Μετά από απαίτηση των ταλαιπωρημένων από τα όσα «τρελά» συμβαίνουν στους ελληνικούς δρόμους αναγνωστών αυτής της στήλης, ζητήσαμε από τον Κοινό Νου να μας πει ποια άλλα μέτρα πρέπει να λάβουμε προκειμένου να αντιμετωπίσουμε, εν μέρει, το «κυκλοφοριακό». Σας υπενθυμίζω ότι το γραφείο μελετών «Κοινός Νους» είχε προτείνει να ξυπνήσουμε από τον μεγάλο μας ύπνο και να «πάρουμε τα πόδια μας». Αν ο καθένας από μας ξεκινούσε από τα «φανάρια» ή οδηγούσε λίγο πιο γρήγορα το «κυκλοφοριακό» θα βελτιωνόταν κατά, τουλάχιστον, 20%. Οσοι από σας ταξιδεύετε στην Ιταλία ή στη Γαλλία μπορείτε να δείτε το σύστημα σε λειτουργία. Στην πρώτη μάλιστα μπορείτε να δείτε κυρίες και κυρίους που έχουν περάσει το 70ό έτος της ηλικίας τους να οδηγούν τα «πεντακοσαράκια» τους σαν τη Μισέλ Μουτόν ή τον Τάζιο Νουβολάρι, με αποτέλεσμα τα φαινόμενα στραγγαλισμού του Μιλάνου ή του Τουρίνου να είναι σχετικά σπάνια.
Στη Γαλλία μάλιστα, και ιδιαίτερα στο Παρίσι, μπορείτε να παρακολουθήσετε και, αν έχετε τα προσόντα, να λάβετε μέρος σε πραγματικούς αγώνες αυτοκινήτων στον «περιφερίκ» ή και γύρω από την Αψίδα του Θριάμβου. Οι άνθρωποι πάνε σαν δαιμονισμένοι χωρίς, και αυτό είναι το «περίεργο», να τρακάρουν σαν τους έλληνες αυτοσυγκρουόμενους «οδηγούς».
Ας δούμε όμως μερικές ακόμη απλές συμβουλές του Κοινού Νου που, αν τις εφαρμόσουμε με σεβασμό και συνέπεια, θα ανακουφίσουμε το κυκλοφοριακό και θα συμβάλουμε αποφασιστικά στη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
- Ποτέ δεν πάμε με 30 στην αριστερή λωρίδα.
- Ποτέ δεν σταθμεύουμε σε διπλή και τριπλή σειρά «κλείνοντας» τον δρόμο.
- Ποτέ δεν σταθμεύουμε στην κορυφή μιας στροφής.
- Οταν θέλουμε να στρίψουμε αριστερά σε δρόμο με δύο λωρίδες κυκλοφορίας, δεν «κλείνουμε» τη μία περιμένοντας να «ανοίξει ο δρόμος» για να περάσουμε, αλλά σταματάμε πάνω και παράλληλα με τη διαχωριστική γραμμή. Με την απλή αυτή «μέθοδο» το αυτοκίνητό μας δεν καταλαμβάνει ζωτικό χώρο και δεν μπλοκάρει την κυκλοφορία.
- Δεν κλείνουμε τις διασταυρώσεις. Παρά τις καμπάνιες, τις διαγραμμίσεις και τα πρόστιμα δεκάδες «οδηγοί» των οποίων η ασχετοσύνη και η αντικοινωνική συμπεριφορά «κάνουν μπαμ» εξακολουθούν να σέρνουν τη μίζερη ύπαρξή τους στη μέση μιας πολυσύχναστης διασταύρωσης, ενώ βλέπουν (;) ότι έτσι θα «μπλοκάρουν» τη διέλευση των άλλων αυτοκινήτων.
- Οταν αποφασίσουμε να στρίψουμε, πρώτα βγάζουμε «τόξο» (ελάχιστοι οδηγοί κάνουν αυτή την απλή κίνηση) και μετά στρίβουμε γρήγορα και αποφασιστικά αντί να σερνόμαστε σαν να υποφέρουμε από (μόνιμο) εγκεφαλικό επεισόδιο. Ορισμένοι «οδηγοί» μάλιστα χρειάζονται τόσο πολύ χρόνο για να στρίψουν ώστε αυτός που τους ακολουθεί μπορεί να ακινητοποιήσει το αυτοκίνητό του, να βγει έξω, να τους πλησιάσει, να τους παρακαλέσει να στρίψουν πιο γρήγορα και να επιστρέψει στο αυτοκίνητό του χωρίς να σταματήσει την κυκλοφορία!
