| Από τη στήλη “Άνθρωποι και Αντικείμενα” ενόςμακρινού(;) παρελθόντοςΠεριοδικό “Επίκαιρα”, τεύχος 673, 25-06-1981 |
Αποβραδίς σκεφτόταν την αυριανή μέρα. Είχε πολλά να κάνει, δουλειές που είχαν μαζευτεί μήνες τώρα, όλο αύριο και αύριο τις πήγαινε μα τώρα είχε φτάσει ο κόμπος στο χτένι. Δεν ήταν δα και τίποτα σπουδαία πράγματα. Το ρημάδι τ’ αυτοκίνητο ήθελε συνεργείο –πήγαινε στα εφτά χρόνια πια, πού να σκεφτεί κανείς να τ’ αλλάξει εκεί που είχαν φτάσει οι τιμές-, έπρεπε να γράψει το παιδί στο σχολείο, να πάει στο μαγαζί μετά, αργοπορημένος είναι αλήθεια, να δει αυτό το χαρτί που του είχαν στείλει «δια υπόθεσίν σας» απ’ την εφορία ή το ΙΚΑ ή το ΤΕΒΕ ή το ΤΣΑ ή κάποιο ταμείο απ’ τα τετρακόσια οκτώ που τον βασανίζουν μια ζωή. Ακόμα, ήθελε να πάει στο οικόπεδο που είχε αγοράσει 450.000 δραχμές τριακόσια τετραγωνικά, να δει μήπως και κατάφερνε να χτίσει το παράνομο στο γιορταστικό τριήμερο, αν όχι όλο τουλάχιστον να ρίξει κολόνες, αν τον βοηθούσε ο φίλος του ο Δημήτρης που είχε το παράπηγμα λίγο πιο κάτω. Σηκώθηκε πρωί, μαύρα χαράματα. Έφτιαξε καφέ, τον ήπιε γρήγορα, βγήκε στο δρόμο κι έκατσε στο τιμόνι του ρημαδιού. Καθώς γύριζε το κλειδί στη μίζα είδε την κλίση στο παρμπρίζ. Βγήκε, την πήρε, παράνομη στάθμευση έγραφε, γύρισε κοίταξε στο πεζοδρόμιο κι ανακάλυψε την πινακίδα φρέσκια- φρέσκια. «Χθες θα την έβαλαν», μουρμούρισε.
Ξεκίνησε. Πρώτη δουλειά συνεργείο. Θα τ’ άφηνε το πρωί, θα το ‘παιρνε το μεσημέρι. Έτσι είχε συνεννοηθεί με το μάστορα απ’ το τηλέφωνο. «Μη σε νοιάζει» του είχε πει, «θα το πάρεις νυφούλα». Το φαντάστηκε με νυφικό και χαμογέλασε πικρά: στο νου το «δια υπόθεσίν σας» και το σχολείο του παιδιού. Ήθελε ιδιωτικό, του είχαν πει, επειδή ήταν προβληματικό κι έπρεπε να το προσέχουν.
Θυμήθηκε τα δικά του χρόνια στο σχολείο. Εκατόν τριάντα παιδιά στην τάξη. Σίγουρα ανάμεσά τους θα υπήρχαν και προβληματικά, μόνο που τότε η λέξη δεν είχε εφευρεθεί.
Ταράχτηκε…
Τριάντα μέτρα εμπρός του αστυφύλακας. Σοβαρός κι αυστηρός του ‘κανε σήμα μ’ ένα κόκκινο παλούκι να σταματήσει δεξιά.
«Καλημέρα σας», είπε τ’ όργανο ευγενικά. «Κάνουμε έλεγχο καυσαερίων, πατήστε γκάζι παρακαλώ…»
Ένα άλλο όργανο έβαλε ένα σίδερο μέσα στην εξάτμιση. Ένα τρίτο παρακολουθούσε με σοβαρότητα ένα κουτί.
«Τι είναι τούτο;» τόλμησε.
«Εκπέμπετε άνω των 5% μονοξείδιο του άνθρακος κατ’ όγκον. Αφαίρεση αδείας, διπλώματος και παραπομπή στο δικαστήριο. Η ποινή είναι τρεις μήνες φυλακή άνευ εξαγοράς αν το κάνετε κατά λάθος κι έξι μήνες φυλακή άνευ εξαγοράς αν το κάνετε εξεπίτηδες… ».
«Κάνω ποιο, εξεπίτηδες;» τόλμησε να ρωτήσει.
