Αύγουστε καλέ μου μήνα να ’σουν δυο φορές το χρόνο

ΕΝ ΛΕΥΚΩ 08/09

…Έλεγε η μακαρίτισσα η μάνα μου όταν έφτανε ο ποιο ωραίος (τότε) μήνας του χρόνου. «Ωραίος» γιατί, ο ρυθμός της ζωής στο σπίτι στη γωνία Φωτομάρα και Ιγγλέση στη συνοικία Κυνοσάργους έπεφτε στο ρελαντί απ’ ένα καλοκαίρι που θύμιζε άνοιξη. Αιτία η ατμόσφαιρα. Πεντακάθαρη. Διάφανη. Μία πόλη που ήταν σαν μεγάλο χωριό. Καταπράσινες αυλές με δέντρα και λουλούδια, χωμάτινοι δρόμοι και αλάνες με ξερά χόρτα και τσουκνίδες. Από πού να χαλάσει; Τ’ αυτοκίνητα λιγοστά, τα πιο πολλά σπίτια ήταν μονοκατοικίες με κήπους, στα παράθυρα είχαν γλάστρες. Δεν έχετε παρά να δείτε το περιβάλλον σε παλιά ελληνική ταινία. Λίγο πριν το σούρουπο οι νοικοκυρές κατάβρεχαν το χώμα και, θαύμα, η δροσιά απλώνονταν παντού. Για όσα παιδιά δεν μπορούσαν να πάνε «διακοπές», ο καλύτερος μήνας του χρόνου για ένα ακόμα λόγο: το παιχνίδι και η καταμέτρηση αυτοκινήτων! Καθόμαστε στα ρείθρα των πεζοδρομίων της Λεωφόρου Συγγρού καταγράφοντας τις μάρκες των αυτοκινήτων που περνούσαν. Δέκα Φόρντ, 3 DKW, 5 Μερτσέντες, 3 Όπελ κ.ο.κ μέχρι αργά τη νύχτα που επιστρέφαμε στις γειτονιές και, καθισμένοι στα σκαλάκια των σπιτιών, κάναμε ταμείο. Όποιος είχε καταγράψει τις περισσότερες «μάρκες» κέρδιζε τον σεβασμό. Αθώα. Γλυκά σαν τον Αύγουστο. Όταν έπεφτε το σκοτάδι άρχιζαν οι …καταδρομές. Ντυμένοι στα μαύρα βγαίναμε στις στέγες και στις ταράτσες. Από σπίτι σε σπίτι, στο ένα χέρι η σφεντόνα στο άλλο ένα καλάμι με γάντζο. Η πρώτη όπλο για τις συμμορίες απ’ τις άλλες γειτονιές, το δεύτερο για να βουτάμε ότι, οι νοικοκυρές ακουμπούσαν σε παράθυρα κι’ αυλές. Τα «ψαρεύαμε» χωρίς να παίρνουν είδηση. Ο Μιχάλης ήταν ο Φαντομάς, ο Ντίνος Ντετέκτιβ Χ, εγώ Άνθρωπος Σκιά, ο Λευτέρης Άνθρωπος Αράχνη, ο Σωτήρης Λέμι Κόσιον, οι Ήρωες των Παιδικών μας Χρόνων. Πριν 10 χρόνια, τους κάναμε βιβλίο, αλλά το ’θαψαν. Πάμε πάρα κάτω. Τα χρόνια πέρασαν (πάντα περνάνε), οι εποχές άλλαξαν (πάντα αλλάζουν για να μείνουν ίδιες), οι κήποι μαράθηκαν, οι δρόμοι ασφαλτοστρώθηκαν, η ατμόσφαιρα έγινε θάλαμος αερίων. Τα παιδιά δεν μετράνε τις μάρκες. Περιφέρονται στο Golden Hole, μασώντας junk food, μιλώντας με λεξιλόγιο σκύλου. Οι ήρωες πουλιούνται στο Μοναστηράκι μαζί με τα όνειρα για «καλύτερη ζωή». Τι σχέση έχουν αυτά με τα σημερινά; Τι σχέση έχουν οι αγώνες στη Ρόδο στη Κέρκυρα, και στη… Νέα Σμύρνη; Τα Mille Miglia, τα Targa Florio και τα Carrera Panamericana με τη νεκροφάνεια των σημερινών αγώνων ταχύτητας, τα Ακρόπολις και τις αναβάσεις που έχουν αντικαταστήσει τις παραστάσεις των παλαιών τσίρκο; Καμία. Αν πω ότι είμαι απ’ τους τελευταίους θα με αποκαλέσετε μπανάλ και θα ’χετε δίκιο όμως, είμαι απ’ τους τελευταίους της παραίσθησης. Πονάνε. Θα ’πρεπε να γράψω ένα θεατρικό μονόλογο σαν εκείνο του Μάνου Ελευθερίου με τίτλο «Ο Γέρος Οδηγός» αντί «Ο Γέρος Χορευτής»! Στην ηλικία μου χειρότερη στιγμή είναι όταν ανοίγω τα μάτια προσπαθώντας να νοιώσω «ευτυχισμένος». Να βάλω παπούτσια και λευκές κάλτσες, να πάω για τένις στο Tsakali Club. Να πάω σε πάρτι της Marianna de Botox, του Peter von Kouklente και του Willy de Penguin. Ονειρεύομαι (χειμερινές) διακοπές στον Μαυρίκιο, ψώνια στη Γενεύη, bespoke στο Μιλάνο. Όμως, η κοινωνική και οικονομική μου «κατάντια» είναι μεγάλη και κινδυνεύω να μείνω στο δρόμο αφού, το Υπουργείο Οικονομικών δέσμευσε το 50% των – λιγοστών μου – καταθέσεων (αν ήμουν απατεώνας δεν θα τα είχα σε τράπεζα!) για τη γνωστή υπόθεση! Μη σας φαίνεται παράξενο. Πολλές φορές έχω γράψει ότι, αυτοί που την «πληρώνουν» είναι όσοι είναι εντάξει με τις υποχρεώσεις τους.
Κατά τα άλλα…
Το 1/3 του πλανήτη πεθαίνει απ’ πείνα και πολέμους και το άλλο είναι «μεσ’ καλή χαρά», για να μην αναφερθώ στα τρελά που συμβαίνουν στη Τζουτζία. Την επιθεώρηση με τη συμμορία των 16, τους σπαρταριστούς διαλόγους με τους αξιότιμους κυρίους συνεργάτες τους (είδατε πως εξαφανίστηκαν ένα-δυό μεγάλα ονόματα πολιτικών, εκδοτών και επιχειρηματιών από εφημερίδες και κανάλια;), την απειλή για την «πανδημία γρίπης» και τον μαζικό εμβολιασμό (με τι;).
Είναι να μη φέρνεις στο νου βιβλία του Άϊκ και το ημερολόγιο των Ίνκα;
Καλά θα ήταν να τελειώνουμε το 2012. Πολύ κράτησε το αστείο αφήστε που είναι η λύση και για το …κυκλοφοριακό της Αθήνας για να μην αναφερθώ στην υπόθεση Ζίμενς και, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, που θα “ρυθμιστούν” μία και καλή!

Άσχετο. Θέλω ν’ αγιάσω κι’ ο διάβολος δεν μ’ αφήνει. Εκεί που «γράφω γι’ αυτοκίνητα» να τα τούρκικα μαχητικά να «περνάνε σουβλάκι» τον εθνικό εναέριο χώρο, αναγκάζοντας τους πιλότους της Πολεμικής Αεροπορίας να τρέχουν και να μην φτάνουν (φτάνουν αλλά, δεν τους αφήνουν για να τελειώνουμε). Είναι και ο Αβραμό με τα σχέδια πανδημίας και τις ιλιγγιώδεις προμήθειες εμβολίων.

