Ή, κάτι σαν παρακαταθήκη/διαθήκη πείτε το όπως θέλετε καμία σημασία δεν έχει
Έπρεπε να φτάσω στα 82 για να καταλάβω ότι, η ζωή ήταν ένα τεράστιο λάθος. Στο κείμενο που ακολουθεί θα κάνω μία προσπάθεια να παρουσιάσω τα λάθη μου με την ελπίδα ότι θα εμποδίσουν ένα νέο να τα επαναλάβει. Το πρώτο (και μεγαλύτερο) ήταν ότι γεννήθηκα. Το 1939 στην Αθήνα σ’ ένα μικροαστικό σπίτι στη γωνία των οδών Φωτομάρα και Ιγγλέση στη συνοικία του Κυνοσάργους. Αυτό σήμαινε ότι, το 1944 ήμουν 5 ετών αρκετά μεγάλος για να καταλάβω τον πόλεμο αφού, λόγω θέσης, το σπίτι μας γινόταν διαδοχικά πολυβολείο του ΕΛΑΣ και του Εθνικού Στρατού με εμένα να μαζεύω κάλυκες από τα πολυβόλα BREN που χρησιμοποιούσαν και οι δύο πλευρές στη Μάχη της Αθήνας.
Δεύτερο λάθος ότι έζησα την Κατοχή και τον Εμφύλιο κι’ είδα δεκάδες ανθρώπους να κείτονται νεκροί απ’ τη πείνα στα πλακάκια των δρόμων. Στη συνέχεια τα λάθη ακολούθησαν αν το ένα το άλλο – βιβλίο μπορώ να γράψω και δεν αποκλείεται να το κάνω σαν συνέχεια του “Silver House” αν βέβαια τα δάχτυλα μυ δεν έχουν παραμορφωθεί απ’ την αρθρίτιδα.
Το μεγαλύτερο μέρος του Δημοτικού το έκανα σπίτι μου αφού το 93ο(; η μνήμη παίζει παιχνίδια), στη Σπύρου Δοντά ήταν Στρατηγείο των Άγγλων και των Νεοζηλανδών και οι γονείς είχαν μεταφέρει τα θρανία στο σπίτι και μάθημα μας έκανε ο αδελφός του πατέρας μου, Καθηγητής Γυμνασίου χωρίς δουλειά λόγω των μαχών, Χαρίλαος
Μετά πήγα στο Γυμνάσιο, πρώτα στο 1π Αρρένων στη Πλάκα αλλά, ο τρόπος που είχα μεγαλώσει (στους δρόμους) οδήγησε σε νέα σειρά “λαθών” με αποτέλεσμα να με αποβάλλουν από 4 μπορεί και 5 σχολεία για «διαγωγή κοσμία» ή επειδή δεν «έσπερνα» τα μαθηματικά και τη χημεία η αλήθεια ήταν όμως ότι, τα μυαλά μου είχαν πάρει αέρα μ’ αυτά που έβλεπα και διάβαζα.
Ο πατέρας μου έκανε το “λάθος” να φέρνει σπίτι σε τόμους την «Εγκυκλοπαίδεια του Ηλίου» και να μη πηγαίνει στο Αστεροσκοπείο Αθηνών που ο διευθυντής ήταν φίλος του κι’ έτσι από τα πολύ μικρά μου χρόνια έκανα το λάθος να θέλω να γίνω ότι, διάβαζα στην Εγκυκλοπαίδεια, ότι έβλεπα στον πόλεμο, βασικά αεροπόρος όταν πρωτοαντίκρισα τα σταθμευμένα στο Χασάνι Spitfire και Hurricane και είδα τα δύο Gloster Meteor να πετάνε χαμηλά πάνω απ’ τη πόλη μετά το τέλος του Εμφύλιου.
