[από κείμενο του Σωκράτη Παπαχατζή δημοσιευμένο στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού ΗΧΟΣ που κυκλοφόρησε το Μάρτιο 2013]
Αυτό που κάποιοι ισχυρίζονται πως «είμαστε» είναι αυτό που θέλουν να μας κάνουν. Όταν μας περιγράφουν σαν άθυρμα εθνοτήτων, χωρίς παρελθόν και παρόν, μας προετοιμάζουν για το μέλλον. Όταν γράφουν στον τοίχο «είμαστε όλοι ξένοι, είμαστε όλοι μετανάστες», μας παροτρύνουν να αισθανθούμε και να γίνουμε τέτοιοι. Όταν μιλούν για Μαύρη Αθηνά και πράσινα άλογα, μας έχουν κληρώσει για αφρικανική χώρα.
Προκρίνοντας τις “ταξικές” από τις “εθνικές” διαφορές [πρόσφατο ακόμα το ανεκδιήγητο, ακόμα και ως διατύπωση, σύνθημα των …εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ: «Κράτα το καλά: είτε στον αγώνα είτε στην υποταγή, ποτέ όλοι οι Έλληνες δεν ήταν μαζί!»] κάποιοι αρνούνται ότι πάνω από τα επιμέρους συμφέροντα που χωρίζουν ανθρώπους διαφορετικών τάξεων, υπάρχει ένα ευρύτερο που τους ενώνει: Εκείνο της διατήρησης ανέπαφου του κρατικού μορφώματος [πείτε το όπως θέλετε] στο οποίο έχουν την τύχη ή [και] την ατυχία να ζουν. Λες και η αποδυνάμωση, η υπαγωγή του σε κάποια «ευρύτερη ζώνη επιρροής» θα …καταργούσε τις ταξικές διαιρέσεις. Ή λες και, ακόμα κι αν το έθνος αποτελεί φαντασιακή κοινότητα, όπως διδάσκουν οι διάφοροι Benedict Anderson και Eric Hobsbawm, η …Ευρώπη των λαών και η …Παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, αποτελούν ΑΛΗΘΙΝΕΣ κοινότητες…
Οι αποδομιστές της έννοιας του έθνους έρχονται, ή μάλλον προσκαλούνται, στη χειρότερη στιγμή για να προσφέρουν υπηρεσίες. Οι θεωρίες τους είναι το ισοδύναμο της εφαρμογής της φυσικής των υποατομικών σωματιδίων στον μακρόκοσμο. Ακολουθώντας συλλογισμούς σαν τους δικούς τους, φτάνει κανείς στην κατάργηση όχι της έννοιας του έθνους, αλλά της έννοιας του ίδιου του εαυτού, ως αυτοσυνείδητου υποκειμένου.
Μήπως οι άνθρωποι που εργάζονται [συνειδητά] για την Παγκοσμιοποίηση μάχονται για ένα καλύτερο αύριο, μήπως μας σπρώχνουν προς μια αρμονικότερη συμβίωση; Υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι επιδιώκουν κάτι άλλο από την μετατροπή μας σε απονευρωμένους καταναλωτές – πελάτες; Το ότι μετέρχονται …ανθρωπιστικά και ειρηνιστικά συνθήματα δεν θα έπρεπε να αρκεί για να τους καθιστά a priori ύποπτους; Κι ακόμα και αν η πατριωτική ιδεολογία υπήρξε ένα εφεύρημα, όπως η παγκοσμιοποίηση, δεν θα ‘πρεπε να δούμε ποιο από τα δυο φέρνει αποτελέσματα;
Στα χρόνια της δικτατορίας βρίσκονται οι ρίζες της αντιπάθειας των νεότερων για την «ελληνικότητα». Όμως και η φαυλοκρατία που επέστρεφε σύσσωμη το ’74, θα έκανε ότι μπορούσε για μεγαλώσει αυτή την αντιπάθεια, δρέποντας δάφνες αντιδικτατορικού αγώνα …εξ αποστάσεως [ενώ η πλειονότης των αληθινών αντιστασιακών διακτινιζόταν από τις φυλακές της Χούντας …στο περιθώριο της δημοκρατικής σκηνής]. Αφού λοιπόν στιγματισθεί πρώτα ως «εθνικοφροσύνη», το πατριωτικό αίσθημα θα ταυτιστεί με τον πονηρό πολιτευτή, τον «Ρίτσο» και την «αρχαία τραγωδία». Ταυτόχρονα και όχι τυχαία, όλο και περισσότεροι ήχοι, ιδέες, εικόνες, θ’ αρχίσουν να τρυπώνουν από την πολιτιστική «κερκόπορτα». Το αίτημα ήταν επιτακτικό: να γίνουμε κοσμοπολίτες, να ξελασπώσουμε από τα αμπέχονα, τη μούχλα και την απλυσιά της μεταπολιτευτικής αρένας. Οι βάσεις μιας νέας, εν μέρει υγιούς ξενομανίας έμπαιναν τότε και ο ΗΧΟΣ θα έπαιζε το ρόλο του σ’ αυτήν. Τότε ακριβώς θα εμφανισθούν τα πρώτα παραδείγματα αυτού που στα ’90s πια είχε γίνει καθεστώς.
