Ο συγχωρεμένος ο Μίλτον Φρήντμαν από πάντα το τόνιζε. Εκτός κι αν αγκαλιάζαμε έγκαιρα πολιτικές ανοιχτών αγορών και χαμηλής φορολογίας. Κάτι όμως εξαιρετικά δύσκολο με την καχυποψία της ελληνικής κοινωνίας κατά του λεγόμενου νεοφιλελευθερισμού και κατά δοξασιών κατ αρχήν αντίθετων με αριστερά ευχολόγια. Το αδιέξοδο λοιπόν ήταν αναπόφευκτο κάποια στιγμή να έλθει. Κάποιοι από εμάς, αφελείς όπως αποδείχθηκε, ελπίζαμε πως τα μεγάλα κόμματα, κάτω από την πίεση της ανάγκης και αναγνωρίζοντας πως ο δανεισμός δεν θα μπορούσε να συνεχισθεί εις το διηνεκές, θα άλλαζαν ρότα και θα αγκάλιαζαν πολιτικές που θα οδηγούσαν την χώρα σε ηρεμότερα λιμάνια. Μάταιες ελπίδες. Ο κυρίαρχος τρόμος του πολιτικού κόστους οδήγησε όλους να επιμένουν σε «φιλολαϊκές» δήθεν πολιτικές παροχών που θα κατέληγαν τελικά σε τραγικό συνολικό εθνικό κόστος.
Τώρα η φρίκη είναι σχεδόν δίπλα μας. Η χώρα δηλ να μείνει δίχως συνάλλαγμα αλλά και με ελάχιστους πόρους για την ικανοποίηση των εσωτερικών της αναγκών. Διότι τα δάνεια που παίρνουμε δεν είναι μόνο για την ικανοποίηση των δανειστών μας. Αλλά και για την κάλυψη των τρεχουσών μας υποχρεώσεων. Μια και ξοδεύουμε πολύ περισσότερα από όσα παράγουμε. Δεν θα υπάρχουν λοιπόν προφανέστατα διαθέσιμοι πόροι για την πληρωμή μισθών και συντάξεων. Αλλά και για την κάλυψη τρεχουσών αναγκών των νοσοκομείων, των σχολείων και άλλων κρατικών υπηρεσιών. Επίσης, η έλλειψη συναλλάγματος θα οδηγήσει τις εισαγωγές σε πλήρη κατάρρευση. Πετρέλαιο και φυσικό αέριο δεν θα υπάρχει, με συνέπεια διακοπές στην ηλεκτροδότηση, προβλήματα σε επίγειες, θαλάσσιες και εναέριες συγκοινωνίες αλλά και δυσκολία λειτουργίας νοσοκομείων, επιχειρήσεων και δημοσίων φορέων. Η διακοπή των εισαγωγών και η στενότητα πόρων, θα έχει συνέπειες και στο λιανικό εμπόριο και θα οδηγήσει σε κατάρρευση των δημοσίων εσόδων. Φόροι θα είναι αδύνατον να πληρωθούν ενώ οι δανειακές υποχρεώσεις επιχειρήσεων και πολιτών με πολύ μεγάλη δυσκολία θα πραγματοποιούνται. Οι συνέπειες για το Τραπεζικό σύστημα θα είναι καταλυτικές. Η οικονομία και η κοινωνική συνοχή θα τιναχθούν από τα πράγματα στον αέρα.
