Η επιστολή της Α.Β.Υ. Πρίγκιπος Νικολάου των Παπανδρέου-Μινέικο (ευθυμογράφημα)

Ο πρίγκιπας Κάρολος και η Καμίλα, Δούκισσα της Κορνουάλης υιοθέτησαν ένα χαριτωμένο κουτάβι (Credit: CBS/Getty/Clarence House)

Συνήθως -όχι πάντοτε- τα παραμύθια τελειώνουν με τον χρόνο που φεύγει και υποδεχόμαστε τον νέο χρόνο με μια κάπως σοβαρή και μετρημένη διάθεση, που υποτίθεται ότι δείχνει σύνεση εν όψει του αγνώστου. Ομως, στην ωραιότερη χώρα του κόσμου, που ως γνωστόν κατοικείται από τον εξυπνότερο λαό του κόσμου, η πολιτική επικαιρότητα ξεκίνησε τον νέο χρόνο όπως μας αποχαιρέτισε τον προηγούμενο: με παραμύθια για πρίγκιπες. Η επιστολή της Α.Β.Υ. Πρίγκιπος Νικολάου των Παπανδρέου – Μινέικο, προς αρθρογράφο διαδικτυακής ιστοσελίδας, σχετικώς με τη διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ, κάνει ποδαρικό στις πολιτικές εξελίξεις, υποσχόμενη ότι αν το πνεύμα της επιστολής είναι ενδεικτικό του ύφους της πολιτικής ζωής κατά το 2012, τουλάχιστον δεν πρόκειται να μας λείψει το γέλιο. Επιπροσθέτως, η επιστολή του Νικολάου είναι ένα πολιτιστικό γεγονός και, παρότι είναι ακόμη νωρίς, καλώ από τώρα τον φιλόκαλο ερανιστή του μέλλοντος να αποθησαυρίσει την πριγκιπική επιστολή, γιατί με αυτή θα ξεκινήσει η ανθολογία «Κείμενα που σημάδεψαν την Ελλάδα του 2012».

Επειδή το ύφος του Πρίγκιπος -που σταδιοδρομούσε ως συγγραφεύς, προτού καταθέσει την πένα, προκειμένου να προσφέρει αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του στον Βασιλικό Οίκο του Γεωργίου Β΄ των Παπανδρέου- ίσως ξενίσει ή σοκάρει το αναγνωστικό κοινό με τη βάναυση αγαρμποσύνη του, να εξηγήσω ότι ο συντάκτης του ακολούθησε, προδήλως, τη μέθοδο της αυτόματης γραφής: έγραφε ό,τι του κατέβαινε, όπως του κατέβαινε.

Αληθινός μαέστρος της τέχνης της αφήγησης, ο Νικόλαος ξεκινάει in media res, υπερασπιζόμενος την πρωθυπουργία του αδελφού του: «Είναι ο πρώτος και μοναδικός πρωθυπουργός από τότε που θυμάμαι που έφυγε οικειοθελώς από την πρωθυπουργία. Παραιτήθηκε. Και το είχε προτείνει (να παραιτηθεί) και τον Ιούνιο αλλά για λόγους κακιάς (sic) διαχείρισης από πλευρά (sic) Σαμαρά χάλασε – η θριαμβολογία της ΝΔ μόλις το πρότεινε ότι “αν είμαι εγώ το πρόβλημα, φεύγω”, ακολούθησε με το “ο Φαήλος έδιωξε τον Παπανδρέου” και έτσι χάλασε η πρόταση. Ουδεμία σχέση είχε με “οικογενειακές” παρεμβάσεις. Αυτά είναι του χαλιμά (sic). Αρα προσφέρθηκε να παραιτηθεί αλλά ο μεγάλος διαπραγματευτής της δεξιάς Σαμαράς (αλήθεια μπορείτε να μου πείτε μια επιτυχία του στα 30 χρόνια πολιτικής του ζωής;) δεν ήξερε πώς να το χειριστεί».

Μην κολλάτε σε λεπτομέρειες, όπως π.χ. ότι λέμε «κακιά μάγισσα», αλλά δεν λέμε ποτέ «κακιά διαχείριση» (εκτός αν αυτό λέγεται μεταξύ τετράχρονων, που συσκέπτονται για να αποφασίσουν κατάληψη στον παιδικό σταθμό τους…). Και ο χαλιμάς και ο κατιμάς και ο καρσιλαμάς θα σας βεβαιώσουν ότι αυτές οι παρασπονδίες είναι αποδείξεις της γνησιότητας του κειμένου. Ναι! Το αριστούργημα αυτό έχει γραφεί από τον ίδιο τον Πρίγκιπα, δεν το υπαγόρευσε στον γραμματικό του.

Στο δεύτερο σημείο της πριγκιπικής επιστολής αναπτύσσονται οι ιδέες της πεφωτισμένης διακυβέρνησης, με την αφοπλιστική sancta simplicitas του συγγραφέα – πρίγκιπα. Παρατίθεται ολόκληρο, λόγω της αξίας του για τις θεωρίες περί το κυβερνάν: «Ως προς την δημοκρατία του; Πιο ελεύθερα πρωθυπουργός να αφήνει τους υπουργούς του, χωρίς ενδείξεις, αλλά περιμένοντας πρωτοβουλίες δικές τους, δεν έχει περάσει. ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΔΙΝΕ ΕΝΤΟΛΕΣ (σε στυλ Καραμανλή και Ανδρέα) και γι’ αυτό κατηγορήθηκε. Το αντίθετο. Λειτουργούσε με κλίμα συναίνεσης πάντα… Ο ΓΑΠ περίμενε να αναλάβουν και πρωτοβουλίες οι υπουργοί του… το έκαναν όμως; Μεγαλύτερη δυνατότητα ανεξάρτητης δράσης υπουργών δεν έχει ξαναγίνει στην ιστορία μας. Τι έκαναν; Κρίνονται όλοι τους. Δημοκρατία στο μάξιμουμ. Αν οι περισσότεροι υπουργοί περίμεναν να κινηθούν μόνο με άνωθεν εντολές δείχνει ένα είδος ραγιαδισμού που φαίνεται το θέλουμε… Η υπερδημοκρατία του ΓΑΠ τον έφαγε και όχι το αντίθετο».

Από πολλούς η επιστολή αυτή ερμηνεύεται ως ένδειξη της βασιλικής οικογενείας να μην προδώσει τον θεσμό που υπηρετεί. Ας μου επιτραπεί να έχω σοβαρές αμφιβολίες. Διότι, είναι μεν προφανές ότι συντάκτης της επιστολής είναι ο ίδιος ο Πρίγκιψ Νικόλαος, αλλά επειδή είναι αδύνατον να δεχθώ ότι μπορεί να είναι τόσο -χαριτωμένα έστω- κουτούτσικος (με την καλή έννοια το λέω, χαϊδευτικά…), εικάζω ότι δεν επιθυμεί να παραμείνει ο Γεώργιος γαντζωμένος στον θρόνο και, προς τούτο, εκτίθεται διά θέσεων και σκέψεων χαζοχαρούμενων, ώστε με την παρέμβασή του να αποδυναμώσει το παιγνίδι του Γεωργίου Β΄. Η υπόθεσή μου ενισχύεται και από το γεγονός ότι η Α.Β.Υ. ο Πρίγκιψ Νικόλαος θεωρείται από τους ειδικούς ο ούτως ειπείν «most brilliant» της βασιλικής οικογένειας…