Τώρα τι κάνουμε; Θα πηδηχτούμε (απ’ τη χαρά μας) από το παράθυρο ή θα ξαπλώσουμε (ανάσκελα) για να μας ρίξουν χώμα και λέλουδα;
Εξακόσια δισεκατομμύρια ευρώ φρεσκοτυπωμένο, πληθωρικό χρήμα για να βουλώσουν οι τρύπες που άνοιξαν οι μερσεντέ, τα καγιέ και οι “βίλες” στο Νησί των Ανέμων (στην Ελλάδα).
Πολύ δισ ρε παιδάκι μου αλλά πως γίνεται να έχουμε μικρότερες συντάξεις και περισσότερη δουλειά;
Δεν ξέρω… Μήπως, κάποιος από τους αναγνώστες μπορεί να μας εξηγήσει τι είδους “θαύμα” είναι αυτό;
RSS - Posts
9 Comments
http://www.epicurus2day.gr/index.php/economicsystem/177-2010-04-22-22-31-49-
Δυστυχώς η οικονομική επιστήμη δεν είναι μηχανολογία , να σχεδιάζεις να πειραματιστείς, περισσότερο είναι ψυχολογία, με εργαστήρια τα κράτη και πειραματόζωα εμάς τους πολίτες, με τα λίγα που ξέρω καθώς μηχανολόγος και όχι οικονομολόγος. Φαντάζομαι ότι το χρήμα αν πήγαινε όντως στην αγορά θα δημιουργούσε πληθωρισμό, αλλά αν πάει σε μαύρες τρύπες και σε κερδοσκοπικά παιχνίδια δεν νομίζω να δημιουργήσει πληθωρισμό. Εξάλλου το πρόβλημα είναι οι στρεβλώσεις που δημιουργούν ελλειμματικές και πλεονασματικές οικονομίες, στο σύνολο τους μάλλον υπάρχει μια ισορροπία και μάλλον σαν σύνολο υπάρχει ύφεση παρά ανάπτυξη, άρα δεν νομίζω να δημιουργηθούν πληθωριστικές τάσεις. Τώρα όσο αφορά την μειώσει μισθών, αυτό γίνεται για να ισορροπηθεί η από Κίνα ανταγωνιστικότητα (δεν εννοώ αυτό που γίνεται στην Ελλάδα γενικά αναφέρομαι ).
Πάντως κάποιοι που ξερόυν από πριν αυτές τις αποφάσεις βγάζουν τρελά λεφτά…
Τίποτα δεν περιγράφει την σημερινή κατάσταση καλύτερα από το ποίημα του Καβάφη “Η επέμβασις των θεών”…
600δις τι? eurodollar?
έτοιμο είναι:
http://www.futureworldcurrency.com/
ΚΩΣΤΑ, ΔΙΚΟΙ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ Ο.ΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΝΟΥΝ.ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ “ΒΡΙΣΚΣ ΚΙ ΤΑ ΚΑΝΣ”, ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΔΕ ΒΡΙΣΚΟΥΝ…..ΛΕΩ ΕΓΩ
Η αμφισβήτηση του ελληνικού μονόδρομου
Ευρωπαίοι και Αμερικανοί αναλυτές ασκούν κριτική στα κυβερνητικά μέτρα και θεωρούν προτιμότερη την αναδιαπραγμάτευση του χρέους
Του Πετρου Παπακωνσταντινου-αναδημοσίευση απο iguana
Η κυβέρνηση δεν αμφισβητεί -πώς θα το μπορούσε, άλλωστε;- ότι τα μέτρα που ανακοίνωσε την περασμένη Κυριακή είναι εξοντωτικά και άδικα, αφού αφήνουν ανενόχλητους όσους λεηλάτησαν τον εθνικό πλούτο και στέλνουν τον λογαριασμό στη μη προνομιούχο πλειονότητα. Δεν αμφισβητεί καν ότι αποδέχεται τη συρρίκνωση της εθνικής κυριαρχίας – εξ ου και η πρωτοφανής παρότρυνση των συνδικαλιστών από τον υπεύθυνο πρωθυπουργό της χώρας να πάνε να παραπονεθούν απ’ ευθείας στο… ΔΝΤ! Η τελευταία γραμμή άμυνας είναι ότι «δεν υπάρχει άλλη λύση» και ότι το δίλημμα τίθεται ωμά: Είτε μέτρα τύπου «χημειοθεραπείας» (η ανατριχιαστική έκφραση προέρχεται από αρθρογράφο των Financial Times) είτε πτώχευση της Ελλάδας.
