Τα πολύ παλιά χρόνια όταν, τα ραδιόφωνα ήταν άγνωστα και η τηλεόραση ήταν επιστημονική φαντασία τα παιδιά περνούσαν αλλιώς τον καιρό τους. Διάβαζαν ότι “έπεφτε στα χέρια τους”, έπαιζαν σε αλάνες, εκπαιδεύονταν στον πετροπόλεμο και έσπαζαν τα τζάμια των σπιτιών με εκρήξεις πυρίτιδας, που έβγαζαν απ’ τις οβίδες και τους κάλυκες.
Ήταν τα χρόνια που τα παιδιά των «λαϊκών» οικογενειών μεγάλωναν στους δρόμους (τα άλλα των δοσίλογων και των συνεργατών των Γερμανών μεγάλωναν στα κολλέγια και στις πρωτεύουσες της Ευρώπης), και διασκέδαζαν βλέποντας ταινίες απ’ τις μάντρες των καλοκαιρινών σινεμά. Ήταν τα χρόνια της μίας και μοναδικής δικαιολογημένης αθωότητας που γεννιόταν απ’ τον πόλεμο, τις κακουχίες, την ένδεια και, βέβαια, την πείνα. Αν τα τσογλάνια των mall και ανερμάτιστοι γονείς τους επιθυμούν, θέλουν, είναι ικανοί να δουν σήμερα εκείνα τα παιδιά δεν έχουν παρά να παρακολουθήσουν στις ειδήσεις των 8 τι γίνεται στο Ιράκ, στο Πακιστάν και στο Αφγανιστάν για να μην τους ζητήσω να δουν εικόνες από, κάποτε, πλούσιες αφρικανικές χώρες σαν τη Νιγηρία, το Κονγκό και το Σουδάν πριν εμείς τους πιούμε το αίμα για να αγοράσουμε Καγιέ.
Εκείνα τα χρόνια είχα την ατυχία να είμαι κι’ εγώ παιδί και, βλέποντας όσα συμβαίνουν γύρω μου απορώ πως κατάφερα να …επιζήσω! Πως μπόρεσα να μεγαλώσω χωρίς μαμά ξανθιά Μάλια με μαύρες ρίζες και σιλικονάτα βυζιά και μπαμπά με κουστούμι Πρινς Όλιβερ και «μερσεντέ 230 ες ελ». Και να ήταν μόνο οι γονείς… Δεν είχαμε καν «καλά» σχολεία! Πηγαίναμε σε κάτι ρημάδια χωρίς καλοριφέρ και τζάμια, τυλιγμένοι σε παλτά που παίρναμε απ’ την Ούνρα και είμαστε και 60 παιδιά σε κάθε τάξη. Τελευταία όλο και πιο συχνά πιάνω τον εαυτό μου να νοσταλγεί την Εποχή. Γιατί; Μόλις το είπα. Επειδή στα mall και στα golden whole βλέπω να σέρνεται το μεγαλύτερο τμήμα της νεολαίας της αφασίας, αγοράκια που οι γονείς τους δεν έχουν ακόμα αποφασίσει αν θα τον πάρουν από εμπρός ή από πίσω (κανένα πρόβλημα όταν είσαι ενήλικας) και κοριτσάκια που, το μόνο που έχουν να πουλήσουν είναι το αιδοίο τους. Ένα σκουπιδαριό φτιαγμένο από Καραμανλήδες, Μητσοτάκηδες, παπανδρέους, Σημίτηδες και, ας μη ξεχνάμε, Παπαδόπουλους. Γιατί ποιοι άλλοι παρά εκείνοι που έφαγαν τις σάρκες αυτής χώρας, είναι υπεύθυνοι για τη κατάντια;
Μου λένε πως τα παραλέω και πως όλα θα φτιάξουν… Ναι; Με τι θα φτιάξουν; Με τον Αλ Μούνια; Το Διευθυντήριο των Βρυξελών; Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο; Τον Giorgos; Τον συμμαθητή του στο Tafft’s ή όπου, δεν έχει σημασία, Αντώνη; Τον Μιχαλάκη; Την tinker bell Τίνα; Τον Καρατζαφέρη; Το Απόλυτο Κενό σε ιδέες, πολιτικές, φαντασία, κότσια, τσαγανό; Λυπάμαι που σας στενοχωρώ «χρονιάρες μέρες» αλλά δεν θα φτιάξουν. Από το κακό στο χειρότερο θα πηγαίνουν γιατί, αυτοί που κυβέρνησαν και κυβερνούν το κρατίδιο δεν μπορούν να πάνε κόντρα στις επιταγές των Ερπετοειδών που κυβερνούν το πλανήτη.
Τόση απαισιοδοξία; Τόση και ακόμα περισσότερη εκτός αν… Ένα μεγάλο κομμάτι του λαού αποφασίσει να επιστρέψει στην εποχή της αθωότητας και να αναστήσει τις «παλιές» αξίες όπως το φιλότιμο, τον σεβασμό στο περιβάλλον, τον λόγο τιμής, την Παιδεία, την προσωπική και εθνική αξιοπρέπεια (το «εθνική» με την έννοια της προσωπικής), την αισθητική, το γκρέμισμα των εθνικών προτύπων όπως: τροφίμους της Ψαρούς και του Parasite Beach, βίζιτες, αρχοντοβίζιτες, μοδίστρες και τηλεπερσόνες («κοινωνικοί» σχολιαστές, ιεροκήρυκες, πυροβολημένα σκουπίδια, κουράδες, αγράμματοι και λούγκρες των Μέσων Μαζικής Λοβοτομής).
Τι λέτε; Θα το κάνει;
Να ένα ερώτημα που πρέπει να μας απασχολήσει στη Χρονιά της Μαρμίτας,
(*) Μαρμότα: κάτι που επαναλαβάνεται χωρίς ελπίδα ν’ αλλάξει. Η λέξη από μια παλιά κινηματογραφική αμερικ(λ)ανιά
RSS - Posts
One comment
Μια ένσταση, νομίζω είναι Ρατσιστικό να αποκαλείς Ερπετοειδή τους Περιούσιους. Stross-Kan, Soros, Krugman, Blankfein, Paulson, Summers, Jester, Draghi
Δες το προτελευταίο (part 28 of 29) μέρος της ακροαματικής διαδικασίας της Γερουσίας τον Blankfein (Goldman’s CEO)
Σε προειδοποιώ πάρε υπογλώσσια…
http://www.bing.com/videos/watch/video/goldman-hearing-q-and-a-pt-28/3x96ya1t
O νυν Εργοδότης του ΓΑΠ είναι απίστευτος!