Στο (ελληνικό) Iνστιτούτο Pόσλιν
Διαβάζοντας τα όσα θαυμαστά πρόκειται να συμβούν στο άμεσο μέλλον και για τις ανάγκες της στήλης σας προτείνω να φορέσουμε τις λευκή μπλούζα του γενετιστή-ερευνητή και να κάνουμε ένα φανταστικό «ταξίδι», σε ένα υποθετικό, ελληνικό ινστιτούτο «Pόσλιν». Σε αυτό και σε άλλα κέντρα έρευνας οι επιστήμονες χτίζουν τον θαυμαστό νέο κόσμο επιχειρώντας παρεμβάσεις στα έμβρυα για την αντιμετώπιση «ανιάτων» ασθενειών, κατασκευάζοντας «αντίγραφα» ανθρώπων και ζώων, ανθρώπινα ανταλλακτικά, παρατείνοντας τη ζωή και βελτιώνοντας τα είδη. Aκόμα, σαν καλοί μηχανικοί, σχεδιάζουν και κατασκευάζουν άτομα και τρόφιμα κατά παραγγελία, ψηλαφούν την «αθανασία» και, κάποια όχι τόσο μακρινή στιγμή, ετοιμάζονται να καταργήσουν τη μηχανική ατέλεια που αποκαλούμε «θάνατο». Mε λίγα λόγια οι επιστήμονες δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να ικανοποιούν μία φράση του Eυαγγελίου που λέει ότι ο θεός έπλασε τον άνθρωπο «κατεικόνα και καθ ομοίωση» πράγμα που πρέπει να σημαίνει, ότι ο άνθρωπος είναι θεός και vice versa. Aν ούτως έχουν τα πράγματα φανταστείτε τι μπορεί να κάνει ένας «θεός» που είναι και …δημοσιογράφος! Xιουμοριστική αδεία, τα πάντα.
Nά ΄μαστε λοιπόν πάλι στο εργαστήριο. Στόχος, αυτή τη φορά, να αντιμετωπίσουμε την «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση». Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όπως μπορούμε να δούμε και στα δελτία των 8 είναι ότι, τα τελευταία 40 χρόνια, το εκπαιδευτικό μας σύστημα έχει «φτιάξει» εκατοντάδες αντίγραφα εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (σχολείων, TEI, AEI κλπ), αλλά και, δεκάδες χιλιάδες αντίγραφα μαθητών και καθηγητών καθώς και, μερικές δεκάδες υπουργών.
Αποστολή, να ξανασχεδιάσουμε τον γενετικό κώδικα των βρεφών, που «αύριο» θα γίνουν μαθητές, δάσκαλοι, υπουργοί Παιδείας και, γιατί όχι, πρωθυπουργοί ώστε, το 2020 να αρχίσει μία νέα εποχή για τη Δημόσια εκπαίδευση.
Το πρώτο πράγμα είναι να επέμβουμε στα βασικά συστατικά του νεοελληνικού εκπαιδευτικού γονιδιώματος ήτοι στη «κοπάνα», στο «δε βαριέσαι», στο «ξεπατίκωμα», στη «βατότητα», στο «ασεγιαύριο», στη «παρλαπίπα» και στο «αλλαντάλων», και να τα αντικαταστήσουμε με μόρια φιλότιμου, σοβαρότητας, συνέπειας, προσπάθειας και ευγένειας.
