Η εφημερίδα είχε αφιερώσει περισσότερες από τέσσερις ολόκληρες σελίδες στα «βιβλία της χρονιάς» όπως τα ονόμαζε τα βιβλία που έκαναν τη μεγαλύτερη εντύπωση στους κουλτουριάρηδες κριτικούς ή που εκδόθηκαν από συγγραφείς φιλικά προσκείμενους προς τον Εσωτερικό Κύκλο.

Δέκα τίτλοι, τακτικά βαλμένοι ο ένας κάτω απ’ τον άλλο, με τα εξωφυλλάκια  σε καθαρά κλισέ και λίγα λογάκια συμπάθειας για τον συγγραφέα ή τον εκδότη.

Γεμάτος αγωνία κοιτάω τις στήλες. Δεν μπορεί, λέω, κάπου θα υπάρχει και η στήλη της Τεχνολογίας.

Διαβάζω: Λογοτεχνία, Ποίηση, Ιστορία, Παιδικό βιβλίο, Βιβλίο προσχολικής ηλικίας, Γενικά… Πουθενά η Τεχνολογία.

Η τρελοκαμπέρο του μαλακού υπογαστρίου σ’ όλη της τη μεγαλοπρέπεια… Με τις τουαλέτες της και τα τσαρούχια της. Με τη σεξουαλική πείνα της και τα τάνγκα. Με τα ηλεκτρονικά πλυντήρια και την έλλειψη καρδιογράφου στο Λεωνίδιο. Με την ποίησή της, τα νόμπελ της, τα χρώματα στην τηλεόραση και την έλλειψη ενός υδραυλικού της προκοπής. Με τον Σεφέρη και τον Ελύτη και την καθολική απουσία της τεχνικής παιδείας. Ούτε που καταδέχτηκε η «κουλτούρα» να αναφερθεί στην Τεχνολογία.

Πού της μένει τώρα καιρός για τέτοια. Εδώ κουβέντα- ατέλειωτη- να γίνεται, το μοντγκόμερύ της να φοράει, να γράφει και κανένα πολιτικοποιημένο αλλά όχι πολιτικό κείμενο όπου στην πρώτη παράγραφο αναφέρονται τα απωθημένα του συγγραφέα, στη δεύτερη η άποψή του για τη σωτηρία της πατρίδας και στην τρίτη η είδηση και ο καιρός να περνάει.

Κάπου θα τά ’χουν παραχώσει, λέω. Κάπου θα λένε για κάποιο βιβλίο σχετικό με την εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας, με τη χρήση των μικροεπεξεργασιών, με τη φυσική, τη χημεία, την αεροδιαστημική τεχνολογία… Κάπου θα γράφουν για τη γιγάντια προσπάθεια που καταβάλλει ο ειδικός Τύπος στην Ελλάδα, τα βιβλία και τα περιοδικά για την ηλεκτρονική, τις κατασκευές, τις επιστήμες, για τα τεχνικά περιοδικά.

Λέξη όμως…

Η πρωτευουσιάνα μας είχε ημέρα γιορτής. Με το πιάνο της και τη λογοτεχνία της και τα τσόκαρά της. Με τα γαλλικά της και τα αγγλικά της και τ’ αρώματά της και τα ουίσκια της και τη διάλυση της βιοτεχνίας της και τη στειρότητα της βιομηχανίας της.

Η εγγλέζικη κυβέρνηση διέθεσε εκατομμύρια λίρες για να κάνει έρευνες η κρατική Μπρίτις Αεροσπέις στις δυνατότητες- που είναι πολλές- λειτουργίας δορυφόρων με τεράστιους φωτοηλεκτρικούς συλλέκτες που θα συγκεντρώνουν την ενέργεια του ήλιου θα τη μετατρέπουν σε ραδιοκύματα και θα τη στέλνουν σε μεγάλες κεραίες λήψης στη γη, για να ξαναγίνει ηλεκτρική ενέργεια φτηνή και άφθονη για τους ανθρώπους.

Αυτοί όμως είναι ξένοι, βάγβαγοι και καθυστεγημένοι που ασχολούνται με τις μηχανές.

Η ψευτοκουλτούρα στην Ελλάδα σχεδόν έκλεισε τις πόρτες στο Διάστημα και τις εφαρμογές του, γράφοντας, λέγοντας, διαδίδοντας μέσα από σκουριασμένους κομματικούς μηχανισμούς πως πρώτα πρέπει να λύσουμε το πρόβλημα της παραγωγής βουτύρου και μετά να βγούμε στο άπειρο.

Τι έγκλημα, τι προδοσία που περνά «ντούκου» αφού απ’ την κοινωνία μας λείπουν οι δέκτες, οι άνθρωποι που καταλαβαίνουν το κακό που γίνεται. Δεν είναι χαριτωμένα λογάκια αυτά. Δεν είναι «κρίσεις και σχόλια» εξυπναδίστικα, λίγο επιδειχτικά, ελαφρώς διανοουμενίστικα που τα παίρνει ο αέρας και τα πάει, μαζί με το άζωτο και το διοξείδιο του θείου, στο Σύννεφο… Είναι αλήθειες τρομερές που αν γρήγορα δεν αντιμετωπιστούν, αν γρήγορα δεν διωχτούν όλοι αυτοί οι περίεργοι κουβεντολόγοι που εμποδίζουν τους νέους να στραφούν προς την Τεχνολογία, αυτή η χώρα θα καταντήσει ξενοδοχείο Γ΄ Κατηγορίας για τους Βόρειους.

Ξυπνήστε, θα φώναζα αν γύριζα στους δρόμους της παρεξήγησης αντί στις δημοσιογραφικές σελίδες. Ξυπνήστε και κοιτάξτε ότι οι Βρετανοί έχουν ήδη έτοιμους τον πρώτο αεροστρόβιλο, έναν «μύλο» με πτέρυγες διαμέτρου 60 μέτρων που θα παράγει 12.000.000 κιλοβατώρες τον χρόνο με μια μέση ταχύτητα ανέμου 35 χιλιομέτρων την ώρα.

Έχουμε κοντά 1.200 νησιά στα οποία ποτέ ο αέρας δε σταματά από τα χρόνια του γέρο- Αίολου και έρχονται οι Άγγλοι να πάρουν πρώτοι την ενέργεια από τον Άνεμο.

Ούτε ένα βιβλίο για την Τεχνολογία λοιπόν. Στη Σοβιετική Ένωση το 70% των νέων κατευθύνεται προς την τεχνική παιδεία, σε άλλες σοσιαλιστικές και καπιταλιστικές χώρες το 50 με 65%. Στην Ελλάδα σχεδόν δεν υπάρχουν στοιχεία. Στην Ελλάδα όλοι οι γόνοι θέλουν να γίνουν Γιατροί, Δικηγόροι, Πολιτικοί Μηχανικοί και Ηλεκτρολόγοι- Μηχανολόγοι… Χωρίς να πολυφταίνε γι’ αυτό, αφού από την ημέρα που γεννήθηκαν μέχρι την ημέρα που πήγαν να «δώσουν» δεν τους έδειξαν ούτε πώς αλλάζουν οι ασφάλειες…

Απόδειξη το αφιέρωμα στις εκδόσεις του ’79… Όπου υπήρχε η Ούλα Μπάμπα αλλά όχι και η Ηλιακή Ενέργεια. Κι αυτό στη Χώρα του Φαέθωνα! Όπως λένε και οι Άγγλοι: τραβήξτε και το άλλο μου πόδι. Έχει και αυτό κουδούνια.

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΒΑΘΑΣ