Από το “Σοφοκλέους 10”
Την πεποίθηση, ότι η Ελλάδα θα υποχρεωθεί (αν δεν το έχει κάνει ήδη στο παρασκήνιο…) να αρχίσει «παζάρια» με την τρόικα για νέο διεθνές δάνειο, το οποίο θα προστεθεί στα 110 δις. ευρώ, αρχίζουν να σχηματίζουν πλέον όλο και περισσότεροι παράγοντες της αγοράς, καθώς όλο και περισσότεροι κυβερνητικοί παράγοντες μιλούν πλέον ακόμη και δημόσια για την ανάγκη διαπραγμάτευσης ενός «ηπιότερου» προγράμματος σταθεροποίησης, που θα μοιράσει τα επώδυνα μέτρα σε μια μεγαλύτερη χρονική περίοδο.
Ο Πρωθυπουργός είχε αφήσει να εννοηθεί, στη διακαναλική συνέντευξή του πριν από τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, ότι η κυβέρνηση θα επιδιώξει κάποιας μορφής επαναδιαπραγμάτευση με τους επίσημους πιστωτές της χώρας, για να αλλάξουν οι επαχθείς όροι του μνημονίου. Τις τελευταίες ημέρες, υπουργοί αφήνουν σαφώς να εννοηθεί, ότι η επαναδιαπραγμάτευση θα είναι αναγκαία, για να κερδίσει η χώρα χρόνο και να αποφύγει μια δημοσιονομική θεραπεία σοκ πρωτοφανών διαστάσεων, που πέρα από τις οικονομικές και κοινωνικές της συνέπειες θα οδηγούσε το πολιτικό σύστημα πέρα από τα όρια της αντοχής του.
Πηγές από τις Βρυξέλλες τονίζουν στο “S10”, σχολιάζοντας τη δημόσια συζήτηση που έχει αρχίσει στην Ελλάδα, ότι αν χρειασθεί επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, ώστε να μετατεθεί αργότερα στο μέλλον η επίτευξη του στόχου για μείωση του ελλείμματος κάτω από το 3% και για έναρξη της διαδικασίας αποκλιμάκωσης του χρέους, θα πρέπει αναπόφευκτα για την ελληνική κυβέρνηση αυτό να συνδεθεί με την υποβολή ενός νέου αιτήματος για χορήγηση πρόσθετων πιστώσεων από τα κράτη της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ.
Όπως εξηγούν, τα νέα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί στην Ευρωζώνη, μετά την όξυνση σε επικίνδυνο βαθμό της κρίσης στις αγορές ομολόγων της περιφέρειας, που προκλήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τη γερμανική πρωτοβουλία για ελεγχόμενες χρεοκοπίες, σε συνδυασμό με τη διαπίστωση των τεράστιων δυσκολιών στην επίτευξη των στόχων του μνημονίου από την ελληνική κυβέρνηση,
– Αφενός οδηγούν σε ανατροπή του αρχικού σχεδιασμού για επιστροφή της χώρας στις αγορές το 2012 το αργότερο,
– Ενώ δημιουργούν μείζον ζήτημα χρηματοδότησης των πρόσθετων ελλειμμάτων της χώρας, δηλαδή των ελλειμμάτων που δεν έχουν προβλεφθεί στο μνημόνιο.
Αν έτσι έχουν τα πράγματα, για να διασφαλισθεί ότι η Ελλάδα θα αποφύγει τη χρεοκοπία δεν θα είναι αρκετό να επιμηκυνθεί απλώς ο χρόνος αποπληρωμής των δανείων των 110 δις. ευρώ, όπως έχει ήδη προτείνει το ΔΝΤ, αλλά πιθανότατα θα χρειασθεί να εγκριθούν πρόσθετες πιστώσεις, με τις οποίες θα δοθεί μια πειστική απάντηση στο σοβαρό πρόβλημα πρόσβασης της Ελλάδας στις αγορές, αλλά και στον «εκτροχιασμό» των ελλειμμάτων.