Ωραίο καλοκαίρι. Βομβαρδισμοί στο Αφγανιστάν και Πακιστάν (με τηλεχειρισμό για να μη κινδυνεύει η ζωή μας), ανατινάξεις ξενοδοχείων στην Ινδονησία, προετοιμασία για πόλεμο στον Καύκασο, κάμερες και τράπεζα DNA στη Ψωροκώσταινα, ΑΦΜ, ΕΥΠ, ΑΜΚΑ, ΚΑΦΚΑ και όλα τα καλά του Μεγάλου Αδελφού που, επιτέλους, έφτασε αλλά, ο «λαός» σκέπτεται τη τζιπούρα που θα ψωνίσει ή, «τι ’χες Γιάννη τι ’χα πάντα».
Η εποχή θυμίζει Μεσοπόλεμο. Χυδαία σπατάλη και απόλυτη φτώχια. Τίποτα δεν άλλαξε στον «δυτικό» κόσμο από την εποχή των Κολόμβου, Κορτέζ και Πιζάρο που έσφαξαν τους Αζτέκους, τους Ίνκας και τους αυτόχθονες Αμερικανούς για να αρπάξουν το χρυσάφι τους. Οι ντενεκέδες αγοράζουν yachts και αυτοκίνητα εκατοντάδων εκατομμυρίων ενώ, οι χρήσιμοι ηλίθιοι (εμείς) παίρνουμε πιστωτικές κάρτες (κατάστρεψα την τελευταία μου στις 17 Ιουλίου) για ν’ αγοράσουμε το σχοινί που θα κρεμαστούμε.

Όμως το απολαμβάνουμε. Ακόμα κι’ εγώ που τα «έχω φάει με το κουτάλι» σκέπτομαι πως, ίσως ήλθε η στιγμή να πάρω «γιωταχί». Ένα Tiguan, ένα A4 Avant ή Golf, BMW 3, Alfa Romeo 147, ένα Yaris, ίσως το Prius ΙΙΙ. Αν το συγκρίνω με τα κάρα που καταγράφαμε στη Συγγρού το αυτοκίνητο απέχει όσο η Γη απ’ τη Σελήνη.
Σελήνη; Εγώ δεν ήμουν που, μαζί με τον Ιάσονα Μοσχοβίτη περιέγραφα (απ’ την ΕΡΤ το 1969) τη πρώτη πτήση του ανθρώπου στη Σελήνη; Δείτε την φωτογραφία και για να διαπιστώσετε πόσο …αδύνατος ήμουν! Το Prius III (και το Honda Insight) δείχνει την πρόοδο που έχει γίνει. Μέχρι και head up display! Εκατόν τριάντα έξη ίπποι και 89 γραμμάρια/λίτρο CO2 (σύμφωνα με τον κατασκευαστή γιατί άλλα λένε οι κανονικές μετρήσεις). Από το Prius III στο KIA Soul 1,6. Λυπάμαι αλλά, δεν καταλαβαίνω τι ρόλο παίζει όταν υπάρχει το Fiat Panda. Ίσως το έφτιαξαν αποκλειστικά για τον Φασούλα αλλά, με την ίδια τιμή παίρνω κάτι πιο προσγειωμένο. Σαν το Yaris 1.3 με τους 101 ίππους, που μου θυμίζει μία μέρα πριν πολλά χρόνια, που οδήγησα το πρωτότυπο για «να πω τη γνώμη μου» στους μηχανικούς της Τογιότα. Ωραίες στιγμές που πέρασαν μια και δεν έχω πια κουράγιο να την πω σε άλλον εκτός από ’σας Μία ακόμα επιθυμία τέλους ζωής είναι να μελετήσω τον κινητήρα 1.4 Multiair της Fiat που θα αποδίδει 165 ίππους. Διάβασα λίγα πράγματα και θυμήθηκα όταν έγραφα άρθρα-ποταμούς για τις τεχνολογικές εξελίξεις που, οι αναγνώστες μελετούσαν γιατί ήξεραν γράμματα. Τα ίδια που θα μάθουν με τις «ρυθμίσεις» Σπηλιωτόπουλου που προβλέπουν τη βιομηχανική παραγωγή τούβλων. Τι μπορεί να περιμένεις όμως από κάποιον που φοράει ζώνη Hermes! Με τα «μέτρα» Μαπμινιώτη-Σπηλιτώπουλου «την βρήκαν» οι μαθητές αλλά περισσότερο οι δάσκαλοι και οι καθηγητές νέας κοπής που θα έχουν περισσότερο χρόνο για τα φροντιστήρια!
