Tου Σταυρου Λυγερού
Από την “Καθημερινή”
Μπορεί τα δύο μεγάλα κόμματα να επιρρίπτουν το ένα στο άλλο την ευθύνη για την κατάντια, αλλά στην πραγματικότητα και τα δύο έβλαψαν καίρια την Ελλάδα. Η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έχει ευθύνη για τη δημοσιονομική βόμβα, που κληρονόμησε. Εχει βαρύτατη ευθύνη, όμως, για το γεγονός ότι με τους χειρισμούς της, αντί να προσπαθήσει να απενεργοποιήσει αυτή τη βόμβα, την πυροδότησε. Με άλλα λόγια, μετέτρεψε τη δημοσιονομική κρίση σε κρίση δανεισμού, με αποτέλεσμα η χώρα να περιέλθει σε καθεστώς διεθνούς οικονομικού ελέγχου.
Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση Καραμανλή διαχειρίστηκε ολέθρια τα δημόσια οικονομικά, αλλά εξίσου αλήθεια είναι ότι το καράβι είχε πάρει ρότα προς τα βράχια νωρίτερα. Η ρητορική Σημίτη για την «ισχυρή οικονομία» της «ισχυρής Ελλάδας» ήταν ένα προπαγανδιστικό ψεύδος. Το πρόβλημα αποτυπώνεται αλάνθαστα στο χρόνιο μεγάλο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών και στον μικρό όγκο πραγματικών επενδύσεων. Τα κερδοσκοπικά κεφάλαια που επενδύονταν στη Σοφοκλέους και παρουσιάζονταν σαν απόδειξη ευρωστίας και δυναμισμού της ελληνικής οικονομίας περισσότερο απομύζησαν πόρους παρά συνέβαλαν στην ανάπτυξη.
Το δημόσιο έλλειμμα και χρέος έφθασαν σ’ αυτά τα ύψη, επειδή οι πόροι δεν διοχετεύθηκαν σε παραγωγικές επενδύσεις, οι οποίες θα δημιουργούσαν πρόσθετο πλούτο. Κατά κανόνα, λεηλατήθηκαν και σπαταλήθηκαν. Τροφοδότησαν την κατανάλωση, διογκώνοντας υπέρμετρα τις εισαγωγές. Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε πολύ χρήμα, αλλά με δυσανάλογα μικρό παραγωγικό αποτέλεσμα. Αυτό ισχύει από την εκπαίδευση μέχρι τους εξοπλισμούς, από την έρευνα μέχρι την υγεία και από την κοινωνική πολιτική μέχρι τα δημόσια έργα.
Η μόνη σοβαρή προσπάθεια για συμμάζεμα έγινε από τον Αλέκο Παπαδόπουλο επί κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου (1993-96). Από το 1996 η προσπάθεια νοθεύτηκε από τη «δημιουργική λογιστική», αφού στόχος ήταν η ένταξη στην ΟΝΕ και όχι το πραγματικό νοικοκύρεμα. Ετσι, στην οκταετία 1996-2004, η κυβέρνηση διπλασίασε σχεδόν το χρέος που παρέλαβε. Το ίδιο έπραξε η κυβέρνηση Καραμανλή, αλλά σε πεντέμισι χρόνια.
Το οικονομικό πρόβλημα είναι πρωτίστως πολιτικό πρόβλημα. Το πολιτικό σύστημα δεν είχε τη βούληση να «σπάσει αυγά». Βολευόταν στα προνόμιά του και συνέχιζε την αμέριμνη πορεία προς τα βράχια. Τώρα που το κλεπτοκρατικό και σπάταλο μοντέλο καταρρέει, το καθήκον είναι να αντικατασταθεί από ένα υγιές και παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης.
Πολλοί θεώρησαν ότι το Μνημόνιο είναι το κατάλληλο εργαλείο για να καθαρίσει την «κόπρο του Αυγείου». Αναμφίβολα, το Μνημόνιο περιέχει μέτρα, τα οποία έπρεπε να έχουν προ πολλού ληφθεί. Συνολικά, όμως, συνιστά λανθασμένη θεραπεία, επειδή εγκλωβίζει την οικονομία στον φαύλο κύκλο της ύφεσης. Τα απαγορευτικά επίπεδα των «σπρεντ» αποδεικνύουν ότι οι διεθνείς επενδυτές, παρότι αρέσκονται σε πολιτικές λιτότητας, είναι αρκετά ρεαλιστές για να βλέπουν ότι η εφαρμοζόμενη συνταγή δεν βγαίνει. Αυτός είναι ο λόγος, που παρά την επίσημη ρητορική της, η τρόικα προετοιμάζει το έδαφος για μία ελεγχόμενη χρεοκοπία.
RSS - Posts
8 Comments
Μην ανησυχείτε βρήκα την λύση την ώρα του φαγητού … θα την καθαρογράψω στην χαρτοπετσέτα που βρήκα μπροστά μου και θα την ταχυδρομήσω στον ΠΑΠ..
Μου κάνει εντύπωση που οι διάφορες πέννες ανακαλύπτουν την Αμερική τόσα χρόνια μετά. Πόσοι άνθρωποι αναφωνούσαμε πέρσι τέτοιο καιρό ότι θα μας πάρει στο λαιμό της η παρέα του Παπανδρέου , που παλιότερα δεν θέλαμε τους Ολυμπιακούς, που δεν θεωρούσαμε ότι το ευρώ είναι καλό. Εκείνο τον καιρό πού ακριβώς ήταν; Μήπως σε κάποιο κότερο πίνοντας στην υγεία των κορόιδων; (δεν μιλώ για τον υπογράφοντα το άρθρο, δεν τον γνωρίζω.Επίσης εντυπωσιασμένη είμαι που ακούω στα έγκυρα ραδιόφωνα να επαναλαμβάνονται θέσεις τις οποίες τις διαβάζαμε στα μπλογκς πριν από ένα εξάμηνο)
Η “παρέα”; Με τον όρο εννοείτε τους von Droutsas, Τίνα, Πέτρο (μακρυά κι’ αγαπημένοι), Χρήστο, Άννα,Λούκα, Γιώργο κλπ; Τη Νέα Δεξιά των Sebago και των Cole Haan;
Και ένα τελευταίο: ο Δικηγορικός Σύλλογος οκτώ (8 !) μήνες μετά την υπογραφή του μνημονίου βρίσκει ότι είναι αντισυνταγματικός ο τρόπος ψήφισής του. Ενώ η Βο(υ)λή βρίθει δικηγόρων. Και τώρα ανοίγει το επάγγελμα των δικηγόρων.Τυχαίο; Δε νομίζω.
Αφού και αυτοί έλλειπαν απ’ το σπίτι… Τι πάθατε ξαφνικά;
Ό,τι και να λέμε… οι προφητείες επαληθεύονται η μία μετά την άλλη. Αυτά που συμβαίνουν τώρα και εκπλήσσουν τους πάντες, εμείς οι “γραφικοί” όταν τα λέγαμε μας κοίταζαν σαν ούφο! Περιμένετε… έχουν να έρθουν………. Προσωπικά, και να με συγχωρέσετε, εγώ το ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΩ!!!!
Κι’ εγώ! Βρίσκομαι σε …έκσταση
Εχετε δίκιο. Ας χαλαρώσω κι εγώ να το απολαύσω…