Παναγιά μου βόηθα!

Πρώτο ΘΕΜΑ 16.08.09
Στις έξη δεκαετίες που ασκώ τη διακυβέρνηση της χώρας (φορώντας τη μία ή την άλλη μου γραβάτα), εξάντλησα όλα τα εργαλεία για να χαράξω «μία «άλλη» οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική πολιτική. Δεν αναφέρομαι στην εξωτερική διότι, τα εργαλεία εξαντλήθηκαν κατά 70% το 1897 και κατά 30% όταν αναγνώρισα, με την Συμφωνία της Μαδρίτης ότι, η Τουρκία έχει «ζωτικά συμφέροντα» στο Αιγαίο. Κάποιοι διαδίδουν πως, τη νύχτα των Ιμίων, έπεσα ο ίδιος εις τον λάκκο που άνοιγα για τους άλλους. Η διερεύνηση του θέματος είναι υπόθεση των ιστορικών του 2012 οπότε, σύμφωνα με το ημερολόγιο των Μάγια, επέρχεται το τέλος του κόσμου. Η τρέχουσα διακυβέρνηση (γιατί η επόμενη πιστεύει ότι χρειάζεται μία «άλλη πολιτική», χρειάζεται άμεσα ρευστό. Έτσι σκοπεύει να αντλήσει €1 δις για ΕΤΑΚ, 274 εκατ. € έκτακτη εισφορά και 1,5 δις € από την φορολογία των ημιυπαίθριων χώρων. Η αρχική σκέψη ήταν να φορολογηθούν (εκτάκτως) και οι ημίκλειστοι αλλά, ο υπουργός μου επί των Οικονομικών με συμβούλευσε να το αναβάλλουμε για μετά τις εκλογές, οψέποτε και αν γίνουν. Έστω λοιπόν πως, κούτσα-κούτσα, αντιμετωπίζω τα οικονομικά. Ακολουθεί η προσπάθεια της Άγκυρας να θέσει θέμα παραμονής της Ελλάδας στην Ε.Ε. Εκεί δηλαδή που ο πυλώνας της εξωτερικής Μου πολιτικής ήταν «πλήρης συμμόρφωση-πλήρης ένταξη» μετακόμισε (ο πυλώνας) στην Άγκυρα που λέει πως ή η Αθήνα συμμορφώνεται προς τας υποδείξεις της ή αποπέμπεται από την Ε.Ε! Ομολογώ πως, η εξέλιξη με βρήκε απροετοίμαστο όπως με βρίσκει για πλειάδα άλλων εθνικών και μη θεμάτων αλλά, συνηθισμένα τα βουνά απ’ τα χιόνια.
Στη πρώτη αράδα αναφέρθηκα στην μακρόχρονη διακυβέρνηση της χώρας από την μία ή άλλη γραβάτα. Εξαίρεση ήταν 7ετές ιντερλούδιο που την ανάλαβε (με τανκς) το Τρίο Στούτζες. Όταν λέω «γραβάτα» μη το παίρνετε τις μετρητοίς διότι μπορεί να ήταν κουστούμι Giannetos, σκαρπίνι Μουριάδη ή ζιβάγκο Lacoste, για να μη ξεχάσω τον Σεν Σιμόν και τον 3ο Δρόμο προς τον Σοσιαλισμό. Τώρα και προκειμένου να υπάρξει μία αλλαγή της Αλλαγής και, από τον κρατικοδίαιτο σοσιαλισμό να περάσουμε στον σοσιαλιστικό κρατισμό διαισθάνομαι πως ναι, πράγματι έφτασε η ώρα για να αλλάξει και το πολιτικό σκηνικό διότι, ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε. Όμως, για να αλλάξουμε πριν βουλιάξουμε πρέπει να βεβαιωθούμε ότι la nave va. Έλα όμως που la nave μπάζει νερά διότι, στα 60 χρόνια που κυβερνάω τον τόπο φρόντισα να του ανοίξω εκατοντάδες (μαύρες) τρύπες. Μέρες που είναι λοιπόν μία και μόνη ελπίδα μου απόμεινε είναι να ζητήσω τη βοήθεια της Μεγαλόχαρης κραυγάζοντας «Παναγιά μου βόηθα» ελπίζοντας πως θα με ακούσει τουλάχιστον ο …Πούτιν.