Ημερομηνία:( 13-11-2005 )
Διήγημα επιστημονικής φαντασίας
AΘHNA, Δεκέμβριος 2015. H πρώτη ημέρα του Δεκεμβρίου δε θυμίζει σε τίποτα τις γιορταστικές μέρες προηγούμενων ετών. Παρ’ ότι ημερολογιακά βρισκόμαστε στο χειμώνα οι ακτίνες ενός καυτού, αδυσώπητου ήλιου βομβαρδίζουν τη γη, φυλακισμένες από αλλεπάλληλα στρώματα των δηλητηρίων του θερμοκηπίου. Αντί οξυγόνο, οι κάτοικοι των πόλεων της Χαρτόβιας αναπνέουν ένα μείγμα αζώτου, διοξειδίου του άνθρακα και υδρογονανθράκων. Σε καλύτερη μοίρα βρίσκονται όσοι μένουν στην επαρχία αλλά, μία ματιά στη φαλακρή γη, στα καμένα δάση και στις γεμάτες σκουπίδια παραλίες και κοίτες των ποταμών αρκεί για να τους πείσει ότι πλησιάζει το τέλος.
Μία μακρά περίοδος ξηρασίας και εμπρησμών από κάθε λογής ανεγκέφαλους ή στυγνούς εκμεταλλευτές έχουν μεταβάλει την άλλοτε καταπράσινη χώρα σε σεληνιακό τοπίο.
Oι λίμνες, που κάποτε βούιζαν από τα τιτιβίσματα των αποδημητικών πουλιών έχουν μεταβληθεί σε χαβούζες που δέχονται τα απόβλητα των κτηνοτροφικών μονάδων και των εργοστασίων και κυρίως, τα απόβλητα των πόλεων και των χωριών που κατοικεί ο γίγαντας λαός (η χρήση του όρου με την άδεια του γείτονα). Ακόμα και τα άλλοτε πεντακάθαρα ποτάμια έχουν μεταβληθεί σε βρομερά ρυάκια, που κυλούν δηλητήρια στο δρόμο προς τις ρημαγμένες από τα γεωργικά φάρμακα και δυναμίτες θάλασσες.
Οι δρόμοι της Χαρτόβιας θυμίζουν πεδία μάχης.
Πάνω από 2300 νεκροί και 60.000 τραυματίες το χρόνο θύματα ενός ακήρυκτου πολέμου που ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του ’60 και συνεχίζεται χωρίς σημάδια υποχώρησης. Όσο περισσότερα «μερσεντέ» και «μπεμβέ» αποκτούν οι Χαρτόβιοι τόσο περισσότερο δολοφονούν ο ένας τον άλλο.
Σε κατάσταση πολιορκίας βρίσκεται και η πρωτεύουσα στην οποία μένει το …50% του πληθυσμού. Εκατοντάδες χιλιάδες «γιωταχί» καλύπτουν κάθε ελεύθερο μέτρο σταθμεύοντας σε πεζοδρόμια, αυλές, κορυφές στροφών, εισόδους κατοικιών, ακόμα και νοσοκομείων. Παράλληλα, δε περνάει ημέρα που οι δρόμοι να μη καταλαμβάνονται από άτομα, που διαδηλώνουν ζητώντας να ικανοποιηθούν «δίκαια αιτήματα». Στην Σταδίου οι έκτακτοι υπάλληλοι του Δημοσίου. Στο Σύνταγμα οι τραπεζικοί, στην Πανεπιστημίου οι εργαζόμενοι στα λεωφορεία, στη Mητροπόλεως οι εκπαιδευτικοί. Στην Ομόνοια γίνεται διακίνηση ναρκωτικών, ενώ περιοχές όπως το Ψειρή, το Θησείο και το Πεδίο του Άρεως έχουν καταληφθεί από τα τραπεζοκαθίσματα των «παραδοσιακών καφενείων». Δηλητήρια από τους κινητήρες χιλιάδων αυτοκινήτων, φορτηγών και λεωφορείων που ψάχνουν να «παρκάρουν» ή να διαφύγουν από τα γκέτο που έχουν δημιουργήσει οι Δήμοι (λόγω έλλειψης Μητροπολιτικού Σχεδιασμού) κάνοντας τη πόλη θάλαμο αερίων.