Η χώρα θα αναγκασθεί να εγκαταλείψει το ευρώ. Για να είναι σε θέση να τυπώσει χρήμα και να εκπληρώσει βασικές της υποχρεώσεις. Όπως είναι η πληρωμή μισθών και συντάξεων. Αλλά το χρήμα θα είναι πληθωριστικό μια και το ελληνικό νόμισμα θα υποτιμηθεί δραματικά. Με συνέπεια ελάχιστα πράγματα να μπορούν να αγορασθούν από μια αγορά με ανύπαρκτα εισαγόμενα προϊόντα που αποτελούν σήμερα την βάση της καταναλωτικής προτίμησης του κοινού. Εξ άλλου ελληνικά προϊόντα δεν υπάρχουν για βασικούς τομείς των καθημερινών αναγκών. Και οι αγρότες έχουν μεταβληθεί σε δημόσιους υπάλληλους και παράγουν πλέον ελάχιστα πράγματα για την καθημερινή ανάγκη του κοινωνικού συνόλου. Θα υπάρξει λοιπόν και σοβαρότατο πρόβλημα διατροφής. Πιθανότατα οι αρχές να αναγκασθούν να οργανώνουν λαϊκά συσσίτια. Εφ όσον αυτό θα είναι εφικτό.
Η δημόσια τάξη εκ των πραγμάτων θα καταλυθεί με συμμορίες αλλοδαπών και ημεδαπών να ελέγχουν ολόκληρες συνοικίες ενώ οι εύποροι θα περιχαρακώνουν με προστατευτικά τείχη γειτονιές – νησίδες ασφάλειας. Όπου βέβαια και θα κυκλοφορεί λαθραίο συνάλλαγμα για την εξασφάλιση διαφορετικής ποιότητας προϊόντων.
Είναι ανάγκη να καταλάβουν οι κυβερνώντες πως όλα αυτά δεν είναι προϊόντα επιστημονικής φαντασίας. Αλλά ρεαλιστικές πραγματικότητες ενός αδυσώπητου αύριο. Ας νοιώσουν το πρόβλημα. Κι ας προχωρήσουν σε ριζοσπαστικές κι ασυμβίβαστες αλλαγές σήμερα, ξεπερνώντας κάθε αντίσταση, για να μην κλάψουμε όλοι αύριο.
RSS - Posts
14 Comments
Κύριε!
Στη χώρα υπάρχει (ακόμα) πολύ “λίπος”. Δεν γνωρίζω πόσα δισεκατομμύρια ευρώ, από αυτά που “φαγώθηκαν” από τα πακέτα στήριξης για να γίνουν κότερα, μερσεντέ, κεγιέμ βίλες στον γα*(^νησί, πάρτι στο Parasite beach, πλει ρουμ, πανωσηκώματα και καγιέ, είναι στις τράπεζες αλλά πρέπει να είναι είναι ΠΟΛΛΑ. Αυτός είναι και ο λόγος, κύριε, που δεν υπάρχει (σοβαρή) αντίδραση στο Μνημόσυνο.
Μία είναι, δυστυχώς, η λύση για ια να αντιεμετωπιστεί το φαινόμενο: η επιστροφή στις ..ρίζες. Η επαναφορά (με την καλή έννοια) στη ζωή του …Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Στάλιν
Ενδιαφέρον Electric Cars – A reality check post & blog.