Σε αυτά προσθέτω και την επιθυμία μου να γίνω Κοσμολόγος και Φυσικός όταν στην εγκυκλοπαίδεια διάβασα για τους Αινστάιν και Μπορ, τη Σχολή της Κοπεγχάγης και την Γάτα του Σροτινγκερ και, όταν μεγάλωσα, Μηχανικός-Μηχανολόγος. Για αυτό το λάθος επέλεξα ένα Πολυτεχνείο στην Αγγλία το οποίο όμως μετά από 2- 2 ½ χρόνια μου ζήτησε (ευγενικά) να εγκαταλείψω τις εγκαταστάσεις επειδή συστηματικά αποτύγχανα στο μάθημα της Χημείας και το ίδιο συνέβη όταν έκανα ακόμα ένα λάθος προσπαθώντας να γίνω …οδηγός αγώνων. Μετά τη σχετική δοκιμή η σχολή στο Castle Coombe με πληροφόρησε πως δεν ήμουν up to the standαrds κι’ έτσι επέστρεψα εις την μητέρα-πατρίδα για να συνεχίσω τα λάθη
Τα οποία πήραν την κάτω βόλτα όταν αποφάσισα να γίνω δημοσιογράφος πρώτα του Εξωτερικού Δελτίου και μετά σε θέματα τεχνολογίας και, κάποια στιγμή, κατάφερα να κάνω και τα δύο. Όλα πήγαιναν κατά διαόλου αφού έγραφα «για αγώνες» στο «Βολαν» και στο «Νέο Αυτοκίνητο» μέχρι την ημέρα που αποφάσισα να γίνω εκδότης και, με τον Γιάννη Μπαρδόπουλο, ξεκινήσαμε το λάθος να βγάλουμε το περιοδικό “ΤΡΟΧΟΙ & Δρόμοι” αλλά, ο Εκδότης απέσυρε την χρηματοδότηση στο 3ο τυπογραφικό με αποτέλεσμα να μείνουμε με το λάθος στο χέρι. Το ένα λάθος φέρνει τ’ άλλο και μία μέρα ο Σπύρος Γαλαίος της Hellenews μου ζήτησε να αναλάβω την Αρχισυνταξία του ετήσιου εντύπου «AUTO Εξπρες» το οποίο, λόγω της μεγάλης κυκλοφοριακής του επιτυχίας έγινε αμέσως μηνιαίο.
Δύο χρόνια αργότερα, το 1970, η Εταιρία με απέλυσε επειδή θεώρησε ότι η δημοφιλία μου έθετε σε κίνδυνο την εσωτερική της δομή
Τι πιο φυσικό απόν το να ακολουθήσει ένας καταιγισμός λαθών που αν δεν βαριέστε μπορείτε να διαβάσατε πιο κάτω
**********************
A brief History of TECHNICAL PRESS S.A (1970-2006)
Λάθος 15ο:
1970: Ο Κώστας και η Σοφία Καββαθά ιδρύουν την «ΤΕΧΝΙΚΑΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Ε.Π.Ε.» και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους εκδίδουν το μηνιαίο περιοδικό «4ΤΡΟΧΟΙ»
Λάθος 16ο:
1973: Ίδρυση της εταιρίας «ΤΕΧΝΙΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑΙ ΕΚΟΣΕΙΣ Ε.Π.Ε.» και έκδοση του περιοδικού «ΗΧΟΣ & Hi-Fi».
Λάθος 17ο:
1974: Δημιουργία εργαστηρίου μετρήσεων και δοκιμών για τις ανάγκες του περιοδικού «ΗΧΟΣ & Hi-Fi» σε μία εποχή που, ακόμα και η απλή αναφορά στη λειτουργία «εργαστήριων δοκιμών» στον ιδιωτικό τομέα θύμιζε σελίδες από βιβλίου του Ιουλίου Βερν
Για να μη σας κουράζω ακολουθούν τα παρακάτω ασυγχώρητα λάθη…
1975: Κυκλοφορεί το περιοδικό «ΑΝΑΛΟΓΙΟ» με θέματα Επιστήμης και Επιστημονικής Φαντασίας με Διευθυντή τον Διονύση Σιμοπούλο
1976: Έκδοση του περιοδικού «ΣΚΑΦΟΣ & ΘΑΛΑΣΣΑ»1979: Έκδοση του διμηνιαίου περιοδικού «ΠΤΗΣΗ & Διάστημα
1982: Ίδρυση της εταιρίας «ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α.Ε.» με συγχώνευση των δύο Ε.Π.Ε.
