Ένα βράδυ που επέστρεφα σπίτι κουρασμένος από τη δουλειά στο τένις κλάμπ με πλησίασε ο άλλος μου εαυτός
-Τι θέλεις;
-Να σε απαγάγω και θα σου ζητήσω λύτρα για να σε επιστρέψω
– Πόσα;
-40 εκατομμύρια ευρώ
-ΟΚ
Με απήγαγε, και με πήγε σε μέρος που δε γνώριζα αλλά, που είχαμε συμφωνήσει. Τις διαπραγματεύσεις για την καταβολή των λύτρων και την απελευθέρωση μου ανέλαβε η σύζυγος του πρώτοιυ εαυτού Σοφία η οποία παρέδωσε τα χρήματα στον άλλο μου εαυτό. Αυτός με άφησε αμέσως ελεύθερο αλλά, μετά από λίγους μήνες συνελήφθηκα και ομολόγησα πως, ναι εγώ με είχα απαγάγει.
-Ντροπή να απαγάγεις τον εαυτό σου είπε η γυναίκα μου. Δε με σκέπτεσαι;
-Ντρέπομαι και μετανοώ για τη πράξη μου, απάντησε ο άλλος εαυτός
-Αφού μετάνιωσες σε συγχωρώ είπε η Σοφία και, για να καταλάβεις πόσο σε καταλαβαίνω, κράτα εσύ τα 5 και δώσε πίσω τα 35 με σε κάνω μαύρο στο ξύλο
-ΟΚ, είπα εγώ αφού με τίποτα δεν θέλω να τα χαλάσω με τη γυναίκα μου και τον άλλο μου εαυτό
RSS - Posts
3 Comments
Καλλλά τώρα πλλλάκα με κάνεις κ. Κώστα μου;;; Δε με λλλες βρε καρντάσι, γιατί σπάω το κεφάλι μου … και κάτι δεν με πάει καλλλά στο story σου (μάλλον κάτι μας κρύβεις!) … ερωτώ ευθέως και λοξώς κ. Καββαθά μας: στη στάση των λεωφορείων που σε βρήκες, το συγκεκριμένο αυτό μέρος μετά στεγάστρου και ανεμοθωρακίσεως διαφανούς, το είχατε κι αυτό … προ-συμφωνήσει με τον άλλο σου εαυτό ή σε αφήσανε ή (διατί να το κρύψομεν άλλωστε!) τελικά τους το έσκασες, πρόσεξε … εσύ ειδικά και ΟΧΙ ο άλλος, από το απέναντι τρελλλάδικο … το – γνωστό και ως – «Δαφνί & Χλόη» δημόσιον ευαγές ίδρυμα;;;
Περί του στεγάστρου πρέπει να τωτήσετε τον δικηγόρο μου. Εγώ εκρατούμην όμηρος
Λυπάμαι που δεν θ’ ακολουθήσω την συμβουλή σας, αλλά η γιαγιά μου μ’ έλεγε να μην μπλέκω ποτέ με γιατρούς ή δικηγόρους. Την επόμενη όμως φορά που θα σας συλλάβετε, θα φροντίσω να σας έχω κάνει δώρο ένα πρακτικό “κινητό τηλέφωνο-ρολόϊ”, σαν αυτό καλέ που φορούσε ο κ. Ριτζάη, καβάλα στο ελικόπτερο (“The Ride of the Valkyries”, sorry που δεν ήταν ούτε Huey, αλλά ούτε και OH-6A, όπως στο έργο του Coppola για το Βιετνάμ) – πάνω από τον Κορυδαλλόν Πειραιώς! – παρέα με την Βαγκνερική βαλ-κυρία Σούλα, που τα σκουπιδοκάναλα, με προεξάρχοντα, αν θυμάμαι καλά, τον κ. πρόεδρο των “δημοσιογράφων” – σε prime time, που δεν είχαμε προλάβει να βάλουμε τα παιδιά και τους παπούδες για ύπνο! – έδειχναν τα στινγκάκια της εν λόγω συμπαθεστάτης κατά τα άλλα κυρίας (αγαπήσαμε κύριε Πρόεδρε!), φύρδην μίγδην μέσα στο ακατάστατο καταφύγιό τους!!! Αίσχος.