Αχ, τι πάθαμε.. Τι κακό είναι τούτο που μας βρήκεεε. Χασάπη τα λεφτά μας. Και δώσ’ του κλάμα η κυρία και δώσ’ του δάκρυα ο κύριος. Από τη μία άκρη της χώρας ως την άλλη, χιλιάδες, κατά μία άποψη «μικροεπενδυτές» κατά μία άλλη «τζογαδόροι», οδύρονται στις ΕΛΔΕ κατηγορώντας τους πάντες, από τον «Παπαντωνίου» μέχρι τον «Σημίτη» και από τον «Κλίντον» μέχρι το φαινόμενο Ελ Νίνιο για τη «πτώση» του χρηματιστηρίου. Τους παρακολουθώ μέσα από τα δημοσιεύματα των εφημερίδων και θυμάμαι τα απανωτά σχόλια της στήλης όταν «κυκλοφόρησε» το NetDaily τον Σεπτέμβριο για το αμόκ που είχε πιάσει τους Έλληνες με το τζόγο. Γιατί, εκείνη η ανεπανάληπτη εποχή, που ανέβασε το δείκτη σε δυσθεώρητα ύψη (κάνοντας τον να πλησιάσει τους δείκτης της Φρανκφούρτης και του Λονδίνου), δεν είχε καμία σχέση με τη λογική και τη πραγματικότητα. Δεν ήταν λίγοι και οι δημοσιογράφοι που είχαν περιγράψει με τον πλέον γλαφυρό τρόπο, την εικόνα του νεοέλληνα «επενδυτή» να μιλάει, από τη παραλία Τζαμουράδες Ηλείας με το b-free  στον  …χρηματιστή του, ο οποίος «χρηματιστής», μέχρι τον Μάιο, ήταν υπάλληλος στη νομαρχία ή πουλούσε όσπρια, αυτοκίνητα και σταφίδα στη τοπική «λαϊκή». Πως είναι δυνατόν, γράφαμε, να ανεβαίνει το χρηματιστήριο σε μία χώρα που, ουσιαστικά, δεν έχει τίποτα να επιδείξει στους τομείς της βιομηχανίας, της τεχνολογίας και της έρευνας. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι ελληνικές επιχειρήσεις είναι εμπορικές-εισαγωγικές, και παράγουν «πλούτο» πουλώντας τα αγαθά που παράγουν άλλοι σε ξένες χώρες. Μ’ αυτό δεν θέλω να πω ότι δεν υπάρχουν ελληνικές επιχειρήσεις στον πρωτογενή τομέα, εργοστάσια που παράγουν 100% ελληνικά προϊόντα τα οποία μάλιστα εξάγουν με μεγάλη επιτυχία. Απλά λεω ότι με «καμία κυβέρνηση» δεν μπορεί κάποιος να χαρακτηρίσει σαν παραγωγική διαδικασία την εισαγωγή/πώληση ….αυτοκινήτων και μοτοποδηλάτων ή ακριβών στυλό ή πούρων! Με αυτό το σκεπτικό «φωνάζαμε» προσπαθώντας να πείσουμε εκείνους που ήθελαν να πεισθούν, ότι το χρηματιστήριο δεν (πρέπει να) είναι τζόγος, αλλά ευκαιρία για μακρόχρονες επενδύσεις σε εταιρίες και ομίλους εταιριών που εργάζονται με ευθύνη και σοβαρότητα παράγοντας πλούτο για τη χώρα και τον λαό.

Θα πείτε… Οι εκδοτικές επιχειρήσεις που μπαίνουν στο χρηματιστήριο παράγουν και αυτές πλούτο για τη χώρα και τον λαό; Δύσκολη ερώτηση και η μόνη απάντηση που έχω να δώσω είναι πως ναι, παράγουν αν κάνουν σωστά τη δουλειά τους που είναι πρώτα και κύρια η Ενημέρωση του Κοινού. Μία σωστή εφημερίδα ή ένα καλό επιστημονικό περιοδικό μπορεί να μη έχουν μηχανές παραγωγής, αλλά προσφέρουν γνώση που, σχεδόν πάντα, έχει μεγαλύτερη αξία από την παραγωγή …μοτοποδηλάτων. Με αυτή λοιπόν τη λογική, για να αναφερθούμε λίγο και στα δικά μας, η «Τεχνικές Εκδόσεις Α.Ε.» βαδίζει προς τη Παράλληλη Αγορά του χρηματιστηρίου. Η δημόσια εγγραφή αναμένεται να γίνει στο δεύτερο 15νθήμερο του Ιανουαρίου και ελπίζουμε ότι το οικονομικό «περιβάλλον» θα είναι καλό για την εισαγωγή.

Και με τους «εγκλωβισμένους» τι θα γίνει; Ποιος θα τους βεβαιώσει ότι το χρηματιστήριο θα «ανεβεί» ώστε να μπορέσουν να αλλάξουν το αυτοκίνητο τους ή να πάνε διακοπές στη Μπόρα-Μπόρα; Αν μου επιτρέπεται να τους δώσω μία συμβουλή: πριν από 6-8 χρόνια κυριολεκτικά «έπεσαν στα χέρια μου» κάποιες μετοχές (φίλοι σε τράπεζες και επιχειρήσεις με συμβούλευσαν να τις αγοράσω χωρίς να ξέρω τι σημαίνει η λέξη «χρηματιστήριο»). Τις μετοχές αυτές κυριολεκτικά τις ξέχασα και, σας διαβεβαιώ δεν βγήκα χαμένος. Αν οι επενδυτές κάνουν το ίδιο το χρηματιστήριο θα πάει καλά και όλοι θα βγουν κερδισμένοι, ακόμα και η …Ελλάδα!_Κ.Κ.