1984: Προμήθεια ειδικών ηλεκτρονικών συσκευών για την μέτρηση των επιδόσεων αυτοκινήτων, για τις ανάγκες του περιοδικού «4ΤΡΟΧΟ
1985: Κυκλοφορεί το περιοδικό «ΜΟΝΤΕΛΟ»
1986: Εκδίδεται το περιοδικό «ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ»
1987: έκδοση των περιοδικών “RAM” και “VIDEO INN” σε συνεργασία 50/50 (αρχικά) του Χρήστου Λαμπράκη και του Κώστα Καββαθά. Λίγους μήνες οι συνιδρυτές μετέφεραν τις μετοχές του στην Εταιρία» Ηλεκτρονική Εκδοτική Α.Ε» που συμμετείχαν με τα ίδια ποσοστά οι «Τεχνικές Εκδόσεις Α.Ε» και ο «Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη Α.Ε». Δύο χρόνια μετά η Εταιρία οδηγήθηκε σε Διάλυση από το ιερατείο του Οργανισμού που την υπερχρέωσε με διαφημιστικές καταχωρήσεις εντύπων (ΒΗΜΑ, ΝΕΑ, Ταχυδρόμος, Pop FM) το ΔΟΛ – στοιχεία αυτών των λαθών στη διάθεση σας
1987: Έκδοση του περιοδικού «ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΗ TV». (Αποτυχημένη λόγω των ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων)
1988: Αυτόνομη έκδοση του διμηνιαίου περιοδικού «2ΤΡΟΧΟΙ» σε μία χώρα με μισό εκατομμύρια δίκυκλά και σχεδόν μηδενικά διαφημιστική δαπάνη από τις εισαγωγικές εταιρίες
1989: Πρώτη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών και ψηφιακών τεχνολογιών στο τμήμα σελιδοποίησης και έκδοσης του περιοδικού της Σοφίας Καββαθά «ΓΕΥΣΗ».
1990: Το περιοδικό «ΠΤΗΣΗ & ΔΙΑΣΤΗΜΑ», κυκλοφορεί σε μηνιαία βάση.
1991: Κυκλοφορεί το περιοδικό «ΕΠΙΣΤΗΜΗ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ».
1993: Η «Τεχνικές Εκδόσεις Α.Ε» δημιουργεί το “TechLink” Bulletin Board System (BBS) με σκοπό την παροχή του υλικού των περιοδικών σε ηλεκτρονική μορφή.
1993: Δημιουργία του συστήματος ηλεκτρονικής διαχείρισης κειμένων και εικόνων Techlink. Δεύτερο παρόμοιο σύστημα στην Ελλάδα και ένα από τα πρώτα στον κόσμο.
1994: Παραγωγή Multimedia CD-ROM, η πρώτη παραγωγή παρόμοιου προϊόντος από εκδοτική εταιρία στο κόσμο.
1995: Σύνδεση του κόμβου Techlink της «Τεχνικές Εκδόσεις Α.Ε» με το διαδίκτυο και έναρξη της λειτουργίας του εξελιγμένου Web Server TechLink.
1996: Η Σοφία Καββαθά εκδίδει το περιοδικό «ΓΕΥΣΗ» σε τριμηνιαία βάση. Ακολουθούν εκατοντάδες περιοδικά, τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές με το ίδιο θέμα χωρίς το περιοδικό «ΓΕΥΣΗ» να αναφερθεί ούτε μία φορά
1997: Έναρξη λειτουργίας ολοκληρωμένου τμήματος Pre-Press.
1997: Παγκόσμια πρώτη στο χώρο της on-line ενημέρωσης για αγώνες αυτοκινήτου. Στο Rally Acropolis γίνεται real-time μετάδοση εικόνων και αποτελεσμάτων των ειδικών διαδρομών στο Διαδίκτυο.
1997: Η εταιρία μισθώνει χώρο στο Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου, με στόχο την μελλοντική ανάπτυξη εφαρμογών στον χώρο των πολυμέσων (Multimedia). Ένα χρόνο μετά τα γραφεία κλειδώνονται από τη Διοίκηση του ΕΜΠ χωρίς προειδοποίηση ή δικαιολογία
1997: Έκδοση του περιοδικού «2ο ΧΕΡΙ» (ένθετο στο περιοδικό «2ΤΡΟΧΟΙ»).