«Άδεια και δίπλωμα παρακαλώ» είπε σοβαρό το όργανο, «ξηλώστε του τις πινακίδες» συμπλήρωσε, και δυο με γκρι στολές και κατσαβίδια έπεσαν επάνω και, σε δέκα δευτερόλεπτα, οι πινακίδες του αυτοκινήτου του βρίσκονταν μέσα σε μια πλαστική σακούλα, τακτικά τοποθετημένες μαζί με τις βίδες.
«Ρυπαίνετε την ατμόσφαιρα με την εξάτμισή σας», είπε ο επικεφαλής αλλά αυτός ούτε που κατάλαβε. Τι ήξερε από μονοξείδια και υπεροξείδια; Στο μαγαζί το χρησιμοποιούσε το ρημάδι, μετέφερε λεκάνες και νιπτήρες στις οικοδομές, πήγαινε και Κυριακή παρά Κυριακή μια βόλτα με την οικογένεια.
Θύμωσε, είναι αλήθεια, αλλά μετά σκέφτηκε πως ίσως ήταν μια ευκαιρία να το μαζέψει κιόλας. Ήθελε, εκτός από μπουζί- πλατίνες και ντεμπραγιάζ και φρένα και λάστιχα κι ο θερμοστάτης ξεκόλλημα για να ‘βλεπε γιατί έκαιγε τόσα λάδια. Πιο πολύ λάδι από βενζίνη έκαιγε.
Έβαλε το χαρτί της τροχαίας στο τζάμι, πήγε στο συνεργείο, είπε τα καθέκαστα, ζήτησε να γίνουν οι δουλειές στο αυτοκίνητο.
Έφυγε με το λεωφορείο για την Αθήνα, πήγε στο μαγαζί, πήρε το «χαρτί», πήγε στο ταμείο, πληροφορήθηκε πως έπρεπε να πληρώσει 200 χιλιάδες που δεν είχε εισπράξει.
«Μα δεν τα ‘χω εισπράξει» παραπονέθηκε. «Πώς να πληρώσω;»
«Αν δεν πληρώσεις σου κάνουμε κατάσχεση» απάντησαν. Ξαναπήγε στο μαγαζί κι άρχισε τα τηλέφωνα μήπως και μαζέψει τίποτα λεφτά απ’ αυτά που του χρωστούσαν.
Μάταιος κόπος…
Ο ένας έλειπε, ο άλλος ήταν βαριά άρρωστος, του τρίτου είχε πεθάνει η μάνα, του τέταρτου είχε πάθει καρκίνο η αδελφή.
Σκέφτηκε να δανειστεί, έπρεπε όμως να πάει στα Μελίσσια, αυτοκίνητο δεν είχε. Σκέφτηκε και τον τόκο. Τρία τοίς εκατό το μήνα ήθελε ο θεομπαίχτης.
Τώρα για το παιδί, είπε στον εαυτό του κι αισθάνθηκε κουρασμένος και λυπημένος. Δεν μπορούσε να χωνέψει που του αφαίρεσαν άδεια, δίπλωμα και πινακίδες, επειδή, λέει, ρύπαινε την ατμόσφαιρα. Τι ήξερε αυτός από ρυπάνσεις; Μηχανικός ήταν; Και μετά τι να ‘κανε; Το πήγε στο μάστρο- τάδε, το πήρε, πλήρωσε και 15.000 και του είπε πως ήταν σαν καινούριο. Αυτός έφταιγε που κάπνιζε;
Στο ιδιωτικό τον υποδέχτηκε ο διευθυντής. «Θέλετε να πάρουμε το γιο σας στο σχολείο;».
«Μάλιστα».
«Ξέρετε, φέτος είμαστε πλήρεις. Ίσως του χρόνου, αν πάρετε σειρά…».
«Ξέρετε. Είναι ανάγκη. Ο Θανασάκης είναι προβληματικός. Δεν παίρνει τα γράμματα. Μαλώνει. Θέλει παρακολούθηση…».
«Θα δούμε» απάντησε ο διευθυντής «ίσως κάτι μπορέσουμε να κάνουμε αλλά μπορεί να στοιχίσει κάτι πάρα πάνω…».
Έφυγε.
Τα τελευταία του χιλιάρικα στο ταμείο του σχολείου. «Εδώ έχουμε παιδιά της καλή κοινωνίας», είπε ο διευθυντής καθώς τον ξεπροβόδιζε. «Το παιδί θα γνωριστεί με καλό κόσμο».