Με την πάροδο του χρόνου, η ιδέα του αδιέξοδου και μιας επερχόμενης καταστροφής [«τίποτα δεν συμβαίνει, τίποτα δεν παράγεται σ’ αυτό τον τόπο»] θα ενσταλάζει στο μυαλό όλο και περισσότερων. Η, καινοφανής άλλοτε, τάση απομυθοποίησης των πάντων με συνοπτικές διαδικασίες [της έννοιας της πατρίδας πρωτοστατούσης] θα γίνει κοινός τόπος. Μα αν για κάποιους ήταν κραυγή απελπισίας, για κάποιους άλλους ήταν η λεωφόρος για την «αποενοχοποίηση», το πάρτι με τα ευρωπαϊκά πακέτα, το lifestyle, το σκυλάδικο, τον κυνισμό του πρώην αριστερού και τη «ροκιά» του τζάμπα μάγκα.
Κάποια στιγμή, απειλούμενοι από οριστική μετάλλαξη σε υβριδικές οντότητες [ξένοι στη χώρα που μας γέννησε, ξένοι και για τις χώρες της προτίμησής μας], κάποιοι από μας αντιληφθήκαμε πως δεν είναι ανάγκη να είσαι «εθνικιστής» για να αγαπάς τον τόπο σου. Πως κάποιοι άλλοι, αυτόχθονες ή ξένοι, αγαπούν την Ελλάδα έχοντας αγαπήσει πρώτα τον πολιτισμό της. Πως εκείνοι που δεν αισθάνονται τίποτα γι’ αυτήν είναι εκείνοι που αγνοούν την ιστορία της. Και πως αν κάποτε βιώσαμε την ετερότητα μέσα από τους ήχους κάποιων Beatles, «δεν τρέχει τίποτα» να νιώσουμε και λίγο …Έλληνες μέσα από ένα δημοτικό τραγούδι.
Α ναι, κι ότι η απόδοση ευσήμων σε αυτό που ονομάσθηκε «ελληνικός πολιτισμός», δεν είναι υπόθεση προγονοπληξίας, αλλά αισθητικής και δικαιοσύνης.
Ακόμα κι αν η διαχρονικότητα αυτού του πολιτισμού είχε επινοηθεί, όπως λένε οι ανιστόρητοι … στα τέλη του 18ου αιώνα, ως εργαλείο απόσχισης από την Οθωμανία, καλώς επινοήθηκε.
Ακόμα κι αν δεν είχε υπάρξει, θα έπρεπε να την εφεύρουμε.
Κι αν είναι να αποδομηθεί σήμερα, στο όνομα του …έξυπνου χρήματος, καλύτερα να αποδομήσουμε τους αποδομιστές της.
RSS - Posts
24 Comments
Έθνος, κράτος, πατριώτης, συμπατριώτης, σύνορα, πατρίδα, εθνικό συμφέρον κλπ. Ένα σωρό ωραίοι όροι που κατά καιρούς παίζουν σημαντικό ρόλο στο ρου της ιστορίας. Σε τι έχουμε εκπαιδευτεί να τα εστιάζουμε όμως? Στον συνάνθρωπο ή στο κέρδος από τον συνάνθρωπο?
