Ημερομηνία:( 31-12-2005 )
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος έβαλα στο τζάκι κόκκινη κάλτσα με σημείωμα για τα δώρα που θέλω να φέρει ο Αϊ Βασίλης. Επειδή η παραμονή του νέου έτους είναι γεμάτη ψευδαισθήσεις θέλω να μοιραστώ τα αιτήματά που είναι και αιτήματα κάθε παραγωγικού, καλοζωισμένου, ελαφρώς υπέρβαρου και σαφώς αναίσθητου πολίτη του «αναπτυγμένου κόσμου». Σαν τους τρεις έξυπνους πιθήκους έκλεισα μάτια, αυτιά και στόμα για να κάνω πως δε βλέπω, δεν ακουω και δε μιλάω για όσα φριχτά και απαίσια συμβαίνουν στο κόσμο. Αν τα άνοιγα μπορεί να χάλαγα τη παραίσθηση πράγμα που κανείς ευτυχισμένος πολίτης δεν θέλει χρονιάρες μέρες. Για να φτιάξω τον κατάλογο αγόρασα περιοδικά που ασχολούνται για το λαιφστάϊλ, τα σελέμπριτις, το γκλάμουρ και, φυσικά, το αυτοκίνητο (συμπεριλαμβανομένου του δικού μου), τη μοτοσικλέτα, την αεροπορία χωρίς να ξεχάσω εκείνα που παρουσιάζουν τα «βέρι εξπένσιβ γουότσες». Τι ευτυχισμένος και επιτυχημένος πολίτης θα ήμουν αν δε φοράω «μισό-μισό» ρόλεξ, πανεράϊ ή φρανκ μιούλερ;
Ακολουθώντας τις συμβουλές των συντακτών κατέγραψα πρώτα τα δικά μου και μετά εκείνα που προορίζονται για τη γυναίκα και τα παιδιά (γιος και κόρη, 15 και 17 ζωή να ‘χουν). Πρώτο στο κατάλογο τι άλλο από αυτοκίνητο. Παρακάλεσα για μία Φεράρι (χωρίς να προσδιορίσω μοντέλο) αλλά σημείωσα πως, αν αυτό είναι δύσκολο επειδή έχει μεγάλη ζήτηση (κινηματογραφικοί αστέρες, ποπ αϊντολς, σεϊχηδες, έμποροι όπλων κλπ) συμβιβάζομαι με Καρέρα 4 Αρ Ες. Αν και αυτό δε γίνεται τότε.ένα Χάμερ Η2 θα ήταν ότι πρέπει μια και όταν χιονίζει αποκλείομαι στο κενοτάφιο που μένω στην Εκάλη. Δεύτερο ένα 100άρι Καντιέρι ντι Πίπα (για να μπω στο μάτι του ενός εκ των δύο εθνικών προμηθευτών) και τρίτο μία αντιπροσωπεία κατά προτίμηση κινεζικών αυτοκινήτων.
Για τη σύζυγο ζήτησα Μερτσέντες ες ελ κα κομπρέσορ (για να μπει στο μάτι της Βλαχοκαραμήτρου), Σμαρτ Φορφορ Μπράμπους για να μην έχει πρόβλημα όταν παρκάρει στο Κολωνάκι και, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, ένα καρτιέ «τανκ». Για το γιο κινητό 3ης γενιάς με κάμερα 2 μεγκαπίξελ, ες εμ ες, μπι ,μπι ες, τζι πι αρ ες, μπλουτουθ και ινφραρεντ για να μην αισθάνεται μόνος όταν κολωβαράει στο βίλατζ». Για τη κόρη ζήτησα ένα άλογο ιππασίας, ένα Λάντσια Μούσα, και μία θέση στο Κολέγιο για να γνωριστεί με το γιο τραπεζίτη, εμπόρου πλακιδίων, πολιτικού από τζάκι ή, έστω εισαγωγέα μοτοποδηλάτων και κάνει καλό γάμο.
Για το σπίτι ζήτησα φιλιπινέζα βοηθό, έλληνα κηπουρό και καλό πισινά γιατί πρέπει να σας θυμίσω ότι, ναι μεν τα αιτήματα προς τον Αϊ Βασίλη γίνονται το χειμώνα αλλά σύντομα θα έλθει καλοκαίρι και δε ξέρεις πότε οι καλεσμένοι θα βουτήξουν στη πισίνα μετά από μία κουραστική μέρα στο κομμωτήριο, στο τένις ή στο σκουός.
Όπως έχω γράψει (και δράττομαι της ευκαιρίας να επαναλάβω) η ευτυχία, η γκλαμουριά και το σελέμπριτι στάτους δεν είναι πράγματα που έρχονται τυχαία. Δε αρκεί να ζητάς να γίνουν θαύματα, αλλά πρέπει να συμβάλεις στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου στη χώρα που ζεις. Έτσι, εκτός από το κύριό μου επάγγελμα, που είναι η εισαγωγή κρεάτων από τη Φίρομ και τη Μποτσουάνα, κατεψυγμένων ψαριών από την Ακτή του Ελεφαντοστού, φιστικιών Αιγίνης από τη Τουρκία και το Μαρόκο και ελληνικής φέτας από τη Δανία, δραστηριοποιούμαι και στην εμπορία καυσίμων. Η τελευταία είναι η πιο επικερδής δραστηριότητα αφού πουλάω τη βενζίνη (που νοθεύω με πετρέλαιο κίνησης ή τολουόλη) και κερδίζω μέχρι και 370% στο λίτρο.
Μόλις τελείωσα το κατάλογο σκέφτηκα πως, αν γίνει κανένα θαύμα και ο άγιος τα φέρει δε θα μπορώ να δικαιολογήσω το πόθεν έσχες. Γι’ αυτό έφτιαξα νέο ακολουθώντας ένα πιο ήπιο δρόμο: ζήτησα στις 2 Ιανουαρίου να προσληφθώ σε μία υπηρεσία που χορηγεί άδειες (δασικές, οικοδομικές, αλιείας, πυρόσβεσης, οίκων ανοχής κλπ). ελέγχει εστιατόρια, καφετέριες, σύνορα, λιμάνια ή κάτι τέλος πάντων που, και κοινωνικό έργο θα επιτελεί και θα αφήνει και το «κατιτίς» για να πάρω, αν όχι «μερσεντε», τουλάχιστον «μπέμπα» κουπέ.
RSS - Posts
