Ο αιρετικός κ. Αντιπρόεδρος

ΤΙΣ έχει πληρώσει όμως και πολύ ακριβά ορισμένες από αυτές, που του ανέκοψαν σαφέστατα την πολιτική πορεία του προς την κορυφή (τότε που την ήθελε).

ΠΟΙΟΣ δεν θυμάται άραγε εκείνη την αναφορά, στο αμφιθέατρο Κρανιδιώτη, στη Γερμανία ως «γίγαντα με τα πήλινα πόδια», που δυσκόλεψε σοβαρά την κυβέρνηση Σημίτη. Ο κ. Πάγκαλος είχε βεβαίως σπεύσει να διαψεύσει τα λεγόμενα, αλλά ανεπιτυχώς, αφού στο ακροατήριό του ήταν εκπρόσωποι όλων των πρεσβειών στην Ελλάδα.
Ο ΙΔΙΟΣ τουλάχιστον δεν μπορεί να έχει ξεχάσει τους χαρακτηρισμούς με τους οποίους είχε «στολίσει» στη Νέα Υόρκη την τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μαντλίν Ολμπράιτ, που τον πίεζε για μια τριμερή και δεσμευτική συνάντηση με τον τότε υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας Ισμαήλ Τζεμ.
ΕΚΕΙΝΟΥΣ τους χαρακτηρισμούς η κ. Ολμπράιτ τούς ξεπλήρωσε στην υπόθεση Οτζαλάν και άνοιξε το δρόμο για την υπουργοποίηση του Γ. Παπανδρέου στο υπουργείο Εξωτερικών…
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ πλέον στην «κυβέρνηση του Μνημονίου», ο κ. Πάγκαλος επιχειρεί και πάλι με αιρετικές δηλώσεις να τουμπάρει τις πολιτικές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, στις οποίες ήταν πάντα βασικό μέλος. Είναι άξιον απορίας γιατί ο κ. Πάγκαλος δεν περιέγραψε ποτέ όλες τις προηγούμενες δεκαετίες την κατάσταση που και αυτός συνδημιούργησε με τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιεί τώρα. (Η αλήθεια είναι ότι έκανε αναφορές, αλλά υπό τη μορφή ανεκδότων ή αστείων καταστάσεων…)
ΤΟ πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με τις δηλώσεις του στην Κωνσταντινούπολη δεν είναι αν η Ν.Δ. πιάστηκε «από τα μαλλιά της» για να υψώσει τους αντιπολιτευτικούς τόνους της. (Σ.σ.: Στο κάτω κάτω της γραφής και αν καταγράφονται σωστά οι τάσεις στις σφυγμομετρήσεις, ένα αυξανόμενο ποσοστό πολιτών δείχνει ιδιαίτερα «βαριεστημένο» απέναντι και στα δύο μεγάλα κόμματα.)
ΤΟ πρόβλημα είναι ότι ο κ. Πάγκαλος, νυν Αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης και από τους μακροβιότερους υπουργούς Εξωτερικών στη χώρα, στην ομιλία του στην Κωνσταντινούπολη παρουσίασε αντιδιαμετρικά την κατάσταση στην Τουρκία και την Ελλάδα. Η Τουρκία σε πλήρη οικονομική άνθηση και αισιοδοξία, η Ελλάδα σε πλήρη οικονομική ύφεση και απαισιοδοξία.
ΟΧΙ πως δεν είναι αληθινή η κατάσταση αυτή. Ομως ο Αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης και πρώην υπουργός Εξωτερικών -ιδιαίτερα υπερήφανος ο ίδιος για το βαθμό ευφυΐας του- δεν μπορεί να παραγνωρίζει το γεγονός ότι «η λυγισμένη» οικονομικά και ψυχολογικά χώρα του βρίσκεται σε πλήρη και βαριά διαπραγμάτευση για εθνικά θέματα με την «ανεβασμένη» Τουρκία. Σε μια διαπραγμάτευση, στην οποία πολλά θα κριθούν από τη διαχείριση ισχύος που κάθε μία χώρα διαθέτει συνολικώς.
