Για το μόνο που δεν θα μπορούσε ίσως κανένας να κατηγορήσει τον Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου είναι η χαλαρότητα και η ραθυμία (είπατε κάτι για τον πρώην;). Έκανε τόσα χιλιόμετρα τις τελευταίες μέρες, όσα δεν έκανε σε πέντε χρόνια ο Καραμανλής.
Εντάξει. Είναι γεγονός πως η καυτή πατάτα (ή μήπως ωρολογιακή βόμβα;) βρέθηκε στα χέρια του.Όχι ότι δεν την διεκδίκησε. Έτσι προσπαθεί να απασφαλίσει την πατάτα ή να κρυώσει την βόμβα (ή αντίστροφα;)
Και που δεν πήγε; Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία, Ρωσία, Αγγλία, Αμερική.
Και όπου κι αν πήγαινε …. δεν ζητούσε καμμιά βοήθεια (οικονομική) παρά μόνο στήριξη. Στήριξη χρειάζονται τα κτίρια που παρουσιάζουν προβλήματα στατικότητας. Και χώρες όταν φτάνουν να χρωστάνε τόσα που δεν μπορούν να αποπληρώσουν.
Και έκανε αυτή την επίπονη και ψυχοφθόρα τουρ και έλαβε: Ψυχρότητα από την παγερή Μέρκελ, χαμόγελα από Σαρκοζί και κατάργηση της βίζας από τον Ομπάμα. Και άφθονα συγχαρητήρια από όλους για τα σκληρά αντεργατικά οικονομικά μέτρα που έλαβε πριν ξεκινήσει το ταξίδι.
Δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα στο επόμενο χρονικό διάστημα. Θα συνεχίσουμε να χρωστάμε. Θα βγούμε να ζητήσουμε ξανά δανεικά. Για να ξεχρεώσουμε δόσεις προς τις χώρες (τράπεζες κι επενδυτές) που μας δάνεισαν, κυρίως για να μας έχουν πάντα στο χέρι.
Και τα δανεικά τα κολλάμε σε υποχρεώσεις, για να ξοφλήσουμε δόσεις από άλλα δάνεια και τελειωμό δεν έχει το πηγάδι.
Το χρέος 300 δις φέτος, υπολογίζεται σε 330 για του χρόνου και ούτω καθ΄εξής.
Γεγονός είναι πως ότι κι αν κάνουμε οι ταμειακές ανάγκες μας είναι τέτοιες που, με δεδομένη την μειωμένη παραγωγική βάση, θα βαίνουν αυξανόμενες.
Και όσο κι αν κόψεις τα έξοδα (σε μισθούς και αύξηση ΦΠΑ εξαντλήθηκε η προσπάθεια – αλήθεια που πήγανε οι προεκλογικές υποσχέσεις για αναδιανομή του εισοδήματος; Ας γινότανε τουλάχιστον, αναδιανομή των δαπανών…) δεν ανακαλύπτεις λύση στο πρόβλημα με το αυγό του Κολόμβου. Και τα νούμερα είναι τέτοια που είναι αδύνατο να μειωθούν πραγματικά το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος. Αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο αν αυξανόταν η ανάπτυξη, με επενδύσεις.
Άρα μηδέν από μηδέν, ίσον μηδέν!
Μια παρένθεση: Κανένας από τους υπουργούς Οικονομίας, όλων των κυβερνήσεων, δεν παρατήρησε τους ρυθμούς αύξησης των χρεών και ελλειμμάτων. Και βέβαια γνωρίζανε!!! Αλλά σφυρίζανε αδιάφορα. Για τον προϋπολογισμό της οικογένειάς τους θα έκαναν το ίδιο;
Υπό τις χείριστες συνθήκες που βρίσκεται η Ελλάδα μας και με την ορατή πορεία προς το χειρότερο, που διανύουμε.
Και για να μην αναλωνόμαστε σε αιτήματα για πολιτική στήριξη.
Και για να πάψουν να μας “συγχαίρουν” για αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζουμε.
