Το είδα στο “Fimotro”
Πάρκο πρασίνου έκτασης τουλάχιστον 2000 στρεμμάτων στο Ελληνικό προβλέπει νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής με το οποίο καθορίζονται επίσης οι χρήσεις γης, οι συντελεστές δόμησης και κάλυψης στην έκταση του πρώην αεροδρομίου και δίνεται το πράσινο φως για κατασκευή υψηλών κτιρίων που θα καταστούν σημείο…
αναφοράς για την έκταση.
Με το ίδιο νομοσχέδιο καθορίζονται διαδικασίες -εξπρές για την έκδοση οικοδομικών αδειών και αδειών κατεδάφισης υφιστάμενων κτιρίων στην έκταση, καθώς και για την έξωση των μισθωτών που δραστηριοποιούνται σήμερα στο χώρο του Ελληνικού. Με άλλες διατάξεις, ρυθμίζονται θέματα για την προώθηση του προγράμματος «Ήλιος» για την παραγωγή και εξαγωγή «πράσινης» ενέργειας από φωτοβολταϊκά προς τη Δυτική Ευρώπη και ενσωματώνονται στην εθνική νομοθεσία οι διατάξεις της Κοινοτικής Οδηγίας για τα βιοκαύσιμα και τις ανανεώσιμες πηγές.
Υπενθυμίζεται ότι η πρόσκληση ενδιαφέροντος για την αξιοποίηση της έκτασης του Ελληνικού δημοσιεύθηκε το Δεκέμβριο και οι προσφορές αναμένονται ως τις 30 Μαρτίου.
Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι στην έκταση του Ελληνικού, συνολικά 5.249 στρέμματα, θα προστεθούν 426 στρέμματα του Αθλητικού Κέντρου Αγίου Κοσμά και 529 στρέμματα του κέντρου ιστιοπλοΐας (μαρίνα) του Αγ. Κοσμά, που περιέρχονται στην εταιρία «Ελληνικό ΑΕ».
Το μητροπολιτικό πάρκο πρασίνου και αναψυχής θα έχει επιφάνεια τουλάχιστον 2.000 στρέμματα και οι επιτρεπόμενες χρήσεις σε αυτό περιλαμβάνουν εκτός από το πράσινο, ελεύθερους χώρους και χώρους τουρισμού – αναψυχής, αθλητισμού, πολιτισμού, κοινωφελών λειτουργιών και πρότυπων αστικών υποδομών.
Για τον καθορισμό των χρήσεων γης το νομοσχέδιο παραπέμπει στο νόμο 3986/2011 που προβλέπει μεταξύ άλλων καζίνο, θρησκευτικούς χώρους, γραφεία, τράπεζες, ασφάλειες, εκθεσιακούς χώρους, εκπαίδευση, κ.α.
Στη λοιπή έκταση επιτρέπονται μεταξύ άλλων χρήσεις αμιγούς και γενικής κατοικίας, τουρισμού-αναψυχής, επιχειρηματικά πάρκα, θεματικά πάρκα, εμπορικά κέντρα, χρήσεις αναψυχής, υποδομές μεταφορών, κ.α. Οι συντελεστές δόμησης ανά ζώνη κλιμακώνονται από 0,2 έως 2,2, με πρόβλεψη για αποζημίωση των όμορων Δήμων σε περίπτωση υπέρβασης. Το μέγιστο επιτρεπόμενο ποσοστό κάλυψης στο σύνολο του Μητροπολιτικού Πόλου Ελληνικού – Αγίου Κοσμά δεν θα υπερβαίνει το 40% ενώ κτίρια μεγάλου ύψους επιτρέπονται μεν, εφόσον τεκμηριώνονται όμως από αρχιτεκτονική μελέτη.
