Εξαιρετικό
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
«Eθνος» 11/2
Στην πολιτική επίθεση εναντίον της χώρας μας που έχει εξαπολύσει η Γερμανία και άλλες δυνάμεις της ΕΕ και στην κερδοσκοπική επίθεση που τη συνοδεύει, χρησιμοποιούνται ένα σωρό προπαγανδιστικοί μύθοι και ανακρίβειες, προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους Ελληνες εργαζόμενους και να παραλύσουν εκ των προτέρων τις όποιες αντιδράσεις τους στα μέτρα στραγγαλιστικής λιτότητας που υποχρέωσαν τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να εξαγγείλει. Επικεντρώνοντας όλη τη συζήτηση στο ύψος του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους, επιχειρείται η παραπλάνηση της ανενημέρωτης κοινής γνώμης
Χρεοκοπεί άραγε μια χώρα όταν επί σειρά ετών έχει ελλείμματα; Ναι, είναι η απάντηση που προσπαθούν να υποβάλουν. Οχι, είναι η σωστή απάντηση. Σε καμιά περίπτωση δεν αρκούν τα ελλείμματα για να οδηγηθεί μια χώρα σε χρεοκοπία.
Για του λόγου το αληθές, ας δούμε τι γίνεται στις οικονομικές υπερδυνάμεις του πλανήτη – την ευρωζώνη, τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία.
Και οι τρεις, ολόκληρη τη δεκαετία 2001 – 2010 (εννοείται ότι για το 2010 αναφερόμαστε σε προβλέψεις) είχαν ελλείμματα και μόνο ελλείμματα και τα δέκα ανεξαιρέτως συνεχή χρόνια!
Η ευρωζώνη 6,6% για το 2010 και 6,2% για το 2009, αλλά και 2,5% το 2002 ή 3% το 2003.
Πολύ χειρότερη η κατάσταση στις ΗΠΑ: έλλειμμα 10% το 2010 και 12,5% το 2009 ή 5,9% το 2008. Επίσης 3,7% το 2002 και 4,8% το 2003.
Στην Ιαπωνία απερίγραπτα χειρότερα τα πράγματα: έλλειμμα 8% το 2002 και επίσης 8% το 2003, αλλά και 5,8% το 2008 και 10,5% το 2009 ή 10,2% το 2010! Για ολόκληρη τη δεκαετία, τα ελλείμματα της Ιαπωνίας ήταν σαφώς χειρότερα από αυτά της Ελλάδας!
Ναι, λένε κάποιοι, όμως η Ελλάδα δεν έχει μόνο υψηλά ελλείμματα έχει και υψηλό δημόσιο χρέος. Η Ιαπωνία να δείτε! Στο 135,4% (!) του ΑΕΠ της βρισκόταν το δημόσιο χρέος της ήδη από το 2000 και καθόλου δεν έχει μειωθεί στη διάρκεια της δεκαετίας. Αντιθέτως έχει εκτοξευθεί στο 197,2% (!), όταν το ελληνικό δημόσιο χρέος ήταν 112,6% το 2009 και εκτιμάται ότι θα φτάσει στο 125% το 2010.
Επειτα, ο περιορισμός της συζήτησης στο δημόσιο χρέος δεν επιτρέπει την πλήρη απεικόνιση της κατάστασης.
Αν επεκτείνουμε την ανάλυση στο συνολικό χρέος κάθε χώρας (το σύνολο του ποσού δηλαδή που έχει δανειστεί το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες, άρα δημόσιο συν ιδιωτικό χρέος), η εικόνα αλλάζει εντυπωσιακά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το συνολικό χρέος της Ελλάδας είναι στο ύψος του 179% του ΑΕΠ. Εξαιρετικά υψηλό, μπορεί να νομίσει κανείς. Ισως, αλλά ο μέσος όρος της ΕΕ είναι… 175%! Ιδιο δηλαδή με της Ελλάδας.
Στο συνολικό χρέος δε καθόλου «πρωταθλήτρια» της ευρωζώνης δεν είναι η Ελλάδα. Την ξεπερνούν η Ολλανδία (!) με 234%, η Ιρλανδία με 222%, το Βέλγιο με 219%, η Ισπανία με 207%, η Πορτογαλία με 197%, η Ιταλία με 194% και πάει λέγοντας.
Εντυπωσιακά στοιχεία προκύπτουν επίσης όταν ασχοληθεί κανείς με το εξωτερικό χρέος μιας χώρας (πόσα χρωστούν δηλαδή το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες μιας χώρας σε ξένες τράπεζες, δεδομένου ότι πάντα ένα τμήμα του χρέους αναφέρεται σε τράπεζες της ίδιας της χώρας).
Περιορίζοντας το δείγμα στις βαλλόμενες μεσογειακές χώρες (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία) και στην Ιρλανδία, η οποία ως… χώρα-φούσκα του νεοφιλελευθερισμού έχει συρρικνωμένο σχετικά δημόσιο χρέος αλλά αστρονομικό χρέος επιχειρήσεων και ιδιωτών, προκύπτει μια εντελώς διαφορετική κατάταξη αυτών των χωρών.