ΩΡΕΣ ώρες θα νόμιζε κανείς ότι ο κ. Αντιπρόεδρος κάπου κατά βάθος περιφρονεί ή αντιστρατεύεται την ίδια την κυβέρνησή του…

Το παρακάτω από το iNews (μέσω “Ινφογνώμων”) αλλά, οι αναγνώστες ίσως ενθυμούνται ότι, πριν ένα χρόν ο είχα δημοσιεύσει τα διαμάντια του “αιρετικού” οινοπαραγωγού σε άρθρο μου στην εφημερίδα “Πρώτο ΘΕΜΑ” τμήμα του οποίου αναδημοσιεύσε ο Στάθης στον  “Ναυτίλο”. Σημασία όμως δεν έχει ποιος το έγραψε πρώτος αλλά, η απίστευτη θρασύτητα του συγκεκριμένου πολιτικού τον οποίο τυχαίνει να γνωρίζω από τα νεοανικά μου χρόνια (ήταν μέλος της “Γλυκιάς Συμμορίας” από το Παλαιό Φάληρο, την Πλατεία Κάνιγγος και του φαρμακείο τουτ αξέχαστου Γιώργου Κουπαρούσου αλλά,  και τις πρώτες “9 Μούσες” στη Πλάκα). Έξυπνος, μορφωμένος, με αξεπέραστο χιούμορ αλλά, στο τέλος της εξίσωσης ο αντιμειμενικός παρατηρητής αναρωτιέται: και λοιπόν;

Δηλώσεις Πάγκαλου (συλλεκτικό)
Για τον Ανδρέα Παπανδρέου
Σε μια στιγμή αφοπλιστικής ειλικρίνειας ο κ. Θεόδωρος Πάγκαλος είχε δηλώσει ότι «η οικονομική διαχείριση του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν από ουδέτερη έως καταστροφική για τη χώρα» και ότι «μόνο τα τελευταία χρόνια κατάλαβε την ανάγκη εξυγίανσης της οικονομίας» (από το βιβλίο μου «Το πολιτικό δράμα της Ελλάδος 1981 – 2005», κεφάλαιο: «Τα ντοκουμέντα του δράματος και της συμφοράς».
«Μετά το 2000 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διέλυσε τη χώρα» «Ελευθεροτυπία», 26 Αυγούστου 2006. και άλλες εφημερίδες 25 Αυγούστου 2006, στον απόηχο της συνεδρίασης του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, όπου έκανε τη δήλωση αυτή!).

Για τον Κώστα Σημίτη και τις κυβερνήσεις του
«…Κάθε προσπάθεια διαιώνισης του παπανδρεϊσμού χωρίς τον Παπανδρέου δεν είναι απλώς καταδικασμένη σε αποτυχία, αλλά και αυτόχρημα κωμική. Δυστυχώς, αυτό είναι βασικό χαρακτηριστικό της πολιτικής κρίσης που περνάμε σήμερα. Έχουμε την εμφάνιση φαινομένων προσωποπαγούς αυταρχισμού και αλαζονείας στο ΠΑΣΟΚ, χωρίς ηγετική έμπνευση και επιβολή» (Περιοδικό «Κράμα», Ιούλιος 2003).
«Ο πολίτης έχει την αίσθηση ότι παρακολουθεί μια ομάδα που είναι πρόθυμη για τα πάντα, για όλους τους συμβιβασμούς, τους εξευτελισμούς, τις παραποιήσεις της αλήθειας, για να διατηρήσει τη νομή της εξουσίας» («Περιοδικό Κράμα», Ιούλιος 2003).
«Ο βασιλιάς είναι γυμνός. Ο κόσμος δεν μας αποδέχεται πια και κάποιος πρέπει να το πει. Ο ανασχηματισμός είναι περιττός, εάν δεν υπάρξει ριζική αλλαγή σχέσεων σε ιδιωτικό επίπεδο μεταξύ των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, με τη συγκρότηση νέας ηγετικής ομάδας που θα βασίζεται σε μια εκτίμηση των λαθών και των αδυναμιών του παρελθόντος» («Νέα», 17 Ιουνίου 2003).
