Ανησυχώ για τις Συνιστώσες

25 μέρες τώρα και ελάχιστα τα σχόλια στο blog, λέει ο φίλος μου ο Χάρι στο ξενοδοχείο του οποίου μένω κάνοντας, για δεύτερη χρονιά, παρατεταμένες …διακοπές. Με παρακολουθεί να γράφω το βιβλίο που, χρόνια τώρα, απειλώ τους αναγνώστες πως θα γράψω. Έφυγα σχεδόν κυνηγημένος χωρίς να ξέρω τι ακριβώς με κυνηγάει (ξέρω, και το έχω πει αλλά, κάνω πως δεν) όμως τι σημασία έχει ποιος κυνηγάει ποιον; Όσοι πέρασαν τη ζωή τους κάνοντας κάτι –αντί να παίζουν τάβλι και να ρουφάνε φραπόγαλο- και αισθάνονται το χρόνο να βαραίνει στους ώμους, δεν έχουν πλέον τη διάθεση να κάνουν όσα έκαναν νέοι. Είπα να προσπαθήσω και φέτος να κάνω kite surf αλλά, δεν βρήκα το κουράγιο να πολεμήσω τον εαυτό μου. Το γεγονός και μόνο ότι δεν βρήκα το κουράγιο δείχνει πως, «κάθε πράγμα στον καιρό του κι’ ο κολιός τον Αύγουστο» που έλεγε και η μακαρίτισσα η μάνα μου ο «κολιός» στη δική μου περίπτωση δεν είναι ο Αύγουστος.
Κακό πράγμα η απουσία του και θα με θυμηθείτε όσοι φτάσετε τα –ήντα. Έπρεπε να ζούμε 350 χρόνια για να έχουμε τον καιρό να κάνουμε ότι μας αρέσει. Δεν αμφιβάλω πως, σε 20-30 χρόνια αυτό θα είναι δυνατό μια και, όπως δεκάδες φορές έχω πει, δεν υπάρχει πιο άχρηστο και γελοίο λάθος απ’ τον θάνατο.
Αυτά ως προς τα εσώψυχα. Τα άλλα, τα κοινά τα παρακολουθούμε στις τηλεοράσεις και γελάμε. Το ΔΝΤ λέει πως η ελληνική οικονομία θα καταρρεύσει, η βιομηχανική παραγωγή σημείωσε πτώση 36%, έγκυρες πηγές αναφέρουν ότι, η «φίλη και σύμμαχος» Τουρκία θα κάνει κάποια κίνηση στο Αιγαίο, στο πάρτι στη Ψαρού παραβρέθηκε η Σάρα, η Μάρα και το Κακό Συναπάντημα, που διασκέδασε βγάζοντας χαρούμενες φωνούλες μέχρι το πρωί, η κυβέρνηση μελετάει ανασχηματισμό και ο Ευάγγελος διαφοροποιείται απ’ την Γιωργάκη, ο Μανώλης «διαφοροποιήθηκε» απ’ την Κωστάκη, και ο Χριστοφοράκος φτάνει-δεν φτάνει. Ακόμα, και αυτό είναι καθοριστικό για την πορεία του έθνους, ο κυρ’ Περικλής (ο Κοροβέσης) αποκάλυψε ότι, επί συγκυβέρνησης από την Μίζενς τα έπαιρνε και κάποια από τις «συνιστώσες» της Αριστεράς και αυτό δεν μπορώ να το αντέξω με τίποτα. Κανείς δεν έχει σκεφτεί τι θα συμβεί στη χώρα αν κάτι συμβεί στις Συνιστώσες. Δεν ξέρω πώς να αντιμετωπίσω το υπαρξιακό μου πρόβλημα και ζητάω την βοήθειά σας.
Κατά τα άλλα, σε λίγες μέρες θα είμαι στην Αθήνα έχοντας για μία ακόμα φορά επιτελέσει το μικροαστικό μου καθήκον.
Το τι θα επακολουθήσει δεν γνωρίζω αλλά, μπορώ να το υποψιαστώ γι’ αυτό μείνετε συντονισμένοι και θα μάθετε τα πάντα για τις περιπέτειες του Ανθρώπου που Δεν Υπήρξε –λες κι’ αυτές ενδιαφέρουν κανέναν!