Ο άνθρωπος που θα έσωζε την ελληνική οικονομία

Της ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΣΙΟΥΤ, Ελευθεροτυπία

Επενδύσεις 200 δισ. προσδοκούσε η κυβέρνηση από τον φίλο των Παπανδρέου, Μουαμάρ Καντάφι. Η Λιβύη πάντως χρωστά στην Ελλάδα, ενώ δεν έχει επενδύσει ούτε ευρώ

Τον περασμένο Ιούνιο ο Γ. Παπανδρέου καλούσε τον Καντάφι να συμβάλει στη διάσωση της οικονομίας μας συμμετέχοντας στις αποκρατικοποιήσεις και επενδύοντας στην «πράσινη ανάπτυξη». Σήμερα, οχτώ μήνες μετά, ο συνταγματάρχης έχει ως προτεραιότητα να σώσει το δικό του κεφάλι, αναβάλλοντας επ’ αόριστον τη… σωτηρία της Ελλάδας.

Η ελληνική κυβέρνηση τελευταία είχε επενδύσει πολλά στις χώρες της Βόρειας Αφρικής και ειδικά τη Λιβύη, με την οποία υπέγραψε και μνημόνιο συνεργασίας.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη Λιβύη τον περασμένο Ιούνιο, ο πρωθυπουργός μίλησε για «νέα πνοή» στην ιστορική σχέση του Καντάφι με τους Παπανδρέου. Η ελληνική αποστολή εστίασε, ωστόσο, το ενδιαφέρον της στα πετροδολάρια του κρατικού επενδυτικού κεφαλαίου της Λιβύης, το οποίο έχει λάβει μυθικές διαστάσεις στη χώρα μας. Από 60-80 δισεκατομμύρια δολάρια που το εμφανίζει ο διεθνής οικονομικός τύπος, το ελληνικό κλιμάκιο μετά την επίσκεψή του στη Λιβύη μιλούσε για «200 δισεκατομμύρια», τα οποία σε κάποια ελληνικά έντυπα εμφανίστηκαν ως «220 δισεκατομμύρια που ο Καντάφι θα τα έριχνε όλα στην Ελλάδα».

Ο πρωθυπουργός κάλεσε τον Μ. Καντάφι να επενδύσει στις αποκρατικοποιήσεις και την «πράσινη ανάπτυξη». Μίλησαν για ενεργειακή σύνδεση των δύο χωρών, για μεταφορά ηλιακής ηλεκτρικής ενέργειας που θα παράγεται στην έρημο, για φυσικό αέριο αλλά και για υδρογονάνθρακες. Το περιεχόμενο του μνημονίου, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και οι αποκρατικοποιήσεις, συζητήθηκε λεπτομερώς από τον Χ. Παμπούκη και τον λίβυο συνάδελφό του.

Συζητήθηκαν επίσης η κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου που θα συνδέει τη Λιβύη με την Ελλάδα, η σύνδεση της Λιβύης με την Κρήτη με υποθαλάσσιο καλώδιο οπτικών ινών που θα αναλάμβαναν ελληνικές εταιρείες, η προώθηση κοινών τουριστικών δραστηριοτήτων στην Κρήτη (η οποία μαζί με τη Μύκονο είναι αγαπημένος προορισμός διακοπών του γιου του Καντάφι), η εισαγωγή υγροποιημένου φυσικού αερίου και οι τηλεπικοινωνίες. Ο Σπ. Κουβέλης (που είχε επισκεφτεί τη Λιβύη με 45 επιχειρηματίες) έχει δηλώσει ότι: «Προχωράει με ταχείς ρυθμούς η συνεργασία στον τομέα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς και η συνεργασία στη διαχείριση υδάτινων πόρων και απορριμμάτων».

Το πιο επίμονο φλερτ το έχουν δεχθεί τα στελέχη της Επενδυτικής Αρχής της Λιβύης, τα οποία προς το παρόν ενδίδουν κυρίως στις ΗΠΑ και την Ιταλία.

Η Λιβύη είναι η δεύτερη εξαγωγική αγορά μεταξύ των αραβικών χωρών για την Ελλάδα. Το εμπορικό ισοζύγιο, όμως, είναι μονίμως ελλειμματικό εις βάρος της χώρας μας, γεγονός που οφείλεται -σύμφωνα με το ΥΠΕΞ- στην εισαγωγή αργού πετρελαίου.

Οι ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη Λιβύη είναι ελάχιστες, μεταξύ των οποίων η J&Ρ, η Ιντρακόμ, η ΤΕΡΝΑ και η Αρχιρόδον.

Προς το παρόν, πάντως, η Ελλάδα δεν έχει δει κανένα λιβυκό πετροδολάριο, αντιθέτως τα χρέη της Λιβύης προς την Ελλάδα είναι πολλά. Η ελληνική κυβέρνηση επιχείρησε να τα υπενθυμίσει ευγενικά, αλλά κατάφερε να αποσπάσει μόνο αόριστες δηλώσεις για τακτοποίηση στο μέλλον.

Τα χρέη αυτά αφορούν δεκάδες ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνταν στη Λιβύη τη δεκαετία του ’70 και υπολογίζονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια. Επίσης υπάρχει ένα χρέος προς τον ΟΤΕ ύψους 2,2 εκατομμυρίων ευρώ από την εικοσαετία 1984-2004, το οποίο δημιουργήθηκε από παροχή γραμμών τηλεφωνίας από τον ελληνικό οργανισμό τηλεπικοινωνιών προς τον αντίστοιχο της Λιβύης (στο πλαίσιο των διευκολύνσεων που παρείχαν οι κυβερνήσεις -κυρίως του ΠΑΣΟΚ- σε φίλες χώρες).