1998: Κυκλοφορεί η ελληνική έκδοση του αγγλικού περιοδικού «Computer Arts».
1998: Η Σοφία Καββαθά εκδίδει το μηνιαίο περιοδικό «ΓΕΥΣΗ ΚΟΥΖΙΝΑ».
1998: Έναρξη λειτουργίας του ραδιοφωνικού σταθμού 94.4 FM Εν Λευκώ.
1998: Υποβολή πρότασης για υπαγωγή στην ενέργεια «ΠΡΟΤΥΠΑ ΕΡΓΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ» του Υπουργείου Ανάπτυξης και έγκριση επιχορήγησης για ανάπτυξη on-line CD Shop στο Internet με χρήση τεχνολογιών EDI (Electronic Data Interchange), e-commerce (ηλεκτρονικό εμπόριο), Web-EDI. Η απάντηση είναι η σιωπή και η «εγγραφή»
1998: Συμμετοχή κατά 40% στο μετοχικό κεφάλαιο της λιθογραφικής μονάδας «ΑΛΦΑ ΠΡΕΣ Α.Ε.» Το μεγαλύτερο λάθος στην 36χρονη ιστορία της «Τεχνικές Εκδόσεις Α.Ε» μιας από τις πλέον εύρωστες οικονομικά Εκδοτικές Εταιρίας στην Ελλάδα. Σε λιγότερο από 2 χρόνια η οικονομική διαχείριση από την πλειοψηφία των μετόχων οδήγησε στην πτώχευση της Α. Πρες αλλά, και της «Τεχμικές Εκδόσεις Α.Ε» που είχε επίσης εγγυηθεί τα δάνεια για την ίδρυση του λιθογραφείου
1999: Συμμετοχή (11%) στο νέο πρακτορείο διανομής τύπου, με την επωνυμία «ΕΥΡΩΠΗ Α.Ε.»
14-18 Ιανουαρίου 2000: Δημόσια Εγγραφή της εταιρίας στην Παράλληλη Αγορά του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών ακόμα ένα «λάθος» όπως αποδείχτηκε από τις εξελίξεις η λέξη σε εισαγωγικά γιατί στάθηκε αδύνατο να βρεθούν αξιοπρεπείς διαχειριστές
2000: Υπογραφή 7ετούς συμφωνίας με το BBC για την αναμετάδοση από τον 94.4 FM Εν Λευκώ του αγγλόφωνου προγράμματος του BBC World Service.
2000: Η Σοφία Καββαθά εκδίδει το διμηνιαίου περιοδικό «ΚΗΠΟΤΕΧΝΙΑ-Ανθολόγιο».
2000: Έναρξη και λειτουργία του 4Τ-SAFETRACK, του 1ου Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Οδήγησης.
2001: Συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο των εταιριών «ΗIGHSIDING A.E.» (κατά 35%) και «VISION PRESS A.E.» (κατά 36%).
