http://www.kathimerini.gr/
Η εύκολη λύση όταν η χώρα φτάνει, πάλι, στον γκρεμό είναι να μιλήσει κανείς για την εθνική συνεννόηση, ακόμη και για μια κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας. Μετά όμως σκέπτεται κανείς ποια συνεννόηση, για ποια θέματα, με ποιους ανθρώπους, ποιες υγιείς δυνάμεις στην πολιτική; Εδώ είναι προφανές ότι συναίνεση και συνεννόηση δεν μπορούν να υπάρξουν κατ’ αρχήν μέσα στο ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Κορυφαίος υπουργός, μη οικονομικού υπουργείου, περιέγραφε μια ανατριχιαστική κατάσταση: «Αν δεν υπήρχε η τρόικα και η πίεση απ’ έξω, να είστε σίγουροι ότι οι περισσότεροι υπουργοί θα συνέχιζαν να ξοδεύουν σαν να μην έχει πάτο ο δημόσιος κορβανάς. Ετσι έχουν μάθει, το πιστεύουν πραγματικά ότι αυτή είναι η ορθή πολιτική, να ξοδεύεις, να δίνεις εγγυήσεις του Δημοσίου χωρίς να σε νοιάζει ποτέ ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό».Ο κ. Παπανδρέου, όμως, ήλθε στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ λόγω αυτής της γενιάς στελεχών και σήμερα είναι απόλυτα δέσμιός τους. Οσο εξασθενεί ο ίδιος πολιτικά, και μάλιστα με ραγδαίο τρόπο, τόσο θα τον οδηγούν οι διάφοροι παρατρεχάμενοι στην αγκαλιά των «μηχανισμών» του ΠΑΣΟΚ. Ο σκληρός πυρήνας των νεοεκσυγχρονιστών της κυβέρνησης βλέπει με τρόμο τους λαϊκιστές να σηκώνουν κεφάλι, τον κ. Παπανδρέου να μην μπορεί να διευθύνει την κυβέρνηση και την κατάσταση να βγαίνει εκτός ελέγχου. Το κακό είναι ότι μέσα σε μια γενικότερη παρακμή και ανοργανωσιά δεν μπορούν καν να συντονισθούν μεταξύ τους και να επιβάλουν έναν κανονικό τρόπο λειτουργίας μιας στοιχειώδους κυβερνητικής επιτροπής. «Ο καθένας για τον εαυτό του και όλοι εναντίον όλων» είναι πλέον μια ακριβής περιγραφή της κυβέρνησης…
Στη Ν.Δ. πάλι, τα στελέχη που πιστεύουν σε μια αστική κεντροδεξιά παράταξη αρχίζουν να ασφυκτιούν. Δεν τολμούν να αρθρώσουν μια φράση εναντίον του κινήματος της ανυπακοής και της ανομίας και δέχονται σφοδρές επιθέσεις από τους «ταλιμπάν», οι οποίοι θεωρούν ότι μόνο εκείνοι γνωρίζουν την «αλήθεια» και προστατεύουν τα συμφέροντα του προέδρου της Ν.Δ. Υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι στη Ν.Δ., οι οποίοι δεν θα ήθελαν ποτέ να την εγκαταλείψουν, αλλά ζορίζονται πλέον πολύ. Θεωρούν ότι η άκριτη αντιμνημονιακή ρητορεία, η άρνηση του διαλόγου και η έλλειψη αξιοπιστίας με βασικούς διεθνείς εταίρους υπονομεύουν τη δυνατότητα της Ν.Δ. να διεκδικήσει την εξουσία. Το πρόβλημά τους είναι ότι αρχίζουν να νιώθουν μειοψηφία υπό διωγμό.
Συναίνεση, λοιπόν, για το τι πρέπει να αλλάξει στη χώρα ούτε μέσα στην ίδια τη Ν.Δ. δεν θα βρείτε. Οπότε; Το πιθανότερο είναι ότι θα πορευθούμε έτσι, κουτσά στραβά σαν «φυλλαράκι στον άνεμο». Θα εξαρτώμεθα δηλαδή από το πόσο δυνατός είναι ο άνεμος και πού μας πάει… Ο κ. Παπανδρέου μπορεί να επιχειρήσει να βάλει μια τάξη στο (δικό του) χάος και να κερδίσει λίγο χρόνο. Οι δημοσκοπήσεις θα αρχίσουν όμως να δείχνουν τη μείωση της δύναμής του και η δυνατότητά του να επιβληθεί στο κόμμα και την κυβέρνηση θα επιδεινώνεται.