Έχω μείνει πίσω στις εξελίξεις στη Peugeot, στη Mercedes και στην Opel αλλά, υπάρχει ο Σεπτέμβριος για αυτό λίγη υπομονή χωρίς να το πάρετε και πολύ σοβαρά. Είδα φωτογραφίες της BMW X1 που θα αρχίσει να πωλείται στο τέλος της χρονιάς αλλά, και της νέας Σειράς 3. Η πρώτη μου έκανε κάτι σαν Lego, με τις ζάντες (άντε πάλι) αισθητικής Transformer. Η δεύτερη προβλέπω πως θα «σπάσει ταμεία» με τον 4κύλινδρο, υπερτροφοδούμενο κινητήρα σε 1.6, 1.8. 2.0 και 325 biturbο, αλλά και τις εκδόσεις hybrid και το αυτόματο κιβώτιο των 8 σχέσεων!. Η Χ1 έχει ν’ αντιμετωπίσει σκληρό ανταγωνισμό στα SUV της κατηγορίας με τα Tiguan, Q5, C-Crosser, GLK και, βέβαια, το all time classic το RAV4. Εκεί που έγραφα τις ασημαντότητες μου και άκουγα το «Are we human or are we dancer» τι λέτε ότι έπεσε στην αντίληψή μου; Πως η κινέζικη κυβέρνηση απαγόρευσε στην Sitchuan Heavy Industrial Machinery να αγοράσει την Hummer άρα υπάρχει ελπίδα να γλυτώσουν τα μάτια μου απ’ το θέαμα των καλόπαιδων που τα οδηγούν. Μαζί μπορεί μαζί να εξαφανιστεί και ένα άλλο πλοίο, το Jeep Cherokee που είχα την ατυχία να οδηγήσω. Το μόνο που έσωσε τη τιμή και υπόληψη μου ήταν ο πετρελαιοκινητήρας αλλά, τα υπόλοιπα καλύτερα να τα ξεχάσω με πρώτο το, αποκαλούμενο, σύστημα διεύθυνσης. Το αυτοκινούμενο περίπτερο «βγάζει μάτι», προκαλεί γι’ αυτό πάμε παρακάτω. Δεν το οδήγησα αλλά, φαίνεται ενδιαφέρον. Το Alfa Romeo 147, που όπως λένε, πάει αέρα κάτι σαν anti GTi. Ακόμα και τις ίδιες ζάντες τύπου «Μπλιααχ» έχει. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα μια και, τα συγκεκριμένα αγλαΐσματα μπορεί να σπάσουν ταμεία στη «βούτα» της Λεωφόρου Βουλιαγμένης και όπου αλλού ο ανθός της νεολαίας κερδίζει το μέλλον.

