Από πότε Πάρκο Ελευθερίας ονομάζεται πάρκο Μεγάρου Μουσικής; Πως ένας (αποθανών) εκδότης κατάφερε να καταλάβει, με λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων), ένα από τα μεγάλα “φιλέτα” της Αθήνας; Διατί ο γράφων δεν μπόρεσε να κάνει το Κέντρο Οδικής Ασφάλειας; Διατί δεν εγγενήθην ως Λαμπράκης αλλά, Καββαθάς; Τι είναι ένας “Καββαθάς”; Τίποτα περισσότερο από τον υιό ενός δικηγόρου που, σε αντίθεση με τον Πυρουνίδη, πέθανε άφραγκος. Ούτε ένα κρατικό κομμάτι γης δεν κατάφερε να “φάει” ο πτωχός… Έξη χιλιάδες δραχμές άφησε στη μάνα μου κι’ εμένα όταν έφυγε το 1992. “Για να ζήσετε καλά τη ζωή σας” μου είπε στον Ερυθρό 6 ώρες πριν πεθάνει. Τόσα ήξερε τόσα έκανε. Ούτε μία αντιπροσωπεία οπλικών συστημάτων δεν μπόρσε να πάρει. Ούτε καν να τοποθετηθεί στο Υπουργείο Πολιτισμού ο άχρηστος. Και από βραβεία επαγγελματικής επιτυχίας από το Πανεπιστήμιο; Καλέ τι είναι αυτά που λέω. Βραβείο ο Δημήτριος Κ. Καββαθά και ο Κώστας Δ. Καββαθάς; Τι έκαναν στη ζωή τους; Ούτε ένα Πάρκο Φαταουλίας στου Κυνοσάργους δια να μην αναφερθώ στο Μέτς και θεωρηθεί ότιμ ανήκω εις την τάξη των διανοουμένων αλλά, απόντων Ελλήνων
“Πάρκο Μεγάρου Μουσικής” αντί “Πάρκο Ελευθερίας” λοιπόν όπου 2.000 Αθηναίοι συνέρρευσαν για να ακούσουν μουσικά κομμάτια από μία ορχήστρα που, ο κάθε ένας απ’ τους μουσικούς έπαιζε ότι αυτός θεωρούσε σωστό και ο μαέστρος με την ολόλευκη μαεστρική κόμη έκανε μάταιες κινήσεις να τους συντονίσει. Αυτό το μαρτύριο τελειώσε για να ακολουθήσει ένα άλλο όπου, ένα κουαρτέτο από κάποιο νησί (των Αζορών;) έπαιξε “προοδευτική” τζαζ οπότε ομολόγησα κραυγάζοντας “Ναι… Ομολογώ! Πάρκο Μεγάρου Μουσικής και ΄λοχι Πάρκο Ελευθερίας σας παρακαλώ σταματήστε το μαρτύριο…
Το οποίο συνεχίστηκε την επομένη με “μπαζάρ” βιβλίων (όλα 1 ευρώ) και νοσταλγικά τραγούδια από αηδό η οποία προσήλθε επι τούτου απ’ την “συμπρωτεύουσα” και μετά το τέλος θα έφευγε όπως άκουσα να λέει στο ράδιο ο, κατά τα άλλα, συμπαθής συνάδελφος
Μετά απ’ αυτά ανέβηκα στον Βράχο και φώναξα: Μάνα! Γιατί με γέννησες με τον Δημήτριο και όχι με τον
RSS - Posts
8 Comments
Θυμάμαι εκεί στα 1987, που περνούσα απέξω και ήταν ακόμη στα μπετά και χωρίς την Σημήτειο προέκταση του… Σε εκείνους τους λόφους κουτρουβαλούσαμε στα 80ς… Είχαν κρεμάσει απ’έξω ένα πανώ που έγραφε: “Μέγαρο των φίλων της Μουσικής”. Σκεφτόμουν… “μα είμαι κι εγώ φίλος της μουσικής!”, δλδ παραπάνω από φίλος, αφού είμαι και ερασιτέχνης μουσικός… Δλδ η πολιτεία μου χαρίζει ένα μέγαρο? Να μπορώ να πάω όποτε θέλω και να ακούσω ήσυχα ότι θέλω? Να έχω πρόσβαση σε ηχητικές βιβλιοθήκες (mediatheques) όπως τότε που βλέπαμε στα έργα? (αυτές πάνω, κάτω ήταν οι διακυρήξεις των “φίλων” της Μουσικής).
