Η US-UNCUT στις ΗΠΑ στήθηκε ορμώμενη από το βρετανικό αντίστοιχο UK-UNCUT, που προηγήθηκε (Οκτώβριος 2010), και αμφότερες είναι κινήσεις από τα κάτω. Συγκεκριμένα η βρετανική ξεκίνησε, όπως λέει ο θρύλος, μέσα από ένα pub, από μια νοσοκόμα, έναν πυροσβέστη και έναν φοιτητή και με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών μέσων κοινωνικής δικτύωσης απλώθηκε σε 55 πόλεις σ’ ολόκληρη τη Βρετανία, βρίσκοντας τελευταία μεγάλη ανταπόκριση και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Ποιοι είναι οι μεγάλοι στόχοι του UK-UNCUT;
1. Η Vodafon η οποία την έκανε με μικρά πηδηματάκια αποφεύγοντας να αποδώσει βεβαιωμένους φόρους 6 δις λιρών. Η υπόθεση είχε έρθει στα δικαστήρια και μετά από αναβολές επί αναβολών κερδήθηκε τελικά από το αγγλικό κράτος. Μπορεί να κερδήθηκε, αλλά πλήρωσε; Όχι φυσικά. Ο τωρινός υπουργός οικονομικών Osborne της έδωσε κάτι σαν αμνηστία. Η κατάληξη της υπόθεσης αυτής εν μέσω σκληρών περικοπών για τους φτωχούς και τους εργαζόμενους έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει από οργή.
2. Οι τράπεζες. Το ποσό διάσωσης με χρήματα των φορολογουμένων ανήλθε στο 1 τρις λίρες περίπου. Και τι έκαναν οι τραπεζίτες; Εξυπηρέτησαν τον μέσο πολίτη αντί για τους ζάπλουτους; ΟΧΙ. Μείωσαν τα bonus των στελεχών τους; ΟΧΙ. Μόνο για φέτος θα πληρωθούν γύρω στα 7 δις λιρών σε bonus, ποσό που αντιστοιχεί στο πρώτο κύμα περικοπών των δημοσίων δαπανών. Θεσπίστηκαν νέοι κανόνες, ώστε οι τράπεζες να μην καταρρεύσουν ξανά στο μέλλον; ΟΧΙ.
3. Ο Sir Philip Green. Who is Sir Philip Green? Πολύ-δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας ο οποίος κατέχει μερικές από τις μεγαλύτερες αλυσίδες καταστημάτων στη Bρετανία, όπως το Topshop, Topman, Dorothy Perkins, Burton, Miss Selfridge and British Home Stores. Τι φόρο απέδωσε για τις ποικίλες και κερδοφόρες δραστηριότητές του; Μηδέν. Γιατί; Διότι μεταβίβασε όλες τις μετοχές στη σύζυγό του η οποία κατοικοεδρεύει στο Μονακό.
Το πιο εξοργιστικό όμως απ’ όλα ήταν ότι η κυβέρνηση τον προσέλαβε σαν σύμβουλο για το πώς θα μειώσει με τον προσφορότερο τρόπο τις δημόσιες δαπάνες, φυσικά και τους μισθούς!
Ενδεικτικά με τα 285 εκατομμύρια λιρών της φοροδιαφυγής του Sir Philip Green, θα μπορούσαν να πληρωθούν τα δίδακτρα 9,000 λιρών για 32,000 φοιτητές, καθώς και οι μισθοί 20,000 νοσοκόμων στο βρετανικό ΕΣΥ.
4. Tα μεγάλα supermarkets.
Ποιοι είναι οι στόχοι του US-UNCUT?
Στις ΗΠΑ σχεδόν τα 2/3 των μεγάλων εταιριών δεν πληρώνουν φόρους, χρησιμοποιώντας νομικά παράθυρα και φορολογικούς παραδείσους. Από το 2009, οι πλέον κερδοφόρες επιχειρήσεις, όπως Εxxon Mobil, General Electric, Bank of America και Citigroup από το $1 τρις που θα έπρεπε να είχαν αποδώσει στις ΗΠΑ, απέδωσαν τελικά ένα ολοστρόγγυλο ΜΗΔΕΝικό.