Να, όμως, που το εκφοβιστικό δίλημμα, το οποίο αναπαράγεται ευρέως στα καθ’ ημάς, δεν φαίνεται να πείθει τα εγκυρότερα εκ των ευρωπαϊκών ή των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης. Αντιθέτως, γνωστοί αναλυτές, ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού, αμφισβητούν τις πιθανότητες επιτυχίας των κυβερνητικών μέτρων και υποστηρίζουν ότι θα ήταν προτιμότερη ευθύς εξ αρχής η αναδιαπραγμάτευση του χρέους, ενώ μερίδα εξ αυτών θεωρεί αναπότρεπτη τη μονομερή στάση πληρωμών.
«Κόκκινη γραμμή»
Ο βρετανικός Guardia-ο οποίος υποστήριξε σ’ αυτές τις εκλογές το κεντρώο κόμμα των Φιλελευθέρων- δημοσίευσε την περασμένη Δευτέρα κύριο άρθρο υπό τον τίτλο «Ελλάδα: Η εναλλακτική λύση της στάσης πληρωμών». Από εκεί και το απόσπασμα:
«Ανεξάρτητα από το τι θα θυσιαστεί στη μεγάλη πυρκαγιά του δημόσιου τομέα, ανεξάρτητα από το ποιοι άλλοι θα κληθούν να υποφέρουν, ο πρωθυπουργός της χώρας κατέστησε σαφές χθες ότι μια ορισμένη ομάδα μπορεί να αισθάνεται ασφαλής: οι πιστωτές της. Μιλώντας στην τηλεόραση, ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν ανένδοτος: «Η εθνική κόκκινη γραμμή είναι να αποφύγουμε τη χρεοκοπία». Ετσι, λοιπόν, μια κατ’ όνομα σοσιαλιστική κυβέρνηση θα στείλει στα ύψη τον ΦΠΑ και θα αποδυθεί σε πόλεμο με τους δημοσίους υπαλλήλους της, καταργώντας θέσεις εργασίας, περικόπτοντας μισθούς και συντάξεις – κι όλα αυτά για να μη χαλάσει τη ζαχαρένια των αγορών ομολόγων».
Επειτα από αυτά, η σύνταξη του Guardiaεκτιμούσε: «Σε απελπιστικά δύσκολες καταστάσεις, το να κηρύξει κανείς στάση πληρωμών και να φεσώσει τους πιστωτές του μπορεί να αποτελεί καλύτερη επιλογή από το να προωθεί αδιανόητες περικοπές και να τίθεται σε εμπόλεμη κατάσταση με το εκλογικό σώμα». Στην ίδια εφημερίδα, ο ερευνητής Τζορτζ Ιρβιν, από το πανεπιστήμιο του Λονδίνου, έγραφε: «Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα ασφαλώς και έχει εναλλακτική λύση. Αντί να υποταχθεί στους θηριώδεις όρους, που επιδεινώνουν την ύφεση και επιβάλλονται από Γερμανία και ΔΝΤ (…), θα μπορούσε να ακολουθήσει το παράδειγμα της Αργεντινής του 2001-02 και να κηρύξει στάση πληρωμών μεγάλου μέρους του χρέους της. Αυτό θα μπορούσε να συνοδευτεί από την εγκατάλειψη του ευρώ, την εισαγωγή μιας «νέας δραχμής» και την πιθανή υποτίμηση του νομίσματος κατά 50% ή και περισσότερο».
Αναφερόμενος σε όσους είχαν προβλέψει σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς μετά τη λαϊκή εξέγερση της Αργεντινής, που επέβαλε την αναδιαπραγμάτευση του χρέους, ο Ιρβιν σημειώνει: «Αντί γι’ αυτό, μετά τη στάση πληρωμών και την υποτίμηση του νομίσματος έναντι του δολαρίου, το ΑΕΠ (της Αργεντινής) αυξήθηκε με ετήσιο ρυθμό άνω του 8% την περίοδο 2002-07 (…). Ηδη, το 2005, η Αργεντινή διέθετε αρκετά αποθέματα ώστε να μπορέσει ο πρόεδρος Κίρτσνερ να αποπληρώσει το απομένον χρέος στο ΔΝΤ».