Τόσο ο Ανδριανόπουλος όσο κι ο Μάνος έχουν κολλήσει σε ένα-δύο τροπάρια “πολιτικού λόγου” και κάθε τρείς και δύο μας τα πρήζουν… έχουν πια γίνει τελείως βαρετοί, εκτός τόπου και χρόνου είναι, λες και ζουν σε κάποια άλλη χώρα και δεν βλέπουν ή λες και δεν είναι και αυτοί τόσο υπεύθυνοι για τα χάλια μας όσο και οι υπόλοιποι πολιτικοί… είπαμε το ψάρι βρωμάει πάντα από το κεφάλι ακόμη κι αν η βρώμα έχει φτάσει σχεδόν στην ουρά…
Ο Ανδριανόπουλος, όπως και όλοι οι συνάδελφοί του της Βουλής, είναι πολύ καλός στις απλές διαπιστώσεις. Δεν μας λέει κάτι καινούριο, όλοι το βλέπουμε και χωρίς να μας το λέει ο “Ανδρια”. Και ο Πάγκαλος διαπίστωσε ότι “τα φάγαμε όλοι μαζί”. Και ο Λοβέρδος διαπίστωσε ότι “δεν υπάρχει σάλιο”. Και λοιπόν? Τί έγινε με την διαπίστωση? Απολύτως τίποτα. Όλοι είναι με το “πρέπει να αλλάξουμε”, “πρέπει να αναλάβουμε δράση”, “πρέπει να το μελετήσουμε το πρόβλημα”. Καμία σοβαρή αλλαγή δεν έχω δει, καμία δράση, καμία μελέτη προβλήματος. Ο “Ανδρια” μπορεί να μας πει αν έκανε τίποτα ως Υπουργός επί Επιτίμου? Ο φίλος του ο Μάνος (aka Ταύρος) έκανε τίποτα για την Οικονομία επί Επιτίμου? Ούτε αυτοί οι 2 έκαναν τίποτα τότε όπως φαίνεται, αλλά ούτε και άλλος κανείς, πριν και μετά. Έχουμε φτάσει στο σημείο να έχει η χώρα κάποιον που παριστάνει τον Υπουργό Οικονομικών και τον έχουν πάρει στο ψιλό όλοι οι ξένοι (στον Παπαχελά τον είχαν εκθέσει 2 κορυφαίοι οικονομολόγοι και σύμβουλοι αμερικανών Προέδρων) αλλά και οι Έλληνες (όπου εκτέθηκε με το αίνιγμα “ποιός εξέθεσε την χώρα με το να λέει ότι κυβερνάει μια διεφθαρμένη χώρα” όπου απάντησε ότι ήταν ο Κωστάκης ενώ ήταν ο αρχηγός του, αλλά πέρα βρέχει…). Αργά ή γρήγορα, το πολιτικό σκηνικό θα καταρρεύσει, είναι βέβαιο, αλλά πρώτα θα μας απομυζήσουν για τα καλά οι δανειστές, δεν πρόκειται να χάσουν ούτε σέντσι. Για να μην πω ότι θα προσφέρουν και άλλους τόκους ως δώρο στους δανειστές για το άγχος που τους προκαλέσαμε με την ενδεχόμενη χρεοκοπία και αδυναμία πληρωμών.
Νομίζω ότι κάνει λάθος ο Ανδριανόπουλος, θα υπάρξουν αναταράξεις αλλά πρόβλημα χρημάτων δεν θα έχουμε τύπου Αργεντινης, τώρα τουλάχιστον που είναι νωρίς.
Εχουμε έσοδα 50 με 57 δις το χρόνο κι έξοδα 65 με 70 δίς το χρόνο. Στα έξοδα μας τα 12 δίς είναι μόνο τόκοι! Δηλαδή οι τόκοι μόνο είναι πρωτογενές έλλειμμα!
Αν κόψουμε τα δάνεια haircut θα έχουμε και πλεόνασμα!
Κανει αλχημίες ο Ανδριανόπουλος. Ενα άλλο στοιχείο είναι ότι ακόμη και σήμερα πληρώνουμε τις συντάξεις μας ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ!
Από τα 110 δις που πήραμε, τα 103 θα πάνε στα χρέη!
Δεν θα τυπωθούν καν! Θα είναι απλές λογιστικές εγγραφές! Εχουν μια γόμμα και σβήνουν από τα έξοδα στα έσοδα των τραπεζών τους!
Μην μου πείτε τώρα για τα 7 δις που μένουν! Με το ασφαλιστικό του ΓΑΠ γλιτώνουμε, έστω και θάβωντας ζωντανούς τους συνταξιούχους, μέχρι το 2060 1,2δις το χρόνο, αν κινηθεί και λίγο η οικονομία μαζεύονται.
