Παρακολούθησα με συγκίνηση και υπερηφάνεια την υπόθεση της Λάρνακας. Θαύμασα σαν Έλληνας τη στάση του Κύπριου προέδρου. Σήκωσα το μέτωπό μου ψηλά και τέντωσα τους ώμους μου πίσω και δάκρυσα, όταν πληροφορήθηκα πως οι Κύπριοι εθνοφρουροί τσάκισαν τα κόκαλα των αναίσχυντων εισβολέων που, αντιγράφοντας τις μεθόδους των προαιώνιων εχθρών τους, θεώρησαν τη Λάρνακα Έντεμπε και τον πρόεδρο Κυπριανού Ιντί Αμίν. Φώναζα κι εγώ «μπράβο παιδιά», όταν άκουσα πως τους μάντρωσαν σε μια άκρη του αεροδρομίου και τους έδωσαν ένα μάθημα αξιοπρέπειας, ένα δείγμα εθνικής ανεξαρτησίας και υπερηφάνειας που, κανονικά, θα ‘πρεπε οι εισβολείς να εκτιμήσουν απεριόριστα, αντί να έχουν λυσσάξει όπως επέτρεψαν στους εαυτούς τους να παρασυρθούν και να λυσσάξουν. Πριν από καιρό, όταν οι Ισραηλινοί κατέβηκαν στο Έντεμπε με την άψογη και θανατηφόρα πολεμική τους μηχανή, ήμουν ο μόνος δημοσιογράφος που είχε καταδικάσει την πράξη τους και είχα γράψει, εδώ, σ’ αυτό το χώρο, ένα χρονογράφημα αναφέροντας μια υποθετική απαγωγή και εισβολή στην Κύπρο.

Και η υπόθεση έγινε πραγματικότητα. Στην Κύπρο έτυχε οι απαγωγείς να κρατήσουν τα θύματά τους και στην Κύπρο προσγειώθηκαν οι Αιγύπτιοι κομάντος, για να τους απελευθερώσουν, χρησιμοποιώντας το ίδιο δίκαιο του ισχυρότερου που χρησιμοποίησαν οι Ισραηλινοί στο Έντεμπε.

Μου είναι αδύνατο να το καταλάβω. Δεν πρόκειται ποτέ να δεχτώ αυτές τις πράξεις πειρατείας έστω κι αν στρέφονται εναντίον ενός δικτάτορα του διαμετρήματος του Ιντί Αμίν.

Δεν πρόκειται ποτέ να δεχτώ αυτή την αισχρή πράξη όπου ο δυνατός φθάνει στο σπίτι μου –που το έχουν καταλάβει ληστές- σπάει τις πόρτες, σκοτώνει την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ μου και φεύγει τραγουδώντας πολεμικά εμβατήρια, παίρνοντας μαζί του τους ληστές. Είναι μια πράξη αισχρή, γκανγκστερική, φασιστική που έπρεπε να καταδικαστεί απ’ όλους τους ελεύθερους ανθρώπους της γης.

Άντ’ αυτού όμως, το Έντεμπε έγινε ταινία που πάει ο λαός και βλέπει και εκστασιάζεται και η εισβολή των Αιγυπτίων κομάντος στην Κύπρο προκάλεσε την «ευνοϊκή» αντίδραση του προστάτη των ανθρώπινων δικαιωμάτων Τζέημς Έρλ Κάρτερ, προέδρου της μεγάλης δημοκρατίας, και πρώην γεωργού φιστικιών που «εξέφρασε την υποστήριξή του προς τον πρόεδρο Σαντάτ για την απόφασή του να αποστείλει άγημα κομάντος στην Κύπρο και του πρόσθεσε πως «οι Αιγύπτιοι καταδρομείς σκοτώθηκαν για μια ανώτερη ιδέα».

ΠΟΙΑ ΑΝΩΤΕΡΗ ΙΔΕΑ; ρωτώ εγώ ο ταπεινός δημοσιογράφος τι Αθήνας. Τι θα κάνατε εσείς οι Κάρτερς στον αμερικάνικο νότο αν στο σπίτι σας είχε καταφύγει ένας μαύρος που κρατούσε δύο μέλη της οικογένειάς σας ομήρους;

Θα επιτρέπατε στους αστυνομικούς να τινάξουν στον αέρα το σπίτι και να σκοτώσουν τα παιδιά σας για να τα… σώσουν;

Ποια είναι επιτέλους αυτή η «ανώτερη ιδεολογία» που επιτρέπει στα τούρκικα τανκς να παίρνουν τη μισή Κύπρο, στα αιγυπτιακά τζετ να προσγειώνονται όποτε τους έρθει στη Λάρνακα και τα ισραηλιτικά στο Έντεμπε;

Τι μου λέει μωρέ ότι αύριο δεν θα έρθουν τα δικά σου C-130 στο Ελληνικό, να περάσουν δέκα τανκς και να σκοτώσουν 200 Έλληνες στρατιώτες (ανάμεσά τους τον αδελφό μου, τον πατέρα μου, τον ξάδελφό μου) για να «απομακρύνουν» τους «Αμερικανούς πολίτες» που πιάστηκαν από δυο θλιβερούς πιστολάδες;

Δε φταις εσύ όμως πρόεδρε Σαντάτ.

Ούτε και αυτός ο καημένος ο γιος της Miss Lillian που πάει κάθε Κυριακή στην εκκλησία.

Φταίνε τα νήματα που κουνάνε εσάς, που κουνάνε και μένα που κάθομαι και γράφω αυτές τις αγανακτισμένες ανοησίες.

Να όμως που, καμιά φορά, τα νήματα κόβονται και βρίσκεται ένας Κυπριανού ή ένας Μακάριος και μας κάνουν να σηκώσουμε λίγο τα μέτωπα και να φουσκώσουμε τα στήθη από υπερηφάνεια.

Κοίτα, λοιπόν, Αιγύπτιε πρόεδρε, να στείλεις ένα συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον πρόεδρο της Κύπρου, μιας χώρας που ΠΑΝΤΑ, που να σε πάρει ο διάβολος, υποστήριζε την αραβική υπόθεση. Όλα τ’ άλλα βρωμάνε και δεν πιστεύω να θέλεις να μας κάνεις να πιστέψουμε πως παίζεις το παιχνίδι των Τούρκων και των συμμάχων τους Αμερικανών.

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΒΑΘΑΣ