Σύμβαση Hugh Cooper & Co και Δ.Μπάτσης
Από το ιστολόγιο “ξυπνήστε ρε”
Δεν το γνώριζα.
Διαβάστε με προσοχή και αναλογισθείτε
Το META4Four έχει ως αντικείμενό του όλα τα θέματα που απασχολούν τους «ψαγμένους» αναγνώστες του ιστολόγιου, από την ενέργεια έως το διάστημα, από το Cern μέχρι την Τέχνη και από την κοινωνικοπολιτική και οικονομική πραγματικότητα έως την διαμόρφωση της προσωπικής δυναμικής όλων μας στις προκλήσεις του εικοστού πρώτου αιώνα, ψωρίς φυσικά να λείπει το αυτοκίνητο και γενικότερα η αυτοκίνηση ως η “πρώτη αγάπη και παντοτινή” …
Δεν το γνώριζα.
Διαβάστε με προσοχή και αναλογισθείτε
Μοιραστείτε το Άρθρο
Δ | Τ | Τ | Π | Π | Σ | Κ |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
Δ | Τ | Τ | Π | Π | Σ | Κ |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
12 Comments
απορώ κ. Καββαθά που δεν γνωρίζετε την ιστορία του οικονομολόγου Δημήτρη Μπάτση.
Από τις κεντρικές φυσιογνωμίες μεταξύ επιστημόνων και διανοουμένων που συνδέθηκαν κατά την κατοχή με το εαμικό κομμουνιστικό κίνημα, πέρασαν στις γραμμές του και πάλεψαν από τα δικά τους μετερίζια στην κατεύθυνση της εθνικής ανεξαρτησίας και μετά τη στρατιωτική ήττα. Υπήρξε μέλος της επιστημονικής εταιρείας “Επιστήμη-Ανοικοδόμηση” (ΕΠ-ΑΝ) που συγκρότησαν αυτοί οι επιστήμονες κατά τα δύσκολα χρόνια μετά την απελευθέρωση του ’44. Αυτός κυκλοφόρησε το περιοδικό “Ανταίος”, όργανο της ΕΠ-ΑΝ αν δε μ’ απατά η μνήμη του. Η “Βαρειά βιομηχανία” κυκλοφόρησε το 1947 από τα “Νέα Βιβλία” (εκδοτικός οίκος του ΚΚΕ, που διαχειριζόταν μεταξύ άλλων ο Γιώργος Ζιούτος). Υπήρξε “παράπλευρη απώλεια” της συνωμοτικής τακτικής του ΚΚΕ μετά το τέλος του εμφυλίου, καθώς είχε εμπλακεί με τις αναγκαίες οικονομικές δοσοληψίες της παράνομης δουλειάς και βρέθηκε συγκατηγορούμενος του Μπελογιάννη για εσχάτη προδοσία. Ποιος; Ο οικονομολόγος που έχει γράψει τις παραπάνω σελίδες, προδότης…
Η “Βαρειά βιομηχανία” επανεκδόθηκε μετά τη μεταπολίτευση όχι από την Σύγχρονη Εποχή, αλλά από τον Κέδρο της Νανάς Καλλιανέση. Ο Μπάτσης, παρά την θυσία του, αποτέλεσε και αποτελεί μαζί μ’ όλη αυτή τη γενιά διανοουμένων ταμπού για το κκε της μεταπολίτευσης.
Αν σας προκαλεί έκπληξη η “Βαρειά βιομηχανία” αναζητήστε εσείς και οι αναγνώστες σας κι ένα άλλο βιβλίο με τον τίτλο “Η θύελλα της κοινής αγοράς” που κυκλοφόρησε το 1962. Εκεί καταγράφονται οι απόψεις των διανοουμένων της μεταπολεμικής ΕΔΑϊτικης αριστεράς, όπως του μηχανικού Νίκου Κιτσίκη (που διετέλεσε, μεταξύ άλλων, πρόεδρος του ΤΕΕ, καθηγητής στο ΕΜΠ, πρόεδρος του Ελληνοσοβιετικού συνδέσμου κατά τον εμφύλιο, υποψήφιος και παρ’ ολίγον εκλεγείς δήμαρχος Αθηναίων το 1964), του Γιάννη Πασαλίδη, του Γιάννη Ιμβριώτη και άλλων, για τα αδιέξοδα που θα δημιουργούσε στην Ελλάδα η σύνδεσή της με την ΕΟΚ.
Η κατά την τελευταία 35ετία ανύπαρκτη αξιοποίηση της πνευματικής παραγωγής αυτής της γενιάς επιστημόνων που μπήκαν στην πολιτική σε δύσκολες εποχές για να βοηθήσουν στην επίλυση σημαντικών προβλημάτων της χώρας από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, είναι χαρακτηριστική της ένδειας του σημερινού πολιτικού κόσμου, ειδικά δε της αριστεράς, στης οποίας την παράδοση υποτίθεται ότι ανήκουν τέτοιοι άνθρωποι. Είναι αποκαρδιωτικό να βλέπει κανείς την αριστερά να τσακώνεται για το μέσα-έξω-πάνω-κάτω απ’ το μνημόνιο, το ευρώ, την εε, ή να προβάλλει τα φληναφήματα της “λαϊκής εξουσίας και λαϊκής οικονομίας”.
Το ν’ ανασύρονται από τη λήθη σήμερα τέτοια κείμενα είναι, βέβαια, ελπιδοφόρο. Μόνο που έχει χαθεί πολύ έδαφος αφενός, και αφετέρου το ζήτημα δεν είναι να σημειώσει κανείς δυο-τρεις γραμμές απ’ το βιβλίο του Μπάτση, αλλά να χρησιμοποιήσει τη δουλειά του σαν πρότυπο για μια ολοκληρωμένη πρόταση για το παρόν και το μέλλον.
Η παρατήρησή σας με βοήθησε να θυμηθώ τη δεκαετία του ’40 και, τις συζητήσεις των μεγάλων για την Μπάτση αλλά, αυτό δεν δικαιολογεί την άγνοια μου.
Δεν ξέρω αν με διαβάζετε καιρό αλλά πιστεύω ότι αυτές τις αρχές υπηρέτησα στη ζωή μου
Είμαι αρκετά μικρότερός σας για να μην έχω παρακολουθήσει όλη την πορεία σας. Έχω, πιστεύω όμως ικανοποιητική εικόνα της πολιτείας σας. Εκείνο που εξακολουθεί ν’ αποτελεί πρόβλημα, όμως, ανεξάρτητα από την προσωπική σας συνέπεια την οποία πιστεύω, είναι το γεγονός ότι αυτή η πνευματική παραγωγή πήγε στο βρόντο, σχεδόν συνειδητά από κάποιους, κι από άγνοια από κάποιους άλλους. Η γενιά σας θα μπορούσε να ‘χει αντλήσει απ’ αυτή την εμπειρία, αλλά δεν το έκανε. Φέρει ένα κομμάτι της σχετικής ευθύνης.
Σε είχα επισκεφτεί στο Ότο Εξπρές προ αμνημονεύτων ετών καθώς και αργότερα στην Γοργίου. Σε διάβαζα για χρόνια πολλά, μέχρι που κατάλαβα ότι είσαι πολύ έξυπνος και κατάλαβες έγκαιρα το μάθημα του ιδιωτικού ωφέλους.
Σου απαντώ με το όνομά μου για να μην θεωρηθώ “κοτάρα” απ’ αυτές που βρίζουν ανώνυμα, αλλά και γιατί δεν σε υποτιμώ σαν αντίπαλο (πια).
Δεν μπορείς κύριε Καββαθά να επικαλείσαι τα δίκια και την (όποια) σοφία του Δημήτρη Μπάτση την ώρα που φτύνεις τις επιλογές του. Η κινητήρια δύναμη του Δημήτρη Μπάτση για την συγγραφή αυτής της μελέτης, υπήρξαν οι προοπτικές που του άνοιγε ένα μεγάλο πατριωτικό κίνημα ενάντια σε κάθε ξένη επιβουλή για τον τόπο μας. Γνώρισε από τα μέσα ο άνθρωπος τι μπορούν να κάνουν όλοι αυτοί οι ξυπόλυτοι που έτρεχαν πάνω στα βουνά και “κέρδιζαν μιαν οργιά ουρανό για να τον δώσουν”. Όπως εσένα σε διαμόρφωσε συγγραφικά η μετεμφυλιακή Ελλάδα και ο ρόλος του επιτυχημένου, όπως αυτός νοείται στην κοινωνία του κέρδους, που μέγεθος της επιτυχίας του φαίνεται από τις καταθέσεις του, έτσι κι αυτόν τον διαμόρφωσε το όραμα που του ενέπνευσε ο (μακαρίτης πια) μπαρμπα-γιώργης, που ήταν τόσο κοντός ώστε το όπλο του πέταγε σπίθες γιατί χτυπούσε ο υποκόπανος στις πέτρες όταν έτρεχε.
Άραξε τώρα στις δάφνες της “επιτυχίας” σου, αλλά πριν κρίνεις το ΚΚΕ να θυμάσαι ότι μιλάς για άτομα που μέτρησαν πόντο-πόντο τα βουνά που εσύ είδες μόνο μέσα από τα Μπότσιαν και άλλων πτητικών μέσων. Αν ξαναπετάξεις με το ιδιωτικό αεροπλάνο κανενός “αναξιοπαθούντος” φίλου σου (δεν ξέρω αν έχεις δικό σου), να θυμάσαι ότι την ίδια θέα από ψηλά είχαν και οι Αμερικανοί πιλότοι που ξεφόρτωναν τις Ναπάλμ επάνω σε όσους αγωνίζονταν για την πραγμάτωση των οραμάτων του Δημήτρη Μπάτση.
Καλό σου βράδυ.