«Έχω πει ότι αυτή η ανατροπή μπορεί να γίνει μόνο με ένα θαύμα. Και εξακολουθώ να πιστεύω στα θαύματα. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να ανατρέψει την κατάσταση αν γίνει συνείδηση σε όλους και κυρίως στην ηγεσία του η κρισιμότητα της κατάστασης. Όσοι ωραιοποιούν την πραγματικότητα και υποστηρίζουν ότι όλα πάνε πολύ, ότι δεν υπάρχουν προβλήματα στην κοινωνία αλλά απλώς κάποιοι γκρινιάζουν στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, έχουν μεγάλη ευθύνη γιατί ουσιαστικά μας οδηγούν σε ήττα…» («Πρώτη», 4 Δεκεμβρίου 2002).
«Όχι οπορτουνισμούς, φιγούρες και δημόσιες σχέσεις. Μας γνωρίζουν μέχρι αηδίας» («Βήμα της Κυριακής», 3 Νοεμβρίου 2002).
«Χάνουμε τις εκλογές και για μένα ηγεσία και κόμμα που χάνει τις εκλογές και μάλιστα με αυτογκόλ δεν έχει λόγο ύπαρξης. ‘Ήττα στις εκλογές σημαίνει αναζήτηση ευθυνών και ανάληψη ευθυνών από την ηγεσία… Ο Κώστας Σημίτης δεν είναι αυτοκράτορας, άρα κρίνεται και εκείνος». («Βήμα της Κυριακής»., 15 Ιουνίου 2002).
«Έχω την εντύπωση ότι πρέπει να ετοιμαστούμε όλοι μαζί για χαρακίρι» («Βήμα της Κυριακής», 10 Μαρτίου 2002).
«Υπάρχει κακοκυβέρνηση της χώρας! Δεν κυβερνιέται η χώρα! Γιατί δεν έγινε τίποτα; … Θα το δείτε ξανά: Τίποτα δεν θα γίνει! Όπως δεν γίνεται τίποτα σε κανένα τομέα» («Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 19 Φεβρουαρίου 2002).
«Ο πρωθυπουργός και ο περί αυτόν όλο και στενότερος κύκλος δεν είχε καμιά αμαρτία, δεν έκανε κανένα λάθος και εν πάση περιπτώσει αυτά που συνέβαιναν ήταν τα καλύτερα δυνατά σε έναν κόσμο γεμάτο ατέλειες!». («Βήμα της Κυριακής», 8 Ιουνίου 2003).
«Η ευθύνη της κυβέρνησης για τη σημερινή αθλιότητα είναι μεγάλη και δεν συμψηφίζεται με άλλες εύοσμες και πνευματικά πιο υψιπετείς ενασχολήσεις της». («Βήμα της Κυριακής», 17 Απριλίου 2003).
«Όχι μια κυβέρνηση εξαγγελιών και υποσχέσεων» («Αγγελιοφόρος της Κυριακής», 11 Μαίου 2003).
«Απαιτείται αλλαγή στο ύφος διακυβέρνησης. Υπάρχει αλαζονεία» («Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»,26 Ιανουαρίου 2006).
«Κανείς βέβαια δεν μπορεί να αξιώσει ένας πρωθυπουργός να μην έχει τον περίγυρό του με ανθρώπους που επιλέγει με εντελώς δικά του κριτήρια. Η ποιότητα όμως αυτού του κύκλου και κυρίως η λειτουργία του μπορεί να γίνει αντικείμενο κριτικής, ιδίως όταν αυτός ο κύκλος αναλαμβάνει εξωθεσμικούς και καμιά φορά και παρακρατικούς ρόλους, όπως η συστηματική κατασυκοφάντηση όσων δεν εξασφάλισαν την εύνοιά του… « («Νέα», 3 Ιουλίου 2002)..
«Μπορεί να φταίει ο ίδιος ο πρωθυπουργός και το στιλ του. Μπορεί να φταίει το επιτελείο του. Μπορεί να φταίει το γεγονός ότι είμαστε πολλά χρόνια στην εξουσία και έχουμε κουραστεί» («Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 26 Ιανουαρίου 2003)..
«Είμαστε μια κυβέρνηση άτολμη και ασυντόνιστη, που χάνει πολύ χρόνο…Έχουμε γίνει μια παράταξη τεχνοκρατών που περιορίζεται σε κυβερνητικά γραφεία και δεν είμαστε μέσα στον κόσμο… Η κυβέρνηση είναι απούσα από την καθημερινή ζωή…» («Τύπος της Κυριακής», 21 Απριλίου 2002).