Στο εξωτερικό χρέος, λοιπόν, διαπιστώνουμε ότι η Ιρλανδία χρωστάει στους ξένους το… 414% του ΑΕΠ της και η Πορτογαλία το 130% του δικού της ΑΕΠ.
Σε σαφώς καλύτερη μοίρα βρίσκονται η Ελλάδα με 89,5% του ΑΕΠ και η Ισπανία με 80% βάσει των στοιχείων που δίνει η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».
Υπάρχουν κι άλλες χώρες της ευρωζώνης, λοιπόν, που στην πραγματικότητα χρωστούν περισσότερα στις τράπεζες ή στους ξένους από την Ελλάδα.
ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ
Κερδοσκοπικά και πολιτικά τα αίτια
Εξι χώρες της ευρωζώνης τουλάχιστον με επικεφαλής την Ολλανδία και το Βέλγιο, έχουν συνολικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας! Δέκα ολόκληρα χρόνια η Ιαπωνία έχει δημόσιο χρέος τρομερά μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας και παράλληλα την ίδια δεκαετία έχει ελλείμματα κατά μέσο όρο πολύ χειρότερα από τα ελληνικά!
Ο κατά κεφαλήν εξωτερικός δανεισμός της Ιρλανδίας είναι σχεδόν οκταπλάσιος (!) από της Ελλάδας. Το γεγονός ότι για καμιά από αυτές τις χώρες δεν λένε ότι χρεοκοπεί (πολύ σωστά, άλλωστε), ενώ το λένε για την Ελλάδα (εντελώς αβάσιμα), αποδεικνύει ότι η χώρα μας βρίσκεται στο επίκεντρο πολιτικών και κερδοσκοπικών επιθέσεων.
RSS - Posts
5 Comments
Καλή η προσπάθεια αλλά παίρνει ώς μέτρο σύγκρισης εντελώς διαφορετικές χώρες με την δικιά μας. Δε θέλω να μπώ σε λεπτομέρειες αλλά τη είδος ιδιαίτερης προστιθέμενης αξίας παράγει η χώρα μας για να συγκριθεί με την Ιαπωνία…η τις ΗΠΑ? Οι τελευταίοι παράγουν ένα νέο όπλο που αχρηστέυει τα υπάρχοντα δικά μας, το πουλάνε στην Τουρκία και μας αναγκάζουν σώνει και καλά (έχουμε δεν έχουμε την οικονομική ευκαίρια) να το αγοράσουμε για να μήν αποκτήσουν πλεονέκτημα οι Τούρκοι. Η μέν Ιάπωνες… τή να πούμε για τους Ιάπωνες, παράγουν αυτοκινητάκια που πολλοί Έλληνες δουλέυουν αρκετά χρόνια απο την ζωή τους για να αποκτήσουν.
Δυστυχώς η ευτυχώς τα μόνα προϊόντα που εξάγουμε σαν χώρα (βλέπε Φέτα , γιαούρτια, υλικά συσκευασίας μέταλλα κτλ.) απαιτούν απο κάποιον Αμερικάνο, Ιάπωνα η Ιρλανδό, Γερμανό κτλ. μερικα λεπτά δουλειάς απο την ζωή του για να τα αποκτήσει και να απολαύσει και εδώ είναι η διαφορά μας.
‘Οταν θα γίνουμε όμοιοι με την έννοια που εννοώ παραπάνω δέν θα έχουμε και το έλλειμμα που έχουμε. Ή καλύτερα, άν έιμασταν όμοιοι δέν θα έιχαμε και το έλλειμμα που έχουμε (υποθετικά πάντα διότι η πραγματικότητα δυστυχώς είναι άλλη).
Άλλο πράγμα η (δεδομένη) κερδοσκοπία και οι επιθέσεις που δεχόμαστε, άλλο η άγνοια και η ημιμάθεια.
Η μήπως πρόκειται για απλά επικίνδυνη ανοησία;
Αρθρο-αχταρμάς!
Πώς γιναμε όλοι ειδικοί περι τα οικονομικά εν μιά νυκτί σ αυτη τη μαγική χώρα;
Φαντάζομαι όπως βγάζουν πορίσματα (όλοι, κουτσοί στραβοί) στα τηλεοπτικά παράθυρα οταν πεύτει ενα αεροπλάνο, όταν βυθίζεται ένα πλοίο, όταν διαπραττεται ένα έγκλημα όπου μετατρέπονται όλοι αυτεπάγγελτα σε πτυχιούχους πιλότους, μηχανικούς, πλοιάρχους, ιατροδικαστές ή ό,τι απαιτεί η περίσταση.
Ισως δεν το ξέρουμε ακόμα αλλά σκοντάφτουμε παραζαλισμένοι ανάμεσα στα συντρίμια της Helios στο Γραμματικό, κι εμείς, με αφέλεια περιηγητή, ακόμα διεκδικούμε ασήμαντους τίτλους αυθεντίας για να περιγράψουμε πιο πειστικά απ όλους τα πτώματα.