Έχω μια απορία. Ας υποθέσουμε ότι στη γειτονιά όπου ζείτε, έχετε 2 επιλογές για να κάνετε τα ψώνια της ημέρας. Υποθετικά πάντα. Από τη μια το νόμιμο μπακάλικο ενός νόμιμου μαυρούλη που βάσει των περιστάσεων βρέθηκε στην “πατρίδα μας”, όπου πληρώνει φόρους, ΙΚΑ, ΤΕΒΕ χαράτσια, κέρατα κλπ και ζει την οικογένειά του και από δίπλα έχετε το μεγάλο λαμπερό σούπερ μάρκετ του Έλληνα πατριώτη που (υποθετικά) τιμολογεί σε οφσόρ, δεν πληρώνει φόρους, δεν πληρώνει τους εργάτες και όταν τους πληρώνει τους δίνει 300€, χρωστάει όποιον μιλάει ελληνικά, έχει τρία εξοχικά σε ισάριθμα νησιά και “βαρκάκι” για να τα επισκέπτεται συχνά, έχει πάρε δώσε με το “κράτος” για να του χαρίζουν τα χρέη κλπκλπ.
Από ποιό μαγαζί θα ψώνιζε ένας πατριώτης? Από του αλλοδαπού εισβολέα ή από του ομοεθνή συνέλληνα?
Από το δικό του περιβολάκι!
Η αντιπαραβολή είναι μάλλον ατυχής.
Ο “νόμιμος μαυρούλης” δεν αντιστοιχεί ως περίπτωση με τον Έλληνα “επιχειρηματία” – απατεώνα, αλλά με τον ανώνυμο Έλληνα μεροκαματιάρη – μαγαζάτορα κι έχει τα ίδια δικαιώματα μ’ εκείνον.
Ο “Έλληνας” μεγαλοαπατεώνας αντιστοιχεί με τον Ευρωπαίο ή Αμερικανό ομόλογό του κι είναι εξ ίσου αντικοινωνικός και επικίνδυνος.
Το πρόβλημα, όχι του “πατριώτη” αλλά του ανθρώπου που προσπαθεί να είναι λογικός, δεν είναι φυσικά με τον πρώτο αλλά με τους δεύτερους.
Αλλά όλο αυτό τι δουλειά έχει με το ότι κάποιοι προσπαθούν να διαλύσουν τη χώρα εκμεταλλευόμενοι [μέσα στ’ άλλα] το μένος εναντίον ανθρώπων που ποζάρουν ως πατριώτες, όντας στην πραγματικότητα απλώς ρατσιστές και ξενόφοβοι;
Φαινομενικά καμία. Απλώς το έγραψα για να τονίσω πως υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που πρέπει να λαμβάνει υπόψη του κάποιος πριν θεωρήσει κάποιον φίλο του ή εχθρό του . Εσύ μπορεί να βάζεις ΚΑΙ την ταξική παράμετρο στη ζυγαρία σου αλλά δεν τα βλέπουν όλοι έτσι! Και αυτοί που δεν τα βλέπουν έτσι όχι μόνο είναι πάρα πολλοί αλλά εκπροσωπούνται αυξανόμενα και στη Βουλή των (ανθ)ελλήνων. Βλέπουν σαν εχθρούς τους πάντες εκτός από τους πραγματικούς εχθρούς!
απο τον αλλοδαπο εισβολεα…
επισης για υδραυλικα,ηλεκτρολογικα κλπ οικοδομικα θα απευθυνομουν στον Αλβανο μαστορα που γνωριζω…
δυστυχως υπαρχουν συντεχνιες οπου οι αλλοδαποι δεν δραστηριοποιουνται,ετσι για παραδειγμα το αυτοκινητο υπαρχει παντα η πιθανοτητα,να το παρω απο το συνεργειο πιο χαλασμενο απο οτι το αφησα…
επομενως…θα παρουμε αυτο που μας αξιζει απο αυτους που διαφεντευουν την τυχη μας…ο λογος απλος…
ενω δεν ξερω την τυφλα μου,δεν εμαθα να κανω σωστα τη δουλεια μου,λειτουργω εις βαρος του συνανθρωπου μου συστηματικα,ταυτοχρονα…
πεφτω κι εγω θυμα εξαπατησης,το βουλωνω ομως απεναντι στα αφεντικα,συναγελαζομαι με τους μετριους που με περιβαλλουν,με αυτους ολους μαζι συμφωνω στα βασικα…
-χατζιδακης μπλιαχ….παμε σε καμια πιστα να γουσταρουμε
-το παιδι το μεγαλωνει ο παππους και η γιαγια
-εχω πολλες αγνωστες λεξεις οταν διαβαζω ενα βιβλιο αλλα βιβλιο…δεν διαβαζω
-ειμαι περηφανος που ειμαι Ελληνας,και τιποτα δεν το αλλαζει αυτο απο την στιγμη που ειμαι περηφανος που ειμαι Ελληνας…
ετσι συνεχιζω να ζω με τις πεποιθησεις μου, εγω και το 95% του πληθυσμου… αρα ειμαστε πολλοι…αρα εχουμε δικιο…
ΥΓ.Το θεμα ειναι αν εχω δικιο στο 95%.Αυθαιρετα νομιζω πως:
-95% των Δ.Υ. ειναι αχρηστοι.
