Το διάβασα τυχαία σε ένα ιστολόγιο που λέγεται “9 έτη φωτός” και, αν και δεν πιστεπύω στους μύθους, είναι τόσο ωραίο ώστε το αναπαράγω…_Κ.Κ.
“…Το Τέλος του Τάλου ήρθε με την αποβίβαση των Αργοναυτών στην Κρήτη. Απολλώνιος ο Ρόδιος: “…ο Τάλως ο χαλκόφτιαχτος, πάνω από βράχο ατράνταχτο σφεντόνιζε λιθάρια, όταν εκείνοι σίμωναν στου Δίκταιου τον όρμο, να τους εμποδίσει στη στεριά να δέσουν παλαμάρια….”.Απολλόδωρος: “….λεν κάποιοι πως ο Ποίας αυτός είχε τοξέψει απάνω στον αστράγαλο και έτσι είχε πεθάνει…”. Στόχος του Ποίαντα ήταν το χάλκινο καρφί που υπήρχε στον αστράγαλο και συγκρατούσε τον ιχώρ, το κλειδί δηλαδή της ζωής του Τάλου. Πάντως είναι απίθανο ένα απλό βέλος να μπορέσει να διαπεράσει την θωράκιση του Τάλου και να τον συντρίψει. Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος μας λεει σχετικά: “….καθώς βαριά λιθάρια μας σφεντόνιζε εμποδίζοντας μας το ακρωτήριο να σιμώσουμε, σε βράχο μυτερό χτύπησε ο αστράγαλός του…”
RSS - Posts
One comment
Κατά την γνώμη μου δεν υπάρχουν μύθοι χωρίς ιστορικό πυρήνα. Η αργοναυτική εκστρατεία ήταν κατα πάσα πιθανότητα πραγματική, μια προσπάθεια των Ελλήνων Μυκηναίων να βρούν αγορές και να κάνουν αποικίες.
Η τεχνογνωσία που αποκτήθηκε εμφανίζεται σαν παραμύθι.
Υπάρχει η άποψη πως το καρφί του (ορειχάλκινου) Τάλω στην φτέρνα που τοξεύτηκε απο τον Ποία, είναι το σωληνάκι απορροής του αέρα στα καλούπια που έκαναν χυτές κατασκευές απο χαλκό/ορείχαλκο.
Στην άποψη αυτή συνηγορεί και το γεγονός πως η μέθοδος συλλογής χρυσόσκονης σε ποτάμια με τομάρι προβάτου χρησιμοποιούνταν μέχρι και τον προηγούμενο αιώνα (χρυσόμαλλον δέρας).
Κι άν σκεφτούμε μακρύτερα, ποιοί ήταν οι ” λαοί της θάλασσας” που αναφέρουν οι αιγυπτιακές πηγές του 12ου πΧ αιώνα; Μήπως ήταν οι ‘ρονίν’ του τρωικού πολέμου, μισοί πειρατές, μισοί έμποροι, σαν τους Βίκινγκς 2000 χρόνια αργότερα;
Και ο Οδυσσέας;