Έναν χρόνο και κάτι από τον θάνατο του ισχυρού άνδρα του ομίλου Fiat Chrysler Sergio Marchionne, ένας ακόμη μεγάλος της αυτοκίνησης εγκατέλειψε τα εγκόσμια. Ο λόγος για τον πρώην Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο του ομίλου Volkswagen Ferdinand Piëch, ο οποίος απεβίωσε στις 25 Αυγούστου 2019, αφήνοντας πίσω του πλούσια παρακαταθήκη, τόσο χρηματική, όσο και σε επίπεδο τεχνικών και επιχειρηματικών επιτευγμάτων.
Γεννημένος στην πρωτεύουσα της Αυστρίας δύο μόλις χρόνια πριν το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο εκ μητρός εγγονός του Ferdinand Porsche σπούδασε μηχανολογία στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης, δραστηριοποιούμενος στην εταιρία της οικογένειάς του για περίπου μία δεκαετία μετά την αποφοίτησή του το 1962.
Έχοντας συνεργαστεί για ένα διάστημα και με τη Mercedes ως εξωτερικός συνεργάτης, αναλαμβάνει το 1972 ως μηχανικός ειδικών πρότζεκτ στην Audi. Από τη θέση αυτή συντέλεσε στην ανάπτυξη του πρώτου πεντακύλινδρου βενζινοκινητήρα, ο οποίος με την προσθήκη ενός υπερσυμπιεστή και της πρωτοποριακής για τα δεδομένα της εποχής τετρακίνησης δημιούργησε το θρυλικό Audi Quattro, αδιαφιλονίκητο πρωταγωνιστή του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ τη δεκαετία του ’80.
Ύστερα από σχεδόν είκοσι χρόνια επιτυχιών, ο Piëch μετακινείται στην Volkswagen, καταφέρνοντας μέσω της χρήσης κοινών δαπέδων για τα νέα μοντέλα των εταιρειών του ομίλου να τον επαναφέρει στην κερδοφορία, επεκτείνοντας τις δραστηριότητές του σε ολόκληρο τον κόσμο και προσθέτοντας στο δυναμικό του ομίλου εταιρείες όπως οι Skoda, Bentley, Bugatti και Lamborghini, με σημειολογική κορωνίδα την ίδια την Porsche.
Ιδιοφυής μηχανικός, αυταρχικός μάνατζερ, αμφιλεγόμενη προσωπικότητα: ανεξαρτήτως ποια πτυχή υπερισχύει, δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Ferdinand Piëch θα μείνει στην ιστορία της αυτοκίνησης ως ο δημιουργός μοναδικών κατασκευών, όπως η αγωνιστική Porsche 917, τα κομβικά για τη μάρκα Audi Quattro και Audi 100, το φουτουριστικό Volkswagen XL1 με κατανάλωση 1 λίτρου/100 χλμ., αλλά και η εξωπραγματική Veyron της αναγεννημένης Bugatti.
Με τις τάσεις στον τομέα της αυτοκίνησης να καθορίζονται πλέον από τις τελευταίες εξελίξεις στους τομείς του λογισμικού και των τηλεπικοινωνιών, ο συνδυασμός τεχνικού ταλέντου, οικογενειακής κληρονομιάς και επιχειρηματικού οράματος που κόμισε ο απελθών μοιάζει να εντάσσεται σε μία οριστικά και αμετάκλητα παρελθούσα εποχή.
RSS - Posts