-95% των επιστημονων καθε κλαδου δεν διαβαζουν κανενα βιβλιο.
-95% των μαθητων ειναι τουβλα.
-95% των γεροντων θα ηταν καλυτερα να ειχαν αλτσχάιμερ.
αυθαιρετα(;) μου φαινεται πως κατι δεν παει καλα στο Βασιλειο του Ελληνικου Πολιτισμου.Ξεχειλιζει απο πρωην πολιτισμο και επιασε φωτια η αποθηκη και κινδυνευει η Λολα.
Τωρα τη Λολα απ΄τη φωτια ποιος θα τη βγαλει;
Δεν μπορει το 5% να ξελασπωσει τη χωρα.Το 95% θα φαει παλι το παραμυθι για την αναγκη διαφυλαξης των ιερων και οσιων της πατριδας(για τα οποια δεν εχει ιδεα),θα το μπλεξουνε σε τιποτα περιπετειες και μετα ο,τι περισσεψει.
…ηθελα τελος παντων να πω οτι συμφωνω μαζι σου Τasos και θα συμφωνω μαζι σου για οσο θα συνεχιζω να πληρωνω διοδια,ειδικα στην Αττικη Οδο αλλα και στα υπολοιπα της Επικρατειας αλλα και ειδικα σε αυτα της Αττικης οδου.
Δωστε τα εσοδα να φαν οι 1,5 εκ. ανεργοι αν δεν τα καταργησετε επιτελους.
Η παγίδα ήταν πολύ καλά στημένη. Δεν ήταν οικονομική. Ήταν πνευματική. Η αποβλάκωση και η έλλειψη παιδείας.
Διάβασε τι έγραφε η Λιλή Ζωγράφου στην “Αντιγνώση”:
“Παντού, σ’ όλα τα γραφτά μου, συμβαδίζουν η απορία με την αγανάκτηση, για να καταλήξω κάθε φορά στο ίδιο: Πως βασικό αίτιο της αθλιότητάς μας είναι η εσκεμμένα προσφερόμενη ημιμάθεια και η συνέπεια της, η ανικανότητα μας να ερμηνεύσουμε τη στασιμότητα μας εκεί: στην αμάθεια.”
….
“Μια κοινή πίστη, εξάλλου, σώζει πάντα τις μάζες από την ανυπόφορη μοναξιά του ατόμου. Αλλά όσο δύσκολο είναι να τις ενώσεις κάτω από μια καινούρια προοδευτική ιδέα, τόσο εύκολο είναι να τις συνδέσεις μ’ ένα κοινό μίσος. Εναντίον ποιανού; Μα η μετριότητα βλέπει γύρω της τόσους εχθρούς! Γι’ αυτό η μάζα είναι πάντα πρόθυμη να υποστηρίξει μια θεότητα η μια εξουσία που υπόσχεται το διωγμό της αδικίας και την αποκατάσταση της ισότητας. Το κακό είναι πως δεν ελέγχει ποιος της τα υπόσχεται όλα τούτα. Της αρκεί η πλάνη πως οι πάντες θα ισοπεδωθούν στο ανάστημα της δικής της
μετριότητας. Και πως και οι άλλοι θα στερηθούν εκείνο που η ίδια φοβάται: την ελευθερία να ψηλώσουν. ”
….