«Είχα κάνει ένα χρόνο υπουργός και τα υπόλοιπα χρόνια ήμουν κάπου εκεί. Άρα είμαι και εγώ συνυπεύθυνος» (κριτική για τη δεύτερη τριετία Σημίτη στο ραδιόφωνο του Alpha, 9 Σεπτεμβρίου 2006).

Για τον Γιώργο Παπανδρέου
«Με τον κ. Παπανδρέου έχω πράγματι ένα ζήτημα: το γεγονός ότι μαχαίρωσε πισώπλατα τους συνεργάτες του όχι μόνο εμένα, αλλά και τον πρωθυπουργό τον ίδιο στην υπόθεση Οτσαλάν…» (Συνέντευξη στο κανάλι «Κρήτη TV”, 18 Οκτωβρίου 1999).
«Πρόκειται για πλήρη υπαγωγή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στα κελεύσματα της Washington και ενσυνείδητη παράδοση όλων των εθνικών θέσεων που ενσυνείδητα υποστήριξαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 1974 μέχρι σήμερα» («Ελεύθερος Τύπος», 5 Νοεμβρίου 1999)
«Είναι πρόβλημα του πρωθυπουργού να λέει ο υπουργός Εξωτερικών ότι έχει βάλει προσωπικό στοίχημα με την ιστορία και απορώ πως ο κ. Σημίτης δεν αντιλαμβάνεται ότι έτσι ο υπουργός του τον κατήργησε» (Βήμαgazino”, 14 Ιανουαρίου 2001).
«Ανάμεσα στην απραξία και στην ανυπαρξία εξωτερικής πολιτικής και στις δραματικές κινήσεις δεν υπάρχει ενδιάμεσος χώρος» ((«Βήμαgazino», 14 Ιανουαρίου 2001).
«Εξωτερική πολιτική δεν κάνεις για σ΄ αγαπήσουν. Εξωτερική πολιτική κάνεις για να σε σεβαστούν και, εν ανάγκη, να σε φοβηθούν, αν μπορείς…» («Βήμαgazino», 14 Ιανουαρίου 2001).
«Γιατί να είμαστε πιο ακραίοι εκφραστές της αμερικανικής γραμμής; Ούτε κύρος μας δίνει μέσα στην ΕΕ, ούτε τα εθνικά μας συμφέροντα υπηρετεί» («Έθνος», 23 Νοεμβρίου 2002).
«Κάνει ανιστόρητες και αδιέξοδες επιλογές. Για να κάνεις εξωτερική πολιτική πρέπει να έχεις στοιχειώδεις γνώσεις ιστορίας…» («Εθνος της Κυριακής», 19 Νοεμβρίου 2000).
«Θα φύγω από το ΠΑΣΟΚ αν γίνει αρχηγός ο Γιώργος Παπανδρέου» («Ελευθεροτυπία» 7.8.2001).
«Ο Γιώργος Παπανδρέου έχει πολλά προτερήματα, αλλά δεν έχει τα προσόντα για πρωθυπουργός» («Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 16.9.2001).
«Δεν θα ξαναμιλήσω φιλικά με τον Γιώργο Α. Παπανδρέου. Δεν θα τον συγχωρήσω ποτέ, δεν έχει πολλά κοινά με τον πατέρα του» («Βήμα», 3.10.2007).

Για το ΠΑΣΟΚ
«Θα πρέπει να ξεφύγουμε από τον κρατισμό και να ξαναγίνουμε ένα ζωντανό κίνημα. Πρέπει να ξαναβρούμε τις ρίζες μας…Οι διαδικασίες για την επιλογή υποψηφίων βουλευτών για το συνέδριο, αλλά και τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές μετέτρεψαν το κόμμα σε εμποροπανήγυρη» (Ηράκλειο Κρήτης, 7 Φεβρουαρίου 2003).