«Είναι ώρα να θυμώσουμε, να οργανωθούμε, και να χτίσουμε την αντίσταση στη λιτότητα. Θα βρεθούμε στους δρόμους!», είναι το κεντρικό σύνθημα ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού.
Επιπλέον στη Βρετανία η κίνηση UK-UNCUT έχει δημιουργήσει δική της λαϊκή επιτροπή, αντίστοιχη της Εφορίας, με σκοπό τη διερεύνηση περιπτώσεων μεγάλης κλίμακας φοροδιαφυγής.
Στα καθ’ ημάς:
Ποιοι είναι οι Μεγάλοι Φοροφυγάδες στην Ελλάδα; Οι γιατροί και οι δικηγόροι του Κολωνακίου είναι μόνο το προπέτασμα καπνού. Ποιοι είναι οι Αληθινοί Μεγαλο-Φοροφυγάδες; Πώς, πότε, πού, ΠΟΣΑ;
Ποιος ξέρεις, Πότε θα μάθουμε; Τι θα κάνουμε;
Μήπως ένα παράλληλο GR-UNCUT?
9 Comments
Greece UN-CUT; Ψήνομαι!
‘Αντε ντε, ξυπνήστε, ξεκουνηθείτε!!!
Η αλληλοκάλυψη κυβερνώντων και εφοριακών, όπως επίσης και μεταξύ δημοσιογράφων δεν αφήνει πολλά περιθώρια να δούμε κάτι αντίστοιχο και να αποδίδει. Μακάρι πάντως.
It really sounds very good. Why not. The crucial question , hwever, is how to implement it.
Τα εκατοντάδες τρισεκατομμύρια δολάρια των πολυεθνικών Εταιριών πάντοτε θα βρίσκουν τρόπο να διαφεύγουν στους νόμιμους πλέον φορολογικούς παραδείσους.
Έχουν επιτακτική ανάγκη όμως να επενδυθούν και να κινηθούν στις αγορές, αλλιώς λιμνάζουν και ροκανίζονται από τον πληθωρισμό!
Μαγκιά είναι να μπορεί κανείς να δελεάσει αυτές τις Εταιρίες, να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους, να αντλήσει χρήματα για τη Χώρα του/περιοχή του/επιχείρησή του, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας!
Είναι χαζοί αυτοί που βρίζουν, χτυπούν και διώχνουν τις Κεφαλαιούχες Πολυεθνικές.
Υπάρχει κίνδυνος να φύγουν και να πάνε αλλού!
Με μια μικρή-μικρή διαφορά!
Ως τι θέλεις να έρθουν οι Επενδύσεις;
Σαν Ιθαγενείς; Με κανόνος υποσαχάριας χώρας; Γιατί και στην Νιγηρία πάνε πολλά κεφάλαια!
Δες φώτο : http://www.georgefisher.com/Personal/masai.htm
‘Η σαν αξιοπρεπείς πολίτες, ενός σοβαρού κράτους με νόμους;
Μιλάτε για United Fruit Company, Monsanto, Siemens, Shell, Texaco et all? Λυπάμαι που θα σας απογοητεύσω αλλά είμαι ένας απ’ αυτούς που “χτυπάνε” κοράκια αυτής της μορφής…
ψάξτε το Codex Alimentarius και Μοnsanto, φαρμακευτικές κλπ. και να τα ξαναπούμε.
Αν δείτε τις διαφορές τιμών των διαφόρων εμπορευμάτων της LIDL και της IKEA στα sites http://www.ikea.gr και http://www.ikea.de καθώς και http://www.lidl.gr και http://www.lidl.de θα διαπιστώσετε μια διαφορά τιμών έως 30% μεταξύ Ελλάδος και Γερμανίας. Στην τελευταία οι μισθοί είναι μέχρι και τριπλάσιοι!
Υπάρχει διάταξη στην ΕΕ που ορίζει ότι οι πολυεθνικές οφείλουν να πωλούν τα προϊόντα τους σε όλες τις χώρες της ΕΕ στην ίδια τιμή!