Δεν πιστεύεις ότι αυτά που ζεις είναι αληθινά. Τσιμπάς τον εαυτό σου πρωινιάτικα, κοιτάς τον συνεργάτη σου, χαμογελάς ανόητα, προσπαθείς να πεις κάτι και το κλείνεις μη πιστεύοντας αυτά που βλέπεις και ακούς… Βρίσκεσαι στα ελληνικά τελωνεία. Σ’ αυτούς τους τόπους μαρτυρίου που όλοι οι πολίτες χαρακτηρίζονται εκ προοιμίου λαθρέμποροι, που η …

Θα μπορούσαμε τουλάχιστον να εκμεταλλευτούμε τον τίτλο που μας απονεμήθηκε από τις τηλεοράσεις της Δυτική Γερμανίας και του Βελγίου. Η Αθήνα είναι ένας αληθινός σκουπιδότοπος, είπαν και οι καλοζωισμένοι κάτοικοί τους άλλαξαν αμέσως τα σχέδια των διακοπών τους. Θα μπορούσαμε να πάρουμε αυτά τα σκουπίδια και να τα μετατρέψουμε, με …

Τώρα που 1 εκατομμύριο Έλληνες δέθηκαν με ζώνες αγνότητας και ασφάλειας, τώρα που ο τετράποδος πληθυσμός εξοντώθηκε από τους κυνηγούς κεφαλών, τώρα που οι υπουργικές αποφάσεις- διατάξεις έλυσαν όλα τα προβλήματα της χώρας, από το ενεργειακό μέχρι τα προβλήματα των γηρατειών, ας δούμε μερικά από τα καθημερινά προβλήματά μας που κανείς δεν …

Κάθε μέρα οι ίδιες εικόνες. Κεφάλια λιωμένα, σώματα ξεκοιλιασμένα, εντόσθια απλωμένα στην άσφαλτο, τεράστιες κηλίδες αίμα. Κάθε πρωί και κάθε βράδυ αντικρίζω τις φρικτές εικόνες των δολοφονημένων από τις κούρσες των νεοκανίβαλων, μικρών ζώων. Σκυλιά περήφανα που το ‘σκασαν απ’ το σπίτι τους, σκυλιά πεινασμένα, πληγιασμένα, σκελετωμένα, μικρά ζωάκια που …

Στο θάλαμο του Μαρκόνι στέκουν βουβοί οι τεράστιοι λαμπάτοι πομποδέκτες, τα βύσματά τους τραβηγμένα, οι ασφάλειές τους βγαλμένες, οι μετασχηματιστές τους ξεχαρβαλωμένοι. Στα μισάνοιχτα συρτάρια χοντρά βιβλία με κωδικούς αριθμούς, κλήσεις μακρινών σταθμών, καμένες λάμπες, πυκνωτές, με τις πολύχρωμες ζωνίτσες τους, μέσα σ’ ένα κουτί νιβέα, ακουστικά ξεχαρβαλωμένα… Ο αέρας …

Η εφημερίδα είχε αφιερώσει περισσότερες από τέσσερις ολόκληρες σελίδες στα «βιβλία της χρονιάς» όπως τα ονόμαζε τα βιβλία που έκαναν τη μεγαλύτερη εντύπωση στους κουλτουριάρηδες κριτικούς ή που εκδόθηκαν από συγγραφείς φιλικά προσκείμενους προς τον Εσωτερικό Κύκλο. Δέκα τίτλοι, τακτικά βαλμένοι ο ένας κάτω απ’ τον άλλο, με τα εξωφυλλάκια  …

«Θα  ήθελα» είπε ο συνομιλητής μου «να δω μια κοινωνία χωρίς μηχανές, χωρίς αυτοκίνητα και αεροπλάνα. Θα  ήθελα να κυκλοφορώ στις μεγάλες πλατείες των πόλεων του μέλλοντος και να παρακολουθώ υπαίθριες παραστάσεις θεάτρων, να ακούω απαγγελίες ποιημάτων και να επικοινωνώ με τους συνανθρώπους μου. Αυτή θα ήταν η ιδανική κοινωνία για μένα…». …

«… Πρόκειται για κακοήθεις διαδόσεις που μοναδικό στόχο έχουν τη δυσφήμιση της πολιτικής της Σοβιετικής Ένωσης που βασίζεται πάνω σε αμετακίνητες αρχές όπως είναι ο σεβασμός των δικαιωμάτων κι η μη επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις των άλλων χωρών…». Από εκπομπή του ραδιοφωνικού σταθμού της Μόσχας που απαντούσε –το 1978- σε …

Αυτοί οι βιομηχανικοί εργάτες δεν πιάνουν δουλειά στις εφτά το πρωί, δε δουλεύουν οχτάωρα μέσα στους καπνούς και τις αναθυμιάσεις, δε σταματούν στις 11 για κολατσιό. Αυτοί οι βιομηχανικοί εργάτες δεν έχουν απαιτήσεις για διαφορετικό ωράριο, ούτε ζητάνε αυξήσεις. Μόνο δουλεύουν σιωπηλά* μετατρέποντας τη βιομάζα σε οινόπνευμα, σκοτώνοντας τα ζωύφια …

Τα μέλη αυτής της επανάστασης δε φοράνε αμπέχωνα και μαύρες πλεκτές μάσκες στο πρόσωπο, ούτε είναι ζωσμένα με φυσεκλίκια και ποτέ δεν άκουσαν για τα Καλασνίκωφ. Στους τόπους συγκέντρωσής τους δεν ακούγεται ο πνιχτός ήχος του πολύγραφου και τα πλήκτρα μιας παμπάλαιας Άντλερ. Τα μέλη αυτής της επανάστασης, δεν εκτελούν τους αντιπάλους …