Μήπως πρέπει να σταματήσουμε το γλύψιμο των υποτιθέμενων συνεταίρων μας;
Μήπως το σθεναρό και ανυποχώρητο αίτημα θα πρέπει να είναι
ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ; Με την απειλή της στάσης πληρωμών;
Μήπως θα πρέπει να νοικοκυρευτούμε;
Μήπως πρέπει να σταματήσουν να μας θεωρούν δεδομένους;
11 Comments
ΤΟ έχω πει εδώ και καιρό και το έχω γράψει σε άλλα fora.
Ολες οι επιχειρήσεις λόγω οικονομικής κρίσης, είτε ως πρόσχημα είτε ως πραγματικότητα, γύρισαν στις τράπεζες που τις είχαν δανείσει και τους είπαν το απλό.
Χρήμα δε ρέει, είτε επαναδιαπραγματευόμαστε τους όρους των δανείων μας μέχρι τώρα (αναβολή δόσεων, χρονικό ορίζοντα, επαναχρηματοδότηση με ευνοικότερους όρους) ή βαράμε κανόνι και χάνετε και αυτά που μας είχατε δώσει (ελάτε να πάρετε κουφάρια εργοστάσια ή κτίρια στο πουθενά). Και βέβαια τα κατάφερναν! Ποιες εταιρείες όμως; Φυσικά οι μεγάλες, οι μικρές τρώγαν το μεγαλύτερο επιτόκιο μονομερώς και κάναν τουμπεκί. Μήπως μας θυμίζει κάτι η όλη κατάσταση;
Βέβαια το μέγεθος σου θα μπορούσε να αντανακλάται στο μέγεθος των δανείων σου για να περάσει ο τσαμπουκάς, γιατί αν χρωστάς πάααρα πολλάααα τότε πάλι σε υπολογίζουν.
Αλλά όπως και να’χει πρόκειται περί τσαμπουκά…και τέτοια συμπεριφορά δεν αρμόζει στον εκλεγμένο μας ευγενικό πρωθυπουργό.
Η πιο ωραία εξέλιξη θα ήταν αν όλοι οι πολίτες έλεγαν, την ίδια στιγμή, ένα μεγάλο f**ck you στις τράπεζες!
Της αλεπούς ο θάνατος θα γινόταν…
Σας βρίσκω επιθετικό!
Σήμερα ο πρόεδρος των ΗΠΑ, χρησιμοποίησε την ελληνική λέξη “φιλότιμο”. Δεν γνωρίζω αν έχει η λέξη αυτή μετάφραση στην αγγλική. Το σίγουρο είναι ότι -όσο αφορά την Ελλάδα μου σήμερα- μάλλον δεν έχει ούτε καν έννοια! Είναι μέρος μιας γλώσσας “νεκρής”, όσο πχ. τα Λατινικά. Αυτά που αναφέρετε ως λύσεις ενός δυσεπίλυτου προβλήματος, προυποθέτουν τουλάχιστον κατανόηση της έννοιας παρόμοιων λέξεων: γενναιότητα, παλικαριά κ.λ.π, κ.λ.π…..
Αν έχετε την παραμικρή υποψία ότι υπάρχουν λέξεις σαν αυτές στο λεξιλόγιο του προσωπικού που είναι(;) επιφορτισμένο με τις τύχες του λεγόμενου “Ελληνικού Κράτους”, θα ήθελα να σας επαναφέρω στην πικρή πραγματικότητα, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνομαι εγώ. ΔΕΝ θα γίνει τίποτα από όλα όσα αναφέρετε: όχι γιατί δεν ξέρουν το συμφέρον της χώρας- αλοίμονο- αλλά γιατί το συμφέρον της χώρας δεν συμβαδίζει με το δικό τους!
Όσο για το αν μας θεωρούν δεδομένους; Επειδή εγώ δεν έχω απολύτως καμμία σχέση με οποιονδήποτε βρίσκεται ή βρέθηκε σε οποιαδήποτε θέση “εξουσίας”, εν αντιθέσει με εσάς (εννοώ ότι υπάρχει περίπτωση εσάς κάπου, κάπως, κάποτε να αντιληφθούν την παρουσία σας), αναρωτηθείτε: Πότε ήταν η τελευταία φορά που κάποιος από αυτούς τους κατ’επάγγελμα και κατά συνείδηση οσφυοκάμπτες, διανοήθηκε ποτέ να ψελλίσει την πιο επικίνδυνη λέξη της Ελληνικής γλώσσας, το γνωστό “όχι”; Και δεν εννοώ να διαφωνήσει με κάποιον από τους “αφέντες” του, απλώς να αρνηθεί να συμφωνήσει! Έχω την μαύρη εντύπωση πως δεν θα ξεπερνούν τα δάκτυλα ακρωτηριασμένου σε δυστύχημα!