2001: Συμμετοχή (κατά 35%) στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρίας «ΤΕΧΝΟΚΙΝΗΣΗ Α.Ε.» που εκδίδει το μηνιαίο περιοδικό «FORMULA 1» και το εβδομαδιαίο περιοδικό «Οδηγώντας», που κυκλοφορεί κάθε Σάββατο ως ένθετο στην οικονομική εφημερίδα Ισοτιμία. Το συγκεκριμένο λάθος δεν ήταν απλό (λάθος” αλλά έγκλημα αφού ο χρηματοδότης της εταιρίας πούλησε τοιν τίτλο “Formula 1” (που δεν κατείχε) για ένα Πολύ Μεγάλο Ποσό
2006: Due to the 40% participation in the printing Company “Alpha Press S.A” and the gross mishandling of its finances by the major shareholders ““Technical Press S.” was called by the lending Banks to bear the full amount of loans received for the creation of “Alpha Press
The result was that the Company had to sell a majority share to another Publishing house (LiberiS Publications S.A)
A few years later “Liberis Publications” went bankrupt taking under “Technical Press S.A”
Συγγνώμη για τα Αγγλικά της τελευταίας παραγράφου που μου “ξέφυγε” μκαι λέει ότι, η πτώχευση της Εταιρίας του Ρούλη Κουκλεντέ παρέσυρε στον οικονομικό βάραθρο και τις “Τεχνικές Εκδόσεις Α.ΕΡ” με την βοήθεια ενός οικονομικού δολοφόνου με τεράστιο σώμα και πολύ μικρό κεφάλι, ενός διακεκριμένου πατροκτόνου και των ατόμων που είχαν κάνει τα deals με τον Κουκλεντέ όταν αυτός κατάλαβε ότι καταρρέει
Έτσι, οι τίτλοι “νοικιάστηκαν” σε διάφορους τυμβορύχους που τα κανάλια των εκμεταλλευτών της φήμης Ευγενών Εκδοτών παρουσιάζουν σαν “εκδότες” ή “διευθυντές” των περιοδικών των “Τ.Ε Α.Ε”
Επίλογος
(προσωρινός διότι το Λάθος θα έχει συνεχείς ενημερώσεις
Όλα μα απολύτως τα λάθη που αναφέρονται και δεκάδες που θα αναφερθούν όσο ο δράστης (εγώ) παραμένει εν ζωή έγιναν ΤΥΧΑΙΑ! Θέλω να πω ότι κανείς δεν εργάστηκε, ξενύχτησε, εξαντλήθηκε, γαμ@θηκε, έδωσε ότι είχα και δεν είχε για να στήσει την/τις εταιρία/ες, να επιλέξει τους κατάλληλους (και ακατάλληλους) ανθρώπους, να οραματιστεί, υλοποιήσει, κυκλοφορήσει τα περιοδικά, τα βιβλία (Τα Ηπειρώτικα Γεφύρια, Το Γεφύρι και ο Ηπειρώτης, το Κάστρο Ηλιόκαστρο, Τα Χάρτινα Όνειρα των Παιδικών μας Χρόνων, το Οδηγώντας, τον 48ο Παράλληλο και άλλα 100 που είμαι έτοιμος και πρόθυμος να τρίψω στα μούτρα της «τιμημένης» υπερδομής που έχει εντολή να θάψει ότι έκανε στα 36 χρόνια η καλύτερη (με την «Εκδοτική Αθηνών») εκδοτική εταιρία στην Ελλάδα και μια απ’ τις καλύτερες (όσο άζησε) στον κόσμο
Όλα ήταν λάθη και όλα έγιναν τυχαία μέσα σ’ ένα κουτί σαν αυτό με τη γάτα του Σρότινγκερ που, όταν το άνοιγες η γάτα ήταν ζωντανή και όταν το έκλεινες δεν ήξερες αν είχε πεθάνει
(*) O τίτλος του άρθρου δεν έχει σχέση με το βιβλίου του αγαπημένου μου φίλου Αντώνη Σαμαράκη που λέει οτι δεν πρ΄πειε να το “βάζεις κάτω” ότι κι’ αν συμβένει.
(συνεχίζεται…. Ξεφτιλισμένοι, γαμ$μένοι τυμβωρύχοι που ακόμα σιτίζεστε απ’ τις σάρκες εκείνων που δημιουργήσαν τις «Τεχνικές Εκδόσεις Α.,Ε», τα περιοδικά, τα βιβλία, τους ρ/φ σταθμούς (94.4 και 87.8fm) και τις ιντερνετικές τους εφαρμογές
Συνεχίζεται όμως και με άλλο τρόπο… Πως ΔΕΝ έκανα αυτό που που έκαναν οι περισσότεροι. Πως δεν βολεύτικα σε κόμμα, πως δεν έγινα ευρωβουλευτής, πως δεν εργάστηκα (ή παρουσιάστηκα) στην ΕΡΤ…
Μείνετε κοντά. Θα έχει “πλάκα” με τη βίκη Παπαφλέσσα και άλλα πτηνά του Μεγάρου
RSS - Posts
10 Comments
Σε εκτιμούμε Κώστα γιατί αυτά τα λάθη που γράφεις μας έκαναν σκεπτόμενα άτομα και όχι άδεια σακιά τυλιγμένα με κρέας και λίπος.(Αναφέρομαι επί προσωπικού).
Όπως καταλαβαίνετε δεν επιτρέπεται να απαντήσω!