Κόστος μικρής διάρκειας
Τις εκτιμήσεις αυτές έρχεται να ενισχύσει και έκθεση του ίδιου του… ΔΝΤ! Στην εμπεριστατωμένη μελέτη τους υπό τον τίτλο «Το κόστος της μονομερούς στάσης πληρωμών», οι αναλυτές του ΔΝΤ, Εντουάρντο Μπόρενσταϊν και Ούγκο Πανίτσα συμπεραίνουν ότι «το οικονομικό κόστος είναι γενικά σημαντικό, αλλά μικρής διάρκειας. Η αξιοπιστία αυτών των χωρών στις διεθνείς αγορές, όπως μετριέται από τους οίκους αξιολόγησης και τα spreads, πέφτει, αλλά μόνο για βραχύ χρονικό διάστημα», της τάξης του ενός ή των δύο ετών!
Στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, ο Νέλσον Σβαρτζ των New York Times εκτιμούσε ότι «η Ελλάδα είναι μόλις το πρώτο ντόμινο», καθώς θα ακολουθήσουν η Πορτογαλία, η Ισπανία και άλλες χώρες, και ότι το δάνειο των ΔΝΤ – Ε.Ε. «δεν έχει στόχο τη διάσωση της Ελλάδας, αλλά τη διάσωση του ευρώ». Την εκτίμηση αυτή συμμεριζόταν και ο Βόλφγκανγκ Μίνχαου στους Financial Times, κατά τον οποίο, όμως, η αναδιαπραγμάτευση του χρέους εξακολουθεί να είναι ζωτικά αναγκαία: «Κάποιας μορφής αναδιάρθρωση του χρέους θα αποδειχθεί τελικά αναγκαία, καθώς το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα αυξηθεί από 125%, που είναι σήμερα, σε 140-150% την περίοδο προσαρμογής. Απουσία αναδιάρθρωσης, η Ελλάδα θα μείνει στη λιτότητα, υποταγμένη και τσακισμένη».
Την απαισιοδοξία του για την αποτελεσματικότητα των σκληρών κυβερνητικών μέτρων εξέφρασε και ο Στίβεν Ερλάνγκερ των New York Times. «Υπάρχουν σοβαρά ερωτήματα για το κατά πόσον οι βαθιές περικοπές στους μισθούς και τα επιδόματα είναι πολιτικά βιώσιμες, μακροπρόθεσμα, καθώς ο αποπληθωρισμός θα καταστήσει αδύνατο τον απεγκλωβισμό της Ελλάδας από το χρέος (…). Ορισμένοι οικονομολόγοι μεγάλης επιρροής πιστεύουν ότι τα σκληρά μέτρα κινδυνεύουν (αντί να θεραπεύσουν) να σκοτώσουν τον ασθενή».
Αίφνης, ο Γάλλος οικονομολόγος Ζαν-Πολ Φιτουσί θεωρεί ότι «ο αποπληθωρισμός διογκώνει το άχθος του χρέους, κι αυτός ο φαύλος κύκλος μάς οδηγεί στην κόλαση». Οσο για το δάνειο των ΔΝΤ – Ε.Ε. θεωρεί ότι «πρόκειται απλώς για έμμεσο τρόπο επιδότησης των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών», οι οποίες κρατούν στα χέρια τους το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους.
Ακόμη και Γερμανοί συντηρητικοί πολιτικοί είχαν ταχθεί, προτού ακόμη οριστικοποιηθεί η συμφωνία με τους δανειστές μας, υπέρ της αναπροσαρμογής του ελληνικού χρέους έτσι ώστε να πληρώσουν μέρος του κόστους οι γερμανικές τράπεζες, οι οποίες έχουν προεισπράξει υπέρογκα ποσά με τα τοκογλυφικά επιτόκια. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και ο βουλευτής Νόρμπερτ Μπάρτε, υπεύθυνος προϋπολογισμού της κυβερνώσας Χριστιανικής Δημοκρατικής Ενωσης της Αγκελα Μέρκελ. Και μόνο το ελληνικό πολιτικό προσωπικό, στη μεγάλη του πλειονότητα, δεν τολμά καν να ψελλίσει τις λέξεις «επαναδιαπραγμάτευση του χρέους», ωσάν να επρόκειτο για το άκρον άωτο του πολιτικού εξτρεμισμού!
