Της ΣΟΦΙΑΣ ΒΟΥΛΤΕΨΗ
Μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα ωραιοποίησης των πάντων και απόλυτης επικράτησης της προπαγάνδας, με το άσπρο να γίνεται συνεχώς μαύρο και τούμπαλιν, μοιραίο ήταν να χάσουν την έννοιά τους όλες οι λέξεις. Ανάμεσά τους, και η λέξη «έρωτας».
Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, ο οποίος φαίνεται πως προς το παρόν έχει εγκαταλείψει τα σχέδιά του να τοποθετήσει μνημείο για την «Επανάσταση των Νεοτούρκων» στην Πλατεία Ελευθερίας της Θεσσαλονίκης και να ασχοληθεί με τους οίκους ανοχής.
Φυσικά και είναι και αυτό μέσα στα καθήκοντα ενός δημάρχου. Το θέμα είναι υπαρκτό, υπάρχουν ζητήματα δημόσιας υγείας, αλλά και άλλα ειδικά προβλήματα, τα οποία, όπως πληροφορούμεθα, του έθεσαν εκπρόσωποι ιεροδούλων και σχετίζονται με την μη ανανέωση των αδειών λειτουργίας των οίκων ανοχής.
Μάθαμε, λοιπόν, πως ο δήμαρχος σχεδιάζει να δημιουργήσει έναν ειδικό χώρο σε μη κατοικημένη περιοχή της συμπρωτεύουσας, όπου τα κόκκινα φανάρια θα κρεμιούνται χωρίς προβλήματα και χωρίς να προκαλείται ενόχληση σε περιοίκους και τις οικογένειές τους.
Καλά και ως εδώ. Ο κ. Μπουτάρης, όμως, δηλώνει ότι σκοπεύει να ονομάσει αυτό το γκέτο όπου θα προσφέρονται οι συγκεκριμένες «υπηρεσίες», «γειτονιά του έρωτα»!
Με την ίδια ευκολία που αθωώνει την γενοκτονία σε βάρος του ποντιακού και μικρασιατικού ελληνισμού, ο νεοεκλεγείς δήμαρχος ταυτίζει τον έρωτα, που συνεπάγεται την ύπαρξη συναισθήματος, με το αγοραίο σεξ.
Έτσι, πολύ σύντομα, αν το σχέδιο ευοδωθεί, οι επόμενες γενιές στη Θεσσαλονίκη θα πιστέψουν πως δεν υπάρχει καμιά διαφορά ανάμεσα στον έρωτα και στο επί πληρωμή σεξ.
Η κατάργηση του ερωτικού συναισθήματος έρχεται τώρα να προστεθεί στην κατάργηση της εθνικής μνήμης.
Ίσως και να ακούγεται κάπως ιερόσυλη αυτή η σύγκριση. Αλλά όλα παίζουν τον ρόλο τους και όλα συμβάλλουν σιγά-σιγά σε μια γενικότερη διάβρωση – είτε πρόκειται για το ερωτικό συναίσθημα, είτε για την εθνική συνείδηση.
Γιατί όποιος μάθει να κυκλοφορεί αμέριμνος ανάμεσα στα κόκκινα φανάρια πιστεύοντας ότι αυτό είναι ο έρωτας, το ίδιο αμέριμνα θα κάνει την βόλτα του μπροστά από ένα μνημείο για τους σφαγείς των προγόνων του.
Εκτός και αν ο δήμαρχος αποφασίσει να ανεγείρει το εν λόγω μνημείο στη… γειτονιά του έρωτα!
ΤΗΝ ΑΝΆΡΤΗΣΗ ΈΚΑΝΕ Ο ΑΓΡΥΠΝΟΣ ΦΡΟΥΡΟΣ ΣΤΙΣ ΣΆΒΒΑΤΟ, ΙΑΝΟΥΆΡΙΟΣ 15, 2011
RSS - Posts
8 Comments
Το πρόβλημα δεν είναι η γειτονιά αλλά ο κλόουν της ή, καλύτερα, δουλειά δεν είχε ο διάβολος μ@μουσε τα παιδιά του
Η κα Βούλεψη δεν μπορεί να καταλάβει ότι η λέξη έρωτα θα είναι μεταφορική. Κάθησε και έγραψε αυτές τις κοτσάνες απλά γιατί έπρεπε να γράψει κάτι? Και πώς να την ονομάσει Γειτονιά του σέξ? Η λέξη έρωτας είναι πιο εύηχη. Αμάν κα Βούλτεψη αυτό σε πείραξε?
Εχει δικιο η κυρα Σοφια…τοσες εναλλακτικες υπαρχουν…
Οπως “η συνοικια της (γ)καβλας” με το συμπαθειο ή ακομα καλυτερα “ο μαχαλας της πορνης” ή “ζωνη ελευθερων ηθων και πισωκολλητων”, θου κυριε φυλακην τω στοματι μου.
Εγω παντως θα παω οταν γινει και θα σας τα πω απο πρωτο χερι.
Για να είναι πιο ακριβής, πρέπει να την ονομάσει “μαχαλά του έρωτα”.
Ενας πιτσικαρισμενος ειναι και τον εκμεταλευονται οι αλητες που αυτοαποκαλουνται πολιτικοι και δημοσιογραφοι.
Βρε κουτά, θα το χρησιμοποιήσει σαν τουριστική “ατραξιόν” για τους γείτονες τώρα με το κλίμα σύσφιξης των σχέσεων…
Και όπως πολύ σωστά είπε ο Τάσος πρέπει να ονομαστεί κατάλληλα για να αισθάνονται και πιο οικείο το χώρο οι απέναντι, κάτι σα “μαχαλάς της γκ@βλας”, (βάλε “μπιπ” στο μαχαλάς).
Πέρα απ’την πλάκα πάντως, τη Βούλτεψη δεν την κόβω ενημερωμένη.
Πρώτον διότι, η εταίρα ή κοινώς πόρνη είναι ένα απο τα αρχαιότερα των επαγγελμάτων και δεύτερον γιατί οι νέοι έχουν ήδη συσχετίσει τον έρωτα και την αγάπη με το σεξ.
Αλλο εταίρα κι άλλο πόρνη, τουλάχιστον στην αρχαιότητα…
@Ιδρυτικός Αναγνώστης
Mπα και οι δυο τον …. βουλιαζανε…