Φίλε κύριε Καββαθά, αν επιθυμείτε να έρθετε σε επαφή με συνεργάτη-διάττοντα του “Ηχος και Hi Fi” και των “4Τ” την περίοδο 1979-80 στην Καλλιρρόης, που μετά απο τα δικά του λάθη παρεπιδημεί τώρα σε άλλη ήπειρο και ασχολείται με άλλα (ακαδημαϊκά) θέματα, στείλτε email στην παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση.
Παλαιέ Συνεργάτη!
Το e-mail σας είναι το noveborac@gmail.com? Αν θέλετε απαντήστε στο pilot@techlink.gr ή στο KonstantineK@protonmail.com
Πάντα μου άρεσε η λέξη μας “Σεβασμός”, αλλά δε λέω όχι και στο “Respect” ! Μας την είχαν εμπνεύσει κάποιοι “παλιοί” , αλλά και στις μέρες μας, κάποιοι σαν και σένα. Αν δεν σέβεσαι το παρελθόν και το παρόν σου, ίσως δεν έχεις μέλλον.
Πάντως σήμερα Κώστα, εσύ ειδικά, θα πρέπει να έχεις καταλάβει – όπως και μείς – οτι αν δεν “προσεταιριστείς” πωλιτικούς, δεν πας μπροστά ! Το επιχειρείν στο Ελλάντα – και δη με ίδιους πόρους – είναι αυτοκτονία. Μόνο κρατικοδίαιτοι έχουν μέλλον (και παρόν). Τα παραδείγματα πολλά.
Αν βέβαια αυτό σου λέει κάτι, είναι αυτό που έγραψε ο φίλος πιό πάνω : “…τα “λάθη” σου μας έκαναν σκεπτόμενα άτομα και όχι άδεια σακιά τυλιγμένα με κρέας και λίπος”, όπως αυτά που βλέπουμε γύρω μας, ολούθε !
Και αφιερωμένο εξαιρετικά, σε σένα, το τραγούδι του Χατζηχρήστου “Ψεύτη Ντουνιά” !
Καλό βράδυ
Πόοσο δίκιο αλλά, η μοναξιά σ αυτή την ηλικία δεν υποφέρεται. Αυτός ι ναι ο κύριος λόγος της απογοήτευσης μου
Αγαπητέ Κώστα, είμαι μοντέλο του 1964, και αγόρασα για πρώτη φορά το τεύχος με την Πόρσε 924 το οποίο, μαζί με δεκάδες άλλα, τα κρατώ μέχρι σήμερα, στην συλλογή μου.
Στα μέσα της δεκαετία του 1990 με στεναχώρεσε πάρα πολύ η συνεργασία του περιοδικού, με κάποιους αριστερούς της δεξιάς τσέπης, όπως αποδείχθηκε, για το μίσος που έβγαζαν, περί δικαίων και αδίκων, επάνω σε επαγγελματικές τάξεις, όπως τα φορτηγά, τα Ταξί κλπ.
Εργάσθηκα ως επαγγελματίας αυτοκίνητης για 17 χρόνια, και όπως όλα τα επαγγέλματα σε αυτή την πατρίδα, είναι και ήταν και το δικό μου εκείνη την περίοδο.
Το πόσο ξενέρωσα με τις απόψεις αυτών των “τύπων” δεν φαντάζεστε.
Ένα “πράγμα” που μου έμεινε, και το διηγούμαι σε άλλους, είναι η συνέντευξη με την κυρία από την Δανία, η οποία ήταν διευθύντρια της ford στην Ελλάδα το 90 φεύγα, που απάντησε στην ερώτηση, “τι σας έχει κάνει μεγαλύτερη εντύπωση τώρα που φεύγετε από την Ελλάδα, και η απάντηση ήταν, ότι δεν λύνει κανένα πρόβλημα”.
Πάντως η δουλειά έγινε, ο κοινωνικός αυτοματισμός, καλά κρατεί.
Δυστυχώς ο κάθε λαός είναι άξιος της μοίρας του, και έχει τις κυβερνήσεις που του αξίζουν.
Να είσαι καλά, για όσα πρόσφερες, και προσφέρεις, στον Ελληνικό πολιτισμό.