“Το ταπεινοτικότερο χαρακτηριστικό του Ρωμιού, η προδοσία από μέρους των κατεχόντων και οι οδυνηρότερες σελίδες της Ιστορίας μας αποσιωπούνται πάντα. Αν τολμήσεις να τις θίξεις, σου υπενθυμίζουν πως δεν πρέπει να εκθέτεις την εθνική μας
αξιοπρέπεια, με αποτέλεσμα να σώζουμε τα προσχήματα για κείνους που ξεπούλησαν την Ελλάδα, από τους αρχαίους χρόνους ως τους κοτζαμπάσηδες που επιβιώνουν μέχρι τις μέρες μας με διαφορετικά προσωπεία. Γιατί και τότε, η μάλλον τότε για πρώτη φορά, οι αφεντάδες, οι ολιγαρχικοί αφεντάδες, ανίκανοι να αναχαιτίσουν το άπλωμα της Δημοκρατίας που είχε σαν άμεσο αποτέλεσμα το διαφωτισμό του λαού, προτίμησαν να συνεργαστούν με τους εχθρούς του τόπου. Όταν διαπιστώνουν πως το παιχνίδι ξεφεύγει από τα χέρια τους, προτιμούν να παίξουν το ρόλο του χωροφύλακα σε βάρος του προδομένου λαού, για λογαριασμό του ντόπιου τυράννου η του ξένου κατακτητή, παρά να παραμεριστούν από νέες δυνάμεις. Το τραγούδι έκτοτε δεν άλλαξε καν πατρίς, θρησκεία και οικογένεια κηρύσσονται σε κίνδυνο. Εχθρός τους η Δημοκρατία και οι οπαδοί της.”
το αγορασα πριν απο καιρο με δικη σου παροτρυνση…εννοειται πως δεν το μετανιωσα καθολου και συνεχιζω να το μελετω…
με την ευκαιρια να σε ευχαριστησω κιολας tasos …
“το ταπεινοτικοτερο χαρακτηριστικο του Ρωμιου…”
εκδοσεις Αλεξανδρεια
18η εκδοση
σελ 70
πωρωση,χεχε…ανοιξα το βιβλιο και λεω θα βρω πού υπαρχει το χωρίο…πώς λες να το βρηκα;στην τελευταια σελιδα ειχα κρατησει των αριθμο καποιων σελιδων οπου διαβασα κατι ενδιαφερον…μαντεψε ποια σελιδα ηταν πρωτη-πρωτη…
Χαίρομαι coyote που έγινα αιτία να το διαβάσεις! Τελευταία ανακάλυψα (κάλιο αργά παρά ποτέ) το παρακάτω επίκαιρο :
http://www.scribd.com/doc/127297772/49098032-%CE%92%CE%AF%CE%BB%CF%87%CE%B5%CE%BB%CE%BC-%CE%A1%CE%AC%CF%8A%CF%87-%CE%97-%CE%BC%CE%B1%CE%B6%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D-%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%9A%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BF
Νομίζω φτάνουμε στο τέλος η στην νέα αρχή, διαβάστε εδώ παρακαλώ…. http://kourdistoportocali.com/articles/20441.htm
@Δημήτρης
Πριν 1-2 μήνες έγραψα πώς έχω την αίσθηση ότι, στην Ελλάδα θα υπάρξει (σύντομα) μία οικονομική “έκρηξη”. Διάφορα σημάδια στα άρθρα που διαβάζω με κάνουν να πιστεύω ότι, η Τζουτζία θα στηριχθεί με όλα τα μέσα από τις ΗΠΑ. Δεν ξέρω ακόμα το γιατί. Το διαισθάνομαι όμως και μπορεί να κάνω μεγάλο λάθος αλλά, δεν νομίζω. Εσείς, ως …μαθητές του Μάντη Κάλχα, τι λέτε;
Αν θελήσουν οι πραγματικοί ιδιοκτήτες του μαγαζιού να τσακωθούν στ’ αλήθεια με την κυβέρνηση Μέρκελ, το να στηρίξουν τη Τζουτζία είναι ο πιο εύκολος τρόπος. Οι Τζούτζοι τι θα κάνουν μέσα σε όλα αυτά? Θα αλλάξουν κανάλι?
