Πολύ προτιμότερη η «χρεοκοπία» από τη μνημονιακή λεηλασία!
Κάντε “κλικ” στον παραπάνω σύνδεσμο
Σχόλιο Κ.Κ.:
Ενδιαφέρον άρθρο από τα ιστολόγια που αναφέρονται. Οι αναγνώστες ξέρουν ότι, η …επιχειρηματική μου ιστορία δεν διακρίνεται για τις σωστές οικονομικές επιλογές(!) αλλά, αν κανείς πρόκειται να (ξανα)ζήσει την Κατοχή σαν φτωχός δούλος για τα επόμενα 30 χρόνια είναι προτιμότερο να τη ζήσει σαν ελεύθερος -δούλος
RSS - Posts
8 Comments
Μεγάλε σκλάβε, επειδή μας άφηναν που και που με λίγο χαλαρή την αλυσίδα νόμισες ότι θα σε αφήσουν ελεύθερο;
Το κεφάλι κάτω! Αλλά την ψυχή ψηλά!
χαιρετώ σε
γ.κ.
αν οντως ειναι αυτο το διλημα τοτε θα προτημουσα την χρεοκοπια… αλλα δεν ειναι… ας διαβασουν πρωτα οι αναγνωστες ενα βιβλιο μακροικονομιας και ας κρινουν μετα ποια ειναι η πραγματικη κατασταση και τι δυνατοτητες εχουμε … και φυσικα δεν φταει το μνημονιο και το ΔΝΤ… θεωρητικα αυτοι ειναι τεχνοκρατες και κανουν σωστα τη δουλεια τους… οι δικοι μας αρχιμαλακες φταινε που 30 χρονια σαν ασχετοι κατεστρεψαν την οικονομια και επειδη τωρα τελευταια ξεσκονιζω κατι βιβλια απο το πολυτεχνειο καταληγω στο συμπερασμα οτι οι μοναδικοι υπευθυνοι ειναι οι πολιτικοι και μονο αυτοι…. απο μακροικονομικης και τεχνοκρατικης αποψεως διεπραταν εγκληματα, χωρια το ηθικο εγκλημα…..
‘Εχεις δίκιο φίλε, αλλα το κακό ακόμη συνεχίζεται…ότι και να γίνει για να πάρει μπροστά η μηχανή αυτής της χώρας χρειάζεται 15 ετία. Αλλά κάτι σωστό πρέπει να γίνει επιτέλους, κάτι που θα αλλάξει την λάθος ρότα αυτής της χώρας..ίσως το σωστό να είναι πλέον η στάση πληρωμών αλλά και αυτό ακόμη θα έχει συνέπειες και πολλές! Προσωπικά νοιώθω ντροπή που έρχονται ξένοι και μας λένε τί να κάνουμε ως χώρα λες και είμαστε διανοητικά καθυστερημένοι, οι εντυπώσεις προς τα έξω είναι χείριστες! Μετα από εκει τί να πει κανεις; Τα λόγια είναι περιττά..
Επειδή πιστεύω ότι η βλάβη της ελληνικής οικονομίας είναι ανήκεστος πλέον, εξαιτίας των αδέξιων (;) χειρισμών των τελευταίων 2 ετών και επειδή παραδόθηκαν στην ΕΚΤ (και χάθηκαν) , με την είσοδο στο ευρώ, όλα τα μακροοικονομικά εργαλεία διάσωσης της οικονομίας θεωρώ ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Ακόμα και με κινεζοποίηση των εργαζομένων η έρμη η ανταγωνιστικότητα δεν μπορεί να βελτιωθεί. Δούλοι λοιπόν! Και προτιμώ το είδος που προτείνει ο κ.Καββαθάς.
2-3 πράγματα χρειάζονται για να πάει μπροστά αυτός ο τόπος. 1. Να πειστούν ξένοι επενδυτές ότι θα υπάρχει σταθερό οικονομικό τοπίο, πολιτικό, φορολογικό και ακόμη και εργασιακό τοπίο έτσι ώστε να αποφασίσουν να στείλουν τα ωραία τους Ευρώ για επενδύσεις που θα “εκμεταλεύονται” τον εργαζόμενο. 2. ΠΛΗΡΗΣ αναμόρφωση της παιδείας και αποκομματικοποίηση των πανεπιστημίων για να παράγουμε φοιτητές χρήσιμους στην ανάπτυξη της χώρας και 3. παραμέριση των πολιτικών ανθρώπων που καταστρέψανε την Ελλάδα. Ποιός θα αναλάβει; Άνθρωποι που θα είναι χρήσιμοι στην κοινωνία. Κάποιος θα υπάρχει δεν μπορεί. Σίγουρα από εδώ που είμαστε δεν υπάρχει ανώδυνη λύση.
Δεν μας σώζει ούτε ο Τσακ Νόρρις!
Pingback: Μήπως τελικά η «χρεοκοπία» είναι Λύση και όχι Μπαμπούλας? | astrosnews
Όσο η χώρα παραμένει ανεξάρτητη, πάντα υπάρχουν λύσεις. Θα πάψουν να υπάρχουν όταν παραχωρηθεί μέρος της κυριαρχίας της ή μέρος των υποδομών της (ΔΕΗ, Νερό κλπ).
Αρκεί να θυμηθούμε τι έγινε την περίοδο της μεγάλης ανόδου του χρηματιστηρίου: Οι περισσότερες μικρές ελληνικές εταιρείες έψαχναν κάποιον όμιλο να τις εξαγοράσει ολόκληρες ή μερίδιό τους. Μετά από 10 χρόνια, σχεδόν όλες όσες πούλησαν μερίδιο, κατέληξαν να είναι προβληματικές, ή έχασαν τον έλεγχο ο οποίος σταδιακά περιήλθε στον όμιλο.
Κάντε αναγωγή σε επίπεδο χώρας.
Ακόμα και αν κάποιοι από εμάς δεν βλέπουμε λύση, δεν σημαίνει οτι δεν υπάρχει.
Η βασική αρχή ανάπτυξης μιας επιχείρησης (γιατί όχι και μιας χώρας) δεν είναι να κάνει ότι έκαναν άλλοι και πέτυχαν. Είναι να ανακαλύψει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και τότε να δουλέψει πάνω σ’ αυτά.
Αυτό όμως δεν μπορούν να το κάνουν οι πολιτικοί με το σημερινό πολιτικό σύστημα που τους απαλλάσσει από κάθε ευθύνη. Θα πρέπει να αλλάξει το σύστημα της ατιμωρησίας. Όταν αλλάξει, δεν θα τολμούν να μπουν στην πολιτική σκηνή ανθρωπάκια. Θα μπαίνουν μόνο άνθρωποι που είναι σίγουροι ότι μπορούν να φέρουν αποτελέσματα και ξέρουν πως να τα φέρουν. Και σίγουρα υπάρχουν τέτοιοι ανάμεσά μας.