Η πρόσθετη χρηματοδότηση θα μπορούσε να προέλθει από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, ο οποίος άλλωστε αναμένεται σύντομα να αποκτήσει τους πρώτους… πελάτες του, αφού η Ιρλανδία και η Πορτογαλία βρίσκονται στα πρόθυρα της υποβολής αιτημάτων για στήριξη. Η λύση για την Ελλάδα θα πρέπει να δοθεί εκτός του μηχανισμού στήριξης με ελεγχόμενες χρεοκοπίες, που σχεδιάζει η Γερμανία, καθώς, όπως εκτιμούν όλο και περισσότεροι αναλυτές κύρους, ακόμη και μια συντεταγμένη διαδικασία χρεοκοπίας, με «κούρεμα» των πιστωτών, θα ήταν καταστροφική για χώρες όπως η Ελλάδα, που είναι εξαρτημένες σε απόλυτο βαθμό για τη συνέχιση της λειτουργίας των οικονομιών τους από τις χρηματοδοτήσεις της ΕΚΤ.
Σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του στο “Bloomberg”, ο Ντάνιελ Γκρος, διευθυντής του Centre for European Policy Studies στις Βρυξέλλες, αν σήμερα η οικονομία της Ελλάδας έχει αποφύγει την πλήρη κατάρρευση, αυτό οφείλεται στα περίπου 100 δις. ευρώ που έχει χορηγήσει η ΕΚΤ στο τραπεζικό σύστημα. Χωρίς αυτές τις πιστώσεις, η χώρα θα γνώριζε μια κατάρρευση της οικονομικής δραστηριότητας, όπως αυτές που σημειώθηκαν σε αρκετές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, που τα τραπεζικά τους συστήματα δεν έχουν πρόσβαση στις χρηματοδοτήσεις της ΕΚΤ.
Σε περίπτωση ελεγχόμενης χρεοκοπίας της χώρας, ανεξάρτητα από το σενάριο που τελικά θα επιλεγεί, βέβαιο είναι ότι θα πρέπει να κλείσει η ΕΚΤ τις γραμμές χρηματοδότησης του πιστωτικού συστήματος, κάτι που θα προκαλέσει τεράστιες παρενέργειες στην πραγματική οικονομία. Όπως τονίζει ο Γκρος, «τα πολιτικά συστήματα της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας θα χρειασθεί να δείξουν ην ίδια αποφασιστικότητα που έδειξαν οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες εξακολούθησαν να εξυπηρετούν κανονικά τις υποχρεώσεις τους. Αν χάσουν το μηχανισμό της Ευρωζώνης που τις κρατά στη ζωή της οικονομίες τους, θα έχουν να αντιμετωπίσουν μια τρομακτική αποστολή».
Πάντως, ο δρόμος προς ένα νέο μνημόνιο δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα για την κυβέρνηση. Πριν αρχίσει οποιαδήποτε διαπραγμάτευση, η Αθήνα θα πρέπει να έχει περάσει εξετάσεις αποφασιστικότητας, για να αποδείξει, με τον προϋπολογισμό του 2011, ότι δεν θα διστάσει να λάβει σκληρά μέτρα για να διορθώσει την οικονομική πορεία της χώρας. Αν δεν εκφρασθεί εμπράκτως αυτή η αποφασιστικότητα, εκτιμούν οι περισσότεροι αναλυτές, η κυβέρνηση του Βερολίνου θα αφήσει την Ελλάδα στην τύχη της. Άλλωστε, όπως επισημαίνει και ο Γκρος στο άρθρο του, ήδη οι γερμανικές τράπεζες που είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους κρατικά ομόλογα της Ελλάδας και είχαν πιέσει στο παρελθόν την κυβέρνηση Μέρκελ για τη διάσωση της χώρας μας, έχουν πλέον μεταφέρει αυτά τα «τοξικά» χρεόγραφα στο ειδικό πιστωτικό ίδρυμα που δημιουργήθηκε στην Γερμανία, για να αναλάβει το κράτος τις ζημιές των τραπεζών…
RSS - Posts