Οι άδειες δόμησης για τις οικοδομικές εργασίες που θα εκτελεστούν στο πάρκο θα χορηγούνται από τον υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής σε διάστημα 20 ημερών από την υποβολή της αίτησης. Οι άδειες κατεδάφισης θα χορηγούνται επίσης από το ΥΠΕΚΑ σε διάστημα πέντε ημερών από την υποβολή των δικαιολογητικών. Όλες οι παραχωρήσεις χώρων του αεροδρομίου ανακαλούνται και οι χώροι πρέπει να αποδοθούν στο Δημόσιο σε διάστημα ενός μήνα ενώ οι μισθώσεις κτιρίων, γηπέδων και λοιπών εγκαταστάσεων λύνονται μετά από δίμηνη προειδοποίηση με καταβολή αποζημίωσης 3-18 ενοικίων.
Το νομοσχέδιο προβλέπει ακόμη τη σύσταση «Γραφείου Ελληνικού» στη γενική γραμματεία Δημόσιας Περιουσίας του υπουργείου Οικονομικών, που θα λειτουργεί ως υπηρεσία μιας στάσης για τους επενδυτές και ακόμη προβλέπει τη σύσταση της εταιρίας «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΛΙΟΣ Α.Ε.» με μοναδικό μέτοχο το Ελληνικό Δημόσιο, ως φορέα προώθησης και υλοποίησης του προγράμματος. Το σχέδιο θα συζητηθεί σε προσεχή συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου και θα αναρτηθεί για ηλεκτρονική διαβούλευση, ώστε να κατατεθούν σχόλια και προτάσεις των πολιτών, πριν την οριστική κατάθεσή του στη Βουλή.
RSS - Posts
11 Comments
Και απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που λέει ότι, το Ελληνικό δεν έπαψε ποτέ να είναι αεροδρόμιο προφανώς πετάχτηκε στα σκουπίδια της ελληνικής διοίκησης πράγμα που κάνει τους πολίτες να …ενδιαφέρονται για τα κοινά και να προσφέυγουν στην …ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη.
Τα “μπετά” και τα πανωσηκώματα, τα υψηλά κτήρια, τα ξενοδοχεία και τα εκθεσιακά κέντρα έφαγαν τα 5.500 στρέμματα πρασίνου.
Οπότε ο υπογράφων αναφωνεί για μία ακόμα φορά: αϊ πιο πέρα μυρμηγκάκι -για να μη πει το άλλο και, το καθηγηταριό τον πει βουλγκάρ
“Γαιας ατιμωσις”, Δημητριος Πικιωνης……….( απο την δεκαετια του ’50……
H Τραγωδία δεν είναι μόνο η μεταροπή του Ελληνικού σε “μητροπολιτικό κώλο” Η τραγωδία ειναι οτι μπορεί να χάσουμε και τον έλεγχο του FIR Αθηνών αν καταργηθεί επισήμως η χρηση ως “αεροδρόμιο”
Οι Τουρκοι τριβουν τα χερια τους για το δώρο που τους ετοιμαζουμε
http://radar-gr.blogspot.com/2012/02/o-fir.html
Η τραγωδία είναι ότι έγραψαν στα παλαιότερα την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου…
Είναι εύκολο να ξαναδημοσιεύσετε την απόφαση; Την είχατε δημοσιεύσει αλλά δεν μπορώ να τη βρω.
Υπάρχει περίπτωση με κάποιο νομικό κόλπο να έχουν παρακάμψει αυτή την απόφαση;
Παραθέτω (για 5η(;) φορά την απόφαση του ΣτΕ που ανατρέπει την απόφαση Χατζηδάκη για το κλείσιμο του Αεροδρομίου του Ελληνικού με την ελπίδα ότι, κάποιος δημοσιογράφος θα την …προσέξει διότι, οι μέχρι τώρα προσπάθειες να ενημερώσω κάποιους συναδέλφους έπεσαν στο κενό λες και είχαν πάρει εντολή να “θάψουν” το θέμα.
