4Τ: Κομάτι του σύγχρονου Ελληνικού Πολιτισμού

Η επιστολή που ακολουθεί στάλθηκε στο Forum του περιοδικού 4ΤΡΟΧΟΙ
Νομίζω ότι πρέπει να δημοσιευτεί -σαν ακόμα μία απάντηση στους σνομπ που απαξιώνουν την προσφορά του περιοδικού στον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό._Κ.Κ.
Λαμία, 15 Ιανουαρίου 2010
Κύριε Καββαθά,
Σε πρόσφατο ταξίδι μου για επαγγελματικούς λόγους στην Θεσσαλονίκη τυχαία βρέθηκα ακόμη μία φορά μπροστά στο Βελλίδειο εκθεσιακό κέντρο της Δ.Ε.Θ.
Θεώρησα πρέπον να σας αναφέρω κάποιο στοιχείο του σχεδιασμού αυτού του κτιρίου που εξαρτήθηκε από σας.
Το 1986 έχοντας τελειώσει τις εξετάσεις στην Πολυτεχνική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης επέλεξα σαν τομέα της διπλωματικής μου εργασίας τις
σιδηρές κατασκευές και μου ανατέθηκε ο σχεδιασμός ενός υπόστεγου αεροσκαφών που είχε ήδη κατασκευασθεί στην Jeddah της Σαουδικής Αραβίας. Το υπόστεγο θα έπρεπε να σχεδιαστεί με τους τότε ισχύοντες Ελληνικούς κανονισμούς, αντισεισμικό και σιδηρών κατασκευών.
Το κτίριο θα ήταν ( και είναι ! ) ίδιο σε διαστάσεις, και τα φορτία που θα έπρεπε να φέρει θα έπρεπε να είναι σεισμός και άνεμος ( η σπουδαιότερη φόρτιση για τέτοιου είδους κτίρια ) για την περιοχή Θεσσαλονίκης.
Κύριο χαρακτηριστικό του κτιρίου η δυνατότητα για στέγαση ενός Boeing 747 και η ελαχιστοποίηση του όγκου για λόγους οικονομίας σε κλιματισμό.
Το βασικό στοιχείο που έλειπε από τον σχεδιασμό ήταν το κινητό φορτίο ενός κινητήρα της General Electric ( νομίζω, δεν θυμάμαι καλά ) των 747 της Ολυμπιακής με τα παρελκόμενα του, που έπρεπε να υπάρχει δυνατότητα να ανυψωθεί και να κινηθεί οπουδήποτε αναρτημένο από γερανογέφυρα.
Λόγω του γεγονότος ότι απαιτούνταν απόλυτη ελευθερία μετακίνησης του σημαντικού αυτού φορτίου σε όλο το ήδη σημαντικά μεγάλο άνοιγμα μεταξύ των φορέων ( 76 m ), η ακριβής γνώση του φορτίου του κινητήρα ήταν πολύ σημαντική.
Εδώ λοιπόν εσείς κύριε Καββαθά και οι συνεργάτες σας, με βοηθήσατε όχι χωρίς ταλαιπωρία φαντάζομαι, στον προσδιορισμό αυτού του φορτίου.
Θυμάμαι ότι χρειάστηκε περίπου μία εβδομάδα από τηλεφωνήματα δικά σας και δικά μου με τους συνεργάτες σας για να βρεθεί κάποια άκρη.
Επιστρέφοντας από το εξωτερικό το 1992 μετά από μεταπτυχιακές σπουδές και ενώ ο καθηγητής μου είχε ήδη πεθάνει διαπίστωσα ότι το κτίριο αυτό είχε ήδη αναγερθεί.
Δυστυχώς καμία αναφορά στην μελέτη μου δεν έγινε παρ’ ότι το κτίριο δεν έχει μεταβληθεί ούτε στο ελάχιστο. Ακόμη και οι λεπτομέρειες των ενώσεων και των στηρίξεων είναι οι αρχικά μελετηθείσες.
Το μόνο που λείπει από το κτίριο είναι η γερανογέφυρα που μεταφέρει τον General Electric και τα διαγνωστικά υπερήχων !
Στο επόμενο ταξίδι σας λοιπόν στην Θεσσαλονίκη, αν επισκεφθείτε το Βελλίδειο σκεφθείτε ότι η δική σας συνεισφορά και των συνεργατών της Πτήσης ήταν πολύ σημαντική. Θυμάμαι ότι σας μνημόνευσα και στο τεύχος της διπλωματικής μου εργασίας.
Ειλικρινά,
Ιωάννης Δ. Ρηγινιώτης
Πολιτικός Μηχανικός