Το μυαλό του έτρεξε πάλι στο Δημοτικό του σχολείο Προσπάθησε να θυμηθεί αν κάποιο απ’ τα κουρεμένα “γουλί” παιδιά του ’50 ήταν της καλής κοινωνίας. Δεν ήταν, συμπέρανε. Κι όμως όλοι οι παλιοί του φίλοι ήταν καλοί άνθρωποι.
Πήρε το λεωφορείο. Κατέβηκε στο Κίτζι, περπάτησε μέχρι το οικόπεδο.
Γύρω τους οργασμός. Οι πάντες έχτιζαν παράνομα. Ένας φτωχούλης μοίραζε φυλλάδια. Πήρε ένα. Ατομικές μπετονιέρες, έγραφε.
Ατομικές μπετονιέρες! Του θύμισε το ατομικό γιουβέτσι. Σκέφτηκε να παραγγείλει μια μερίδα μπετονιέρα.
«Κι η αστυνομία; Το πολεοδομικό;» ρώτησε τον τύπο που ‘φτιαχνε πανωσήκωμα. Ο τύπος τον κοίταξε λες κι έβλεπε άνθρωπο απ’ τον Άρη.
«Τι τσαμπουνάς μωρέ;» είπε στο τέλος, «ξένος είσαι;».
Πέρασε η μέρα. Έβαλε κάτι πέτρες στο οικόπεδο, πότισε και τα δεντράκια που ‘χε φυτέψει, κουράστηκε, αργά τ’ απόγιομα γύρισε στο τριάρι στο Περιστέρι.
Πέρασε κι ή άλλη μέρα, πήγε στο συνεργείο για το ρημάδι.
«Όλα έτοιμα;» ρώτησε.
«Κούκλα» τ’ απάντησαν.
«Πόσα;»
«35.000»
Έκανε φασαρία, παραπονέθηκε, πολλά λεφτά είπε, τον απείλησαν ότι δε θα του το δώσουν.
Πλήρωσε κι έφυγε.
Απ’ την εξάτμισή του έβγαινε ένας μαύρος καπνός, τα φρένα δεν έπιαναν, ο συμπλέκτης πατινάριζε.
«Τίποτα δεν έκαναν;» αναρωτήθηκε.
Τίποτα, Έλληνα πολίτη.
Υ.Γ. Στο δρόμο κάποιος τον πρόσβαλε. «Αμόρφωτε» του ‘πε «ούτε που ξέρεις τον Ρεμπώ, τον Μέηλερ. Πώς θα πας μπροστά στη ζωή;»
Σκέφτηκε το προβληματικό παιδί του. «Αυτό θα μορφωθεί» είπε φωναχτά χωρίς να το πιστεύει.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΒΑΘΑΣ
RSS - Posts
11 Comments
Σα να μην περασε μια μερα….
Όταν η κοινή λογική πηγαίνει εναν ανθυγιεινό περίπατο,τότε συμβαίνουν κάτι τέτοια και κάτι άλλα μυστήρια…
π.χ. έχεις πάει στα καλύτερα σχολεία και πανεπιστήμια και αφού αποκτήσεις την ανεκτίμητης αξίας προϋπηρεσία του πιτσαδόρου,δικαιωματικά και αξιοκρατικά αναλαμβάνεις…
δυό τρία Υπουργεία για αρχή,κατόπιν την αρχηγία της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μετά την πρωθυπουργία…μα ο ανθυγιεινός περίπατος της κοινής λογικής συνεχίζεται γιατί εμένα ο μπαμπάς μου έλεγε …
για να κάνεις παλαμάκια θες και τα δυο χέρια,και πώς να κάνει παλαμάκια ο Αντωνάκης ο πιτσαδώρος,που βγήκε κουλός απο τις εκλογές; πωωωωώς;…
βρέθηκε ο άλλος κουλός ο κολοκυθομπένη και του δώσε το άλλο χέρι και εγενετο χειροκροοοοοότημα…ααααα πολύ ωραία…και ρωτάει η κοινή λογική,μα τι στο διάολο συμβαίνει;ποιος φταίει για τούτη δώ την στρέβλωση;…
ποιος φταίει που ο ένας εφαρμόζει,αυτά που ψηφίζει ο προηγούμενος;ή για να το πω αλλιώς,τι σκατά πίτσα μας τάισες στα Ζάππεια καλέ τρελέ; εεεεεε;ποιος φταίει γαμω τα μανιτάρια τα παραισθησιογόνα;
ο Τσίπρας…ο Συριζας…
το φωνάζουν με ίερη αγανάκτηση οι κουλοι χειροκροτητές,
οι κλακαδόροι και αβανταδόροι τους τύπου Φαήλου και Λαζαρίδη και