Όσοι πολίτες ψάχνουν για ανάσα (αέρα, πολιτισμού, ελπίδας) πέφτουν στα πρωϊνάδικα και στα, μοναδικά δελτία ειδήσεων στο πλανήτη που διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν τη καμήλα. Η Ευρώπη φλέγεται από την εξέγερση των θυμάτων της εξέλιξης της μπετούγιας της Mercedes 230 Kompressor Brabus και τη διαφήμιση των jeans που φοράει η κόρη της Μαντόνας και, το μεγαλύτερο μέρος των ειδήσεων αφιερώνεται στα έργα και τις ημέρες επίορκων δικαστών, άπιστων ιερωμένων για να μην αναφερθώ στο παιχνίδι «σας πήραμε, σας πήραμε φλουρί κωνσταντινάτο , μας πήρατε μας πήρατε βαρέλι δίχως πάτο» που παίζεται στα τηλεοπτικά παράθυρα από τα στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Μη έχοντας τίποτα καλύτερο να κάνει πριν τις γιορτές (αφού εισάγει φιστίκια Αιγίνης από τη Τουρκία, ντομάτες από το Ισραήλ και «ελληνικά» κρέατα από τα Σκόπια) ο γίγαντας λαός το ρίχνει στις απεργίες. Έτσι, τη πρώτη εβδομάδα του μήνα απέχουν από την εργασία τους οι ταξιτζήδες, οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ, οι λιμενεργάτες, οι εφοριακοί, οι υπάλληλοι του OTE, οι νοσοκομειακοί γιατροί, και άλλες 76 κατηγορίες. Για τη δεύτερη (εβδομάδα) έχουν εξαγγείλει κινητοποιήσεις οι καπνεργάτες, οι πατατοπαραγωγοί, οι τευτλοπαραγωγοί, οι εργαζόμενοι στη ΔEH, στην EYΔAΠ και στον OTE, οι τεχνικοί της Oλυμπιακής, οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, οι τραπεζικοί και άλλες 178 κατηγορίες εργαζομένων. Ορισμένοι απαιτούν επίδομα θέρμανσης, άλλοι καυσόξυλων ενώ μία απαιτεί να συνταξιοδοτηθεί στη περίπτωση που, η μητέρα θανόντος εν υπηρεσία στρατιωτικού, η οποία συνοικούσε μαζί του, ανεξαρτήτως αν τέλεσε γάμο ή όχι χήρευσε ένα χρόνο μετά το θάνατό του ανηλίκου τέκνου της σύμφωνα με τις διατάξεις του N.Δ. 3618/65 & 67 της υπουργικής απόφασης 1278 του1923.
Στη Bουλή ομάδα βουλευτών ζητάει την αναβάθμιση του στόλου των «γιωταχί» από «μερσεντέ» σε Πόρσε Καγιέν. Tην τελευταία στιγμή οι (ν) τροπολογίες δεν περνούν, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε θα περάσουν στην επόμενη Bουλή.
H κατάσταση στις άναρχα δομημένες και αισθητικά βιασμένες πόλεις μοιάζει με κόλαση. Oι δρόμοι έχουν «φρακάρει» από τα αυτοκίνητα που οι Xαρτόβιοι παρατάνε όπου βρουν…
Σαν να μην αρκούσαν αυτά η οικονομική κρίση (συνεχίζει να) μαστίζει τη χώρα. Tα ταμεία είναι άδεια και τα τελευταία 12 χρόνια ο εθνικά υπερήφανος και ανεξάρτητος λαός και οι επίσης εθνικά υπερήφανες και ανεξάρτητες κυβερνήσεις της χώρας έχουν δανεισθεί πάνω από 100-δισεκατομμύρια δολάρια. Το μεγαλύτερο μέρος χρησιμοποιήθηκε για μισθούς και δώρα των περίπου 400.000 αργόσχολων που κατοικούν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά και να γεμίσουν τρύπες των ΔΕΚΟ, και να στηριχθούν «οράματα» πρώτα για τη μετάβαση (μέσω του 3ου δρόμου) προς τον σοσιαλισμό και την επανίδρυση του κράτους αλλά, κύρια, για να πληρωθούν οι τόκοι προηγούμενων δανείων.
Oύτε ένα από τα 100-δισεκατομμύρια δεν ξοδεύτηκε για την αναβάθμιση της Παιδείας, την προστασία του περιβάλλοντος, και την προβολή των θέσεων της Xαρτόβιας στα fora του εξωτερικού.
Θα πίστευε κανείς, ότι με όλα όσα συνέβησαν τον τελευταία 40 χρόνια ο λαός θα είχε «ξυπνήσει» και θα είχε πάρει στα χέρια του τις τύχες του όμως, το μόνο που κατάφερε ήταν να πάρει το τιμόνι των νέων μοντέλων της «μπεμβέ».