ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ
Είναι παρατηρημένο. Σ’ όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου είναι το θέμα της μόδας, θέμα «ιν», θέμα που «σηκώνει» τίτλους ένα μέτρο στις εφημερίδες, που ανεβάζει ή κατεβάζει πολιτικούς, που απασχολεί χιλιάδες ανθρώπους, εκατομμύρια ανθρώπους…
Το κυκλοφοριακό. Και οι προεκτάσεις του.
Πού και πού γράφουμε λίγες λέξεις, όχι για να ανεβούμε ή να κατεβούμε… Όχι για να δώσουμε λύσεις σε κάτι που είναι άλυτο, έτσι όπως έχει γίνει, αλλά για να τονίσουμε τον παραλογισμό της όλης ιστορίας.
Δορυφόροι, ηλεκτρονικά μάτια, ραντάρ, μοτοσικλέτες, αστυνομικά αυτοκίνητα, θάμνοι, κολώνες, αεροπλάνα, ελικόπτερα, κάμερες τηλεοράσεως παρακολουθούν τους οδηγούς.
Άγρυπνα. Είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο…
Για να τους προφυλάξουν από κάθε κακό συναπάντημα…
Κι όμως ο οδηγός έχει 65.000 κακά συναπαντήματα τον χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου τα «μέτρα» κυριολεκτικά ξεπέρασαν τον εαυτό τους και άρχισαν να «γράφουν» και αστυνομικά αυτοκίνητα και να στέλνουν κλήσεις στα σπίτια των «τρούπερς»!
Στις άλλες χώρες τα ίδια. Η Ελλάδα δεν έχει λόγο να μένη πίσω. Ίσως μάλιστα να είναι πιο μπροστά από πολλούς άλλους. Και τα μέτρα θα πήτε… Δεν μειώνουν τα δυστυχήματα; Δεν κάνουν τον οδηγό προσεκτικότερο; Δεν είναι αποτελεσματικά;
Δεν θα απαντήσω για τα «μέτρα». Γιατί κάτι είπα πιο πάνω για τα αμερικανικά μέτρα, κι αυτά είναι ό,τι «καλύτερο» μπορεί να υπάρξη στο κυνήγι του οδηγού, τα δε αποτελέσματά τους είναι 65.000 νεκροί, αντί των 50.000 που ήσαν 10 χρόνια πριν όταν δεν υπήρχαν μέτρα.
Θα πήτε ότι τ’ αυτοκίνητα ήσαν λιγότερα τότε και έτσι και τα δυστυχήματα ήσαν λιγότερα. Ναι… Ήσαν τα αυτοκίνητα λιγότερα αλλά όχι στον βαθμό που νομίζετε.
Έτσι κάτι άλλο είναι αυτό που προξενεί τους θανάτους στην άσφαλτο.
Κάτι που κανένα από τα υπάρχοντα μέτρα δεν μπορεί να προλάβη ή να προβλέψη.
Είναι οι Άσχετοι Οδηγοί.
Είναι οι πυρήνες κάθε ηλίθιας, επικίνδυνης, απρόβλεπτης καταστάσεως που γεννιέται στους δρόμους.
Κανένα «μέτρο» δεν ακουμπά τον Άσχετο οδηγό. Γιατί, συνήθως, φορά το καπέλο του, αγκαλιάζει το τιμόνι του, καρφώνει τα μάτια εμπρός, ξεχνά τους καθρέφτες του και τις ταχύτητές του και πάει… Σαν το βόδι στη σφαγή. Αν κάτι συμβεί εμπρός του. Αν ένα αυτοκίνητο κάνη μια απρόβλεπτη κίνηση, ο κ. Άσχετος παγώνει στο κάθισμά του, πατά το φρένο του ή το γκάζι, ανάλογα με το που βρίσκεται το πόδι του εκείνη τη στιγμή, και πέφτει επάνω στο αντικείμενο ή τον άνθρωπο ή την χαράδρα, με κλειστά μάτια.
Ανήμπορος να σκεφτή, να αντιδράση, να καταλάβη.
Πόσοι υπάρχουν;
Χιλιάδες, εκατομμύρια…
Στο δρόμο διακρίνονται εύκολα. Με 30 και αριστερά. Μπλοκάρουν η κυκλοφορία, δεν πατούν το γκάζι τους αλλά το φρένο τους. Δεν κοιτούν δεξιά κι αριστερά αλλά μόνον εμπρός. Πίσω κοιτούν μόνο αν τους ανάψης τα φώτα ή τους κορνάρης και τότε μόνο για να σε βρίσουν.
