Το «πρόβλημα» ξεκίνησε από (πού αλλού;) τις ΗΠΑ. Τη χώρα όπου ο λαός της, όντας πλούσιος και χορτασμένος, δεν έχει με τι άλλο σοβαρότερο να ασχοληθεί και ασχολείται με την κάθε μορφής και είδους «ασφάλεια». Το κακό ξεκίνησε τη δεκαετία του ’60 με έναν αυτόκλητο «προστάτη» του καταναλωτή που άκουγε στο όνομα Ραλφ Νέιντερ. Το συγκεκριμένο άτομο έκανε «αγώνα» και κατάφερε να «σκοτώσει» ένα μοντέλο της Σεβρολέ (το Κορβέρ) που είχε τη μηχανή πίσω. Το επιχείρημα του εν λόγω ατόμου ήταν ότι ακριβώς επειδή το Κορβέρ είχε τη μηχανή πίσω ήταν «επικίνδυνο» για τον καταναλωτή. Για να το στηρίξει ανέφερε μια σειρά ατυχήματα όπου διάφορες τεχνικολόρ Αμερικάνες, αλλά και «οδηγοί» με καρό παντελόνια και «αθλητικά» παπούτσια, είχαν φύγει απ’ τον δρόμο οδηγώντας Κορβέρ. Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για τα «μίντια» να ακολουθήσουν. Η υστερία πήρε διαστάσεις θεομηνίας και η Σεβρολέ αναγκάστηκε να αποσύρει το συγκεκριμένο μοντέλο και να πληρώσει εκατομμύρια δολάρια σε νοικοκυρές και σε συνταξιούχους που έλεγαν ότι τραυματίστηκαν οδηγώντας το «επικίνδυνο» Κορβέρ. Οι ελάχιστοι που τόλμησαν να πάνε αντίθετα με το ρεύμα λέγοντας ότι, αν κανείς είναι άσχετος και βλαξ, θα σκοτωθεί ακόμη και αν οδηγεί τανκ κατηγορήθηκαν ότι υποσκάπτουν το καταναλωτικό «κίνημα».
Η μανία της «ασφάλειας» (οδικής ή μη) εξαπλώθηκε γρήγορα και οι πολλές και σωστές εφαρμογές που βγήκαν από τα αμερικανικά κέντρα έρευνας χάθηκαν σε έναν ποταμό υπερβολών και ανοησίας.
Αυτές οι υπερβολές (συν την πανίσχυρη θέση των ασφαλιστικών εταιρειών) οδήγησαν στην εφαρμογή του ορίου ταχύτητας των… 55 μιλίων, στις ζώνες ασφαλείας που «μπαίνουν μόνες τους» όταν καθήσεις στη θέση του οδηγού, στα διάφορα ηλεκτρονικά «γκάτζετ» που παρακολουθούν τα πάντα από το REM για να δουν αν… νύσταξε ο «οδηγός» ώς τα σόναρ που κουδουνίζουν όταν πλησιάσεις κοντά ένα άλλο αυτοκίνητο και τους σάκους ασφαλείας στις εμπρός και στις πίσω πόρτες και, τώρα, στις «πλάτες» των εμπρός καθισμάτων (και αύριο δεν αποκλείεται στο δάπεδο και στην οροφή!).
Και ενώ όλοι ήταν ευχαριστημένοι με τις ζώνες ασφαλείας και τις εμπρός φούσκες, ξαφνικά έγινε ο χαμός όταν κάποιο αμερικανικό κανάλι «ανακάλυψε» ότι οι αερόσακοι είναι πολύ «ψηλά» τοποθετημένοι και σε περίπτωση σύγκρουσης τα παιδιά που κάθονται (πού;) μπορεί να «περάσουν από κάτω» και να σκοτωθούν. Το ξεφούρνισε λοιπόν κάποιος μικρόνους στην Αμερική, και στην Ελλάδα έγινε ο γνωστός πανικός (του τύπου: πανικόβλητοι οι κάτοικοι βγήκαν στους δρόμους ζητώντας να μπουν «φανάρια», πανικόβλητοι ζήτησαν να φυλαχθούν οι ισόπεδες διαβάσεις, πανικόβλητοι ζήτησαν φύλακες στα σχολεία, στις παραλίες, ακόμη και στα φαστφουντάδικα).
Πανικόβλητοι λοιπόν ορισμένοι ακύρωσαν τις παραγγελίες αυτοκινήτων που ήταν εφοδιασμένα με… αερόσακο επειδή, είπαν στους έκπληκτους πωλητές ότι σε περίπτωση σύγκρουσης το «παιδί» θα «περνούσε από κάτω από τον αερόσακο και θα σκοτωνόταν!».
Το μέγεθος της ασχετοσύνης (και της βλακείας) φαίνεται από το γεγονός ότι οι εν λόγω «γονείς» είχαν, καθώς φαίνεται, σκοπό να τοποθετήσουν το… σφάγιο όρθιο εμπρός από τη μητέρα ή καθιστό στα γόνατά της στη θέση του συνοδηγού (πιστέψτε με, όσο απίστευτο και αν φαίνεται, δεν περνάει ημέρα που να μη δω τουλάχιστον μία τέτοια περίπτωση) και όχι πίσω, στο ειδικό παιδικό κάθισμα, όπως κάνουν όλοι οι έξυπνοι άνθρωποι.
Και καλά οι Αμερικανοί. Αυτοί έφθασαν στο σημείο να καταδικάζουν εξάχρονα παιδιά για… σεξουαλική παρενόχληση. Εμείς όμως; Εμείς οι «πονηροί» Ελληνες πώς δεν έχουμε καταλάβει ότι οι ζώνες ασφαλείας και οι αερόσακοι μπορεί να σώσουν τη ζωή των μεγάλων και των μικρών αρκεί να ξέρουμε πώς να βάλουμε τις πρώτες και πώς λειτουργούν οι δεύτεροι;
Τι πάθαμε ξαφνικά; Από μάγκες, πονηροί και ξύπνιοι γίναμε «αμερικανάκια»; Απ’ ό,τι βλέπω μάλλον οδηγούμεθα προς το τελευταίο. Μόνο «αμερικανάκια» θα μπορούσαν να οδηγούν με τη ζώνη ασφαλείας περασμένη κάτω από την… αριστερή μασχάλη όπως ο κύριος με το Πεζό που είδα προχθές ή να μας σφίγγει το «καρύδι» στον λαιμό όπως στην κυρία με το Σουζούκι.
Ας σοβαρευτούμε όμως. Μη δίνετε σημασία στους υστερικούς της ασφάλειας. Χρησιμοποιήστε σωστά τις σύγχρονες τεχνολογίες, μην πιστεύετε τις υπερβολές και, πάνω απ’ όλα, χρησιμοποιήστε το μεγαλύτερο «όπλο» που έχετε στη διάθεσή σας: την κοινή λογική.
Και για τον Θεό… Μη βάζετε τα παιδιά να κάθονται εμπρός (όρθια ή στα γόνατα της «μαμάς») γιατί σε περίπτωση σύγκρουσης το κεφαλάκι τους θα «λιώσει» στο ταμπλό καθώς θα συμπιεσθεί από τα στήθη της «μητέρας».