«Υποβρύχιες» προμήθειες 230 εκατ. ευρώ-Αντισταθμιστικά που ουδέποτε υλοποιήθηκαν Οι εξοπλισμοί, οι αναθέσεις και η σύμβουλος

Άρθρο που λέει πολλά κααι υπονοεί περισότερα

Τ. Τελλογλου

Την περασμένη Δευτέρα, ο βουλευτής της Ν.Δ. κ. Πάνος Καμμένος κατηγόρησε τη δρα Μαργαρίτα Μαθιοπούλου ότι προωθούσε τα συμφέροντα των γερμανικών εταιρειών όπλων εκμεταλλευόμενη την ιδιότητα του πρώην συζύγου της Φρίντμπερτ Πφλίγκερ ως υπουργού Αμύνης. Ο κ. Πφλίγκερ διετέλεσε υφυπουργός Αμύνης της χώρας του, το 2006 – 2007, σε μια περίοδο που ουδεμία σύμβαση μεταξύ των δύο χωρών υλοποιήθηκε ούτε οι δύο άνθρωποι είχαν σχέση μεταξύ τους.

Ομως, η κ. Μαθιοπούλου, σύμβουλος του σημερινού υπουργού Εξωτερικών της χώρας, Γκίντο Βεστερβέλε, φαίνεται από μια σειρά εγγράφων που έχει στη διάθεσή της η «Κ» ότι πράγματι έχει σχέση με τον κρίσιμο τομέα των εξοπλισμών της χώρας μας και την εξοπλιστική βιομηχανία της Γερμανίας, που εξάγει το 13% του συνόλου των εξαγωγών της στην Ελλάδα.

Στις 2 Φεβρουαρίου του 2000, ο διευθυντής του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων καθηγητής Ιωάννης Δρόσος, σύμβουλος του πρώην υπουργού Εθνικής Αμύνης Ακη Τσοχατζόπουλου, υπογράφει συμφωνητικό σύμβασης έργου με την κ. Μαθιοπούλου για την εκπόνηση μελέτης με τίτλο «Ελληνική αμυντική πολιτική», ύψους 150.000 μάρκων. Η μελέτη πρέπει να εκπονηθεί μέσα σε έξι μήνες και το ποσό πρέπει να καλύψει και πιθανές υπηρεσίες ανθρώπων που θα την αξιολογούσαν πριν από την υποβολή της, όπως ο πρώην πρόεδρος της στρατιωτικής επιτροπής του ΝΑΤΟ Κλάους Νάουμαν, ο πρώην επικεφαλής του οργάνου σχεδιασμού του γερμανικού υπουργείου Αμύνης ναύαρχος Ούλριχ Βάισερ, ο Ρόναλντ Ασμους, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, κ.ά. Εξάλλου, στη σύμβαση αναφέρεται ότι η επίκληση αυτών των ειδικών, που προφανώς νομιμοποιεί την ανάθεση, είναι optional, δηλαδή μπορεί να γίνει μπορεί και όχι.

Η ηγεσία του υπουργείου Αμύνης θα μπορούσε να μάθει κάποια πράγματα από τον σοσιαλδημοκράτη Γερμανό υπουργό Αμύνης Πέτερ Στρουκ, που το 2002 σταμάτησε τη χρηματοδότηση του κέντρου ατλαντικών σπουδών της κ. Μαθιοπούλου στο Πότσδαμ, επειδή θεωρούσε ότι η χρηματοδότησή του δεν είχε νομική βάση.

Η ανάθεση του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων δεν αντιμετωπίστηκε και με μεγάλη συμπάθεια από το ελεγκτικό συνέδριο, που για μεγάλο διάστημα μπλόκαρε την πληρωμή της, όπως εξήγησε στην «Κ» τότε αξιωματούχος του ΥΕΘΑ. Αυτό όμως δεν την αποθάρρυνε. Επανήλθε χάρη σε ένα πρόγραμμα μη αντισταθμιστικό, από τη σύμβαση των αρμάτων ΛΕΟ-2. Το πρόγραμμα αυτό, πολύ μεγαλύτερο, αφορούσε τις ηλεκτρονικές προμήθειες του υπουργείου Αμύνης. Η πρώτη φάση του πληρώθηκε, αλλά όταν το 2006–2007 η κ. Μαθιοπούλου θέλησε να συζητήσει την επέκτασή του, ο τότε επικεφαλής της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών κ. Ε. Βασιλάκος δεν συμφώνησε.