οι όψιμοι υποστηρικτές τους τύπου Αδωνη και Βορίδη,
τώρα που φτάνει η ώρα να χάσουν την κουτάλα οπότε…
ποτίζουν τον λαό με το δηλητήριο του εμφυλιοπολεμικού κλίματος με την θεωρία των άκρων,τοποθετώντας από το ένα άκρο το δεκανίκι του μεγάλου κεφαλαίου την ΧΑ και απο το άλλο τον ΣΥΡΙΖΑ…δύο κόμματα που ενισχύθηκαν χάριν στη ψήφο δυσαρέσκειας των ζωντανών…
τα οποία ζωντανά(ωχ Παναγία μου,αρχίζουν και καίγονται οι λυχνίες μου) ψηφίζουν τους μεν φασίστες για να πέσει ξύλο στη βουλή, τους δε Συριζαίους …εεε,δεν ξέρω ακριβώς γιατί τους ψήφισαν, γιατί ο περσινός Αλέξης δεν είναι ίδιος με τον φετινό,οπότε μπερδεύομαι…
αλλααααααά,και ποιος περσινός είναι ίδιος φέτος;…
ο μπαμπάκας μου δεν είναι πια εδώ να του πω κάτι που ήθελα…μπορεί να χρειάζονται δύο χέρια για παλαμάκια αλλά μόνο ένα πόδι για κλωτσιά…
και θα φάει κλωτσιά στο αυτί κάθε ελεεινός που με την ψήφο του μας χάρισε αυτούς όλους τους υπέροχους ανθρώπους,γιατί δεν μπόρεσε ποτέ να σταθεί μόνος του και έπρεπε να μπει σε κάποιο μαντρί,γιατί μόνος δεν μπορεί να κανει καμιά δουλειά σωστή,γιατί δεν είναι ικανός να αναλάβει καμιά ευθύνη.
Λοιπόν,φτάνουμε στο επίμαχο…τι σκατά ψηφίζει το coyoteracing;
μα φυσικά ψηφίζει δαγκωτό, coyoteracing…και καλά θα κάνετε να ψηφίσετε και οι υπόλοιποι τους εαυτούς σας,να παρατήσετε τις ιδεοληψίες μήπως και σωθούν τα παιδάκια σας…
α συγγνώμη,έχετε τα λεφτουδάκια σας στις τράπεζες και δεν είστε για πειράματα…
οι τράπεζες θα φροντίσουν μια χαρά και τα παιδάκια σας,μείνετε ήσυχοι,ο μπάμιας και ο κολοκύθας τις έχουν δώσει ενα σκασμό δις…
…και ο ανθυγιεινός περίπατος συνεχίζεται
συμφωνώ σε αυτά που λες και δεν καταλαβαίνω γιατί μου την μπαίνεις…
george,συγγνώμη για το κράξιμο,βρίσιμο και την ειρωνεία,αλλά δεν απευθύνομαι και σε κάποιον που έρχεται με την επωνυμία του στο ιστολόγιο,ναι;
δεν θα μιλούσα σε κάποιον,που έχει τα στοιχεία του αντί για ένα nickname,με αυτό τον τρόπο…
λοιπόν,δεν με ενδιαφέρει ο διάλογος…
όχι απο σνομπισμό,απλά ή θα συμφωνούμε ή θα διαφωνούμε εφόσον δεν μπορεί να οριστεί,μετρηθεί,συσκευασθεί ή δεν ξέρω τι άλλο η κοινή λογική…
…από την οποία έχεις την κατάρα της
(αλλά δεν είσαι και ο μόνος)
και όσο θα συνεχίζεις τα κλισέ σου θα με τρώει η γλώσσα μου και δεν θα ησυχάσω μέχρι…
1.να ψηφίσεις Τσίπρα από παλινδρόμηση ιδεοληψίας και αφού την κάνεις τη κουτσουγκέλα…
2.να καταθέσεις πρόταση μομφής κατα της εγκεφαλικής σου δραστηριότητας…
…μα να πας να ψηφίσεις Αλέξη!πάλι αριστερή διακυβέρνηση στη χώρα…μα όλα σε μας ρεπού στη μου…
Όταν η (κουτσή μου) μέρα τελειώνει, κουτσοσκέπτομαι τι μπορεί να κουτσογίνει στην κουτσοελληνίτσα. Θα βρεθεί φυσικό αέριο στο Οικόπεδο 69; Πετρέλαιο νότια της Κρήτης; Θα ξεπεράσουμε το δημοσιονομικό κενό; Θα πάρω Πόρσε 919; Θα γίνω Υπουργός Μεταφορών; Θα δοκιμάσω το νέο Μιτσουμπίσι GLX 1.0 Gti?