@KK. και εγω την ιδια αισθηση εχω, για διαφορετικους λογους ισως, αλλα παραμενει ιδια…
@Δημητρης. Jackie Collins σε Ελληνικη ‘ελευθερη’ μεταφραση το αρθρο…
Και εγώ αυτό πιστεύω φίλε Κώστα, οι Αμερικάνοι θέλουν να βάλουν την Γερμανία στην “θέση” της και σίγουρα δεν θέλουν την Ευρωζώνη η οποία γίνεται μια Γερμανική σφαίρα επιρροής, το ψηλό κομπλεξικό παιδί τα έχει δώσει όλα στους Γερμανούς και τώρα εκλιπαρεί για συνάντηση με την πέρα όχθη του ατλαντικού διότι κατάλαβε το λάθος του και βλέπει μετρημένες τις μέρες του στην εξουσία…. Να δεις που σύντομα θα κάνει κουμάντο ο “σκαπανέας” με την “Kawasaki”…..
http://youtu.be/7KhgBiFiJkA
Τόδαμε κι αυτό: μεταμοντέρνος εθνικισμός! Κάτι σαν τις απόπειρες του Γιανναρά για μια εκκλησία χωρίς θεό. Για πιστέψουν όμως οι άλλοι στο ψέμα σου, πρέπει πρώτα να το πιστεύεις κι ο ίδιος. Άσε λοιπόν Σωκράτη τ’ αγόρια του Μιχαλολιάκου να κάνουν τη δουλειά, που την παίρνουν και στα σοβαρά, και ασχολήσου μ’ αυτό που ξέρεις να κάνεις καλύτερα. Ελπίζω τουλάχιστον η επόμενη δουλειά σου να μην είναι με κλαρίνα, εκτός πια κι αν μιλάμε για το μεγάλο κλαρίνο του Γιώργου του Μάγγα.. μα τί λέω, αυτός είναι γύφτος – και του αρέσει κι ο Τσάρλι Πάρκερ!
Ο Γιανναράς δεν αρνείται την πίστη στο Θεό, αλλά το γραφειοκρατικά οπργανωμένο ιερατείο [διάβασε το ενδιαφέρον βιβλίο του ‘Ενάντα στη Θρξσκεία’]
Το πρόβλημα εντοπίζεται ακριβώς σ’ αυτό Ότι επειδή κάποιοι συνηθίσαμε να κάνουμε το κορόιδο, μη και μας πουν “φασίστες”, τη δουλειά ανέλαβαν τα “αγόρια του Μιχαλολιάκου”.
Προσωπικά αγαπώ λιγότερο την Ελλάδα απ’ όσο φοβάμαι τη διάλυσή της από σκοτεινά [θεοσκότεινα] κέντρα, στα σχέδια των οποίων βοηθουν ερήμην τους άνθρωποι με καλές προθέσεις.
Το αστείο με το Μάγγα και τον Πάρκερ έχει [όντως] πλάκα.
Ακομα μεγαλύτερη πλάκα έχει η περίπτωση να το εννοείς.
ένα είναι σίγουρο … θα έχουμε κράτος και μετά το 2013 …
οι αμερικανοι μας έχουν ηδη παρατήσει στην αγκαλιά της μερκελ… δεν νομίζω να τους ενδιαφερουμε… πετρέλαια και αεριο υπάρχει σίγουρα αλλά είναι αναξιοποίητο λόγω κόστους εξόρυξης…
η Αμερική σε λιγα χρονια θα ειναι αυτάρκης απο πετρέλαιο με την βοήθεια νεων μεθόδων εξόρυξης απο σχιστολιθικά πετρώματα ή κατι τετοιο…
η γερμάνια δεν θα είναι ποτέ αυτάρκης …
δεν σκεφτεστε … μόνο διαβάζετε τις μπαρούφες απο διάφορους γραφικούς στον ιντερνετ …
η Συρια εχει εμφύλιο και κανείς δεν ασχολειται εκτος απο την τουρκια.
την Λιβύη την τελείωσαν οι γαλλοι και οι ιταλοι με την βοηθεια τον αμερικανων αν και οι τελευταιοι εκαναν αγκαρεια.
η ρωσια χεστηκε για την κυπρο και τα σχετικα…
το ισραηλ ξανασκεφτεται την συμαχια με τον σουλειμαν τον μεγαλοπρεπη…
οι αραβες συνεχιζουν να αγοραζουν ιταλικα αυτοκινητα
το κοστος των Κινέζων αυξάνει και το 2020 θα ειναι μεγαλυτερο απο το κοστος των νοτιων ευρωπαιον αν βαλεις μαζι και το κοστος μεταφορας…
αρα ολα ειναι ρευστά και τα παντα ρει…
απο εμάς εξαρταται πως θα ζουμε και γιατι….