«Υποβρύχιες» προμήθειες 230 εκατ. ευρώ

Τιμολόγια-μαϊμούδες κάλυπταν τις «μαύρες πληρωμές» για τα γερμανικά υποβρύχια

Τα πρόσωπα-κλειδιά και τα 3 κέντρα εκταμίευσης

Μικροί και μεγάλοι αξιωματούχοι του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, της διοίκησης των ναυπηγείων, συνδικαλιστές, μεσάζοντες κάθε είδους και χιλιάδες «μαϊμού τιμολόγια» συνθέτουν την εικόνα των «μαύρων πληρωμών» που έγιναν για τα γερμανικά υποβρύχια, σύμφωνα με στοιχεία που έχει συλλέξει η «Κ» σε Ελλάδα και Γερμανία για τα «μαύρα ταμεία» των γερμανικών εταιρειών που ενεπλάκησαν στην προμήθεια των υποβρυχίων προς την Ελλάδα. Τα τιμολόγια αυτά που φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα η «Κ» λειτούργησαν ως το μέσο για να καλυφθούν οι προμήθειες που πληρώθηκαν, ενώ πλέον στη διάθεση της εφημερίδας είναι όλα τα πρόσωπα-κλειδιά της υπόθεσης.

Μόνο από την εταιρεία που είχε την ευθύνη των πληρωμών στον Πειραιά, τη ΜΙΕ, διακινήθηκαν μέσα σε μία διετία πάνω από 40 εκατ. ευρώ προερχόμενα από την Ελβετία! Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», τα ονόματα των διακινητών των πληρωμών -ενός αρχιτέκτονα και του Αλέξανδρου Α.- που συνδέθηκαν, κατά το γερμανικό περιοδικό Spiegel, με το πρόσωπο του κ. Ακη Τσοχατζόπουλου, δόθηκαν από τις γερμανικές αρχές στις ελληνικές τον Νοέμβριο στην Ολλανδία και αφορούν τη δραστηριότητα της εταιρείας, με έδρα τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους, Dolmaton. Ο Αλέξανδρος Α. δούλευε για την «αραβική πίστα» της Ferrostaal και δήλωνε κυπριακή διεύθυνση. Ο δεύτερος μεσάζων, ένας αρχιτέκτονας, είχε διατελέσει μέλος διοίκησης οργανισμού του Δημοσίου στη βόρεια Ελλάδα, την περίοδο 2002-2003. Ο κ. Τσοχατζόπουλος χαρακτήρισε τους ισχυρισμούς αυτούς συκοφαντικούς και αρνήθηκε κάθε σχέση με τις «μαύρες πληρωμές». Σύμφωνα με στοιχεία από το Μόναχο, στην Dolmatoδιοχετεύθηκαν συνολικά, ώς το 2006, 36 εκατ. ευρώ σε «παράνομες πληρωμές» για τη σύμβαση των υποβρυχίων.

Πόσες όμως ήταν τελικά αυτές; Το ύψος τους υπολογίζεται σε 200 με 230 εκατ. ευρώ. «Πολλά από τα τιμολόγια για τα υποβρύχια δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την κατασκευή τους», είπε στην «Κ» πρώην αξιωματούχος της HDW, στο Κίελο, και μας παρέδωσε τιμολόγια που ήδη έχουμε δημοσιεύσει (π.χ. για ναυπηγικές εργασίες στη Βολιβία που, ως γνωστόν, δεν έχει… θάλασσα) αλλά και νέα, που αφορούν την εκτέλεση αντισταθμιστικών προγραμμάτων (βλ. τα «Αόρατα αντισταθμιστικά»). Πολλά από αυτά τα προγράμματα (ILS, Στέγαστρο ENAE) εκτελέστηκαν. Τα περισσότερα υπερτιμολογήθηκαν και άλλα δεν έγιναν καθόλου.