Ο κ. Σαμαράς θα νιώθει δικαιωμένος για τις ακραίες θέσεις του και θα συνεχίσει την ίδια γραμμή. Οι σοβαροί άνθρωποι και στα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά και εκτός αυτών, θα νιώθουν να βαθαίνει η απελπισία τους καθώς θα βλέπουν ότι αντί για εθνική συνεννόηση και συνεργασία, ο τόπος θα κατρακυλάει στην ακυβερνησία και την ασυνεννοησία. Οπότε η μόνη λύση, επώδυνη, καταστροφική, αλλά ενδεχομένως απαραίτητη, θα είναι να περάσουμε μια ακόμη πιο μεγάλη κρίση η οποία θα αναδείξει νέες ιδέες, νέους ανθρώπους και νέα σχήματα που θα μας οδηγήσουν στην επόμενη μέρα. Αρκεί η καταστροφή, που θα έχει γίνει μέχρι τότε, να είναι αναστρέψιμη..
RSS - Posts
10 Comments
Και εγώ εύχομαι η καταστροφή που προκάλεσαν τα λαμογια δημοσιογράφοι στην δημοσιογραφία είναι αναστρέψιμη και ότι θα φτάσει κάποτε η στιγμή που θα ξανά πιστέψω τους δημοσιογράφους και τα μέσα μαζικής προπαγάνδας…
Μπορεί σε πολλά να έχετε δίκιο κ. Παπαχελα και λοιποί… αλλά δεν σας παίρνω στα σοβαρά… η μόνη αξιόπιστη πλέον πηγή κατανόησης των πραγμάτων είναι η κοινή λογική και η αντικείμενη κρίση, αλλά δυστυχώς δεν ξέρουμε τι είναι αλήθεια και τη ψέμα για να το πάρουμε ως βάση……
Γράφει ο κ. Παπαχελάς
“Οι δημοσκοπήσεις θα αρχίσουν όμως να δείχνουν τη μείωση της δύναμής του”
Αυτό είναι αξιοπιστία, να μπορείς να “προβλέπεις” και να γράφεις απο πρίν εκείνο το οποίο θα “βγάλεις” κατα παραγγελία και με τη συνδρομή της εταιρείας δημοσκοπίσεων του εργοδότη σου.
Ακομα ενα απο δαυτα…
Ακομα ενα αρθρο φαφλαταδικης καταστροφολογιας…
Μια ζωη η…Γκρης καταστρεφεται & οι μισοι Γκρηκς ειναι χοντροι…
Αντιθετα,οι…ομογενεις αδελφοι Βαλκανικοι λαοι ειναι ολοι λεπτοι.
Εκει πεφτει πεινα.
Εδω ο κοσμος εχει τοσα λεφτα που δεν ξερει τι να τα κανει
& τρωει ολη μερα…
Το παραυθι λοιπον για… ” καταστροφη ” της GR πρεπει να μπει…στο χρονοντουλαπο της ιστοριας,που ‘λεγε & καποιος …γνωστης της ψυχολογιας των μαζων…
“Εδώ ο κόσμος έχει τόσα λεφτά που δεν ξέρει τι να τα κάνει & τρώει όλη μέρα”……..
Συγνώμη που στο λέω, αλλά μάλλον ή ζεις σε άλλη χώρα, ή μέσα σε γυάλα σαν τους πολιτικάντηδες που σχεδιάζουν μέτρα καταπολέμησης της φτώχιας, της ανεργίας και της λαθρομετανάστευσης, μέσα από τις βίλες – οχυρά της Εκάλης, της Φιλοθέης και του Π.Ψυχικού, δεν εξηγείται αλλιώς.
Τι σημαίνει για σένα ακριβώς “καταστροφή” μιας χώρας ή ενός έθνους, θα ήθελα πολύ να ακούσω την άποψή σου.