«…Αν πάρετε την Κεντρική Επιτροπή και κάνετε μια στοιχειώδη εξέταση των επαγγελμάτων που ασκούν τα μέλη της, θα δείτε ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που δεν συνδέονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο με την άσκηση της εξουσίας… Εγώ δεν ενδιαφέρομαι γι΄ αυτόν τον κόσμο. Δεν με ενδιαφέρουν οι αναρριχητές» («Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»,10 Φεβρουαρίου 2002).
«Η αφημερημένη και η θεωρητικίζουσα μπουρδολογία και παρελθοντολογία κυριαρχεί στον πολιτικό λόγο της χώρας και έρχεται ανέμελα σε τόσο εκρηκτική σύγκρουση με την καθημερινή πραγματικότητα, ώστε ο πολίτης να έχει χάσει πια την υπομονή του και το σεβασμό για πρόσωπα και θεσμούς» («Βήμα της Κυριακής», 24 Μαρτίου 2002).
«Από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι συμπλέουν μαζί τους τι προσπαθούν να κάνουν ακριβώς; Είναι πιο χριστιανοί από την Εκκλησία της Ελλάδος, ποιο ορθόδοξοι; Είναι απλώς ακροδεξιοί! Όλοι! Και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ! Μισαλλόδοξοι και ρατσιστές…» («Απογευματινή», 5 Ιουνίου 2000).
«Τους δικούς μας κήπους τους έχουν πνίξει τα ζιζάνια» («Βήμα της Κυριακής», 20 Ιανουαρίου 2002).
«Στη συνεδρίαση του Κοινοβουλευτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ ο κ. Πάγκαλος αποκάλεσε «απατεώνες τους βουλευτές του Υπολοίπου Αττικής» («Νέα» 31 9ανουαρίου 2007).
«Ο κ. Πάγκαλος πιστός στις θέσεις που εκφράζει ιστορικά για την παιδεία, επέμενε ότι το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε και να ψηφίσει ορισμένες διατάξεις του νόμου –πλαισίου, αφού αυτές είναι σε θετική κατεύθυνση. Επειδή, ωστόσο, διαφωνεί με την επίσημη θέση, ενημέρωσε τους συντρόφους του ότι θα παραμείνει σιωπηλός για το θέμα αυτό το επόμενο διάστημα…» («Εθνος» 22 Φεβρουαρίου 2007).
Yπογράμμισε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα ανανέωσης στην KO του ΠAΣOK, αλλά μέσω αυτού επιδιώκεται η κατάργηση της λαϊκής κυριαρχίας, με προώθηση στη Bουλή ανθρώπων φίλα προσκείμενων στις HΠΑ! «Yπάρχει πρόβλημα αυταρχισμού, μεταμοντέρνου αυταρχισμού, είπε χαρακτηριστικά. Nα επιβάλουμε στον λαό μέσα από τους opinion makers, δηλαδή τους κατασκευαστές της κοινής γνώμης -και το λέω αμερικάνικα γιατί όλοι είναι Aμερικανοί- μια ηγεσία που δεν αντιστοιχεί στις ανάγκες και τις απαιτήσεις του λαού, αλλά επηρεάζονται από τις δημοσκοπήσεις». Eκτίμησε πως το κόμμα του ΠAΣOK έχει υποταγεί στον κ. Σημίτη και ως εκ τούτου -όπως είπε- έχει καταργηθεί», γιατί ένα υποταγμένο κόμμα δεν έχει λόγο ύπαρξης», ενώ υπογράμμισε πως με την παραίτηση Λαλιώτη αυτοκαταργήθηκε και η Kεντρική Eπιτροπή.
«Eμείς δεν μάθαμε και δεν συζητήσαμε ποτέ γιατί ο κ. Λαλιώτης αναφέρθηκε σχεδόν απαξιωτικά για τον κ. Xρυσοχοΐδη, λέγοντας πως «ο νέος γ.γ. μπορεί να είναι λαμπρός, και πράγματι να ανοίξει νέους ορίζοντες για την πολιτική ζωή της Eλλάδας, αφού συνέλαβε τον Σ. Ξηρό μετά το γνωστό ατύχημα στις προβλήτες του Πειραιά!». Tέλος, ο κ. Πάγκαλος προειδοποίησε εμμέσως τον κ. Σημίτη να μην λάβει μέτρα εναντίον του.

INEWS