Επειδή το “κράτος” δεν συνεμορφώθει στην απόφαση ο υπογράφων και ο Πέτρος Σακελλαρίου υποβάλλαμε (μέσω του δικηγόρου μας), αγωγή μη συμώρφωσης και περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει. Πιστεύω ότι, μπροστά στο εθνικό συμφέρον (λέγε με μεγαλομπετατζή, φίλο του Γιωργάκη, του Κωστάκη και του Λουκά), ΤΙΠΟΤΑ δεν θα γίνει, το Ελληνικό θα υποστεί τις καταστροφές που περιγράφει η “μελέτη” που δημοσιεύτηκε το “Fimotro” και θα ζήσουν αυτοί καλά και οι εργολάβοι καλύτερα. Γι’ αυτό και για μία ακόμα φορά λέω: ου να χαθείτε λαμόγια._Κώστας Καββαθάς
Αριθμός 1938/2010
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ Δ’
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 10 Νοεμβρίου 2009,με την εξής σύνθεση: Μ. Βροντάκης, Αντιπρόεδρος, Πρόεδρος του Δ’ Τμήματος, Η. Τσακόπουλος, Δ. Κυριλλόπουλος, Σύμβουλοι, Β. Κίντζιου, I. Μιχαλακόπουλος, Πάρεδροι. Γραμματέας ο Ν. Αθανασίου.
Για να δικάσει την από 17 Απριλίου 2008 αίτηση:
των: 1) Πέτρου Σακελλαρίου, κατοίκου Ν. Κόσμου (Ευδόξου 78)
και 2) Κωνσταντίνου Καββαθά, κατοίκου Κορωπίου (Θεμιστοκλέους 20), οι οποίοι παρέστησαν με το δικηγόρο Θεόδωρο Θεοχάρη (A.M. 15724), που τον διόρισαν στο ακροατήριο, κατά του Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών, ο οποίος παρέστη με την Αφροδίτη Κουτούκη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθεί η υπ’
αριθμ. ΥΠΑ/Δ3/ΑΛ/6385/1558 (ΦΕΚ 266/20.2.2008 τεύχος Β’) απόφαση
του Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών περί κατάργησης του Κρατικού Αερολιμένα Αθηνών.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του Εισηγητή,
Συμβούλου Η. Τσακόπουλου.
Κατόπιν το δικαστήριο άκουσε τον πληρεξούσιο των αιτούντων, ο οποίος ανέπτυξε και προφορικά τους προβαλλόμενους λόγους ακυρώσεως και ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση και την αντιπρόσωπο του Υπουργού, η οποία ζήτησε την απόρριψη της.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη
σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Σκέφθηκε κατά το Νόμο
1. Επειδή, για την άσκηση της κρινομένης αιτήσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (γραμμάτια παραβόλου 1911573,
1535256/2008).
2. Επειδή, ζητείται η ακύρωση της αποφάσεως ΥΠΑ/Δ3/ΑΛ/6385/
1558/19.2.2008 του Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών (Β. 266/20.2.2008), με την οποία καταργήθηκε ο Κρατικός Αερολιμένας
Αθηνών στο Ελληνικό ως αεροπορική εγκατάσταση «κατά την έννοια που
ιδρύθηκε με την υπ’ αριθμ. 10560/1955 υπουργική απόφαση» και ήρθη
και κάθε σχετικός με τον αερολιμένα αυτόν περιορισμός, που είχε
επιβληθεί με την απόφαση Δ3/Δ/35964/6190/3.8.2000 «Προστασία των
Αεροπορικών Εγκαταστάσεων από τον κίνδυνο της ανάπτυξης κατασκευών – εμποδίων γύρω από αυτές, καθώς και της Αεροπλοΐας εκ των υπερυψηλών από τη χώρα κατασκευών» του ίδιου Υπουργού (Β. 1133).