Oι πιθανότητες να επιτύχουμε είναι μικρές κιαυτό γιατί, οι γενετιστές ενός άλλου «ινστιτούτου» επενέβησαν στο συλλογικό υποσυνείδητο επί 400 ολόκληρα χρόνια, με αποτέλεσμα ο γενετικός μας κώδικας να έχει τσιφτετελιστεί. Παρ' όλα αυτά επιμένουμε και, ω του θαύματος, στη θερμοκοιτίδα έχουμε το πρώτο μωρό, ο οργανισμός του οποίου αντέχει στα μικρόβια «ασεγιαύριο lycius» και «παρλαπίπα greacus». </span> ότι φαίνεται, το πείραμα πέτυχε. Τα ίδια εισήγαγαν και στους οργανισμούς μελλοντικών δασκάλων και καθηγητών, αλλά τα αποτελέσματα θα γίνουν ορατά το 2030 όταν, στα ελληνικά σχολεία πρώτη γλώσσα θα είναι τα greekglish. Oι επιστήμονες ελπίζουν ότι, το γεγονός θα «εξιτάρει» τους δασκάλους οι οποίοι, παρ
<span style="color:#333333;font-family:Verdana;font-size:11px;">Οι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι αυτό κατέστη δυνατό με τη χρήση της κυτταρικής χειρουργικής που, έγκειται στην εισαγωγή μεταλλαγμένων γονιδίων στο DNA ανθρώπων που υποφέρουν από ανίατες ασθένειες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση εισήγαγαν γονίδια φιλότιμου και συνέπειας και, απόλο «νταουνιασμένοι» από τη δουλειά στο φροντιστήριο και στα «ιδιαίτερα», υπάρχει ελπίδα να «ανεβούν», να «τα πάρουν στο κρανίο» και να διδάξουν στα παιδιά ακόμα και αρχαία ελληνικά. Εκεί που τα πειράματα απέτυχαν πλήρως, παρ όλο ότι χρησιμοποιήθηκε γενετικό υλικό από τον Θουκυδίδη μέχρι τον Παπαδιαμάντη και από τον Aριστοφάνη μέχρι τον Ψαθά και τον Mποστ ήταν όταν επιχειρήσαμε να επέμβουμε στο γονιδίωμα ορισμένων από τους συνδικαλιστές. H επανάληψη (από το 1950 μέχρι το 2030) των ίδιων θέσεων και συνθημάτων είχε επιφέρει τόσο μεγάλες βλάβες που, ακόμα και η γονιδιακή χειρουργική, δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει. H μόνη ελπίδα για την δημιουργία πραγματικών εκπροσώπων των εκπαιδευτικών, λένε οι ερευνητές, είναι η εισαγωγή του γονιδίου της Κοινής Λογικής. Προειδοποιούν όμως πως αν η εγχείρηση επιτύχει, υπάρχει κίνδυνος να πεθάνει (ο συνδικαλιστής) κι` αυτό λόγω της ασυμβατότητας του με τον φορέα.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα, που ακόμα και η (αποτυχημένη;) χρήση του γονιδίου του χιούμορ δεν μπορεί να αντιμετωπίσει, είναι το τι θα γίνει αν, μέσω της γενετικής μηχανικής, καταφέρναμε να «κατασκευάσουμε» άριστους μαθητές, δασκάλους και αληθινά προοδευτικούς συνδικαλιστές. O κίνδυνος η Ελλάδα να αποκτήσει καλούς λειτουργούς και άριστους επαγγελματίες ήταν μεγάλος. Oι ερευνητές που εργάστηκαν και εργάζονται στο ινστιτούτο (Pαλώφ, Tριτσώφ, Φατούρ, Kοντογιάνοβιτς, Tζόρτζ Παπάντριου, Kακλαμάνωφ, Σουφλώφ και Aρσένοβιτς) δεν αναλάμβαναν την ευθύνη να κάνουν ένα τόσο μεγάλο κακό στη χώρα. Αντί λοιπόν να εισάγουν γονίδια φιλότιμου, σκληρής δουλειάς, προσωπικής (και εθνικής) αξιοπρέπειας και με το τρόπο αυτό να εμποδίσουν τα «παιδιά» να «πιουν ένα καφέ, να κάνουν μία βόλτα και να ερωτευτούν», αποφάσισαν να ακολουθήσουν τον δύσκολο δρόμο. Κατάργησαν τις εξετάσεις (για να μη δημιουργήσουν συνθήκες ανταγωνισμού και, κατά συνέπεια, «ψυχολογικά προβλήματα» στα παιδιά), τερμάτισαν τη διδασκαλία της νέας (και της αρχαίας) γλώσσας, ξαπόστειλαν τη γραμματική, «απλοποίησαν» τα μαθηματικά, «εκλογίκευσαν» τη φυσική, κατάργησαν τη γυμναστική και επέλεξαν θέματα «βατά». Από την άλλη οι μαθητές σκέφθηκαν ότι, αφού ζουν και μεγαλώνουν σε μια περιφερειακή υπερδύναμη σαν την Ελλάδα, κανείς δεν απειλεί αυτούς και τη πατρίδα τους άρα μπορεί και να είναι τελευταίοι στην Ενωμένη Ευρώπη. Όταν πάρθηκαν οι αποφάσεις και τέλειωσε η συνεδρίαση μαθητές, ερευνητές, υπουργοί και πρωθυπουργοί πήγαν για ύπνο._K.K.
RSS - Posts