ο κοσμος εχει μοιραστεί … και κανεις δεν νοιαζεται για το τι συμβαίνει στο εσωτερικο μας… ας ειχαμε την μαγκια να τους βάλουμε φυλακή και να σκεφτόμαστε πριν ψηφίσουμε τον κάθε καραγκιόζη..
Γιώργο σου επισυνάπτω, από την “Βικιπαίδεια”, το βιογραφικό της ομιλούσας στο παραπάνω βίντεο, για να αντιληφθείς πόσο “γραφική” είναι και τι “μπαρούφες” λέει…..
Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ είναι Ελληνίδα βυζαντινολόγος ιστορικός. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του τμήματος Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης το 1967 και η πρώτη γυναίκα πρύτανις του Πανεπιστημίου της Σορβόνης στην 700 χρόνων ιστορία του, το 1976, καθώς επίσης και πρύτανης του Πανεπιστημίου της Ευρώπης.
Βιογραφία [Επεξεργασία]
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 29 Αυγούστου 1926. Μετακόμισε στη Γαλλία το 1950. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά την αποφοίτησή της, εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, ενώ μετακόμισε στο Παρίσι το 1953 για να συνεχίσει τις σπουδές της. Δύο χρόνια μετά την άφιξή της, διορίσθηκε στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας (CNRS), ενώ το 1964 λαμβάνει τον τίτλο της διευθύντριας του Κέντρου και το 1967 αυτόν της καθηγήτριας στη Σορβόνη, ενώ στο μεταξύ τιμήθηκε με τον τίτλο του Docteur des Lettres. Ενώ διετέλεσε Διευθύντρια του Κέντρου Ιστορίας και Πολιτισμού του Βυζαντίου και της Χριστιανικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris 1, εξελέγη Αντιπρύτανις του Πανεπιστημίου της Σορβόνης (1970-1973) και το 1976, Πρύτανις. Εκεί γνώρισε τον σύζυγό της, αξιωματικό του γαλλικού στρατού Ζακ Αρβελέρ (Jacques Ahrweiler), με τον οποίο απέκτησε μία κόρη.
Είναι Πρόεδρος, μεταξύ άλλων, του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου, της Επιτροπής Ηθικής του Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Έρευνα (Γαλλία), του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου των Δελφών (Ελλάδα) και Επίτιμη Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Βυζαντινών Σπουδών. Επίσης, διετέλεσε Πρόεδρος του Πανεπιστημίου Παρισίων, Πρύτανις των Πανεπιστημίων των Παρισίων, και Πρόεδρος του Κέντρου Georges Pompidou-Beaubourg.
Τα έργα της αφορούν κυρίως την ιδιότητά της ως βυζαντινολόγου. Μεταξύ των σημαντικότερων, αξίζει να αναφερθούν οι «Έρευνες για τη διοίκηση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας τον 9ο και 10ο αιώνα» (1960), «Το Βυζάντιο και η θάλασσα» (1966), «Μελέτες για τη διοικητική και κοινωνική διάρθρωση του Βυζαντίου» (1971), «Βυζάντιο, η χώρα και τα εδάφη» (1976), και «Η Πολιτική Ιδεολογία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας» (L’ ideologie politique de l’ empire Byzantine, 1976 ― ελλην.μετάφρ.Τ.Δρακόπουλου, “ΨΥΧΟΓΙΟΣ”), «Βυζαντινή Γεωγραφία», «Ιστορική γεωγραφία του μεσογειακού κόσμου». Γνωστή είναι επίσης και για το μεγάλο αίσθημα φιλελευθερισμού και ελεύθερης έκφρασης των ιδεών που την διέπουν. Όπως είχε η ίδια αναφέρει σε συνέντευξή της: “Ποτέ δεν επέτρεψα, ως πρόεδρος του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, να μπει στο ίδρυμα αστυνομικός χωρίς να είμαι και εγώ η ίδια μπροστά”.
Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ θεωρείται σήμερα από τις πλέον εξέχουσες πανεπιστημιακές προσωπικότητες, ιδιαίτερα στη Βυζαντινολογία, με πολύ μεγάλο αριθμό σχετικών διαλέξεων και ομιλιών εντός και εκτός Ελλάδας. Είναι πρύτανης των Πανεπιστημίων της Σορβόνης από το 1976, καγκελάριος των Πανεπιστημίων του Παρισιού, διευθύντρια του Κέντρου Έρευνας Βυζαντινής Ιστορίας και Πολιτισμού και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών. Στην πολύχρονη ακαδημαϊκή σταδιοδρομία έχει αναλάβει τα ανώτερα αξιώματα και έχει τιμηθεί με πλήθος διεθνών διακρίσεων. Στα βιβλία της περιλαμβάνονται, επίσης, “Η Σμύρνη ανάμεσα σε δύο τουρκικές κατοχές” (1975), “Η διασπορά στο Βυζάντιο” (1995), “The Making of Europe” (2000), “Γιατί το Βυζάντιο” (2010) κ.ά.
δεν εχω καμια αμφιβολια για τις γνωσης και την αξια της… αλλα ειλικρινα πιστευεις οτι δεν θα εχουμε κρατος…. μετα το 2013…. τι εννοει ομως….;;;; θα αναρωτηθει κανεις… εχουμε τωρα κρατος ή ειχαμε πριν 20 χρονια.;;;;
θα μπορουσε καλυτερα να πει … αυτο το μπουρδελο που λεγατε κρατος ή κρατικο μηχανισμο εδω και 30 χρονια ξεχαστετο … θα ζησετε νεα πραγματα μακρια απο την βλαχο ελληνικη πραγματικοτητα των τελευταιων 30 χρονων… ετσι ναι συμφωνω… αλλα ….
Kι επειδή έχει εντυπωσιακό βιογραφικό τί σημαίνει αυτό;
Αλλά εν πάση περιπτώσει δεν είπε (τον Νόεμβριο του 12) «έχετε κράτος μέχρι τον Σεπτέμβριο του 13». Είπε έχετε ΤΡΑΤΟΣ μέχρι το Σεπτέμβριο του 13. Αυτό το πήρανε κάποια blogs και το διαστρεβλώσανε.
Υ.Γ. «Ο Καμμένος έχει κάνει πιο κατανοητές τις θέσεις του για την διακυβέρνηση μιας χώρας». Κλαίω….
Τι μπίχλα εδω μέσα, ρε παιδί μου!
Μπιχλα με κεφαλαίο Μι
Οπως εσύ ο Μαλακας και το Μουνι
…που χαθηκες βρε συ,που χτενιζοσουν τόσο καιρό;
@killing joke
Ναι μπορούμε να πούμε οτι μετά το 1974 επέστρεψε σύσσωμη η φαυλοκρατία, αλλά ήταν η ίδια που υπήρχε και πριν και την οποία έσωσε η δικτατορία από μια περίοδο βαθειάς παρακμής της. Η ίδια φαυλοκρατία καπηλεύτηκε κάποιες διεθνιστικές ιδέες αριστερών και αναρχικών για να προωθήσει την παγκοσμιοποιημένη αγορά , η αριστερά όμως ούτε κυβέρνησε ποτέ ούτε ηγεμόνευσε, πολεμήθηκε άλλοτε με βία και άλλες φορές με λαϊκισμό. Η όποια απέχθεια στον εθνικισμό μετά το 74 δεν δημιουργήθηκε από διεθνιστική μανία, απλά ήταν φρέσκα τα δείνα του εθνικισμού οπότε ήταν καλυμμένος για να ενδυναμωθεί πάλι τώρα που υπάρχει ανάγκη η κοινή λογική να φαίνεται πυρηνική φυσική. Ο εθνικισμός δεν είναι κουλτούρα ούτε των ελλήνων, ούτε των τούρκων, ούτε των γερμανών, είναι η κουλτούρα που μαθαίνουν τα παιδιά όλου του κόσμου στα γήπεδα και φτάνει στο πεδίο μάχης, προτρέπει να αγωνίζεσαι για τη φανέλα και τη σημαία και όχι για το δίκαιο και την απλή λογική. Τέλος βρίσκω άτυχες το παράδειγμα με τη μουσική, δε νομίζω κανένας σοβαρός άνθρωπος να χαρακτήρισε κάποιον εθνικιστή επειδή ακούει εθνικ μουσικές, συνήθως οι άνθρωποι που είναι ανοικτοί σε διάφορες τοπικές μουσικές είναι και οι άνθρωποι που δεν θα δουν εθνικές αντιπαλότητες μέσα από την παράδοση αλλά μόνο θα επιβεβαιώσουν την απάτη αυτών που εκμεταλλεύονται την επίφαση εθνικής ομοιογένειας των λαών για να τους κάνουν χούλιγκαν και στρατιωτάκια τους.