Παρ’ ότι νέος άνθρωπος, με μικρή πείρα ζωής, από τότε που παρακολουθώ τις εξελίξεις στην Ελλάδα και τον Κόσμο, έχω κατασταλάξει σε ένα βασικό συμπέρασμα, όσο και προφανές: τα γνωστά κόμματα της σημερινής ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας, είναι ζόμπι, ζωντανοί-νεκροί.
Το ΠΑΣΟΚ (που έβαλε τις βάσεις καταστροφής της Ελλάδας) έχει χάσει τον ηγέτη και ιδρυτή του, εδώ και 16 έτη. Οι 2 αρχηγοί που τον διαδέχθηκαν αποδείχθηκαν ακατάλληλοι (ο Σημίτης δεν μπόρεσε ποτέ να αναπτύξει πολιτικό σχεδιασμό, ο ΓΑΠ είναι ο υιός του πατρός και ο εγγονός του παππού, και τίποτα παραπάνω), και το κοινό τους στοιχείο είναι ότι περιτριγυρίστηκαν από διάφορες προσωπικότητες που θέλησαν να το παίξουν αρχηγοί (Τσοχατζόπουλος & Αρσένης ο ένας, Βενιζέλος ο έτερος). Αυτή η παράταξη έγινε διάσημη για το “Τσοβόλα δώσ’ τα όλα”, το “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο”, τις αθρόες προσλήψεις στο Δημόσιο, τους πρασινοφρορούς, το “ευχαριστούμε τους Αμερικανούς” μετά τα Ίμια, την Συμφωνία Μαδρίτης και Ελσίνκι, την παράδοση Οτσαλάν, την απάτη του Χρηματιστηρίου, τους υπέρογκους και υπερκοστολογημένους εξοπλισμούς, την Ολυμπιάδα του 2004, τον νόμο περί μή ευθύνης Υπουργών, την απίστευτη και άμετρη χρέωση της χώρας, την διαπλοκή και την διαφθορά σε όλο το μεγαλείο της.
Μια από τα ίδια η Νέα Δημοκρατία, που είχε μέχρι πρότινος το επιπλέον πρόβλημα, αγκάθι καλύτερα, να κουμαντάρει την 2η φατρία στις τάξεις της (Μητσοτακέικο), διακρίνεται από έλλειμμα ανθρώπινου δυναμικού (με την έννοια ότι οι όποιοι σοβαροί και ικανοί μένουν στην σκιά ανδρείκελων όπως ο Λιάπης, ο Βαρβιτσιώτης junior, και πολλοί άλλοι juniors) ενώ τον ιδρυτή και ηγέτη της διαδέχθηκαν 2 πρωθυπουργοί που ναι μεν υπονομεύτηκαν εντός και εκτός κόμματος, αλλά δεν απέφυγαν ολέθρια σφάλματα με μακροπρόθεσμες συνέπειες δε (Μακεδονικό ο ένας, Οικονομία ο άλλος). Αυτή η παράταξη έγινε διάσημη για το “σε 10 χρόνια κανείς δεν θα θυμάται το πρόβλημα με τα Σκόπια”, τα “γαλάζια παιδιά που είναι τα καλύτερα”, το “σεμνά και ταπεινά”, τους “5 νταβατζήδες” (όπως “τα 3 γουρουνάκια”), τα δομημένα ομόλογα, το Βατοπέδι, το “ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό”, το κλείσιμο της Βουλής, την υπέρογκη αύξηση των δημοσίων δαπανών, την παραδοχή οικτρής συνολικής αποτυχίας και τον κίνδυνο χρεοκοπίας της Ελλάδος.
Το ΚΚΕ μιλάει για το δίκιο του εργάτη (που μαθαίνω ότι σε πολλές περιπτώσει εκβιάζει μικρές βιομηχανίες με εκτεταμένς απεργίες και τις γονατίζει σε σημείο λουκέτου), την διαφθορά, τον καρεκλοκενταυρισμό, γενικά για όλα τα κακώς κείμενα που βλέπουμε όλοι από μόνοι μας, όταν η αρχηγός του είναι στην καρέκλα εδώ και 20 χρόνια και συνεχίζει απτόητη, ενώ το κόμμα της επιμένει με εθελοτυφλία σε μια ρητορεία ξεπερασμένη εδώ και πάνω από 20 έτη μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ (θα μπορούσε να παρομοιαστεί με την λειτουργία ενός υποκαταστήματος franchise, όταν η μητρική εταιρεία έχει χρεοκοπήσει και βάλει λουκέτο).
