Ημερομηνία: ( 28-08-2005 )
Μία, δύο, τρεις, πολλές πίστες Formula 1 στην Ελλάδα
Τη λαϊκή φράση «είπανε της γριάς να χ… κι’ αυτή έκανε ότι έκανε» τη ξέρετε. Είναι χαρακτηριστικό του λαού μας και περιέχεται και στο γενετικό μας κώδικα όπως καθημερινά αποδεικνύεται από το τρόπο που ο ένας αντιγράφει/ ξεπατικώνει τη δουλειά του άλλου. Ανοίγει κάποιος σουβλατζίδικο, φαρμακείο, ταχυφαγείο, μη κυβερνητική οργάνωση, ακόμα και κόμμα και σε χρόνο dt ανοίγουν άλλα 256 με αποτέλεσμα σε 256 μέρες να έχουν, όλα, βάλει λουκέτο. Το τελευταίο καιρό αρχίζω να φοβάμαι, σχεδόν τρέμω, επειδή το ίδιο συμβαίνει με «τη κατασκευή πίστας Formula 1 στην Ελλάδα». Λίγο η διοργάνωση του Τουρκικού Grand Prix, λίγο οι δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων, πολύ τα δημοσιεύματα των εφημερίδων και, το θέμα «πίστα» λειτούργησε σαν γάλα Μαγνησίας με αποτέλεσμα η γραία της ιστορίας μας να μη προλαβαίνει να πηγαίνει τουαλέτα. Η επιθυμία μου να δω (πριν πεθάνω) μία πίστα στην Ελλάδα, η αιθεροβαμοσύνη μου και το επάγγελμά μου, αλλά και η κακούργα η κενωνία με ανάγκασαν να διαθέσω πάνω από 10.000 24ωρα για να παρακολουθώ τις επισκέψεις της γραία στο WC. Τι θέλω να πω;
Απλά ότι, στα 45 χρόνια της δημοσιογραφικής ζωής υπέβαλα (σε συνεργασία με σπουδαστές του ΕΜΠ, του ΑΠΘ και του Πολυτεχνείου της Πάτρας περισσότερες από 10 μελέτες για τη κατασκευή πίστας Formula 1 στην Ελλάδα, διέθεσα περισσότερες από 3000 ώρες σε θαλάμους αναμονής γενικών γραμματέων, υπουργών ακόμα και πρωθυπουργών, απολύθηκα τρεις φορές από τη δουλειά μου (γιατί επαναλάμβανα φορτικά) ότι και η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει ένα «ευρωπαϊκών προδιαγραφών» αυτοκινητοδρόμιο, παραβρέθηκα σε δύο καταθέσεις θεμελίων λίθων, προσκλήθηκα σε τρεις συνεντεύξεις Τύπου όπου ανακοινώθηκε η δημιουργία «φορέα» για τη κατασκευή πίστας Formula 1 για να μην αναφερθώ στην επίσκεψή μου (στην 7ετία) στα γραφεία της εταιρίας «Ελληνικά Αυτοκινητοδρόμια Α.Ε.» ούτε στις «μελέτες» που υποβάλαμε στη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς όταν γραμματείς ήταν μερικοί από τους πλέον ικανούς Φαρισαίους της Νέας Εποχής.
Για την οικονομία του χώρου δεν θα αναφερθώ στις προτάσεις που έχω υποβάλει σε 13 διαφορετικά υπουργεία ούτε στις συνεντεύξεις που έχω δώσει για το θέμα –ας πρόσεχα- σε τηλεοράσεις και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Με το πέρασμα του χρόνου άρχισα να μοιάζω όλο και περισσότερο με τη γραία της ιστορίας για να μη πω ότι, τελευταία, «φέρνω» προς τη τρελή του Σαγιό.
Σοβαρέψου επιτέλους ακούγεται μέσα μου η φωνή του επαγγελματία. Από τη στιγμή που οι κουμπάροι μας, οι φίλοι και σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ, τα καρντάσια τέλος πάντων απόκτησαν πίστα Formula 1 πρέπει να συγκεντρωθούμε και να απαλλαγούμε από το Ducolax.
Ουδέν σοφότερο. Το ερώτημα όμως που σηκώνει το άσχημο πρόσωπό του είναι πόσες πίστες Formula 1 θα γίνουν και που.
Χαλανδρίτσα
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 «παίζει» η Χαλανδρίτσα στην Πάτρα. Μετά την 21η Απριλίου η χούντα αποφάσισε ότι, η πίστα Formula 1 έπρεπε να γίνει εκεί και γι’ αυτό και δημιούργησε την «Ελληνικά Αυτοκινητοδρόμια Α.Ε.». Η χούντα έπεσε, η εταιρία διαλύθηκε και η προσπάθεια απέτυχε. Το project ήλθε πάλι στην επιφάνεια στις «18 Οχτώβρη ’81» λόγω, όπως λεγόταν, των δεσμών των Φρουρών της Αχαΐας με το ΠΑΣΟΚ. Παρά τις αλλεπάλληλες κινήσεις για τη συγκέντρωση του απαιτούμενου ποσού προκειμένου να αρχίσουν τα έργα η προσπάθεια, μέχρις στιγμής τουλάχιστον, δεν ευδοκίμησε.