Παράξενα ερωτήματα ανάμεσα στην (αρρωστημένη) φαντασία και στην (νεοελληνική) πραγματικότητα όπου, ένας mega φαφλατάς πολιτικάντης ο οποίος για 40 ολόκληρα χρόνια έλειπε απ’ τη χώρα και, μόλις επέστρεψε, έγινε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και “έπεσε απ’ τα σύννεφα” μόλις έμαθε ότι η χώρα οφείλει 340 δισεκατομμύρια ευρώ στους δανειστές. Παράξενη εποχή που, ένας άνθρωπος σαν τον γράφοντα, που έκανε ότι έκανε στη ζωή του, στέκει ακίνητος, παγωμένος, αμίλητος και παρακολουθεί τα συντρίμμια της ζωής και της χώρας του…
Strange times indeed που έλεγε ένας φίλος απ’ τον πλανήτη Nibiru που έχω να συναντήσω απ’ την 4η χιλιετία προ της ημερομηνίας μας…
Αμείλικτα ερωτήματα. Από τις απαντήσεις κρίνεται το μέλλον του πλανήτη, του ηλιακού συστήματος, του Γαλαξία, του Local Group, το δικό μου. Θα πείσει ο Στουρνάρας την τρόικα πριν ο Τόμσεν πάει για σκι; Θα προχωρήσει ο (πολιτικός) αρραβώνας ανάμεσα στην Ollie Popeye και στην Mary DeGeneris? Θα γίνει ο Βαρουφάκης “δεξί χέρι” του AlChpi μπορεί και to αριστερό -αν και αμφιβάλλω για λόγους που έχουν να κάνουν με τον Forest Gap
Η ώρα είναι 10.30 και σκέπτομαι πως ακόμα δεν έχω δοκιμάσει το νέο Audi S4 και ο λόγος είναι ότι, η Κοσμοκάρ με “ξέχασε” μετά από 36 χρόνια όπως με είχε ξεχάσει τότε που είχε “κόψει τη διαφήμιση” επειδή ο ΝΔ είχε γράψει ότι δεν μπορείς να αποκαλείς ένα νέο μοντέλο “ΜΑΚΕΔΩΝ” αλλά, άλλη εποχή τότε και άλλη τώρα. Σε βαθμό μάλιστα που ζήτησα να μάθω πόσο μπορώ να πάρω μία Ducati Multistrada ( h R1200R έκανε 100.000 χλμ) και, καλέ σεις, σημασία δεν μου έδωσαν ίσως επειδή πάντα είχα αυτούς και άλλους εισαγωγείς, γραμμένους εις τα παλαιότερα…
Και να ήταν μόνο αυτό! Δεν γνωρίζω τι θα γίνει με τον εκπρόσωπο Τύπου της νέας Ν.Δ ούτε με εκείνον των ΑΝΕΛ (πάει προς τους ΕΛ και τους Ανουνάκι;) και αυτό είναι ακόμα κάτι που με κάνει να κουτσοσκέπτομαι πως, ακόμα μία κουτσομέρα πέρασε και αύριο….
Και αύριο τι;
Εσείς να μου πείτε που τα ξέρετε όλα
Πάνω στην ίδια Αμμουδιά
Η πρώτη Θάλασσα ξαναλέει ακούραστα
Τα ίδια Λόγια και ρίχνει τα ίδια Δάκρυα
Κατάπληκτα, Μοναχικά, Αιωνία
αμάν!…τι έγινε ρε παιδιά;…
Και μετά εμφανίστηκε ο “σιδερένιος” και άρχιζε να μοιράζει χρήμα και η ρημάδι έγινε μπέμπα και μετά μερσεντέ, στο οικόπεδο χτίστηκε μεζονέτα με πισίνα και πλέυ-ρούμ, την κλήση την έσβησε ο Δημοτικός σύμβουλος της περιοχής, και η πινακίδα πυροβολήθηκε με σκάγια και τώρα κάνει και για σουρωτήρι.
