Μία από τις ωραιότερες ταινίες που έχω δει είναι το “Κίτρινο Υποβρύχιο”, μία γλυκιά, ευαίσθητη και, πάνω απ` όλα προφητική δουλειά που, όπως ακούω, σύντομα θα δούμε σε remake
Για όσους δεν γνωρίζουν το ομώνυμο τραγούδι γράφτηκε από τον Πολ Μακάρτνι μία ημέρα που χουζούρευε στο κρεβάτι. Ο Ρίνγκο ήθελε ένα τραγούδι για το άλμπουμ “Revolver”
Eπειδή το “Yellow Submarine” άρεσε στα παιδιά, έμελλε να γίνει μία από τις τρεις ταινίες για τις οποίες οι Μπίτλς είχαν υπογράψει συμβόλαιο το 1964. Ήδη είχαν γυριστεί το “A hard day`s night” και το “Help” και απόμενε η τρίτη. Επειδή, το 1967 τα σκαθάρια ήταν “πνιγμένα” στη δουλειά αποφάσισαν να κάνουν τηn συγκεκριμένη ταινία με κινούμενα σχέδια, και περιορίστηκαν σε μία εμφάνιση μόλις 2 λεπτών στο τέλος
Μια και αναφέρθηκα στο τέλος θα περιγράψω ένα τμήμα, που ξεκινάει δείχνοντας ένα σκουληκάκι να βόσκει σε ένα κήπο ενός σπιτιού του Λίβερπουλ. Τρωει το χορτάρι που βρίσκεται κοντά, και τρώγοντας παχαίνει και μεγαλώνει. Καθώς μεγαλώνει οι ανάγκες του για τροφή γίνονται μεγαλύτερες γι` αυτό και τρώει όλο το γρασίδι του κήπου
Επειδή η πείνα είναι ανυπόφορη αποφασίζει να φάει τους θάμνους στον φράχτη και το σπίτι. Όλο και μεγαλώνει όλο και πεινάει γι` αυτό τρωει τον διπλανό κήπο και το διπλανό σπίτι
Μετά, τρωει τη συνοικία, το Λίβερπουλ, την Αγγλία, την Ευρώπη. Ύστερα τη βόρεια και νότια Αμερική, την Ασία και την Αφρική και, στο τέλος τη Γη
Τεράστιο καθώς είναι πεινάει πιο πολύ. Γι` αυτό τρωει τη Σελήνη, τον Άρη, την Αφροδίτη, το Ηλιακό σύστημα και τον Γαλαξία. Για να μη τα πολυλογώ το βλέπουμε να καταβροχθίζει τον ένα γαλαξία μετά τον άλλον, να τρωει υπερκαινοφανείς, κβάζαρς και μαύρες τρύπες
Και, ενώ ακούγεται η θεϊκή μουσική των Beetles, η κοσμική σκουληκαντέρα, τεράστια σαν τα αδέλφια της στη κινηματογραφική μεταφορά του Dune του Χέρμπερτ, βρίσκεται μόνη σ` ένα σύμπαν από το οποίο έχει εξαφανισθεί κάθε μορφή ζωής
Μη έχοντας τι άλλο να φαει κοιτάει, με απορία και παράπονο τους θεατές και, δίνοντας μία, καταπίνει πρώτα την ουρά του και μετά το σώμα του
Η σκουληκαντέρα εξαφανίζεται απ` την οθόνη, η “σεκάνς” τελειώνει και οι θεατές αισθάνονται ότι, εκτός από το Κίτρινο Υποβρύχιο παρακολούθησαν και το La Nona._K.K.
σημ 09/2015: Αν, στη θέση του σκουληκιού, βάλετε τις συνήθειες και τον τρόπο που καταναλώνουν τα κοντά 7,5 δισεκατομμύρια κάτοικοι του πλανήτη θα διαπιστώσετε πόσο πραγματικά προφητικό ήταν το φίλμ και, αν θέλετε και το άρθρο μου στο Cyber View._K.K.
RSS - Posts
8 Comments
Ο άνθρωπος – σύμβολο του λιτού βίου, ο Γκάντι, θεωρούσε τη γη επαρκή για τις ανάγκες των ανθρώπων, όχι, όμως, για την πλεονεξία τους, ενώ ο Καζαντζάκης με το Δωρικό και αγέρωχο λόγο του ήταν καυστικός, λέγοντας πως είδε κάποτε μια μέλισσα πνιγμένη μέσα στο μέλι και τότε κατάλαβε.
Προφανώς, κατάλαβε αυτό που δεν μπόρεσε να καταλάβει ο σύγχρονος κόσμος.
Το σουρεαλισμό του καπιταλισμού.
H σκουληκαντέρα είναι ο καπιταλισμός.
ναι και μετα ηρθε ο κουμμουνισμος και ολα εστρωσαν …. ή ο λαφαζανοφ…
O Homo επιστρέφει σκολιωδώς στο χώμα (home) που τον γέννησε.
Και σε αυτό το ζήτημα πάντως ο νεοέλληνας καινοτόμησε: άρχισε να τρώει τον εαυτό του παρακάμπτοντας τα προηγούμενα στάδια!
Φαίνεται πως τελικά είναι ζήτημα παιδείας, αλλά η Ελλάδα έρχεται δεύτερη μετά το Bangladesh, που επέβαλε ΦΠΑ στην εκπαίδευση.
Κρίμα, μια φορά θα μπορούσαμε να είμαστε κΕνοτόμοι (με Ε ως τομείς του κενού) και ήρθαμε δεύτεροι.
Τελικά, αγαπητέ c.cigar η Ελλάδα, πράγματι, κΕνοτόμησε.
Μα το ζύγισαν καλά το θέμα οι άνθρωποι: 23% ΦΠΑ στο μοσχαρίσιο κρέας από τη μια, 23% στο δικαίωμα επιλογής στη μόρφωση από την άλλη. Η αλάνθαστη ζυγαριά τους έδειξε καθαρά τι βαραίνει περισσότερο για τα βόδια της πολιτικής. Και μη τους κατηγορήσουμε τώρα ότι θέλουν να μας ξεκάνουν στη χοληστερίνη, αφού εναλλακτικά παρέχεται και άφθονο κουτόχορτο εντελώς δωρεάν.
Ο φασισμός αντιμετώπιζε τον άνθρωπο πάντα ως κρέας.
Σήμερα είναι περισσότερο επιλεκτικός.
Τον αντιμετώπιζει ως βόειο κρέας.