Στα υπέρ της λύσης η γειτνίαση με το λιμάνι τα λιμάνια της Ιταλίας, η σχετικά καλή ξενοδοχειακή υποδομή και οι οδικοί άξονες που συνδέουν τη πόλη με τον υδροκέφαλο. Στα κατά η μικρή έκταση της περιοχής, τα μεγάλα ποσά που απαιτούνται για τη κατασκευή της πίστας, των έργων υποδομής και των οδικών προσβάσεων
Αιγίνιο
Μία άλλη προσπάθεια για τη κατασκευή πίστας (όχι Formula 1) έγινε από ομάδα βορειοελλαδιτών αγωνιζομένων στο Αιγίνιο. Έγινε μάλιστα και ένα είδος αγώνα που όμως δεν ολοκληρώθηκε γιατί, ο αχανής αυτός σκουπιδότοπος, προστατεύεται από τη συνθήκη Ραμσάρ πράγμα που επέτρεψε στους «οικολόγους» να επιβάλουν τη θέλησή τους –και ο χώρος να παραμείνει χαβούζα. Ο τόπος δεν είχα κανένα υπέρ πέρα από το ότι θα μπορούσε να είναι ένα ωραίο περιφερειακό αυτοκινητοδρόμιο
Σέρρες
Μία από τις καλύτερες, αν όχι η καλύτερη, πίστα των Βαλκανίων και της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Είναι έργο της τοπικής αυτοδιοίκησης (Δήμος Σερρών) αλλά δε μπορεί να γίνει πίστα για αγώνες Formula 1 επειδή δεν υπάρχει αφ’ ενός χώρος κι’ αφ ετέρου ενδιαφέρον από τους Θεσσαλονικείς
Ορχομενός
Τρεις δεκαετίες αργότερα στη σκηνή εμφανίζεται η λύση Ορχομενού. Δημιουργείται μάλιστα και «φορέας» (το ΚΕΜΑΕ) στον οποίο συμμετέχει η ΕΛΠΑ, η Τοπική Αυτοδιοίκηση και ιδιώτες επενδυτές που κανείς ακόμα δε κατάφερε να μάθει ποιοι ακριβώς είναι αλλά αυτό είναι ένα ελάσσων πρόβλημα. Για μία δεκαετία κυκλοφορούν ιστορίες για αμερικανούς Κροίσους που θα φέρουν τσουβάλια δολάρια και μεγάλες ελληνικές εταιρίες κατασκευαστικές εταιρίες που ενδιαφέρονται «να πάρουν τη δουλειά». Κάποια στιγμή μάλιστα τα πράγματα σοβάρεψαν ώστε, την εποχή της συμπολίτευσης κατατέθηκε, από τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη, ο θεμέλιος λίθος.
Πρόσφατα πληροφορήθηκα από τις εφημερίδες (επειδή κανείς αρμόδιος δεν θεωρεί ότι έχω σχέση με τους αγώνες αυτοκινήτου και τη Formula 1) ότι ενεκρίθη κονδύλι €2 εκατ και από αυτό ήδη διατέθηκαν €500.000 για τη σύνταξη «μελέτης» ή κάτι.
Στα υπέρ είναι ο τεράστιος χώρος της (δωρεάν) κρατικής γης. Στα κατά η απόσταση από τον υδροκέφαλο, η παντελής έλλειψη ξενοδοχειακής και τουριστικής υποδομής (μία πίστα Formula 1) δε ζει μόνο από τη τέλεση του τουρκικού, ελληνικού, ιταλικού ή όποιου Γκραν Πρι αλλά από τις διοργανώσεις που πρέπει να γίνουν εκεί τις υπόλοιπες 360 μέρες του έτους.