Να μην πω πόσα δις θα φεύγουν στο ταμείο ανεργείας για κάθε “μονάδα-ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΟ ΚΑΙΑΔΑ” που ανεβαίνει το ποσοστό. (ασε, μου έρχεται να ξεράσω κάθε φορά που τους ακούω να μιλάνε για την ανεργία σε ποσοστά, λες και μιλάνε για πατσαβούρες κι όχι ανθρώπους)
Εδω εγγυήθηκαν 28δις στις Τράπεζες!
σωστος .. ενα ειναι συγουρο οτι αυτοι δεν θα εχουν προβλημα οτι και να γινει και μιλανε εκ του ασφαλους.. τωρα ειδικα που πηγε και με την Μιζοκρατικη συμμαχια της ντορας μιζογιαννης…
αν βαλεται και το μαυρο χρημα που ειναι 30% και οσο παει αυξανεται ειδικα τωρα με την αυξηση του ΦΠΑ.. μαλλον η διαγραφει χρεων εχει να κανει με την αξιοπιστια και την συνεχηση του ευρω κατι στο οποιο συμφωνω βεβαια, αλλα μαλλον θα παμε σε επιμυκηνση για να γινουν και οι εκλογες το 2013..
Εκλογές θα γίνουν όταν επεγκλωβιστεί ο ΓΑΠ από το ΠΑΣΟΚ.
Αν έχεις προσέξεις από το “δίλημμα” κι εντευθεν, ο ΓΑΠ διαχωρίζει την θέση του από το ΠΑΣΟΚ.
Ιδίως μετά από την συνάντηση του με τον Μπομπολα και το Ψυχάρη, βλέπεις και τα ΜΜΕ να κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση.
1. Κυκλοφόρησαν πολύ ότι πριν καταθέσει τον προυπολογισμό USB στην βουλή ρώτησε τους υπουργούς “Οποιος έχει αντίρρηση να το πεί τώρα” (όπα! βγένουν και μάγκες στην Μινεσόττα;)
2. Το Κυριακάτικο ΕΘΝΟΣ 28/11/2010 είχε πρώτο θέμα σελ.4 “Πέρνει το μαστίγιο (προς τους υπουργούς-βουλευτές του!) για να σώσει την χώρα”
Ετοιμάζωνται να διαχειριστούν την αποτυχία της πολιτικής τους. Το θέμα είναι να την μεταφέρουν στο βαθύ-ΠΑΣΟΚ και στους αντιρρησίες και να παρουσιάσουν το προφίλ Παπανδρέου-Σωτήρα που υπεσκάφθει από το όλον-ΠΑΣΟΚ.
Οπότε ανοίγει ο δρόμος για το ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ-ΝΤΟΡΑ-ΚΟΥΒΕΛΗΣ.
Μολις έχω έτοιμη την πλήρη εικόνα, Ι will let you know
http://www.netakias.wordpress.com
Έσοδα 50 και έξοδα 65; Στο https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/gr.html λέει έσοδα 108 και έξοδα 161 πάντως.
Καθαρά έσοδα κι έξοδα του Κράτους.
Στην τσέπη που λέμε.
108+161=269 δις είναι το ΑΕΠ. Ιδιωτικό και δημόσιο.
$330 δις είναι το ΑΕΠ μας (2009) και δε νομίζω ότι υπολογίζεται τόσο απλά όσο έσοδα+έξοδα.
Υπουργείο Οικονομικών – Οικονομίας
Προυπολογισμός 2009
δες σελ.4
http://www.mof-glk.gr/proypologismos/2009/books/proyp/index.html
Μήπως κάποιοι είναι εκτός πραγματικότητας, εννοώ στο ασφαλιστικό.
Μάλλον ένα ιδιαίτερο μνημόνιο για πάρτη του θέλει, άκου εκεί πρωτογενές πλεόνασμα και ξεμπερδέψαμε.
Παίδες η ανευθυνότητα – σοσιαλισμός ξεψύχησε από τους τρανούς οπαδού του, πήρε και τη χώρα μπάλα.