Τί μετράει ο αρθρογράφος; Τί συγκρίνει; Γιατί δεν ξοδεύει λίγη παραπάνω φαιά ουσία να δεί σε ποιούς χρωστάνε οι Ιάπωνες πριν τους συγκρίνει μ εμάς; Ο δανεισμός της Ιαπωνίας είναι εσωτερικός. Δεν έχουν μη Ιάπωνες ομόλογα της χώρας γιατί δε χρειάστηκε ποτέ να απευθυνθούν σε τρίτους και σε εξωτερικό δανεισμό. Γιατί άραγε;;;
Επειδή έχουν παραγωγή! Και επειδή ακριβώς συμβαίνει αυτό θα έβρισκαν πρόθυμους δανειστές ΟΣΑ και να χρειάζονταν να δανειστούν.
Εμείς αντίθετα παραγουμε εξυπνάδες, είμαστε αυθεντίες στη μεγέθυνση του κράτους, στη λαμογιά την αλλαξοκωλιά και στην κακοδιαχείριση, γεννάμε ανακυκλώσιμους ακαμάτες πολιτικούς, ψευτες διαπλεκόμενους δημοσιογράφους, δε γουστάρουμε να μας λένε τα σύκα σύκα αφου όχι απλά τα ξέρουμε καλύτερα αλλά τα ξέρουμε όλα, γεννάμε τρομοκρατία που φτιασιδώνουμε κατα που μας συμφέρει, ανεχόμαστε καθημερινά happenings εμπνευσμένα απ την ιδεοληψία του ΠΑΜΕ και αναλύουμε το σήμερα με όρους προ-βιομηχανικής επανάστασης.
Για να λέμε τα πράγματα με τ όνομά τους είμαστε απο καιρό τελειωμένοι και καλά θα κάνουμε ν ανασκουμπωθούμε και να σταματήσουμε την ομφαλοσκόπιση.
Ποιά νούμερα του άρθρου να πρωτοαντιπαραθέσει κανείς και ποια να αντιπαραβάλλει με τα δικά μας;
Γιατί δε λέει με απλά λόγια στους αναγνώστες του πώς και γιατί πτωχεύσαμε;
Αν το έλλειμα και το δημόσιο χρέος είναι αυτό ή εκείνο δεν έχει πιά καμία απολύτως σημασία απ τη στιγμή που δεν μας δανείζει πιά κανένας.
Τι εννοεί οταν μιλάει για όρους που μας “υπαγορεύουν”;
Οταν δεν έχεις να πληρώσεις μισθούς και συντάξεις και βγαίνεις να δανειστείς σε μια αγορά σε τεράστια κρίση δεν είσαι πλέον σε θέση να υπαγορεύεις εσύ όρους αλλά αυτός που σε δανείζει. Τόσο απλά.
συγνώμη αλλά το άρθρο είναι έκτος πραγματικότητας…. πέρα για πέρα εσφαλμένη σύγκριση…. λυπούμε που για μικροπολιτικούς λόγους θα πρέπει να υποστηρίξουμε ότι κάποιοι δικαιούνται να παίρνουν σύνταξη στα 50 και να πληρώνονται από το δημόσιο χωρίς να παράγουν απολυτός τίποτα…. μα και κουρελόχαρτο να γίνουν τα δολάρια κάποιο αντίκρισμα θα έχουν γιατί απλούστατα κάτι θα βρεις να αγοράσεις από την Αμερική …. ενώ τα αντίστοιχο π.χ. με δραχμές δεν συμβαίνει στην Ελλάδα….. γιατί απλά δεν παράγουμε τίποτα….. και 10 δολλαρια προς 1 ευρώ να φτάσει η αναλογία και πάλι αξία θα έχουν γιατί απλούστατα έχουν αντίκρισμα την από Αμερική παράγωγή ανταγωνιστικών προϊόντων….Δελαστικ τράβα σπίτι σου και εσύ..
προφανώς τους καίει που δεν θα παίρνουν το μαύρο χρήμα απο τους διεφθαρμένους πολιτικούς …. ουστ….. ανόητοι…..
Tό μεγάλο πρόβλημα σ΄αυτή τήν χώρα είναι ότι υπονομεύτηκε η παραγωγικότητα σέ όλη τής έκτασι τής ιδιωτικής καί δημόσιας δραστηριότητας.
Καταξιωμένος πολίτης ή “δημοκράτης” είναι αυτός πού “διεκδικεί” πολλά, αυτός που δέν ενδιαφέρεται γιά το τί τού αρπάζουν αλλά ενδιαφέρεται για τό τί θα αρπάξει…
Έτσι εξουσιοδοτεί τούς κακούς διαχειριστές τού δημόσιου πλούτου γιά να εισπράξει το δικαίωμα μέσα από τήν συντεχνιακή του δράσι νά βάλει τό χέρι στήν τσέπη τού ανοργάνωτου καί φιλήσυχου πολίτη.
Πάνω σ΄αυτό το αεριτζίδικο σύστημα στηρίζεται η εθνική μας οικονομία. Συνεπώς ή λίγα χρωστάς, ή πολλά, έρχεται η στιγμή που εισπράττεις τό κόστος τής μωρίας, αμορφωσιάς καί αφροσύνης…