Διατελώ Υμέτερος,
Netakias
Ευχαριστώ τους αναγνώστες-ψαχτηρια που μας τροφοδοτούν με άρθρα διακεκριμένων στοχαστών και δημοσιογράφων. Όσο περισσότερες απόψεις τόσο καλύτερα στην εποχή του Υδροχόου
Όσο για το αν η Ελληνίτσα έπρεπε ή όχι να “φύγει” απ’ το ευρώ και να απαναφέρει τη δραχμή δεν μπορώ και δεν πρέπει να έχω γνώμη. Οι γνώσεις μου δεν φτάνουν μέχρι εκεί αλλά, αν οι εξελίξεις στην Αργεντινή είναι όπως περιγράφονται, γιατί όχι;Ας μας βοηθήσει λοιπόν κάποιος από τους καλούς (και ειδικούς στα οικονομικά) αναγνώστες του ιστολόγιου
“Όσο για το αν η Ελληνίτσα έπρεπε ή όχι να “φύγει” απ’ το ευρώ και να απαναφέρει τη δραχμή δεν μπορώ και δεν πρέπει να έχω γνώμη.”
Ίσως φανεί περίεργο που θεωρώ αυτό το σχόλιο τρομερά σημαντικό. Σε μέρες όπου όλοι έγιναν ειδικοί σε θέματα παγκόσμιας οικονομίας, βασισμένοι σε 2-3 βιντεάκια που τους ήρθαν με mail, και δυο τρεις αναλύσεις που διάβασαν σε μπλογκ…
Αν δεν διαβάσει κανείς μόνο όσα του γαργαλούν τον συναισθηματισμό αλλά όλα όσα μπορεί να βρει και καταλαβαίνει, βλέπει το εξής: όπως συμβαίνει πάντα, οι μεγαλύτεροι γνώστες έχουν αντιδιαμετρικά αντίθετες απόψεις.
Οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες, ούτε αυτονόητες, και χαίρομαι που υπάρχει τουλάχιστον ένας που αρνείται να αυτοανακυρηχθεί ειδικός.
«…αλλά αυτός ο κόσμος παιδιά μου,
στον οποίο θα ζήσετε κι εσείς και έχετε ήδη αρχίσει να ζείτε και να τον γεύεστε
δεν είναι αγγελικά πλασμένος.
Είναι ένας κόσμος με πολλές κακίες,
είναι ένας κόσμος με πολλές αδικίες,
είναι ένας κόσμος που θέλει να εκμεταλλευτεί τον αδύνατο και τον ασθενή,
είναι ένας κόσμος όμως τον οποίο πρέπει ν’ αλλάξουμε .
Να έχετε την φιλοδοξίαν να αλλάξετε τον κόσμο.
Αλλά προσέξτε, θα σας δώσω μια συμβουλή.
Όσοι έγιναν εις το διάβα της ιστορίας επαναστάτες για να αλλάξουν τον κόσμο,
γιατί όλες οι επαναστάσεις έγιναν κάτω από αυτήν την σημαία,
να αλλάξουμε τον κόσμο.
Η διαφορά μ’ εμάς είναι, ότι αυτοί θέλησαν να αλλάξουν τον κόσμο,
με το να αλλάξουν όλοι οι άλλοι!
Εμείς λέμε θα αλλάξουμε πρώτα εμείς.
Εάν δεν είσαστε διατεθειμένοι να αλλάξετε πρώτα εσείς τον εαυτό σας,
να γίνετε πιο έντιμοι,
πιο ειλικρινείς, πιο αληθινοί,
πιο γνήσιοι, πιο ηθικοί.
Αν δεν το κάνετε αυτό δε θα αλλάξει τίποτε στο κόσμο.
Θα μπείτε κι εσείς μέσα, στο κόσμο αυτό,
κι ύστερα από λίγο θα τον έχετε συνηθίσει…»
Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος
Σε Αγιασμό Σχολείου