Εμμανουήλ Αρκουλής
Το κείμενο αποδυκνείει πως, τα απωθημένα του καθ’ ενός μας μπορούν να επηρεάσουν τη κρίση. Δεν είμαι “επιτυχημένος” όπως εσύ το εννοείς, δεν έχω “καταθέσεις” πέρα απ’ τις λιγοστές οικονομίες που κατάφερα να σώσω μετά την επίθεση των αλητών στην επαγγελματική και προσωπική μου ζωή και, δεν είπα τίποτα κακό για τον Μπάτση (το αντίιθετο μάλιστα). Τον Δεκέμβρηυ του 44 ένα εγγλέζικο τανκ γκρέμισε το πατρικό μου στον Νέο Κόσμο επειδή ήταν πολυβολείο του ΕΛΑΣ.
Αύριο θα “ξαναπετάξω” με ένα μονοκινητήριο της Αερολέσχης Δεκελείας για να ανανεώσω το πτυχίο που πήρα το 1985. Το επόμενοι Σάββατο θα πετάξω με τα ανεμόπτερα της Ανεμολέσχης (Grob Twin Astir).
Καιρός είναι πιστεύω να σταματήσεις να ανακατεύεις τις ναπάλμ των αμερικανών με τα δικά σου απωθημένα μια και, το μείγμα, δεν σε βοηθάει να βλέπεις καθαρά
Καλό σου βράδυ
Κώστας Καββαθάς
Ίδιος από το “Οτο Εξπρές
Έχεις δίκιο. Έπρεπε να μου τα ψάλεις για να καταλάβω ότι αναίτια σου έγραψα ό,τι έγραψα.
ΣΟΥ ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ!!!
Δεν πρόσεξα ότι το μήνυμα δεν ήταν δικό σου αλλά του imwrong. Ελπίζω να την δεχτείς γιατί ξέρω ότι είναι πιο δύσκολο να δώσεις την συγνώμη παρά να την ζητήσεις.
Καλημέρα!
Κυριοι
Αυτα που γραφετε κατα τη γνωμη μου ειναι ποιηση !!!
Δε μπορω να πιστεψω οτι αγνοειτε την πραγματικη κατασταση
εκεινων των χρονων,το ζεστο ακομη αιμα που ζητουσε εκδικηση και τις ειλημμενες αποφασεις των μεγαλων σχετικα με τα Βαλκανια και την περιοχη γενικα.
Θα ηταν πιστευω πολυ πιο εποικοδομητικο να συζητουσαμε σημερα για την ρεαλιστικοτητα του σχεδιου Μπατση μεσα στην τοτε Νεα Ταξη πραγματων και κατ επεκταση, εαν μ αυτο θα ειμασταν τωρα ενας καλυτερος τοπος .
δεν βλάπτει η ποίηση, κ. Γεωργαντά.
κ.η κ imwrong
Και τι θα εγραφε μετα ο Ελυτης….
…τουτα τα φουγαρα ειναι δικα Τους και δικα μας ?
Σας απαντω με λιγο χιουμορ λογω των ημερων και λογω του οτι πλεον εχω γινει εμπειρος συνομιλητης στο Ιντερνετ
και αποφευγω καταστασεις κλισε αντιπαραθεσης !
Αλλωστε ειναι προφανες οτι η προταση μου περιμενε απαντηση και οχι η Γνωμη μου επι προσωπικου !
Αυτη ειναι στο απυροβλητο.
Καλήμερα
δεν αγνοεί κανείς την πραγματική κατάσταση της εποχής. Αυτό που λέω είναι πως υπήρχαν δυνάμεις που έβαζαν τα πράγματα σε σωστή βάση – αν αυτές οι δυνάμεις κατόρθωσαν να μπουν στο πολιτικό παιχνίδι ή όχι, είναι ένα δεύτερο ζήτημα.
Κατά τη γνώμη μου, το σχέδιο Μπάτση ήταν ρεαλιστικότατο αν η Ελλάδα είχε μια κάποια αυτονομία, αυτό που ονομάστηκε και “εθνική ανεξαρτησία”. Θα ήμασταν καλύτερος τόπος, αλλά προφανώς αυτή η ανεξαρτησία δεν ήταν επιθυμητή, τόσο από την νέα τάξη της εποχής, όσο κι από τους έλληνες υπαλλήλους τους.
Αναγνώστες…
Ως παλαιότερος έχω ζήσει πολλές από τις προσπάθειες ανθρώπων που πίστεψαν ότι κάτι μπορεί να γίνει στην Ελλάδα. Από την Attica Δημητριάδη μέχρι τη Namco και το Farma και από την ΧΡΩΠΕΙ μέχρι τον Μαλκότση
Δείτε τις φράπες στα νέα της τηλεόρασης και πείτε μου τι σχέση μπορε να έχουν με οποιαδήποτε μορφής ανάπτυξη
Ως κατοχος ενος Φαρμομπιλ συνεισφερω μια σχετικη διευθυνση στο διαδικτυο για οσους ενδιαφερονται.
http://farmobil.free.fr/
Εχω και ενα Ζασταβα αλλα δεν θα ηθελα να βρισκομουν στη θεση των Σερβων !!!
Οσο για τον ερμο το Μπατση,απο μα αποψη, αυτος βρεθηκε με το λαθος πακετο στο λαθος μερος τη λαθος ωρα!