- Επιλέγουμε έγκαιρα τη λωρίδα που θέλουμε να ακολουθήσουμε. Τα μεγαλύτερα μποτιλιαρίσματα παρουσιάζονται σε δρόμους με δύο λωρίδες και «φανάρι», που υποχρεώνει τα αυτοκίνητα της μιας (λωρίδας) να ακολουθήσουν μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Αυτό που γίνεται είναι ότι πολλοί «οδηγοί» που θέλουν να πάνε, για παράδειγμα, «ίσια» χώνονται στη λωρίδα που «πάει» αριστερά και, φυσικά, σταματούν πίσω από τον οδηγό που περιμένει υπομονετικά να «ανάψει» το πράσινο. Οι σκηνές που επακολουθούν είναι σκηνές αγνής κωμωδίας, μιας κωμωδίας όμως που καθώς επαναλαμβάνεται σε εκατοντάδες «φανάρια», περνάει έναν ακόμα βρόχο στον λαιμό της μεγαλούπολης.
Αυτά είναι τα βασικά «μέτρα» που πρέπει να λάβει ή να έχει υπόψη του ένας οδηγός που είναι συνάμα και συνειδητοποιημένος πολίτης μιας… ευρωπαϊκής (;) χώρας. Και βέβαια υπάρχουν και άλλα τα οποία είναι, αν επιτρέπεται, πιο «ειδικά», με αποτέλεσμα να μην έχουν θέση σε αυτή τη στήλη.
Τα άλλα, τα μέτρα που πρέπει να λαβαίνουν κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό οι υπηρεσίες ενός κράτους (έστω και αν αυτές υπολειτουργούν) είναι τόσο πολλά (και χιλιοειπωμένα) ώστε φοβάμαι ότι αν τα (ξανα)γράψω δεν θα έχετε το κουράγιο να τα διαβάσετε.
Υπάρχουν άραγε μεγαλύτερα «εγκλήματα» κατά του περιβάλλοντος από αυτά που διαπράττονται με τους αποκλεισμούς ολόκληρων περιοχών από την κυκλοφορία της «πλέμπας», στο όνομα της εξασφάλισης της «ποιότητας ζωής» των μόνιμων κατοίκων; Υπάρχει άραγε μεγαλύτερο «έγκλημα» κατά του περιβάλλοντος από τη δημιουργία… λεωφορειόδρομων σε δρόμους σαν την Κηφισιάς και τη… Βουλιαγμένης;
Με αυτά που γράφεις, θα πείτε, δεν κάνεις τίποτε άλλο από το να υποστηρίζεις την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη της χρήσης του επιβατικού αυτοκινήτου και, βέβαια, θα έχετε πέρα για πέρα άδικο.
Πρώτον, διότι μόλις πριν από δύο Κυριακές η στήλη έκανε συγκεκριμένες προτάσεις για τη χρήση των «καθαρών» αυτοκινήτων στις πόλεις· και δεύτερον, διότι στη φάση που διανύει η χώρα μας (και, αν θέλετε, η κοινωνία μας) η πολιτεία πρέπει να διευκολύνει την κίνηση των επιβατικών αυτοκινήτων, ενώ παράλληλα θα προσπαθεί να αναπτύξει και να προσφέρει ένα ταχύ και αξιόπιστο σύστημα ΜΜΜ. Αν συνεχίσει με τη σημερινές πρακτικές θα καταφέρει τα τρία πράγματα: 1) να στραγγαλίσει την κυκλοφορία, 2) να αυξήσει την ατμοσφαιρική ρύπανση τουλάχιστον κατά 40% και 3) να ακυρώσει την αξία των ΜΜΜ.
Ωσπου όμως να συμβούν όλα αυτά τα κοσμοϊστορικά, η στήλη ταπεινά θα σας παρακαλούσε, πρώτον, να οδηγείτε όσο πιο γρήγορα μπορείτε και, δεύτερον, να υπακούετε στις «εντολές» του φίλου μας του Κοινού Νου (*).
(*) Η χρήση του όρου κατέστη δυνατή μετά από ειδική άδεια του αγαπητού μας Γιάννη Μαρίνου!
RSS - Posts
