Ο γύρος του κόσμου ακίνητος

Ένα από τα αγαπημένα μου άρθρα γραμμένο ούτε ξέρω πότε ούτε θυμάμαι που Τμήμα του “Ασημόσπιττου” ‘οταν και εφ’ όσον-Κ.Κ. Στο θάλαμο του Μαρκόνι στέκουν βουβοί τεράστιοι λαμπάτοι πομποδέκτες, τα βύσματά τραβηγμένα, οι ασφάλειές βγαλμένες, οι μετασχηματιστές ξεχαρβαλωμένοι. Στα μισάνοιχτα συρτάρια, βιβλία με κωδικούς για κλήσεις μακρινών σταθμών, καμένες λάμπες …

Υπάρχει ελπίς;

Μετά από 50 χρόνια στον δημοσιογραφικό/εκδοτικό χώρο διασθάνομαι ότι η χώρα είναι “τελειωμένη” αφού οι δεκάδες κυβερνήσεις από το τέλος του 2ου Π.Π δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν αρκετούς π ο λ ί τ ε ς, που π.χ να μην εγκαταλείπουν τα κάθε λογής σκουπίδια στο πλάι του δρόμου αλλά, να …

1.800.290

Τόσοι ήταν οι επισκέπτες στο blog μου https://kavvathas.com/wp από το 2009 μέχρι την 1η Αυγούστου 2018 Αν σε αυτόν τον αριθμό προσθέστε και τους 20.000/μηνα που “μπαίνουν” στο φατσοβιβλίο (Costas Cavathas και Εν Λευκώ-Κώστας Καββαθάς), φαίνεται πως δεν είμαι εντελώς αόρατος Ευχαριστώ ολους όσοι είναι κοντά μου!

Αντίλογος 08.1999

(Σημ του 2018: πρέπει να παραδεχθώ ότι το άρθρο που αναπαράγω είναι λίγο …παλιό! Δημοσιεύτηκε 19 χρόνια πειν αλλά, ρε παιδί μου, είναι …too hard to die eh? Mε δεδομένη την ανικανότητα να προσαρμοσθώ στη Nέα Eποχή, με τα σημάδια της κούρασης να δημιουργούν μαύρους κύκλους στα μάτια και μετά …

Lacrimae Rerum

< p style=”text-align:center;”>Tα δάκρυα των πραγμάτων… Το ποιήμα του Πορφύρα που απήγγελε η μακαρίτισα η μητέρα μου όταν, πτράγμα σπάνιο, αισθάνονταν καλά. Το θυμάμαι κι από το μάθημα των λατινικών στο παλιό σχολείο. Τότε που ακόμα υπήρχαν δάσκαλοι και μαθητές. Τα δάκρυα των κατεστραμμένων παιχνιδιών, των αντικειμένων που χρησιμοποιούσαν άνθρωποι …

Η απουσία

Πάνε μήνες που έχω να γράψω κάτι στο blog. Η αιτία της απουσίας οφείλεται στην ανικανότητα μου να αποδράσω από τη φυλακή που ο ίδιος δημιούργησα στην προσωπική μου ζωή από την οποία δεν μπορώ (πλέον) να ξεφύγω. Οι λίγοι μου φίλοι ξέρουν ποια ειναι  και καταλαβαίνουν ότι, είναι αργά …

Ακόμα μία "κατάθεση"

Πάνε μήνες που έχω να εμφανιστώ εδώ και, νομίζζω οφείλω μία εξήγηση στους λίγους πια αναγνώστες που επισκέπτονται το ιστολόγιο. Οι πιο “κοντνοί” έχουν προσέξει ότι, κάνω κάποιες αναρτήσεις στο φ/β και στο τουϊτερ κι’ ο λόγος είναι ότι, η επαφή με την επικαιρότητα είναι πιο άμεση όχι πως αυτό …

Τίποτα δεν τελειώνει μέχρι να τελειώσει…

    Ήξερα πως θα ‘ναι δύσκολο αλλά, όχι τόσο Το είχα γράψει σε διάφορα άρθρα πως, από τη στιγμή που κάποιος σταματήσει να εργάζεται, δημιουργεί και πολεμάει σε λίγο θα σβήσει σαν κερί στον άνεμο. Το τελευταίο έχει ισχυρή δόση “για την κακομοίρα τη μάνα μου” που σημαίνει πως, …

Κάποιοι τα έλεγαν… Εσείς δεν ακούγατε

Αυτό που θα διαβάσετε πιο κάτω είναι απόσπασμα από άρθρο που είχα γράψει στηνν εφημερίδα “1ο ΘΕΜΑ” 9 χρόνια πριν Στο άρθρο μου δημοσιεύω τις θέσεις του Καθηγητή Ν. Σταύρου (που έχει φύγει απ’ τη ζωή) για το μέλλον της Χαρτόβιας Παρακαλώ τους (νεότερους) να τις μελετήσουν γιατί, τίποτα δεν είναι …