3. Επειδή, οι αιτούντες προσκομίζουν στοιχεία, από τα οποία
προκύπτει ότι είναι κάτοχοι πτυχίων χειριστή αεροσκαφών ο πρώτος και μέλος του σωματείου Αερολέσχη Αθηνών, χειριστή και εκπαιδευτή
ανεμοπτέρων, χειριστή αεροσκαφών και χειριστή ελικοπτέρων ο δεύτερος και μέλος του σωματείου Ανεμολέσχη Αθηνών, χρησιμοποιούσαν δε τον αερολιμένα του Ελληνικού για δραστηριότητες συναφείς προς τις ιδιότητες τους αυτές- επομένως, με έννομο συμφέρον ασκούν την κρινόμενη αίτηση.
4. Επειδή, το άρθρο 9 παρ. 2 του – κυρωθέντος με το άρθρο
πρώτο του ν. 1815/1988, Α.250- Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου, όπως η
παράγραφος αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 23 παρ. 2 του ν. 3333/2005 (Α 91), ορίζει ότι «Αεροδρόμια επί χερσαίας επιφάνειας
ιδρύονται ύστερα από άδεια του Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών
σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν κάθε φορά». Ο νόμος δεν ρυθμίζει με ρητή διάταξη τα της καταργήσεως αεροδρομίου ως αεροπορικής εγκαταστάσεως, κατά την αληθή, όμως, έννοια του και η κατάργηση αυτή ανήκει στην αρμοδιότητα του ως άνω Υπουργού (ήδη Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων) και ασκείται κατ’ εκτίμηση των ποικίλων κριτηρίων και συναπτομένων προς αυτά δεδομένων, που συνδέονται με την δημόσια πολιτική στον τομέα των αεροπορικών συγκοινωνιών (περιβαλλοντικών, χωροταξικών, πολεοδομικών, αναπτυξιακών, εθνικής άμυνας και δημόσιας ασφάλειας κ.λπ).
5. Επειδή, ο α.ν. 970/1946 «Περί οργανώσεως της Κρατικής
Πολιτικής Αεροπορίας» (Α.5) όριζε, στο άρθρο 5 παρ. 4, ότι «Η ίδρυσις, διάκρισις και κατάταξις των Κρατικών Αερολιμένων και Αεροδρομίων… συντελείται δι’ Υπουργικών αποφάσεων…». Ο Υπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων, με την απόφαση του 10560/22.7.1955 «Περί κατατάξεως Αερολιμένων». (Β. 151), όρισε ότι «Λογίζονται ως ιδρυθέντες κατά τας διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 5 του Α.Ν. 946/1946 οι κάτωθι Αερολιμένες: 1) Κεντρικός Αερολιμήν Αθηνών…», ο οποίος τότε, από μερικών ετών ήδη, λειτουργούσε στο Ελληνικό. Με το άρθρο 7 παρ. 1 του ν. 811/1978 (Α. 130) προβλέφθηκε ότι «Ο Αερολιμήν Ελληνικού θα συνέχιση λειτουργών μέχρι ενάρξεως της λειτουργίας του νέου αερολιμένος, καταργούμενος έκτοτε», ως νέου αερολιμένος νοουμένου του Διεθνούς Αερολιμένος Αθηνών στα Σπάτα Αττικής. Για την ανάπτυξη του νέου αυτού αερολιμένα συνήφθη, την 31.7.1995, σύμβαση μεταξύ του
Ελληνικού Δημοσίου και αλλοδαπών εταιρειών, που κυρώθηκε και
απέκτησε ισχύ νόμου με το άρθρο πρώτο του ν. 2330/1995 (Α. 202). Στο άρθρο 9.3 της συμβάσεως, που φέρει τον τίτλο «Κλείσιμο του
Αεροδρομίου Ελληνικού», ορίζονται τα εξής: «Το Ελληνικό Δημόσιο
αναλαμβάνει την υποχρέωση ότι ο Αερολιμένας του Ελληνικού θα κλείσει προς χρήση αεροσκαφών σταθερών πτερυγίων μόλις μεταφερθεί στο Αεροδρόμιο, σύμφωνα με το άρθρο 9.2 (Μεταφορά από το Αεροδρόμιο