Δυστυχώς η θέση μας είναι στο τέρμα μετράμε χρέη.
Μερικοί υπολογισμοί για το κεφαλαιοποιητικό σύστημα
Πάλι ο μεγάλος στοχαστής. Έχει μαμηθεί να βάζει άρθρα σε κάθε μπλογκ, υπερασπιζόμενος το σύστημα που έχει οδηγήσει την ανθρωπότητα σε τραγικό πλέον αδιέξοδο.
Είδαμε και τις χώρες πρότυπα Κε Μεγάλε Στοχαστά, πως καταρρέουν από τις αλλαγές στα επενδυτικά σχέδια των αργυραμοιβών και των πολυεθνικών τους.
Το όνομα Ιρλανδία σας λέει κάτι?
Η μεγάλη μαλακία της Ελλάδας είναι που μπήκε στο Ευρώ, τώρα τα πράγματα είναι σκούρα μετά και από την 30ετή μετατροπή του Ελληνικού λαού σε αποχαυνωμένα, ωχαδερφιστικά, αλαζονικά, άπληστα και εγωκεντρικά ινδικά χοιρίδια.
Λύση στο άμεσο μέλλον δεν υπάρχει. Πρέπει δυστυχώς η χώρα να καταρρεύσει, να εξαφανιστεί το “λίπος” που έχει καταλάβει και τον εγκέφαλο του Ελληνικού λαού, για να αναγεννηθεί (ίσως) η Ελλάδα όπως της αρμόζει.
Εκτός κι αν αντιδράσει έμπρακτα ο κόσμος και καταλάβει ότι πρέπει να ξαποστείλει σήμερα τις πουλημένες ηγεσίες των πρασινο-γάλαζων κομματόσκυλων και να αναδείξει από τις σάρκες του ανθρώπους με σοβαρότητα, πατριωτισμό και ηγετικές ικανότητες που θα τραβήξουν κοντά τους το δυσαρεστημένο κομμάτι του πληθυσμού και θα ξεκινήσουν την προσπάθεια ανάκαμψης με γνώμονα την Παιδεία και την παραγωγική δραστηριότητα.
Δυστυχώς συμφωνώ. Ένα πλήθος βλαχοτυροπλαγιάδων έχει συσσωρεύσει τεράστιες ποοσότητες λίπους σε τράπεζες και άλλου. Αυτοί οι τραχανολαγιάδες, τα τυπάκια με τα “καγιέ” και τα “ρειτζρόβερ”, οι κολωγιάπηδες με τις BMW X-7, τις Τζάγκουαρ και τα μισά-μισά ρόλεξ, δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα μια και, πράγματι είναι “άπληστα και εγωκεντρικά ινδικά χοιρίδια”.
Μία ζωή τα περιγράφω και, μία ζωή, με χαρακτηρίζουν “γκρινιάρη”, “απαισιόδοξο”, άνθρωπο που λέει “τα ίδια και τα ίδια” και χίλια δυό άλλα
Αυτά τα lowlife πλάσματα θέλουν άλλου είδους αντιμετώπιση που δεν μπορεί να γραφτεί σε ένα ιστολόγιο.
Αν κάποιος ρωτήσει με ποια “μπαλάκια” γράφω τέτοια πράγματα ευχαρίστως να απαντήσω: η εταιρία που δημιούργησα με τη σύντρφό μου έχει πληρώσει (θα το ξαναπώ) από το 1972 μέχρι το 2009 κοντά στα 25 εκατομμύρια ευρώ σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές χωρίς ούτε μία ώρα καθυστέρηση!
Που πήγαν αυτά και τα άλλα που πλήρωσαν μερικές χιλιάδες άλλα “κορόϊδα”; Μετρήστε τις μερσεντέ και τα κότερα, τις φαραωνικές βίλες και το …lifestyle των αλητών που “έφαγαν” τις σάρκες τις χώρας