Ετερο στέλεχος της εταιρείας, το οποίο την έχει υπηρετήσει πάνω από τρεις δεκαετίες, επισημαίνει ότι υπήρχαν τρία κέντρα «κόστους» για την εκταμίευση των «μαύρων πληρωμών»: Το Κίελο (HDW), το Εσεν (Ferrostaal) και ο Σκαραμαγκάς (ΕΝΑΕ).

Συντονιστής των πληρωμών ήταν η εταιρεία του Πειραιά ΜΙΕ για την οποία υπάρχουν ήδη σημαντικά ευρήματα από την έρευνα του ΣΔΟΕ, έπειτα από παραγγελία της αντεισαγγελέως Πρωτοδικών κ. Πόπης Παπανδρέου. Κατά τον έλεγχο διαπιστώθηκε ότι η ΜΙΕ Ελλάς είχε συναλλαγές με την εταιρεία ΜΙΕ Europe Ltd (έδρα Κύπρος) για τα έτη 2004, 2005, 2006, ύψους 3,6 εκατ. ευρώ. Η ελληνική εταιρεία τιμολογεί την κυπριακή για έρευνα αγοράς, παροχή υπηρεσιών, τεχνογνωσία. Ποια τεχνογνωσία έδινε όμως η ΜΙΕ όταν η πληρωμή των υλικών γινόταν απευθείας από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας στα ΕΝΑΕ και την HDW; Η έρευνα του ΣΔΟΕ αποκάλυψε την ύπαρξη ενός συμφωνητικού μεταξύ των δύο ΜΙΕ όπου η ελληνική πλήρωνε την κυπριακή 600.000 ευρώ τον χρόνο.

Εκπρόσωποι της ελληνικής ΜΙΕ είναι ο Α.Χ. και ο Α.Π., οδηγός του Μ.Μ., ανθρώπου της Ferrostaal στην Ελλάδα και εκπροσώπου της κυπριακής εταιρείας. Το περίεργο είναι ότι όταν ο Μ.Μ. αποχωρεί από την εταιρεία, το 2008, την αναλαμβάνουν εξ ολοκλήρου οι Α.Χ. και Α.Π. Ο Μ.Μ. είναι ένας κοσμοπολίτης με καλούς τρόπους, κάτοχος βρετανικού διαβατηρίου, που ζει ανάμεσα στο Μόντε Κάρλο και το Λονδίνο. Στους συνεργάτες της εταιρείας περιλαμβάνονται πρώην αξιωματικοί του Π.Ν., ενώ ιδιαίτερα στενές σχέσεις φαίνεται να έχει η εταιρεία με υπηρεσιακούς παράγοντες που πήραν μέρος στην κατάρτιση της σύμβασης των υποβρυχίων, αν και κανένα απολύτως ρόλο δεν έπαιζε ουσιαστικά στην κατασκευή των υποβρυχίων.

Η ίδια εικόνα ωστόσο υπάρχει και για στελέχη των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, όπου σύμφωνα με το περιοδικό Spiegel, «λαδώθηκαν» μέλη της διοίκησης και ένας συνδικαλιστής που θα φρόντιζε να μην υπάρχουν αντιδράσεις στη νέα γερμανική ιδιοκτησία και τα σχέδιά της. Πολλά στελέχη των ναυπηγείων έχουν περιουσιακά στοιχεία που δεν δικαιολογούνται από τα εισοδήματά τους. Ομως δεν μπορούν να συνδεθούν με σχέση αιτίου – αποτελέσματος με «μαύρες πληρωμές» των γερμανικών εταιρειών ή της ΜΙΕ.