Ελληνικού), όλη η αεροναυτική δραστηριότητα, επιβάτες, αποσκευές
φορτία και ταχυδρομείο που διακινεί κατά τον χρόνο αυτόν το Αεροδρόμιο Ελληνικού μαζί με τις σχετικές εκείνες υπηρεσίες και βοηθητικές εργασίες, για τις οποίες υπήρξε διακανονισμός με την Εταιρεία Αεροδρομίου να μεταφερθούν κατά τον εν λόγω χρόνο… Το Ελληνικό Δημόσιο αναλαμβάνει την υποχρέωση ότι μετά το εν λόγω κλείσιμο του, κατά το παρόν Άρθρο 9.3 (Κλείσιμο του Αεροδρομίου Ελληνικού) και μέχρι της λήξεως της Συμβατικής Περιόδου, το Αεροδρόμιο Ελληνικού δεν θα ανοίξει πάλι προς χρήση από αεροσκάφη σταθερών πτερύγων». Στο άρθρο ένατο του ν. 2338/1995 ορίζονται τα εξής: «1. Μετά την έναρξη της λειτουργίας του νέου διεθνούς αερολιμένα της Αθήνας στα Σπάτα, ο αερολιμένας του Ελληνικού παύει να λειτουργεί και ο χώρος που καταλαμβάνει προορίζεται κυρίως για τη δημιουργία μητροπολιτικής ζώνης πρασίνου. Η ανάπτυξη και αξιοποίηση του χώρου αυτού εντάσσεται στον ευρύτερο χωροταξικό,
οικιστικό και περιβαλλοντικό σχεδιασμό της περιοχής, με βάση
ολοκληρωμένη μελέτη που εκπονείται από τον Οργανισμό Ρυθμιστικού
Σχεδίου Αθήνας και εγκρίνεται κατά την κείμενη νομοθεσία. 2. Ιδρύεται νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με έδρα την Αθήνα και επωνυμία «Διαχειριστικός Φορέας Μητροπολιτικής Ζώνης Πρασίνου Λεκανοπεδίου Αθηνών». Το νομικό αυτό πρόσωπο λειτουργεί χάριν του δημόσιου συμφέροντος κατά τους κανόνες του ιδιωτικού δικαίου και της ιδιωτικής οικονομίας, δεν υπάγεται στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και δεν εφαρμόζονται σ’ αυτό οι διατάξεις που διέπουν τις εταιρείες που άμεσα ή έμμεσα ανήκουν στο Δημόσιο. 3. Σκοπός του «Φορέα» είναι η προστασία, η συντήρηση, η διαχείριση και η με κάθε τρόπο αξιοποίηση του πιο πάνω χώρου και η εκπόνηση σχετικών μελετών. 4…». Εξ άλλου, με τον ν. 2730/1999 «Σχεδιασμός, εκτέλεση Ολυμπιακών Έργων…», Α.130 (άρθρο 2 περ. ε όπως η περ. ε προστέθηκε με το άρθρο 3 παρ. 4 του ν. 2833/2000, Α 150 και το πρώτο εδάφιο της αντικαταστάθηκε με το άρθρο 41 παρ. 1 του ν. 2912/2001, Α. 94), προβλέφθηκε ότι «στο χώρο του Αεροδρομίου Ελληνικού καθορίζεται περιοχή υποδοχής Ολυμπιακών αθλητικών εγκαταστάσεων και των αναγκαίων έργων ανάπλασης και υποστήριξης τους», η περιοχή δε αυτή οριοθετήθηκε με την κοινή απόφαση 28772/6978/16.11.2001 των Υπουργών Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Πολιτισμού και Μεταφορών και Επικοινωνιών (Δ. 1018), μετά δε την διεξαγωγή των Ολυμπιακών αγώνων του έτους 2004, με το άρθρο 23 του ν. 3342/2005 (Α. 131) επετράπησαν και άλλες χρήσεις, κυρίως αθλητικές και εμπορικές, εντός της οριοθετηθείσης περιοχής. Όπως δε προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, η εκτέλεση των ολυμπιακών έργων και η κατασκευή των συναφών εγκαταστάσεων στην περιοχή αυτή είχε ως αποτέλεσμα την κατάληψη τμήματος του διαδρόμου προσγειώσεως του Αερολιμένα του Ελληνικού.