Αν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι σε ένα δρόμο και περάση ένας ξύπνιος οδηγός τότε… τον έφαγε το μαύρο σκοτάδι!
Διότι ξεχωρίζει αμέσως!
Ξεκινά από τα «φώτα» γρήγορα. Και καλύπτει την απόσταση μέχρι τα άλλα φώτα επίσης γρήγορα- με 60 χιλιόμετρα. Κοιτά τους καθρέφτες του στα προσπεράσματα, είναι σε συναγερμό… Οδηγεί! Κι αν ξέρης να οδηγής, αν κοιτάς τους καθρέφτες σου και χρησιμοποιής τον κινητήρα σου, τότε είσαι επικίνδυνος. Γιατί δεν είσαι μέσος όρος των 30 χιλιομέτρων…
Αν στους μεγάλους δρόμους κινήσαι με 130 χιλιόμετρα, είσαι επικίνδυνος.
Αν κινήσαι με 40 στη βροχή, λίγα μέτρα πίσω από τον προφυλακτήρα του εμπρός αυτοκινήτου που με τη σειρά του κινείται λίγα μέτρα πίσω από τον προφυλακτήρα του άλλου αυτοκινήτου…
Είσαι επικίνδυνος.
Αν ξέρης από λάστιχα, αναρτήσεις, τιμόνια, φώτα κινητήρες, αυτοκίνητα… Είσαι επικίνδυνος.
Αν είσαι ντουβάρι, άσχετο και παχύδερμο πρώτου μεγέθους στον δρόμο είσαι ο Μέσος «Όρος». Και σου επιτρέπεται να κυκλοφορής.
Πως θα ξεχωρίση κανείς τα ντουβάρια από τους οδηγούς!
Φυσικά όχι με το «σαλίγγαρο».
Όχι με «όριον ταχύτητος 30». Όχι με «οδηγοί ΠΡΟΣΟΧΗ, οδός ολισθηρή!»
Φυσικά όχι με μέτρα.
Τα μέτρα, οπουδήποτε κι αν λαμβάνονται, έχουν σκοπό να προλάβουν ένα δυστύχημα με τον φόβο που επιβάλλουν στον οδηγό.
Όμως!
Όταν ο οδηγός τρέμη από την ίδια την οδήγησή του, όταν ο οδηγός τρέμη από το αυτοκίνητο που οδηγεί, τρέμη να αντιδράση, τρέμη να στρίψη και πάνω απ’ όλα είναι άσχετος, δεν υπάρχει μέτρο- από τον Όρμπις μέχρι τον καλοκάγαθο χωροφύλακα της υπαίθρου, που θα προλάβη το αίμα.
Κι αυτό διότι ο κ. Άσχετος θα πέση πάνω σε εκείνη την κολώνα ό,τι και να γίνη!
Πρέπει λοιπόν να υπάρξη μια τομή. Μια βαθειά τομή στη σκέψη αυτών που αποφασίζουν για τα οδηγικά και τα κυκλοφοριακά.
Στην εθνική οδό, πριν από λίγες ημέρες, με χρονομέτρησαν πάνω από δέκα φορές! Ίσως κάπου να πήγαινα με 125 χιλιόμετρα ενώ το όριο ήταν 100…
Όμως σας λέω, ότι αν τιμωρηθώ θα τιμωρηθώ άδικα…
Το ίδιο κι ο οδηγός της Άλφα 1750 και του Άουντι 100 LS και της BMW 2002 που ταξιδεύαμε μαζί…
Αυτός ο Άσχετος όμως, που κόντεψε να μας σκοτώση και τους τρεις όταν σταμάτησε στη μέση της εθνικής οδού- πήγαινε με 34 χιλιόμετρα την ώρα- ποιος θα τον τιμωρήση;
Πήγαινε με 30, παρανοϊκέ νεαρέ, θα σκούξη κάποιος κ. Άσχετος, για να μην πάθης τίποτα…
Γιατί όχι με γαϊδουράκι; Θα απαντήσω. Και θα κινηθώ ακόμη πιο γρήγορα. Για να φύγω μακριά.
Και να σώσω τη ζωή μου.
Κώστας Καβαθάς
RSS - Posts