Με τα χρόνια το μέγαρο των “φίλων” μου έκοβε ανά 3ετία-4ετία και λίγο χώρο από το πάρκο. Προεκτεινόταν… Παράλληλα με αυτούς έκοβαν και οι νονοί-μαγαζάτορες μπαρ, ρεστωράν, παρκαδόροι κλπ… Το ΜΕΤΡΟ, απέκλεισε οριστικά κάποιους χώρους… Μετά το ΜΕΤΡΟ, φυσικά ποτέ δεν επέστρεψαν οι χώροι στο κοινό…
Μετά άρχισα να πηγαίνω σε συναυλίες εκεί… όχι βέβαια πολλές, γιατί το εισιτήριο δεν ήταν αβρό προς νέους, φοιτητές και οικονομικά ασθενέστερους. Που τα 9€ που πλήρωνα μετά από πολλά χρόνια στο Παρίσι, στην Όπερα της Βαστίλλης ή στο θέατρο του Σατλέ, στα ψηλά “λαϊκά” θεωρία… Η τελευταία φορά που πήγα ήταν σε μια συναυλία του Nicolas Kinaston, την οποία απήλαυσα τυφλωμένος από το φως των κινητών, καθώς το κοινό ως επι το πλείστον επιδίδετο σε αποστολή και λήψη μηνυμάτων· στο αθόρυβο, οι καλοί τρόποι να λέγονται… Θυμάμαι κάτι κοστουμάτους που σήκωναν και το κινητό για να μιλήσουν (αθόρυβο). Έβγαιναν έξω καμαρώνοντας στο λαμέ κοστούμι τους που ήταν τόσο περιζήτητοι… Έναν από δαύτους με χοντρό σβέρκο, αντάμειψε με υπόκλιση ο πορτιέρης· δεν μπορεί σπουδαίος κύριος θα ήταν… ιθύνων νους…
Καλύτερα να το ονοματίσουν απευθείας πάρκο των ΔΟΛιων…
Ασχετο με την αναρτηση αλλα σχετικο με το παραπονο του ΚΚ οτι ειναι “αορατος”.
Σε συντομη αναφορα στις δραστηριοτητες του Ν. Τομπαζη, αναφερθηκε οτι η αρχη της καρριερας του στη Ferrari εγινε μετα απο την προσωπικη βοηθεια του ΚΚ.
Να, λοιπον, που ο Καλχας δεν ειναι και τοσο αορατος!!
Ο Νίκος το αναγνώρισε και τον ευχαριστώ σε αντίθεση με άλλους που σφυρίζουν αδιάφορα…
Ναι, αλλα την αναφορα στον Καλχα και την βοηθεια του δεν την εκανε ο Τομπαζης!!
Αλλος ηταν που αναφερθηκε στον ρολο του ΚΚ!!
Correct!
“….μόλις τελείωσε το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, ζήτησε βοήθεια από τον Κώστα Καββαθά, που τον οδήγησε στην Ferrari….”
Αν αυτή η κουβέντα δεν είναι δικαίωση, τότε πως είναι η δικαίωση?
Και ακούστηκε πριν τον αγώνα της F1, σήμερα το μεσημέρι, σε αναφορά του Alpha στον Νικόλα Τομπάζη, τον υπεύθυνο σχεδιασμού της Ferrari.
Γιαυτό μη παραπονιέσαι! Την έγραψες την Ιστορία!
Φιλιά Θεσσαλονικιώτικα, από προαιώνιο φίλο.
Τον Δημήτρη Καββαθά τον πατέρα σου τον γνώρισα το 1980.
Ηταν άρχοντας. Δέν σου άφησε μόνο 6.000 δρχ αλλά κατι περισσότερο. Κύρος, υπερηφάνεια, αξιοπρέπεια, δικανική μαχητικότητα, (την εξέφραζες πάντα στα γραπτά σου).
Δηλαδή αρετές τις οποίες ενστερνίστηκες για να δημιουργήσεις τόσα πολλά.
Όπως έλεγε “ελευκάνθει εν τιμή”. Τον θυμάμαι. Μια απ’ αυτές τις μέρες θα πάω στον τάφο του στα Βυτυνέϊκα