5. Επειδή, η από 31.7.1995 σύμβαση δεν επέβαλλε, ως υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου, την κατάργηση του Κρατικού
Αερολιμένα Αθηνών ως αεροπορικής εγκαταστάσεως. Τούτο προκύπτει
τόσο από το γράμμα του άρθρου 9.3 της συμβάσεως όσο και από τον
σκοπό του. Πράγματι, η συμβατική αυτή ρήτρα αφορά όχι όλα ανεξαιρέτως τα αεροσκάφη, αλλά τα αεροσκάφη σταθερών πτερύγων, χρησιμοποιεί δε τον όρο «κλείσιμο» του εν λόγω αερολιμένα και όχι τον όρο «κατάργηση» ή κάποιον συναφή. Μάλιστα, το ίδιο άρθρο 9.3 αποδέχεται την πιθανότητα ο αερολιμένας να «ανοίξει πάλι προς χρήση από αεροσκάφη σταθερών πτερύγων», μετά, όμως, την εκπνοή της συμβατικής περιόδου, η οποία, στο άρθρο 4 της συμβάσεως, έχει ορισθεί τριακονταετής με δυνατότητα παρατάσεως. Εξ άλλου, ο προφανής σκοπός της εξεταζόμενης συμβατικής ρήτρας είναι να μη λειτουργεί, κατά την συμβατική περίοδο, εμπορικός αερολιμένας ανταγωνιστικός προς τον νέο Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών στα Σπάτα Αττικής σε μικρή, σχετικά, απόσταση από τον τελευταίο. Για την
εξυπηρέτηση δε του σκοπού αυτού δεν είναι αναγκαία η κατάργηση του
αερολιμένα του Ελληνικού ως αεροπορικής εγκαταστάσεως, αλλά αρκεί η
μη εξυπηρέτηση αεροσκαφών σταθερών πτερύγων στον αερολιμένα αυτόν
κατά την διάρκεια της συμβατικής περιόδου. Περαιτέρω, ούτε το άρθρο
ένατο του κυρωτικού της συμβάσεως ν. 2338/1995 αναφέρεται σε
κατάργηση του επίμαχου αερολιμένα. Αναφέρεται και αυτό σε παύση της
λειτουργίας του. Και ναι μεν ορίζει ότι ο χώρος του αερολιμένα προορίζεται «κυρίως» για την δημιουργία μητροπολιτικής ζώνης πρασίνου, ούτε όμως από τον νόμο ούτε από στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι η χρήση του χώρου κυρίως για τον παραπάνω σκοπό δεν είναι συμβατή με την λειτουργία, εντός αυτού, κάποιας μορφής αεροδρομίου, δηλαδή αεροπορικής εγκαταστάσεως με τις αντίστοιχες υποδομές. Ούτε, τέλος, μπορεί να θεωρηθεί ότι οι παρατεθείσες μεταγενέστερες ρυθμίσεις περί ολυμπιακών έργων κατήργησαν, ρητώς ή εμμέσως, τον Αερολιμένα του Ελληνικού. Διότι, ναι μεν, βάσει των ρυθμίσεων αυτών τμήμα του διαδρόμου προσγειώσεων του αερολιμένα ενέπεσε στην περιοχή υποδομής των ολυμπιακών έργων και καταργήθηκε, υπό την έννοια ότι έπαυσε να αποτελεί τμήμα των υποδομών του αερολιμένα, από τα στοιχεία, όμως, του φακέλου δεν προκύπτει ότι το απόμειναν τμήμα του διαδρόμου δεν διαθέτει το απαιτούμενο μήκος για την προσγείωση – απογείωση ορισμένου τύπου αεροσκαφών και ότι κατέστη, εξ αιτίας της μειώσεως του μήκους του διαδρόμου, τεχνικώς αδύνατη η λειτουργία αεροδρομίου στον χώρο του αερολιμένα του Ελληνικού. Από τ’ ανωτέρω, επομένως, συνάγεται ότι ούτε βάσει διατάξεως νόμου ούτε βάσει της από 31.7.1995 συμβάσεως επιβάλλεται ούτε, κατά μείζονα λόγο, έχει ήδη επέλθει η κατάργηση του Αερολιμένα του Ελληνικού ως αεροπορικής εγκαταστάσεως.