Αντισταθμιστικά που ουδέποτε υλοποιήθηκαν

Ενα άλλο κομβικό σημείο των αποκαλύψεων έχει να κάνει με τα αντισταθμιστικά προγράμματα (Α.Ω.), συντονιστικό ρόλο στα οποία αναλαμβάνει και πάλι η ΜΙΕ. Η αλληλογραφία των εταιρειών που είχαν αναλάβει τα Α.Ω. απευθύνεται στη ΜΙΕ αλλά και δύο άλλες εταιρείες, που εδρεύουν στο ίδιο κτίριο, στην οδό Κανάρη 1, στον Πειραιά, τις Mietsel Ltd και Offsets Europa Ltd, στις οποίες συμμετέχουν οι Α.Χ. και Α.Π. Ο πρώτος από αυτούς εμφανίζει σημαντικά περιουσιακά στοιχεία (ακίνητα σε βόρεια προάστια και Πελοπόννησο, καταθέσεις σε τράπεζα στη Λάρισα κ.λπ.) που δεν δικαολογούνται από τα εισοδήματά του. Αρχισε την καριέρα του στο ναυτικό κλιμάκιο του Π.Ν. στο Κίελο ως ναύτης και διέθετε στενές σχέσεις με στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών.

Αλλοι συνεργάτες των Α.Χ. και Α.Π. είναι ένστολοι την εποχή που υπογράφηκαν οι συμβάσεις και άλλοι ανήκουν στο πολιτικό προσωπικό του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Επίσης, τα περιουσιακά στοιχεία πολλών από αυτούς δεν δικαιολογούνται από τα εισοδήματα που δηλώνουν στην εφορία. Ετσι, πολιτική υπάλληλος της οποίας συγγενικό πρόσωπο είναι μέτοχος σε εταιρεία που αναλαμβάνει Α.Ω., συμμετείχε σε… πέντε επιτροπές αξιολόγησης. Οι ένστολοι, που βάσει νόμου επιτρέπεται να ασχοληθούν ως σύμβουλοι μετά 5ετία από τη συνταξιοδότησή τους, συμμετέχουν σε 3 και 4 εταιρείες συμβούλων, εμφανίζοντας περιουσιακά στοιχεία που δεν ανταποκρίνονται στα εισοδήματά τους.

Η ίδια η εταιρεία έχει τζιράρει στους λογαριασμούς της, τα δύο χρόνια μετά την υπογραφή της σύμβασης των υποβρυχίων, πάνω από 40 εκατ. ευρώ που έχουν διοχετευθεί από την τράπεζα UBS της Λουκέρνης όπου τα έστελναν οι γερμανικές εταιρείες. Για ποιες ακριβώς υπηρεσίες, είναι ένα ερώτημα που δεν έχουν θέσει ακόμη οι ελληνικές αρχές προς τους υπεύθυνους της εταιρείας, που εξακολουθούν να συναλλάσσονται με το Πεντάγωνο από τη νέα τους εταιρεία στην ανατολική Αθήνα. Eνώ το υπουργείο Εθνικής Αμυνας βεβαιώνει τις υπηρεσίες δίωξης ότι έχουν εκτελεστεί τα αντισταθμιστικά προγράμματα, μια σειρά από τιμολόγια που βρίσκονται στην κατοχή της «Κ» δείχνουν ότι αρκετά προγράμματα, όπως αυτά της εκπαίδευσης αλλά και της κατασκευής οχηματαγωγού, ουδέποτε υλοποιήθηκαν.

Στα Α.Ω. συνυπολογίστηκαν 30 εκατ. ευρώ, που δόθηκαν από την αγοράστρια εταιρεία των ναυπηγείων HDW ως αύξηση μετοχικού κεφαλαίου! Ενα άλλο πρόγραμμα που υλοποιήθηκε, εκείνο των μπαταριών των υποβρυχίων, συνοδεύεται από παραστατικά διάθεσης μπαταριών σε χώρες του εξωτερικού, κάτι που επέσυρε την προσοχή μετά από όχληση ανταγωνιστών και των ευρωπαϊκών υπηρεσιών. Ετσι φαίνεται ότι η ελληνική εταιρεία που είχε αναλάβει την κατασκευή των μπαταριών συνεργάστηκε με γερμανική εταιρεία ανταγωνίστρια της γνωστής Varta, η οποία προσέφυγε, μέσω των ισχυρών προσβάσεων που διαθέτει, στην Ε.Ε. Αυτή διαμαρτυρήθηκε στην ελληνική κυβέρνηση καθώς έκρινε ότι η επιδότηση από πρόγραμμα Α.Ω. ήταν αντικοινοτική αφού τα προϊόντα χρησιμοποιούνταν και για άλλους εμπορικούς σκοπούς.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