Alfa 147
Ακολουθεί ένα αυτοκίνητο που, δεν διστάζω να γράψω ότι ορέγομαι αλλά, για όσο καιρό οδηγώ τα αυτοκίνητα του περιοδικού δεν θα αποκτήσω –εκτός αν εργαστώ σαν… σωφρονιστικός υπάλληλος οπότε κάτι μπορεί να γίνει! Είναι το Audi TTS που, όπως έγραψα πιο πάνω, είναι απ’ τα μοντέλα που ακυρώνουν τη κρίση. Τι κρίμα που δεν είμαι 30 για να το ψωνίσω και να το παρκάρω στο χώρο στάθμευσης του γηπέδου Καραϊσκάκη που θυμίζει Μονακό. Αν θέλετε να δείτε την εικόνα της βλαχομομπαροκ οικονομικής και κοινωνικής χυδαιότητας πηγαίνετε εκεί και δεν θα απογοητεύετε. Πέρα από status όμως το TTS σκίζει στο δρόμο και, καλότυχος ο χεράς που θα πάει απ’ το Λεωνίδιο στον Κοσμά και στη Τρίπολη. Χεράς απαιτείται και για το Nissan GTR που το χαλβαδιάζω απ’ τη στιγμή που το είδα στο Λουτράκι. Θα το ζητήσω απ’ τον Τάκη τον Θεοσχαράκη για long term όπως λέμε στα περιοδικά αλλά, δεν ξέρω τι θα πει ο …ανώτατος άρχων Βασίλης Θ. με τον οποίο έχω, μία ζωή τώρα, love-hate relationship! Γιατί; Για όσα γράφω για κάποια μοντέλα της Nisan αλλά, και γιατί τον πειράζω για την ζωγραφική του που είναι και το αθώο μας αστείο. Σε σχέση με κάποιους «έμπορες» η οικογένεια Θ. διακρίνεται για την επιχειρηματική ηθική. Κάτι που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι, ήμουν δίπλα στον πατέρα του Τάκη, τον Γιάννη όταν έφτιαχνε το εργοστάσιο στον Βόλο και, ακόμα θυμάμαι, την επιθυμία του να κάνει κάτι στην Ελλάδα. Έφυγε απ’ τη ζωή «σκασμένος» απ’ τη μάχη με την ελληνική γραφειοκρατία.

Nisan GTR

Το χειμώνα που δοκιμάζαμε το IQ δεν έλεγα να το αποχωριστώ. Ναι, ήξερα ότι τα φρένα δεν ήταν τα καλύτερα, τι τιμόνι είχε μία κάποια ασάφεια και η κατανάλωση δεν ήταν ανάλογη με το μέγεθος του αυτοκινήτου αλλά, χωνόταν παντού, στάθμευε σε ένα νόμισμα και έμπαινε και στο μάτι των τύπων με τις τζιπούρες όταν πηγαίναμε σινεμά. Α… Χωρούσε και τέσσερα άτομα για τις μετακινήσεις από και προς τον «Δαναό», τον «Μικρόσκοσμο» και ας λένε οι οχτροί πως δεν χωράει την Μαφάλντα και την Προυστ –με την Σόφη στο δεξί κάθισμα. Έλεγα πως του λείπει η δύναμη, το έβγαλαν με κινητήρα 1.3 αλλά ο Σ.Χ λέει πως έχασε τη προσωπικότητά του. Θα περιμένω μέχρι να το οδηγήσω και τα ξαναλέμε.

Αντιλογισμοί

• Τέσσαρα F16 πάνω απ’ το Αγαθονήσι, 8 F4 πάνω απ’ το Φαρμακονήσι, έξη F16 πάνω απ’ τους Φούρνους. Έκπληκτη η ελληνική κυβέρνηση ανακαλύπτει πως η «φίλη αι σύμμαχός μας στο ΝΑΤΟ» δεν ενδιαφέρεται καθόλου (όπως γράφω εδώ και 10 χρόνια) για την «ευρωπαϊκή της προοπτική» έχοντας δέσει τον γάϊδαρό της στην αμερικανική (προοπτική). Οι «αντιδράσεις» της Αθηνας θυμίζουν το τραγούδι «Ένα είν’ τα’ αηδόνι» που, στο τέλος, λέει: …τρία η Αγιά Τριάδα, δύο πέρδικες γραμμένες, ένα είν’ τ’ αηδόνι, το πετροχελιδόνι… Και καλά το τραγουδάκι… Που βάζετε την αυστηρή προειδοποίηση του Πρωθυπουργού προς την Τουρκία να «τηρήσει τις συμφωνίες για την επαναπροώθηση των λαθρομεταναστών»; Επάνω του τα ’κανε ο Ερντοάν. Τρέχει και δεν φτάνει ο Τούρκος Υπ.