6. Επειδή, στο προοίμιο της προσβαλλόμενης υπουργικής
αποφάσεως μνημονεύονται οι διατάξεις νόμου, κατ’ επίκληση των οποίων αυτή εξεδόθη, η προγενέστερη υπουργική απόφαση Δ3/Α/23766/5390/ 20.6.2002, με την οποία είχε καταργηθεί ο Κρατικός Αερολιμένας Αθηνών «κατά το μέρος που αφορά στην εξυπηρέτηση των πτήσεων Γενικής Αεροπορίας» και η οποία, με την παράγραφο 3 της προσβαλλομένης πράξεως, «καταργείται… κατά το μέρος που αφορά στον» εν λόγω αερολιμένα και η «υπ’ αριθμ. 6/2008 γνωμοδότηση του Γ’ Τμήματος του νομικού Συμβουλίου του Κράτους περί ολικής κατάργησης του Αερολιμένα στο Ελληνικό» Η γνωμοδότηση αυτή διατυπώθηκε εις απάντηση ερωτήματος της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας περί του «αν το αεροδρόμιο του Ελληνικού έχει καταργηθεί, ολικώς ή μερικώς, και συνακόλουθα αν εξακολουθεί ή έχει λήξει η προστασία του σύμφωνα με την υπ’ αριθ. ΥΠΑ/Δ3/Δ/35964/6190/3.8.2000» υπουργική απόφαση. Επί του ερωτήματος αυτού το ΝΣΚ διατύπωσε την ως άνω γνωμοδότηση του, σύμφωνα με την οποία ο εν λόγω αερολιμένας καταργήθηκε από τον χρόνο ενάρξεως της λειτουργίας του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών στα Σπάτα Αττικής (28.3.2001), ότι τούτο προκύπτει από το άρθρο ένατο του ν. 2338/1995, το οποίο απηχεί την σχετική βούληση του νομοθέτη, σε
συνδυασμό «και [με] τις δημιουργηθείσες, κατά πρόβλεψη του νόμου,
εντός του χώρου του αεροδρομίου του Ελληνικού, ολυμπιακές αθλητικές
εγκαταστάσεις και τα έργα ανάπλασης και υποστήριξης αυτών, που
περιλαμβάνουν και μόνιμες κατασκευές, καθώς επίσης και μεταολυμπιακής χρήσης» και ότι «συνακόλουθα, ως εκ της καταργήσεως… και από της καταργήσεως αυτής… έπαυσε και η
προστασία των εγκαταστάσεων του με την υπ’ αριθ. ΥΠΑ/Δ3/Δ/35964/6190/3.8.2000… απόφαση του Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών, η οποία καταργήθηκε καθόσον αφορά στην προστασία των εγκαταστάσεων του αερολιμένα αυτού».
