Φιλε Κωστα,
Οι ευχαριστιες μου ειναι το λιγοτερο που μπορουσα να κανω για καποιον ανθρωπο που πραγματικα αλλαξε τη ζωη μου (ευτυχως οταν ημουν ακομα 12 ετων!).
Φυσικα και οι προσπαθειες σου δεν πηγαν (ουτε και πηγαινουν) χαμενες και ξερω πως δεν εχουν επηρεασει και λιγους ανθρωπους. Και μιλαω για μια ολοκληρη σταση ζωης και τροπο σκεψης, οχι μονο για το οτι σπουδασαμε. Ευχομαι να εισαι παντα καλα για να συνεχιζεις.
Ισως αν εβλεπες με τι ακριβως ασχολουμαι επαγγελματικα και τι καταφερνουμε καποιοι ανθρωποι στην Ελλαδα (απο τους οποιους ξερω πως οι περισσοτεροι μεγαλωσαν με τα κειμενα σου) να ειχες μια καλη ενδειξη πως οχι μονο οι κοποι σου δεν πανε χαμενοι, αλλα πως πρεπει να συνεχιζεις.
Να εισαι παντα καλα
Σπυρος
Spyridon Kavadias [kavadias@broadcom.com]
5 Comments
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΠΥΡΟ.ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ!ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΥΣ ΑΚΟΜΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ (ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ) ΜΑΣ ΕΚΦΡΑΖΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΑ.ΠΑΥΛΟΣ ΑΛΕΙΦΕΡΗΣΜΗΧΑΝ. ΜΗΧ ΕΜΠ
Πρέπει να βάλω κάποιο πρόγραμμα που μας …μετράει! Καμία πρόταση;
ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΡΚΕΤΟΙ…Παναγιωτης Καραμπινης
…Για να καταλάβουμε την …Βαστίλη;
Τελικά, απ’ ΄τι φαίνεται, τίποτα δεν μπορούμε να καταλάβουμε. Γι’ αυτό, όπως έλεγε ο Κραγκιόζης, “αραία-αραία να φαινόμαστε καμία σρανταρέα…”