Εξ μετά τα ήξεις αφίξεις της ΥΠ.ΕΞ. Μιλάμε για μία χώρα που, κάθε της πράξη, προκαλεί… σοκ και δέος. Μία κίνηση του δεξιού χεριού του Κωστάκη, ένα (ταριχευμένο) χαμόγελο της Ντόρας λίγο οι δηλώσεις του Γ.Α.Π, σε άψογα αμερικανο-σουηδο-ελληνικά και αρκούν να κάνουν τους καρντάσηδες να τρέξουν στα καταφύγια. Σαν πολίτης νοιώθω ασφάλεια για να μην αναφερθώ στο φρόνημα των χειριστών της Π.Α που είναι το καλύτερο δυνατό, λόγω του back up που έχουν απ’ αυτό το ωραίο πλήθος. Ωραίες μέρες. Λίγο με τους διαλόγους της Συμμορίας των 16, τα 31α «αυστηρά» μέτρα του Υπουργείου Δικαιοσύνης, και την απόλυση του κ. Κοράντη απ’ την ΕΥΠ και τα μέτρα του Αβραμό για τη γρίπη των χοίρων και είμαι βέβαιος πως μπήκαμε στο σωστό δρόμο! Εσείς;
• Σαράντα χρόνια από την ημέρα που οι Buzz Aldrin και Neil Armstrong πάτησαν το έδαφος της Σελήνης. Λίγοι ξέρουν ότι, μαζί με τον «δάσκαλο» Ιάσονα Μοσχοβίτη έκανα την αναμετάδοση του ιστορικού γεγονότος στην ελληνική τηλεόραση. Οι αεροπορικές μου γνώσεις μου επέτρεψαν να καταλαβαίνω τους διαλόγους ανάμεσα στο Χιούστον και στη σεληνάκατο και, ποτέ δεν θα ξεχάσω πως, για λίγες ώρες έλαβα μέρος στη συγγραφή της Ιστορίας. Δυό συνάδελφοι θυμήθηκαν το γεγονός (ΒΗΜΑmagazino, SKAI). Η πλειοψηφία το αγνόησε. Για όσους δεν είχαν γεννηθεί ή το ξέχασαν δείτε τη φωτογραφία μου στο στούντιο της ΕΡΤ.
• Μια και το ’φερε η κουβέντα νομίζω πως έχω αναφερθεί στις προσπάθειες μου να λάβω μέρος στο διαστημικό πρόγραμμα πρώτα της Σοβιετικής Ένωσης και μετά σε εκείνο του ISS (Διεθνής Διαστημικός Σταθμός). Δυστυχώς και για λόγους που είχαν να κάνουν με την μνημειώδη έλλειψη φαντασίας και την τερατώδη ασχετοσύνη του μακαρίτη Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη οι τεκμηριωμένες και υποστηριζόμενες από τους σχετικούς φορείς προτάσεις μου αγνοήθηκαν. Η τελευταία έγινε ένα χρόνο πριν τους Ολυμπιακούς του 04 και αφορούσε στην αποστολή δύο Ελλήνων Αργοναυτών που θα κήρυσσαν την έναρξη των αγώνων από τον ISS και θα ήταν παρόντες στη τελετή λήξης. Αξίζει να σημειωθεί ότι, οι Ρώσοι είχαν προτείνει να ονομάσουν «Αργώ» τον πύραυλο που θα μας πήγαινε στον ISS, με τον Θόδωρο Γιουρτσινίκιν-Γραμματικόπουλο, τον ελληνο-ρώσο αστροναύτη που πέρυσι ήταν και κυβερνήτης του. Για να μη ξεχάσω. Είχα στείλει τη πρόταση και στην κυρία Πρόεδρο κυρία Γιάννα αλλά, η σιωπή της προς απάντησή μου!
• Που θα πάω «διακοπές»; Στη Πάρο. Για να κάνω ακόμα μία προσπάθεια να μάθω kite surf και να πιώ την υπόλοιπη θάλασσα από την Πούντα μέχρι την Αντίπαρο. Καλό καλοκαίρι, καλό διάβασμα, καλά ξεμπερδέματα τον Σεπτέμβριο