Ελληνικό
Αναφέρομαι στο βομβαρδισμένο, καταπατημένο και αναξιοποίητο (μέχρι στιγμής) αεροδρόμιο. Ιδανικός χώρος για τη δημιουργία όχι απλώς πίστας Formula 1 αλλά για τη δημιουργία του πιο πράσινου πάρκου στην Ευρώπη αφού οι αγώνες δεν εμποδίζουν κανένα να διατηρήσει το αεροδρόμιο (για τη Γενική Αεροπορία, να φυτέψει 400.000 δέντρα, να κάνει 5 λίμνες, να «προσκαλέσει» 25.000 πάπιες, 4000 χήνες, 1500 ερωδιούς και 350 αεροπλάνα και ελικόπτερα για να μην αναφέρω τη δημιουργία μιας Επισκευαστικής Βάσης στην οποία θα βρουν δουλειά μερικές εκατοντάδες άνθρωποι. Η μόνη ελπίδα να σωθεί το Ελληνικό από την επέλαση της μπουλντόζας και του μπετόν είναι να παραμείνει αεροδρόμιο και εκεί να γίνει η πίστα που θα ανταγωνιστεί εκείνη των καρντασιών
Βέβαια, με τίποτα οι τοπικοί «φορείς» δεν πρόκειται να επιστρέψουν να συμβεί κάτι τέτοιο αφ’ ενός επειδή με τη λειτουργία του αεροδρομίου/αυτοκινητοδρομίου «κινδυνεύει η υγεία των παιδιών τους» ή, σε απλά ελληνικά, τα πανωσηκώματα, οι πολυκατοικίες και τα εμπορικά κέντρα που θα «ρίξουν» οι εργολάβοι στην, όπως την έχω αποκαλέσει και επιμένω να αποκαλώ, «μεγαλύτερη μπίζνα της ανατολικής Μεσογείου»
Μέγαρα
Τι είναι τούτο πάλι θα που κάποιοι. «Τούτο» είναι, όπως επανειλημμένα έχω γράψει και πει σε πλειάδα αρμοδίων είναι το τρίγωνο των 3.500-4.000 στρεμμάτων της πρώην Stran εκεί που κάνουν ρίψεις οι αλεξιπτωτιστές. Τα υπέρ της περιοχής είναι τόσα ώστε να κινδυνεύει να μείνει με κανένα …κατά!
Σκεφτείτε: κοντά στον υδροκέφαλο, στα ξενοδοχεία, στα μουσεία, στα night club, στο μπιντέ και στο da capo. Mε πρόσβαση από Εθνική και Αττική Οδό. Με προαστιακό (ο νέος σταθμός πρέπει να τελειώνει σύντομα γιατί ο παλιός υπόφερε από …κατολισθήσεις). Με αεροδρόμιο της Πολιτικής Αεροπορίας στη Πάχη Μεγάρων. Με «γραφικό» λιμανάκι στη Πάχη και με σύγχρονη μαρίνα λίγο δεξιότερα (κουροπάτκιν).
Με το Λουτράκι μισό τσιγάρο δρόμο, το καζίνο, τον ισθμό, το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου (επισκεφτείτε το Ελληνικό Grand Prix και δείτε και τη Μήδεια).
Η «υποβαθμισμένη» περιοχή των Μεγάρων είναι άλλωστε αυτή που, ανεπίσημα, χαρακτηρίστηκε, από τους ειδικούς που ήλθαν στη χώρα μας, ως μία από τις καλύτερες αν όχι Η καλύτερη στο κόσμο
Επίλογος
Για να γίνει μία πίστα Formula 1 στην Ελλάδα πρέπει να πει το ναι ο Μπέρνι. Ποιος είναι ο Μπέρνι; Ο Έκλστον καλέ. Ποιος είναι ο Εκλστον; Πιπέρι που δε ξέρετε τον αρχηγό όλων των αρχηγών της Formula 1. Τον είχαμε και grand photo στο ΘΕΜΑ της περασμένης Κυριακής παρέα με την «εντυπωσιακή» όπως ευγενικά το θέταμε, σύζυγό του. Αν αυτός δεν ανάψει το πράσινο φως καμία χώρα, από τη Τουρκία μέχρι το Μπαχρέιν και τη Κίνα μέχρι τη Ζουαζηλάνδη δεν «παίρνει» γύρο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος.
Έστω όμως ότι η χώρα μας διαθέτει την εξυπνάδα και την ικανότητα να δημιουργήσει μία ολιγομελή ομάδα (1 άτομο!) που θα κινήσει την όλη προσπάθεια και ο Μπέρνι ενδίδει στις ορέξεις της γριάς. Απ’ εκεί και πέρα τι γίνεται; Ποιος θα «τρέξει» το project; Ποιος θα πείσει, θα πουλήσει, θα ονειρευτεί, θα προτείνει νέες «δράσεις» που θα φέρνουν ευρώ με τη σέσουλα; Το κράτος; Η τοπική αυτοδιοίκηση, οι χαρτογιακάδες των υπουργείων;
Μεγάλα τα ερωτήματα αλλά και η ανάγκες της γραίας και οι απαντήσεις δύσκολες –αλλά συνάμα εύκολες αν αυτά, τα τόσο σοβαρά και αποφασιστικά για το (οικονομικό) μέλλον της χώρας τα χειρίζονται άνθρωποι που ξέρουν και όχι γριές που τους λένε να πάνε να χ… και αυτές ξεκ…
RSS - Posts