Αν όμως ο έρμος ο ανθρωπάκος άρχιζε να πονηρεύεται από το 81 και είχε στείλει στο διάολο τους δυνάστες του ίσως και να μην φούντωνε το κακό (λέω εγώ τώρα)
Ο ανθρωπάκος που μέχρι το 81 δεν ‘εβρισκε δουλειά στο δημόσιο χωρίς σημείωμα βο(υ)λευτη και πιστοποιητικό κοινωνικων φρονιμάτων, όντως πονηρεύτηκε βλέποντας το μεγάλο φαγοπότι των αραχτών γύρω του.
Γράφτηκε σε Τ.Ο. κομμάτων, έγραψε τα παιδιά του σε νεολαίες, στριμώχτηκε σε προθαλάμους κομματαρχών και με αυτά τα προσόντα (δεξιότητες τα λένε τώρα νομίζω) πέτυχε διορισμούς σε υπαρκτές και ανύπαρκτες θέσεις όπου πήγαινε μόνο κάθε 1η και 15 του μηνός, Χειροκροτούσε πολιτευτές,δημάρχους και κοινοτάρχες, και κατάφερε να τελειώσει το αυθαίρετό του και να ρίξει άλλους 2 ορόφους.
συμφωνώ απόλυτα,ήθελα μόνο να συμπληρώσω πως μεχρι το 81 είχαμε αριστερή διακυβέρνηση…
ίσως σε αυτό το ιστολόγιο αυτό να είναι το τελευταίο μου σχόλιο,καθώς έρχεται το meta4 και δεν ξέρω τέλος πάντων πως και τι μετά…κτλ κτλ…
όσο είναι ακόμα σε αυτή τη μορφή και γω είμαι ο σκύλος της διαδικτυακής αυλής του Αφέντη μου, θα ήθελα με απόλυτη υπεροψία να δώσω ενα “πάθημα” κοινής λογικής σε όσους δεν παίρνουν από μαθήματα…
μέχρι το 81 λοιπόν οι “αριστεροί”που κυβερνούσαν είχαν αποκλείσει τον υπόλοιπο πληθυσμό από τα αγαθά που αυτοί απολάμβαναν μπλα μπλα μπλα…και δεν περίμεναν τέτοιο κανιβαλισμό οταν μετά το 81 οι αποκλεισμένοι ήρθαν στα πράγματα…ε όχι και σπιτι ο τάδε που δεν είχε στον ήλιο μοίρα και τα παιδιά του στο πανεπιστήμιο…μωρε και σπίτι και εξοχικό και αν δεν μπορούν τα παιδιά στο πανεπιστήμιο θα βρούμε τρόπο…οι άλλοι οι “αριστεροί” τι έκαναν όλα τα χρόνια πριν το 81, εμείς μαλάκες είμαστε;…
έτσι,αν είναι για λαμογιά,η λογική αποκτά και τον επιθετικό προσδιορισμό της “κοινής”, να μην πω οτι γίνεται πιο πουτάνα και απο αυτή που σουλατσάρει στα πεζοδρόμια…
να πάμε σε ένα άλλο τώρα…ο Βασίλης μου περιέγραφε την ταλαιπωρία του καθώς τοτε πριν απο χρόνια είχε έρθει απο την Αλβανία,μεσα απο τα βουνά,χωρις ρούχα παπούτσια λεφτα,και πως ζούσε και κοιμόταν επί αρκετό καιρό έξω στους δρόμους στα παγκάκια,όπου έβρισκε και να μην σας τα πολυ λέω,καταλαβαίνετε…
“πεινούσα,αλλά είχα ελάχιστα λεφτά,δεν ήθελα να τα φάω αλλά πεινούσα…πάω στο περίπτερο,ρωτάω τι είναι αυτό…”σοκολάτα”…παίρνω μία την ανοίγω στο δρόμο,τη δοκιμάζω και τρελαίνομαι,δεν είχα ξαναφαει…γύρισα πίσω και αγόρασα όλα τα λεφτα μου σοκολάτες και τις έτρωγα όλο το βράδυ στο παγκάκι…”
Αφέντη μου,Δάσκαλε μου και αφού μου έκανες την τιμή και Φίλε μου Κώστα Καββαθά…
Η φιλία είναι συγγένεια
Πατρίδα μας οι Τεχνικές Εκδόσεις
…πιστός σαν σκύλος… coyoteracing
@coyoteracing
Οι Τεχνικές από το 1970 ως το 2006