Σε όλα δίκιο. Ξέρω ότι παρασύρομαι από τις επιθυμίες μου και πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει για να αντιστραφεί ο κατήφορος.
Η χώρα έχει τελειώσει γιατί, μη μου πείτε ότι θα την φτιάξουν οι ΓΑΠ, Δρούτσας, Μπεγλίτης, Μπένι, Τεό, Αντουάν, Νταραμπάκ, Ραφεινάτος και, πάνω απ’ όλα, Χρυσοχοϊδης και Ευθυμίου -για να μην αναφερθώ στη Μαριλίζα και στον Παύλο…
Αντε γεια στο στομα σου Κωστα!
Μονο τα τοκοχρεωλησ(τει)α των 330 δις ειναι το μισο ΑΕΠ της χωρας!
Μόλις διάβασα (στη “Καθημερινή”) ότι ο Όλι είπε πως, “η ΕΕ θα βοηθήσει την Ελλάδα ακόμα και τώρα”
Yupeeee! Bravo Jeffrey….
Μηπως πρεπει να σταματησουμε να ριχνουμε ευθυνες στους αλλους(κερδοσκοπους, αμερικανους, εβραιους, “σκοτεινα κεντρα εξουσιας” κτλ) και στα “αφεντικα” των πολιτικων μας και να κοιταξουμε ενα καθρεφτη? Τοτε θα ανακαλυψουμε ποιος πραγματικα φταιει.
Οταν, χρονια τωρα, ψηφιζουμε ΑΝΙΚΑΝΟΥΣ και ανεπαγγελτους πολιτικους, εμεις φταιμε, οχι αυτοι. Αυτοι, τη δουλεια τους κανουν.
Οταν φιλαμε κατουρημενες ποδιες για να βαλουμε το παιδι μας στο δημοσιο, εμεις φταιμε οχι αυτοι. Οταν χιλιαδες νεα παιδια εχουν “οραμα” να διοριστουν στο δημοσιο, εμεις φταιμε.
Οταν λαδωνουμε για να παρουμε το διπλωμα οδηγησης και γενικα “να κανουμε τη δουλεια μας”, εμεις φταιμε.
Οταν ειμαστε ελευθεροι επαγγελματιες η επιχειρηματιες και δεν πληρωνουμε τον φορο, εμεις φταιμε.
Οταν πηγαινουμε στο σχολειο και απειλουμε τον καθηγητη γιατι εβαλε χαμηλο βαθμο στο παιδι μας ή τολμησε να το μαλωσει, εμεις φταιμε.
Οταν ανταποκρινομαστε στα τηλεφωνηματα των τραπεζων και παιρνουμε 2,5, 10 καρτες ο καθενας μας, για να μπορουμε να αγοραζουμε αχρηστα υλικα αγαθα, εμεις φταιμε.
Οταν δε σεβομαστε τον διπλανο μας, τα δημοσια κτιρια, το περιβαλλον, εμεις φταιμε.
Με δυο λογια, ειμαστε ενας αθλιος λαος που λογικο ειναι να αποτελειται απο αθλιους πολιτικους, αθλιους επιχειρηματιες, αθλιους γονεις, αθλιους δασκαλους, αθλιους δημοσιογραφους και παει λεγοντας.
Ναι, γνωριζω οτι δεν ειναι ολοι οι Ελληνες ετσι. Υπαρχουν 100, 200 το πολυ 500χιλ Ελληνες που ειναι μορφωμενοι, τιμιοι, φιλοτιμοι, εργατικοι, υπερηφανοι, αξιοπρεπεις και ειναι αυτοι που κρατανε τη χωρα να μη τρυπησει τον πατο τοσα χρονια, αλλα δεν ειναι αρκετοι.
Αν πραγματικα θελουμε να σηκωσουμε τη χωρα μας απο τον πατο, τοτε ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ πρεπει δειξουμε γενναιοτητα και παλικαρια και να πουμε το μεγαλο ΟΧΙ στις ευκολες λυσεις στη καθημερινη μας ζωη, να πουμε ΟΧΙ στο λαικισμο, να πουμε ΟΧΙ στους αθλιους πολιτικους και τα κομματα τους.
