Το βίντεο φτιάχτηκε από το Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Υόρκη και το βρήκα στο Press.gr
Menu
Menu
Menu
RSS - Posts
4 Comments
Οντως απίστευτο video. Θυμίζει το πόσο ασήμαντα είναι τα προβλήματα και οι φόβοι μας, η άγρα χρημάτων και οφιτσίων, μπροστά στην απεραντοσύνη αλλά και την ομορφιά του σύμπαντος. Γι αυτό και ας μην είμαστε απαισιόδοξοι, όλο και κάποια γωνία της πλάσης θα υπάρχει και για μας (όπως λένε, απαισιόδοξος είναι ένα αισιόδοξος με εμπειρία).
Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι, αύτό το τεράστιο σύμπαν μπορεί να είναι ένα …σημείο; Και, επειδή η φράση “ένα σημείο” δεν σημαίνει τίποτα μπορείτε να σκεφθείτε ότι, το Σύμπαν μπορεί να είναι μία “πραγματικότητα” που αυτοδημιουργήται κάθε “νανολεπτό”;!!!
Όταν το μέγεθος δεν μετρά… εκτός κι αν είσαι αεροπόρος!
Και ένα εικοσάλεπτο ταξίδι ερωτημάτων.
Κύριε Καββαθά, σχετικά με το σημειακό Σύμπαν στο οποίο αναφέρεστε, δεν διαφωνώ. Αν υπάρχουν σε σχέση με το δικό μας παράλληλα Σύμπαντα, προφανώς άπειρα, τότε το Σύμπαν μας είναι όντως ένα σημείο του χώρου, όπως η Γη είναι ένα σημείο του Σύμπαντός μας. Εδώ στην γένεση του Σύμπαντος με το Μπιγκ Μπανγκ πριν 15 δις χρόνια, τα πρώτα λίγα δευτερόλεπτα της Ιστορίας του Σύμπαντος χωρίζονται σε πολλές “εποχές”. Το διάστημα 0-0,0001 δευτερόλεπτα θεωρείται μια εποχή, το διάστημα 0,0001-0,001 δευτερόλεπτα μια άλλη εποχή, και πάει λέγοντας. Κι αυτό ξενίζει, για 2 λόγους: Πρώτον, τα
“δευτερόλεπτα” τότε πιστεύεται ότι δεν είχαν την ίδια διάρκεια με αυτή που ξέρουμε σήμερα – το δευτερόλεπτοστην Φυσική ορίζεται ως “ο χρόνος διάσπασης ενός ισοτόπου άνθρακα”, κάπως έτσι νομίζω, ας με διορθώσει κάποιος Φυσικός για να ακριβολογούμε. Αν τότε υπήρχαν άλλοι ρυθμοί διάσπασης, τα “δευτερόλεπτα” αλλάζουν προφανώς σε απόλυτη διάρκεια. Και δεύτερον, σε κάθε “εποχή”, όσο κι αν διαρκούσε χρονικά, χαρακτηριζόταν από διαφορετικές παραμέτρους, ρυθμούς διάσπασης ατόμων, και πολλά άλλα που ούτε καν γνωρίζω.