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΛΑΟΣ είναι περιθωριακά κόμματα. Το μεν πρώτο στηρίζει τις δυνάμεις του στους μετανάστες και όχι στους γηγενείς πολίτες της χώρας που το φιλοξενεί (κάτι που με προσβάλλει ως Έλληνα πολίτη), με τις κινητοποιήσεις “αντιεξουσιαστών” που συλλαμβάνονται σε επεισόδια και τρέχει ο Αλαβάνος (ο πλουσιότερος πολιτικός της Ελλάδας) να τους ελευθερώσει με την ιδιότητα του δικηγόρου που είναι. Το δε δεύτερο προσπαθεί με κάποιες φαινομενικά επιτυχημένες πολιτικά αλλά λαϊκίστικες πράξεις (δωρεά 1 εκατ. € στους πυρόπληκτους πριν τις Ευρωεκλογές το 2009 και αύξησε σημαντικά το ποσοστό του, δωρεά εξοπλισμού στην ΕΛΑΣ τις τελευταίες ημέρες) που σκοπό έχουν να αναδείξουν την δεδομένη γύμνια της Πολιτείας και να ανέβει στην εκτίμηση των ψηφοφόρων, και εκεί ακριβώς την πατάει: η δημοσιοποίηση μιας δωρεάς για ψηφοθηρικούς λόγους πριν από εκλογές καταργεί την ίδια την καλή πρόθεση βοήθειας και προσφοράς, έννοια αυτονόητη σε κάθε πολίτη κάθε δημοκρατικού πολιτεύματος, και δεν αποφέρει σοβαρά αποτελέσματα ή οφέλη σε βάθος χρόνου.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, είμαι της άποψης ότι πρέπει να ανέλθουν νέες και κατά το δυνατόν υγιείς πολιτικές δυνάμεις, που σταδιακά θα αντικαταστήσουν και θα περιθωριοποιήσουν τον “Παλαιό Κόσμο” της πολιτικής, που κακώς υπάρχει ακόμα στις μέρες μας. Το να χαρακτηρίσω τον “Παλαιό Κόσμο” και το κακό που έφερε στην χώρα, περιττεύει.
Όλα καλά αλλά αυτό το μαλ…ς δεν μπορούσε να είναι…μακάκας;
Αυτη ειναι αντιληψη της πολιτικης σκηνης απο μερια ΛΑΟΣ & ακροδεξιοτερα…
Τα κόμματα στην Ελλάδα δέν είναι ζόμπι, αλλά “εταιρείες κερδοσκοπικού χαρακτήρα” οι οποίες επένδύσαν στη Πολιτική.
Τώρα πρίν έρθουν “νέες υγιείς πολιτικές δυνάμεις”, άν θέλουν οι παλιές να σώσουν την αξιοπρέπεια τους, ας θεσμοθετήσουν κανόνες ώστε να λειτουργεί η Δικαιοσύνη (η μόνη μας ελπίδα) προς κάθε κατεύθυνση.
Αλλά μή μου βάζετε τον junior-Βαρβιτσώτη (τον εμπρηστή της σημαίας) στις υγιείς δυνάμεις.
“Ο σκληρός πυρήνας των νεοεκσυγχρονιστών της κυβέρνησης βλέπει με τρόμο τους λαϊκιστές να σηκώνουν κεφάλι…”
Όπου νεοεκσυγχρονιστές βλέπε ψευδολόγους- αδιάντροπους..!
Οι λοιποί, ανήκουμε εις τους λαϊκιστές..!
Αν κάποιος καλός άνθρωπος μπορούσε να συγκεντρώσει τα ψέμματα του Πατέρα, του Δράκουλα, του Gollum de Bidet Central, και του Κωστάκη Ραφηνάτου, το Oscar για την καλύτερη ξενόγλωσση κωμωδία θα ήταν εξασφαλισμένο!