Το ψάρι βρωμάει πάντα απ’ το κεφάλι. Αν ο λαός κάνει όσα (σωστά) λέτε υπεύθυνοι είναι οι ανεύθυνοι που τον κυβερνούν.
Και αν ο λαός εκλέγει ντενεκέδες πάλι οι τελευταίοι είναι υπεύθυνοι γιατί, αυτοί έχουν στα χέρια τους τα ΜΜΕ, τις τράπεζες, την αστυνομία, τους σπιούνους, τους λωποδύτες και όχι ο Μήτσος απ’ το Παγκράτι.
Ο αποκαλούμενος “δυτικός κόσμος” δεν μπορεί πια να κάνει επανάσταση γιατί έχει βαρύνει απ’ το λίπος, τη χλίδα, τη σπατάλη και, τελικά, το αίμα που έχει πιεί απ’ τις φτωχές χώρες.
Το μέλλον του είναι προδιαγεγραμμένο. Σε λίγα χρόνια θα πνιγεί μέσα στα ίδια του τα σκατά και άλλες, πιο αγνές ή και πιο άγριες κοινωνίες θα πάρουν τη θέση του
Κυριε Καββαθα,
Ειναι πολυ επικινδυνο αυτο που λετε (το ψαρι βρωμαει απο το κεφαλι), γιατι προσφερει τελειο αλλοθι στο λαο ωστε να μη κανει τιποτα και να περιμενει, απαθης, ποτε θα ερθει ο τελειος, ο χαρισματικος ηγετης που θα τα αλλαξει ολα προς το καλυτερο. Νομιζω οτι αυτο ειναι ουτοπια.
Ετσι οπως εχουμε γινει σαν κοινωνια, ο καλυτερη ομαδα του κοσμου (πρωθυπουργος, υπουργοι, γεν. γραμματεις) να αναλαβει τη κυβερνηση της Ελλαδας, δεν θα τα καταφερει.
Δεν χρειαζεται ο λαος να κανει επανασταση σαν αυτη που οραματιζεται το (αθλιο) ΚΚΕ. Μιλω για “ευκολα” πραγματα στη καθημερινη μας ζωη: να μη λαδωνουμε, να μη δεχομαστε τις προσφορες των τραπεζων για δανεια και καρτες, να μη βλεπουμε τα αθλια “δελτια ειδησεων”, να μην αγοραζουμε τις φυλλαδες καθε Κυριακη, να προσπαθουμε καθε μερα να γινομαστε καλυτεροι, να μη πεταμε τις βρωμιες μας εξω απο το παραθυρο του αυτοκινητου μας, κτλ κτλ.
Κυριε Καββαθα, τα ιδια ΜΜΕ, τραπεζες, λωποδυτες αντιμετωπιζετε εσεις κι εγω και ο Μητσος απο το Παγκρατι. Γιατι δεν επηρεαζουν εσας και μενα ωστε να ψηφιζουμε τους ντενεκεδες αλλα μπορουν και επηρεαζουν τον Μητσο? Μηπως εσεις κι εγω γεννηθηκαμε με καποιο ιδιαιτερο χαρισμα? Δεν νομιζω. Απλα, εσεις κι εγω, διαλεξαμε το δυσκολο δρομο στη ζωη μας, να δημιουργησουμε κατι κοντρα σε ολες τις καθημερινες αντιξοοτητες, ενω ο Μητσος διαλεξε να βολευτει στο δημοσιο να πινει φραπογαλα και να παιζει προπο. Αρα, φταιει ο Μητσος, φταιμε εμεις ολοι, και οχι “το συστημα”. Το “συστημα” δεν θα αλλαξει ποτε ακομα και αν βουλιαξει, επομενως το μονο που μενει ειναι να αλλαξουμε εμεις. Ας αρχισουμε απο τα απλα, να μαθουμε να χαμογελαμε.
Τετέλεσθαι…
Πως να κάνουν την πράξη οι πολίτες στις τράπεζες όταν οι τράπεζες τους έχουν κόψει το “πουλί”από τη ρίζα;