Η “τεχνοκρατική” αφασική “κυβέρνηση” του Λιούκ Παπα Ντάϊμος

Γράφει, μεταξυ άλλων, κάποιος Ian Bremmer τους Financia Times, και το άρθρο κάνει τον γύρο της ελληνικής μπλογκόσφαιρας και προξενεί τα ειρωνικά σχόλια και στο δικό μου ιστολόγιο….

Για την Ρωσία, η πρόσβαση στην Μεσόγειο έχει μεγάλη στρατηγική αξία. Οι ημέρες του κ. Assad στην εξουσία μοιάζουν να είναι μετρημένες και η επόμενη κυβέρνηση της Συρίας θα μπορούσε να μην είναι τόσο ευνοϊκά διακείμενη απέναντι στην Μόσχα. Οπότε πού μπορεί η Ρωσία να στραφεί για να διατηρήσει την μεσογειακή βάση για το ναυτικό της; Μήπως στην Ελλάδα; Είναι μια προοπτική την οποία θα πρέπει να προσέξουν πολύ οι Γερμανοί και οι άλλες χώρες του πυρήνα της Ε.Ε. Η Ελλάδα χρειάζεται απεγνωσμένα μια αξιόπιστη μακροπρόθεσμη πηγή εσόδων.

Μια 30ετής ή 50ετής συμφωνία που θα δώσει στο ρωσικό ναυτικό δικαιώματα βάσης στο λιμάνι του Πειραιά, ίσως μια μέρα να είναι λογική σκέψη και για τις δύο πλευρές. Μέσα στον χρόνο, αυτή η συμφωνία θα απέφερε στην πεινασμένη ελληνική κυβέρνηση έως 200 δισ. δολάρια.

Είναι αδύνατον για τον κ. Λουκά Παπαδήμο και την τεχνοκρατική του κυβέρνηση να υπογράψει τέτοια συμφωνία, εν μέρει επειδή οι σύμμαχοι της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ θα είχαν σθεναρές αντιρρήσεις. Όμως για μια μελλοντική κυβέρνηση συνασπισμού μπορεί να είναι διαφορετικά τα πράγματα.