7. Επειδή, από το εκτεθέν περιεχόμενο της προσβαλλομένης
πράξεως, ιδίως δε από την μνεία, στο προοίμιο αυτής, της
γνωμοδοτήσεως 6/2008 του ΝΣΚ, προκύπτει ότι ο Υπουργός Μεταφορών
και Επικοινωνιών αποφάσισε την κατάργηση του Κρατικού Αερολιμένα
Αθηνών ως αεροπορικής εγκαταστάσεως όχι κατ’ εκτίμηση των κριτηρίων
και των συναπτομένων προς αυτά δεδομένων, τα ρίτοία αναφέρθηκαν
στην τέταρτη σκέψη, αλλά υπό την αντίληψη ότι η κατάργηση αυτή είχε
ήδη επέλθει εκ του νόμου 2338/1995 ή, πάντως επεβάλλετο εξ αυτού. Η
αντίληψη, όμως, αυτή είναι εσφαλμένη, όπως εκτίθεται στην έκτη σκέψη, επομένως η προσβαλλόμενη υπουργική απόφαση, ερειδομένη επί της εσφαλμένης αυτής αντιλήψεως, είναι παράνομη και πρέπει να ακυρωθεί, για τον βασίμως προβαλλόμενο σχετικό λόγο ακυρώσεως, παρέλκει δε ως αλυσιτελής, κατόπιν αυτού, η εξέταση των λοιπών προβαλλομένων λόγων ακυρώσεως. Οίκοθεν νοείται ότι ο Υπουργός (ήδη) Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, διατηρεί την δυνατότητα, ασκώντας αρμοδιότητα που απορρέει από το άρθρο 9 παρ. 2 του Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου, να αποφασίσει την κατάργηση του ως άνω αερολιμένα ως αεροπορικής εγκαταστάσεως, αν κρίνει ότι τούτο επιβάλλεται κατ’ εκτίμηση των προαναφερθέντων κριτηρίων και των συναπτομένων προς αυτά δεδομένων.
Δ ι ά τ α ύ τ α
Δέχεται την κρινόμενη αίτηση.
Ακυρώνει την απόφαση ΥΠΑ/Δ3/ΑΛ/6385/1558/19.2.2008 του
Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών (Β. 266/20.2.2008).
Διατάσσει την απόδοση του παραβόλου.
Επιβάλλει στο Δημόσιο την δικαστική δαπάνη των αιτούντων, που ανέρχεται σε εννεακόσια είκοσι (920) ευρώ.
Η σιάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 19 Νοεμβρίου 2009
Ο Πρόεδρος του Δ’ Τμήματος Ο Γραμματέας
Μιχ. Βροντάκης Νικ. Αθανασίου
Και η απόφαση δημοσιεύτηκε σε δημόσια συνεδρίαση της 8ης Ιουνίου 2010.
Ο Πρόεδρεύων Αντιπρόεδρος Ο Γραμματέας του Δ’ Τμήματος
Σωτ. Ρίζος Δημ. Μουζάκης
κ. Καββαθά, δεν είχα γνώση του αγώνα σας για το Ελληνικό, έτσι κι αλλιώς σας τιμώ γιατί θεωρώ δεδομένο ότι η στάση σας στη ζωή και στο δημόσιο βίο είναι παραδειγματική. Αν ισχύει αυτό, είναι συνταρακτικό και τρομακτικό το σχόλιο από τον Άγρυπνο Φρουρό.
Δεν βαριέστε… Κανείς δεν έχει γνώση
Όχι, δεν βαριέμαι καθόλου. Ούτε εσείς να πτοηθείτε. Συνεχίστε.
Ε καλα, τοσο χαχολοι ειναι για να αποσυρουν το Κεντρο Ελεγχου Πτησεων χωρις να εχουν ολοκληρωσει πρωτα το καινουριο σε 3,4 ή και 14 χρονια? Βεβαια απο αυτους τους τιποτενιους ολα να τα περιμενει κανεις……
“Για να γυρίσει ο Ήλιος θέλει δουλειά πολύ”