Υ.Γ. τα σέβη μου και στην κυρία Σόφη, με την οποία είχα την τύχη να συνομιλήσω μαζί της, ευχάριστα σε μια διαδρομή…από το Ράδιο Γλυφάδας.
Η κλονισμένη (πλέον) υγεία με εμποδίζει να παρακολουθώ. Ευχαριστώ για την εκτίμηση και τα σχόλια για την κατάσταση στο αποτυχημένο αυτό κράτος
Αγαπητέ κύριε Καββαθά, είμαι και εγώ ένα παιδί σου από τις τόσες χιλιάδες. Παιδί πνευματικό και ουχί εκ σαρκός, με δεσμό ωστόσο ουδόλως ήσσονος ισχύος. Γεννήθηκα το 71 και μεγάλωσα διαβάζοντας τους 4Τ και τολμώ να πω διαμόρφωσα τη στάση ζωής απέναντι σε αυτή την χώρα με τα μάτια που μου άνοιξες εσύ. Θέλω να πω πως το πιο δύσκολο πράγμα στη ζωή είναι να επιλέγουμε με σιγουριά το σωστό. Ίσως άν έκανες πιο συντηρητικές και άτολμες επιλογές, να ήσουν εσύ περισσότερο χρόνο στο πηδάλιο των 4Τ, και ποιός μπορεί να ξέρει ποιές επαναστατικές ιδέες θα είχες προλάβει να εφαρμόσεις ακόμα. Ωστόσο θέλω να επαναλάβω κάτι που διάβασα σε ένα εγχειρίδιο για πιλότους μαχητικών αεροσκαφών: Πετάς σε ζεύγος και βλέπεις 4 εχθρικά. Τι κάνεις; Επιτίθεσαι; Το βάζεις στα πόδια; Ή περιμένεις να δεις τι θα κάνουν; Έγραφε πως η μόνη λάθος απάντηση είναι η 3, να μη κάνεις τίποτα. Τα λάθη τα κάνουμε και διορθώνονται, ή μαθαίνουμε από αυτά. Ναι, δε μπορούμε να επαναλάβουμε το τότε, όπως δε μπορούμε να ξαναβάλουμε τραίνα με κάρβουνο να κάνουν δρομολόγια. Μπορούμε όμως να δούμε τα πράγματα καλύτερα, μπορούμε ίσως να οργανωθούμε σε μία παρέα “ομοιοπαθών” για να συνεχίσουμε το πνεύμα σου, που καλώς ή κακώς (ΚΑΛΩΣ) δημιούργησε στην χώρα μας μία μειοψηφία ατόμων που καταλαβαίνουν πόσο χάλια είμαστε. Διότι ακόμα και άν η εποχή 4Τ πέρασε, ή η εποχή ΚΚ, η εποχή των Σκεπτόμενων Και Όχι Χαζοχαρούμενων Ανθρώπων δεν πρόκειται να περάσει. Προσωπικά έχω χάσει την ελπίδα πως η Ελλάδα θα επιβιώσει, και προσπαθώ σε προσωπικό οικογενειακό επίπεδο να επιπλεύσω, ασκώντας ένα επάγγελμα που ο πατέρας σου αγαπούσε υποθέτω. Ήθελα να τα πω, δεν έχω γράψει ποτέ (ούτε τότε στους 4Τ), διότι οι Σκεπτόμενοι Άνθρωποι ως σοβαροί δεν εξωτερικεύουν εύκολα τα ενδόμυχά τους. Και κρατώ σε προσωπικό επίπεδο, μερικά αυτοκίνητα από την “χρυσή” εποχή (συμπάθα με, όχι ιταλικά αλλά γερμανικά, και ναι, έχω και δύο σκαραβαίους) και μία σειρά παλιούς μπλε τόμους των 4Τ που έσωσα κάποτε από το παζάρι. Ευχαριστώ για ΟΛΑ.
Εγώ δεν έχω κανένα – αυτοκίνητο. Το αντίθετο. Ακόμα και το σπίτι μου είναι προσημειωμένο. Για αυτό και δεν έχω τίποτα να πω
(Εκτός από το ότι δεν ήμουν υπεύθυνος για την απώλεια)